ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΑ – Οι Γερμανοί είναι Πέρσες και συγγενείς των Τούρκων….. Boxing Time ΜΕΡΟΣ Β

Κατά τον Πλάτωνα η ΛΗΘΗ είναι η εξάλειψη της μνήμης (Φίληβος). Το να μην θυμάσαι, να μη γνωρίζεις, γεγονότα και ιστορία, είτε γιατί κάποιοι το “επέβαλαν” είτε λόγω του χρόνου που έχει περάσει και ξεχάστηκαν, είτε λόγω καταστροφών φυσικών ή τεχνητών, είναι μία κατάσταση όπου μόνο προβλήματα μπορεί να φέρει σε έναν λαό, είτε παίρνοντας λάθος αποφάσεις, είτε κρίνοντας λάθος τις κατάστασεις, τους φίλους και τους εχθρούς. Σίγουρα το καλύτερο για όλο τον κόσμο είναι να γνωρίζει την ΑΛΗΘΕΙΑ. Η οποία λέξη είναι σύνθετη και σχηματίζεται από το Στερητικό Α και τη λέξη Λήθη.

Η λέξη αλήθεια λοιπόν σημαίνει ότι δεν έχασε τη μνήμη των (ιστορικών) γεγονότων του παρελθόντος, οπότε γνωρίζει τα σωστά συμβάντα και μπορεί να ΚΡΙΝΕΙ και να προβλέψει σωστά, τις κατάστασεις του παρόντος και του μέλλοντος. Είδαμε πως σε παλαιότερες εποχές υπήρχαν κάποιοι οι οποίοι ήταν μάγοι πολεμοχαρείς και φυσιολάτρες, έκαναν ανθρωποθυσίες, τους αρέσει το ΜΑΥΡΟ ΧΡΩΜΑ, και πίστευαν πως ήταν οι καλύτεροι, αυτοί που έπρεπε να  δοξαστούν. Άραγε γιατί έπρεπε να δοξαστούν; Επειδή τους οδηγούσε ο Θεός τους από τα βόρεια στα νότια, που είναι πιο εύκρατες και πρόσφορες περιοχές; H επειδή προερχόμενοι από βόρεια ήταν πιο πολύ Λευκοί, ζώντας σε μία περιοχή με ελάχιστη έκθεση στον ήλιο;….(για αυτό και δεν τον άντεχαν ή τους  άρεσαν και  τα μαύρα για να τραβούν την ηλιακή ακτινοβολία,men in black.

Στη σημερινή εποχή δε, υπάρχουν κάποιοι που προωθούν παγκόσμια την “μείξη των φυλών” της γης, σε μία φυλή καινούρια και διαφορετική μία φυλή “ΜΙΓΑΔΑ” όπως την έχουν ονομάσει και μέσω μεταναστών ανθρωπιστών και πολυπολιτισμικών κοινωνιών, την οποία ιδέα αυτή προωθούν με διαφημίσεις (βλέπε Benetton) και δημοσιεύσεις, και όχι μόνο. Ο Μάρτιν Σέλλερ ένας Γερμανός φωτογράφος που ζει στις ΗΠΑ δημοσίευσε μία σειρά φωτογραφιών με τίτλο “ΜΙΓΑΔΕΣ”πού θα μείνει στην ιστορία. Το NATIONAL GEOGRAPHIC βασίστηκε πάνω σε αυτές τις φωτογραφίες για να αποδείξει ότι οι άνθρωποι στην Αμερική είναι όλο και πιο λίγο μαύροι, πιο λίγο λευκοί,ή μεξικανοί (Ινδιάνοι). Αποδεικνύει “μία ριζική αλλαγή των χαρακτηριστικών”τους (όπως η Ριάνα και η Μπιγιονσέ η τραγουδίστρια). ΝΕΕΣ ΡΑΤΣΕΣ δημιουργούνται στην πιο “πολυεθνική” χώρα στον κόσμο που είναι οι ΗΠΑ. Είναι το μοντέλο που προωθείται παγκοσμίως, από κάποιους. Ένας “λαός μιγάς”με ίδια θρησκεία, έθιμα και παραδόσεις, ένα ανακάτεμα χωρίς “μνήμη και γνώση”.

Μία γή ενωμένη χωρίς σύνορα και περιορισμούς, μία παγκόσμια ειρήνη…… Και ποιος θα κυβερνά; Αυτοί που δεν ανακατεύονται και θα είναι οι “ΜΟΝΟΙ ΛΕΥΚΟΙ”; Και άρα θα είναι  ανώτεροι οι μόνοι καθαροί; Κάποτε κυβερνούσαν τον κόσμο ως γαλαζοαίματοι και ελέω Θεού και τότε δεν “ανακατεύονταν” παντρεύονταν αναμεταξύ τους……ΜΟΝΟ!! Κάποιοι θα πουν πως αυτά είναι συνωμοσιολογικά  και φανταστικά και δεν ισχύουν. Ναι βέβαια, δεν ισχύουν αφού έχουν φροντίσει κάποιοι να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ άρα ΔΕΝ   ΥΠΑΡΧΟΥΝ; Ή’ κάποιοι θέλουν να τα εξαλείψουν από την μνήμη μας, για να πετύχουν τον σκοπό τους;

Και ποιος είναι ο σκοπός τους; Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ! Είτε μέσω “mix” είτε μέσω “grill”. Γιατί κάποτε οι λαοί έζησαν την θηριωδία και τους φούρνους του Χίτλερ, που σκοπό είχε να κυριαρχήσει σε όλο τον κόσμο ως ανώτερη φυλή ΑΡΙΑ. Ο Γερμανός ανθρωπολόγος ,Μax Mueller έγραψε για τη Λευκή Φυλή, πως οι πρώτοι Καυκάσιοι, ήταν μία μικρόσωμη φυλή από τα βουνά της κεντρικής Ασίας. Αργότερα άλλοι υποστήριξαν ότι η ΛΕΥΚΗ φυλή είναι η  ινδογερμανική ινδοευρωπαϊκή και προέρχεται από το Ιράν ή από την Ινδία, είναι δηλαδή “Ινδό – Ιράνια” η καταγωγή της. H “Εταιρεία της Θούλης” ήταν μία μυστική οργάνωση, που ιδρύθηκε στο τέλος του πρώτου Παγκοσμίου πολέμου στο Μόναχο, και πήρε το όνομα της από την “Ύστατη Θούλη” την τελευταία χώρα του ΒΟΡΡΑ, στην οποία είχε αναφερθεί ο αρχαίος Έλληνας εξερευνητής “Πυθέας” και είχε χαθεί.

Σύμβολο  της Εταιιρείας της  Θούλης ήταν η “Σβάστικα και ένα ξίφος” πάνω της. Εξωτερικά η εταιρεία παρουσιαζόταν ως “ομάδα μελέτης της γερμανικής αρχαιότητας” ενώ στην πραγματικότητα ήταν μία βαυαρική οργάνωση του “Γερμανικού Τάγματος του Αγίου Δισκοπότηρου” οργανωμένη με τα “μασονικά πρότυπα”. Ήταν ένας “συνωμοτικός μυστικός ρατσιστικός” σύνδεσμος. Ο σκοπός της ήταν να αποκτήσει πολιτική δύναμη και να διαδώσει την ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ μέσω της στρατολόγησης περισσοτέρων μελών. Η “ιδεολογία” της Εταιρείας της Θούλης που ήταν εντελώς ρατσιστική, ήταν εμπνευσμένη από την ΑΡΙΟΣΟΦΙΑ του Γκουίντο Φον Λίστ. Η Αριοσοφία είναι το ιδεολογικό σύστημα που αντλεί επιρροές από τον “Γερμανικό ρομαντισμό” και την “Θεοσοφία της Έλενας Μπλαβάτσκυ”.

Το κεντρικό αξίωμα είναι ότι η Άρια φυλή είναι ένα είδος “τέλειας  φυλής” ΘΕΑΝΘΡΩΠΩΝ και ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΩΝ του απώτερου παρελθόντος (πού προερχόταν από την “Ατλαντίδα” και αφού αυτή καταποντίστηκε και χάθηκε, οι κάτοικοι της κατέφυγαν στη  Θούλη, που υποστήριξαν ότι είναι η Ισλανδία), η οποία φυλή ήταν η πιο εξελιγμένη από όλες και επομένως για αυτό τον λόγο είναι ΑΝΩΤΕΡΟΙ από όλους τους άλλους λαούς. Η ναζιστική Γερμανία πίστευε επίσης ότι οι “Σλάβοι ξεχώριζαν” από όλους τους άλλους λαούς της Ευρώπης. Εφόσον οι Αριοι ήταν οι αρχαίοι “απόγονοι” εκείνων των υπερανθρώπων πίστευαν ότι ήταν ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟ να “κυβερνήσουν” τον κόσμο ως ΑΝΩΤΕΡΑ ΟΝΤΑ.

Για αυτό τον λόγο και δεν έπρεπε να γίνεται γενετική ανάμιξη με ξένα φύλα γιατί χανόταν η ανωτερότητα και η ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ των Αρίων, οπότε και σκέφτηκαν την ΕΥΓΟΝΙΚΗ, την καλλιέργεια δηλαδή Αρίων με γυναίκες από την Ουκρανία (ξανθιές με πράσινα – γαλάζια μάτια), την άμβλωση, την αντισύλληψη, και ΣΤΕΙΡΩΣΗ των κατώτερων φυλών ώστε να διατηρηθεί η καθαρότητα της Φυλής (φυσικά βρήκαν και άλλον τρόπο την ΕΞΟΝΤΩΣΗ εκατομμυρίων ανθρώπων). Για τον Χίτλερ ανώτεροι όλων θεωρούνταν αυτοί με τα ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΑΛΛΙΑ και τα ΓΑΛΑΖΙΑ ΜΑΤΙΑ. Στο πλαίσιο της Αριοσοφίας εντασόταν  και η “Αποκρυφιστική Μελέτη των Ρούνων”.

Οι Ρούνοι είναι το αρχαίο αλφάβητο των βορείων λαών της Ευρώπης το οποίο κατά τη μυθολογική τους παράδοση είναι δοσμένο από τον Θεό Οντίν, ο οποίος για να αποκτήσει την “συμπαντική Σοφία” θυσιάστηκε στο δέντρο του κόσμου και έμαθε την Σοφία αυτή μέσα από τους Ρούνους, τους οποίους μοίρασε μετά στους λαούς από όπου περνούσε. Το αλφάβητο αυτό το χρησιμοποιούσαν οι  “Γερμανικοί” και (κατά επέκταση Σκανδιναβικοί) λαοί, πριν αποκτήσουν το Δυτικό αλφάβητο (το οποίο είναι λατινικό από τους Ρωμαίους), όπως οι “Τεύτονες και οι Βίκινγκς”.

Η λέξη ρούνος (rune) με βάση την “ινδοευρωπαϊκή ρίζα” ru, σημαίνει “ψίθυρος –  μυστικό”. Η παράδοσή τους ήταν προφορική και μεταδιδόταν από τον “σαμάνο” ή τον δρυ’ί’δη στον μαθητευόμενο και μόνο. Ετσι παρέμενε η χρήση τους, οι έννοιες και τα σύμβολά τους σε ένα κλειστό “ιερατικό κύκλο”. Στο χριστιανισμό, ο σκοπός της πολιτικής των Ναζί ήταν να αφαιρέσουν το εβραϊκό στοιχείο και περιεχόμενο από την Βίβλο (ίσως γιατί και αυτοί υποστήριζαν ότι είναι εκλεκτοί και θα κυβερνήσουν τον κόσμο, όποτε ήθελε να τους εξαφανίσει ως αντιπάλους).

Ο Χίτλερ τα πρώτα χρόνια “εμφανιζόταν ως χριστιανός” και σε ομιλίες του, όπως και στο βιβλίο του “Mein Kamf” (Ο Αγών μου). Είχε πάει εξάλλου να μαθητεύσει όταν ήταν μικρός σε μοναστήρι Βενέδικτων μοναχών. Οι Ναζί είχαν ενδιαφέρον για την “Αστρολογία” και πίστευαν στη “Μετενσάρκωση”. Ήταν Παγανιστές και λάτρευαν τον Ηλιο. Γιόρταζαν το “χειμερινό ηλιοστάσιο” που  το συμβόλιζαν με τον “Ηλιακό τροχό” ή τον “Μαύρο Ήλιο”. Άναβαν φωτιές και είχαν βωμούς με την ‘Άσβεστη φλόγα” και όλα αυτά είχαν σχέση με την “προγονική τους θρησκεία” έλεγαν.

Έψαχναν  το “Άγιο Δισκοπότηρο” των “Γνωστικών – Καθαρών” ξεκινώντας από τον Αρθούρο και την  Στρογγυλή Τράπεζα και φτάνοντας ως την Γαλλία. Ο Χίμλερ χρησιμοποίησε ως μοντέλο για να οργανώσει τα SS την Εταιρεία του Ιησού (Ιησου’ί’τες). Στη σχολή των SS στον Πύργο Βέβελσμπουργκ έκαναν ψευδοεπιστημονικές έρευνες, για τους τομείς της Γερμανικής προϊστορίας, της πρώιμης, της μεσαιωνικής, της λαογραφίας και της γενεαλογίας, που σκοπό είχαν να βάλουν τις βάσεις, για τις φυλετικές διδαχές των SS.

Ο Χίτλερ χρηματοδότησε ένα πρόγραμμα για την εξερεύνηση του “Θιβέτ”, όπου με βάση τις “ιστορικές και γλωσσικές επιστήμες” αλλά και ΑΠΟΚΡΥΦΩΝ παραδόσεων, εντόπιζαν την “προέλευση των Αρίων” από μία Ασιατική κοιτίδα. Έτσι οργανώθηκε αποστολή στο Θιβέτ για να βρουν αποδείξεις, για τις “ρίζες” τους και όχι μόνο. Διότι ο Χίτλερ μετά τη φυλακή, είχε επαφές με έναν “Θιβετιανό Μοναχό” ο οποίος του είχε πει λέγεται ότι:

” Θα κατακτήσει όλο τον κόσμο, αν κατακτήσει την “έρημο Γκόμπι” που κατοικείται από τους “άρχοντες της δημιουργίας”, και οι οποίοι θα διευθύνουν το μέλλον της Γερμανίας” Ο Χίτλερ πίστευε πως η “γη είναι κοίλη” και πως μέσα ζούσαν οι υπεράνθρωποι πρόγονοί του. Όλα αυτά και η δίψα για κυριαρχία,  τον οδήγησαν στο Θιβέτ μαζί με άλλους που τον ακολούθησαν, οι οποίοι έφτιαξαν και την οργάνωση – πράσινοι άνθρωποι – και μετά όταν γύρισαν  στο Βερολίνο φορούσαν στολές των SS αλλά χωρίς διακριτικά.

Εξάλλου ο μυητής του Χίτλερ (στην Εταιρεία της Θούλης) ο Χάους Κόμφερτ, ήταν μυημένος και σε μία οργάνωση της ανατολής, η οποία λεγόταν “πράσινος δράκος”. Εκεί προφανώς ο Χίτλερ έμαθε για την “Μαύρη Γκόμπι” που είναι στην ΑΥΤΟΝΟΜΗ Μογγολική περιοχή της Κίνας, και είναι μία “απαγορευμένη περιοχή” στα βουνά ΑΛΤΑ’Ι’ (χρυσό). Εκεί ζούσαν οι Ου’ι’γούροι και εκεί είχαν την ΑΡΧΑΙΑ τους ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ την ΜΑΥΡΗ ΠΟΛΗ. Η περιοχή αυτή λέγεται από τους Μογγόλους και Shamo. Η λέξη αυτή συνδέεται και με τον Θεό Σαμάς που λάτρευαν στην Ανατολή ως τον ΜΑΥΡΟ ΑΣΤΕΡΑ.

Το θέμα φυσικά δεν είναι αν τα πιστεύουμε εμείς αυτά, το θέμα είναι ότι κάποιοι άλλοι τα ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ  και τα κάνουν και ΠΡΑΞΗ. Μπορεί σε εμάς να φαίνονται όλα αυτά περίεργα, απίστευτα, φανταστικά, ακόμη και  χαζά, αλλά κάποιοι τα έχουν στις “παραδόσεις”τους στη “μνήμη” τους, κρυφά ή φανερά, σε μυστικές οργανώσεις, σε συνήθειες και στον τρόπο ζωής τους.

Είναι ΑΝΑΛΗΘΗ ή ΑΛΗΘΙΝΑ;

ΑΡΙΟΙ

‘Η Ινδοευρωπαίοι – Ινδογερμανοί πού από το 1845 καθιερώθηκε να λέγονται έτσι, Αριανοί ως ο κλάδος που έχει σχέση και κοινή εστία το ΙΡΑΝ.

Η λέξη “Αρία” είναι από τους “Ινδούς” οι οποίοι μέσα από τις “Βέδες” τα ιερά τους βιβλία, ονομάζουν έτσι τους “εαυτούς” τους που σημαίνει “επίλεκτος –  ευγενής” και τους ξεχώριζε από τους ινδούς με τη σκούρα επιδερμίδα.

Κατά άλλους προέρχεται από τη λέξη “αρόω – άροτρο” δηλαδή ο “κύριος του εδάφους” σε αντίθεση προς τους “νομαδικούς Τουρανικούς λαούς” που κατοικούσαν βορειότερα του Ιράν στο Τουρκεστάν.  Οπότε το όνομα αυτό εδώθη πριν της “καθόδου των Αρίων” στις Ινδίες (μην ξεχνάμε τους “Σκύθες Αροτήρες” που αναφέρει ο Ηρόδοτος, τους “Νευρούς” και τους “Βουδίνους”).

ΒΟΥΔΙΝΟΙ

Μεγάλος λαός της αρχαιότητας που κατοικούσε στα βόρεια της Σκυθίας, βορείως των Σαυροματών σε χώρα δασώδης.  Είχαν “ΓΑΛΑΖΙΑ ΜΑΤΙΑ και ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΑΛΛΙΑ”, κατοικούσαν στην πόλη Γέλωνα, είχαν ξύλινα τείχη και κατοικίες ως συγκάτοικοι των Γελώνων, οι οποίοι ήταν παλαιότατοι Ελληνες άποικοι.

Ήταν αυτόχθονες νομάδες, “φθειροφάγοι”μόνοι αυτοί από όλους τους γύρω λαούς. Αυτές είναι διηγήσεις του Ηροδότου που επιβεβαιώνουν νεώτεροι ερευνητές και τους τοποθετούν στον “μέσο ρού του βόλγα” και ταυτίζονται με τους Φίννες (Φινλανδούς).

Ο Αριστοτέλης αναφέρει και πόλη δική  τους με το όνομα Καρίσκο (όπου εκεί εξέτρεφαν “μαύρα πρόβατα” με πυκνό μαλλί όπως χαρακτηριστικά αναφέρει). Εξάλλου στη γλώσσα των λαών αυτών η λέξη καρισόκ σημαίνει πόλη.

ΑΛΑΝΟΙ’

Λαός “Σκυθικής ή Σαρματικής καταγωγής” κατοικούσαν στον “Καύκασο” και από εκεί επιτίθονταν στην μικρά Ασία.  Πολέμησαν με Πάρθους και μαζί με τους Ρωμαίους πήγαν κατά των Περσών. Το 375 μ.χ μαζί με τους “Ούννους” συντέλεσαν στην “κατάλυση του μεγάλου Γοτθικού κράτους του ποταμού Δον (Ντόν) και Δούναβη (Ρωσία προς Ουκρανία) και κατέλαβαν την – παρά την αζοφική χώρα – δηλαδή την Κριμαία”.

Μετά μαζί με Σουηβούς (Γερμανοί) και τους Βανδάλους ακολούθησαν την μεγάλη “μετανάστευση” και εγκαταστάθηκαν στην Γαλλία νότια του Λίγηρα το 406 μ.χ , ενώ άλλοι πέρασαν τα “Πυρηναία” και συγκρούστηκαν με τους Βησιγότθους. “Συμμάχησαν με τους Ρωμαίους” και αφού έχασαν από τους Βησιγότθους περιορίστηκαν στην Λυσιτανία (Ισπανία) το 418 μ.χ και συγχωνεύτηκαν με τους εκεί κατοίκους.

