ΑΕΚ για κλάματα…..ΑΕΚ λέω και κλαίω
Άλλο ένα παιχνίδι της ΑΕΚ που ήταν τραγική και πολύ κατώτερη των περιστάσεων!
Το ντέρμπι ξεκίνησε με πολύ καλό ρυθμό με 2 κλασικές ευκαιρίες στο πρώτο 5ο λεπτό κιόλας. Σιγά σιγά ο ρυθμός έπεσε με τον Παναθηναϊκό να έχει κατοχή και κάθε μπαλιά του στην περιοχή της ΑΕΚ να γίνεται φάση και να δείχνει ποσό μεγάλο θέμα έχει η άμυνα της. Μετά το 15ο λεπτό η ΑΕΚ πήρε τον έλεγχο του αγώνα, ανέβηκε στο γήπεδο και είχε κυκλοφορία της μπάλας χωρίς όμως να είναι επικίνδυνη στην εστία του Διούδη. Το 34ο λεπτό με μία πολύ ωραία προσπάθεια του Χατζηγιοβάνη και με πάσα ‘πάρε βάλε’ ο Μακέντα δεν θα μπορούσε να μην κάνει το 0-1.
Στην συνέχεια ο Παναθηναϊκός έχασε τετ α τετ πάλι με πρωταγωνιστή τον Χατζηγιοβάνη. Μέχρι το τέλος του ημιχρόνου ήταν μοιρασμένο το παιχνίδι μέχρι την φοβερή ενέργεια του Ζαγαρίτη όπου ‘άδειασε’ την άμυνα της ΑΕΚ και έδωσε έτοιμο γκολ στον Κουρμπέλη. Με το 0-2 έκλεισε το ημίχρονο και πλέον ο Παναθηναϊκός είχε βάλει γερές βάσεις για να φύγει με τους 3 βαθμούς της νίκης.
Ξεκινώντας το 2ο ημίχρονο ήταν εμφανής η αδυναμία της ΑΕΚ να κρατήσει την μπάλα και ο Παναθηναϊκός στις κόντρα επιθέσεις ήταν άκρως επικίνδυνος! Ο χρόνος περνούσε η ΑΕΚ δεν μπορούσε να κάνει φάση, ο Παναθηναϊκός είχε κλείσει πολύ σωστά χωρίς όμως να παίζει αμυντικά. Μια σωστή ορθολογική επίθεση και οι γηπεδούχοι έκαναν το 1-2 στο 87ο λεπτό και στην επόμενη φάση έχασαν μια καλή ευκαιρία να κάνουν το 2-2. Τα τελευταία λεπτά ήταν διαδικαστικά με την ΑΕΚ να κάνει κάποιες ενέργειες χωρίς όμως κάποια ουσιώδη φάση.
Το τελικό 1-2 ήταν δίκαιο με τον Παναθηναϊκό να κερδίζει το Αθηναϊκό ντέρμπι και την ΑΕΚ να δείχνει για άλλο ένα παιχνίδι πόσο προβληματική είναι η άμυνα που έχει.
Δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει αν φταίει ο προπονητής με τις επιλογές που κάνει η αν οι παίκτες είναι κατώτεροι των περιστάσεων αλλά είναι ξεκάθαρο ότι δεν είχε βάθος στο να μπορέσει να παίζει Ελλάδα και Ευρώπη.
Το θέμα είναι ότι την Ευρώπη την έχασε και είναι κρίμα να χάσει και την διεκδίκηση του Πρωταθλήματος πριν τα Χριστούγεννα.