50 χρόνια από το έπος του Γουέμπλεϊ | ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΖΕΛΟΣ
Έχω στο Λονδίνο μια δουλειά έλεγαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού μια τέτοια μέρα πριν από ακριβώς πενήντα χρόνια…
Το τριφύλλι βρίσκεται στον τελικό της κορυφαίας Ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης απέναντι στο μεγαθήριο εκείνης της εποχής,τον Άγιαξ….
Ενθουσιασμός,παλμός και χαρά σε όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα για αυτό το μεγάλο γεγονός…
Στα μεγάλα αστικά κέντρα ο κόσμος μαζεύετε σε όσα σπίτια έχουν τηλεόραση,κάποιοι καρφώνουν την βελόνα του αγώνα στο τρανζιστοράκι και κάποιοι περιμένουν την έναρξη του ιστορικού τελικού μπροστά από βιτρίνες που πουλούν ηλεκτρικές συσκευές…
Οι ομάδες πατούν το χορτάρι του ναού του ποδοσφαίρου και οι ενδεκάδες είναι οι εξής:
- ΑΓΙΑΞ: Στούι, Βάσοβιτς, Σουρμπίρ,Χουλσόφ, Κρολ, Χάαν, Μιούρεν, Μπλάνκεμπουργκ (46′), Νέεσκενς, Κάιζερ, Κρόιφ, Βαν Ντάικ.
- ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Οικονομόπουλος, Τομαράς, Σούρπης, Καμάρας, Βλάχος, Ελευθεράκης, Καψής, Δομάζος, Φυλακούρης, Γραμμός, Αντωνιάδης.
Το τέλος του αγώνα φέρνει τους Ολλανδούς νικητές με 2-0 και τον Παναθηναϊκό να έχει βάλει στην πράσινη φανέλα τα πρώτα κιλά…
Ημέρα ορόσημο στην ιστορία του συλλόγου,ήμερα που κάθε φίλαθλος θα ήθελε να βιώσει…
Λένε ότι η ιστορία κάνει κύκλους,μακάρι θα πουν όλοι οι φίλοι της ομάδας άλλα αυτός ο κύκλος έχει άπειρη διάμετρο τα τελευταία χρόνια…
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΖΕΛΟΣ