Α. Γιαννίκης – Τρίπολη σημειώσατε «Χ» I Ο Τζές
Μοιρασμένα κουκιά στο Ζωσιμάδες με τον Π.Α.Σ. και τον Αστέρα Τρίπολης πληρώνουν τα λάθη και τις ολιγωρίες τους. Γλυκόπικρη γεύση αφήνει και για τους δύο αντιπάλους το αποτέλεσμα δεδομένου των ευκαιριών αλλά και των συνθήκων που επικράτησαν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Είδαμε ένα παιχνίδι που τα είχε όλα. Αναγκαστικές αλλαγές, πολλά γκολ, μια αποβολή, αλλά και τους δύο προπονητές να ανακατεύουν με κάθε τρόπο τη τράπουλα για το θετικό αποτέλεσμα.
Ο Αργύρης Γιαννίκης παρέταξε την ηπειρωτική ομάδα με το γνωστό πλέον 4-4-2, αλλά με πολλές αλλαγές στο βασικό σχήμα. Όπως παρατηρήσαμε και στη προηγούμενη αγωνιστική, αρκετοί παίκτες έδειξαν έντονα σημάδια κόπωσης και πλέον ήταν επιτακτική η ανάγκη να πάρουν ανάσες αρκετοί από τους «ενδεκαδάτοι» του Π.Α.Σ. Το ξεκίνημα βρήκε τον «Άγιαξ» να έχει τη πρωτοβουλία των κινήσεων, να δημιουργεί ευκαιρίες και στο 23ο λεπτό ο Παμλίδης να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα κάνοντας το 1-0 για τους ηπειρώτες. Ο ταχύτατος επιθετικά, Αστέρας περίμενε τη κατάλληλη ευκαιρία να βγει στη κόντρα, και στη δεύτερη απόπειρα του έπιασε στον ύπνο την ομάδα του Π.Α.Σ. κάνοντας με εκτελεστή τον Μουνάφο το 1-1, σκορ που συνόδευσε τις ομάδες στα αποδυτήρια.
Στην επανάληψη ο γνωστός και αυτοκτονικός Π.Α.Σ. μετά από ένα αχρείαστο και επικίνδυνο μαρκάρισμα του Σιόντη έμεινε με 10 παίκτες ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τον Αστέρα να διεκδικήσει ένα πολύτιμο διπλό. Οι ρόλοι αντιστράφηκαν και πλέον η ομάδα της Τρίπολης είχε τη πρωτοβουλία κινήσεων και ο Π.Α.Σ. να αναζητά την ευκαιρία για μια αντεπίθεση.
Η ανατροπή στο σκορ ήρθε μετά από ένα διάστημα έντονης πίεσης και για την ακρίβεια στο 84ο λεπτό μετά από ένα εκπληκτικό σουτ του Φερνάντεζ, δέκα λεπτά μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο. Πριν προλάβουν όμως οι Αρκάδες να το χαρούν ο Κριζμάν σε μια ταραχή στην άμυνα της Τρίπολης έγραψε και το τελικό 2-2.
Θα ήταν μικρότητα όμως ως οπαδός και φίλος του Π.Α.Σ. να πανηγυρίσω αυτό το δύσκολο βαθμό που κέρδισε η ομάδα μου. Αναμφίβολα το πήρε κόντρα σε ένα δύσκολο αντίπαλο και παίζοντας με 10 παίκτες, αλλά δε θα πετάξω τη σκούφια μου… Έρχομαι λοιπόν να επιβεβαιωθώ για όλους τους φόβους που εξέφρασα τη προηγούμενη εβδομάδα
Για άλλη μια φορά βλέπουμε έναν ανύπαρκτο Π.Α.Σ. στο δεύτερο ημίχρονο να πετάει την ευκαιρία για ένα τρίποντο χρυσάφι. Επίσης για άλλη μια φορά βλέπουμε έναν ερασιτεχνισμό στους παίκτες του Π.Α.Σ. καθώς δεν μπόρεσαν να συνέλθουν από την ισοφάριση που δέχτηκαν στο 33ο(!) λεπτό. Και αναρωτιέμαι, πόσο ακόμα θα τραβήξει αυτή η κατάσταση;
Είναι ξεκάθαρο πως η ομάδα χρειάζεται προσθήκες τόσο στη μεσαία γραμμή αλλά ειδικά στην επίθεση. Η προσπάθεια δεν αρκεί από μόνη της, και πλέον χρειάζονται έμπειροι παίκτες να βγάζουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά όταν χρειάζεται, αλλά και παίκτες να κουβαλάνε ψυχολογικά την ομάδα όταν το παιχνίδι δεν παίρνει τη τροπή που αξίζει η ομάδα.
Οι παίκτες δίνουν καθημερινά το 100% και αυτό φαίνεται. Πλέον χρειάζονται τη πινελιά της διοίκησης να δώσει στην ομάδα την ώθηση που χρειάζεται για τη συνέχεια. Ο σημερινός πόντος οφείλεται ξεκάθαρα στο κ. Γιαννίκη ο οποίος με τις κινήσεις του ύψωσε τοίχοι στην άμυνα και στη μοναδική ευκαιρία που δόθηκε, κερδήθηκε ο πολυπόθητος βαθμός.