Οι υπόλοιποι στην Γαλλία συμμάχησαν με τον Αέτιο “κατά του Αττίλα” το 451 μ.χ , όπου και νίκησαν οι Ρωμαίοι τους Ούννους και έτσι εγκαταστάθηκαν οι Αλανοί ως αυτοτελής λαός εκεί στα “Καταλαννικά πεδία”. Οι άλλοι που είχαν μείνει περί της Μαιώτιδας  λίμνης (Αζοφική θάλασσα – Κριμαία) παρέμειναν ως και τον 6ο και 7ο αιώνα μ.χ. Αυτοί κατά τον Αμμιανό Μαρκελλίνο ήταν λέει μία πολυπληθής φυλή “κατανεμημένη μεταξύ Ευρώπης και Ασίας” ήταν λέει ωραίοι και υπόξανθοι.

Για αυτούς ήταν ευτυχία να πεθάνει κάποιος στη μάχη και ήταν “καύχημα να έχουν σκοτώσει άνθρωπο”.  Το πιο ένδοξο λάφυρο τους είναι το “δέρμα του κρανίου” του εχθρού (σαν τους Ινδιάνους). Δεν είχαν ναούς και “Θεός” τους ήταν το γυμνό ξίφος σφηνωμένο στο έδαφος (σαν το Εξκάλιμπερ ένα πράγμα). Όλοι ήταν ευγενείς (λόρδοι από παλιά) έτσι χαρακτηρίζονταν και ειδικά όσοι είχαν πολεμήσει.

ΜΕΛΑΓΧΛΑΙΝΟΙ

“Λαός της Βόρειας Ασίας” πάνω από τους Σκύθες βορειότατα. Η περιοχή τους είναι γεμάτη λίμνες και ερημικές εκτάσεις ακατοίκητες. Ονομάστηκαν έτσι από τους Έλληνες (αναφέρονται από τον Ηρόδοτο και τον Εκαταίο) λόγω του “χρώματος” των ρούχων τους (Μαύρα). Η χώρα τους συνόρευε στον Άνω  Ρού του Τάνα’ι’ (Δον) προς την Σαυροματική χώρα, και είχαν “ίδιους νόμους με τους Σκύθες”

ΣΟΓΔΙΑΝΗ’

Στη Μέση της Ασίας εκεί που σήμερα περίπου είναι το Ουζμπεκιστάν –  Τατζικιστάν. Στα “βόρεια της Βακτριανής” που τις χώριζε ο ποταμός ‘Ωξος=Ιαξάρτης περιλάμβανε και την Μπουχάρα. Πρωτεύουσα της η Σαμαρκάνδη. Οι Σόγδοι ήταν “άγριος και πολεμικός” λαός. Την κατέκτησε ο Κύρος, ο Μ.Αλέξανδρος, οι Άραβες και ο Ταμερλάνος.

ΜΑΣΣΑΓΈΤΕΣ

Οι Μασσαγέτες είναι Νομαδικός λαός της αρχαιότητας, το πιθανότερο να ήταν Σκύθες. Η περιοχή που κατοικούσαν ήταν στην στέπα Β.Α της Κασπίας και Νότια του Ιαξάρτη και της λίμνης Αράλης. Κατά τον Ηρόδοτο είχαν “κοινές” τις γυναίκες, “θυσίαζαν και έτρωγαν τους γέρους” ζούσαν από το γάλα και το κρέας του κοπαδιού τους, και πολεμούσαν έφιπποι και πεζοί με λόγχες, τόξα, και αμφίστομες αξίνες. Εκεί πέθανε ο Κύρος ο Πέρσης βασιλιάς.

ΜΑΡΓΙΑΝΗ

Η Μαργιανή είναι χώρα στο εσωτερικό της Ασίας εκεί που είναι σήμερα η χώρα των Τουρκομάνων, του “Χορασάν”  και του “Αφγανιστάν”. Περιγράφεται από τον Στράβωνα ως χώρα  δύσβατη με όρη και ερήμους. Ποταμοί που την διατρέχουν είναι ο Μάργος (Μάργος ποταμός εκτός από την Μαργιανή υπάρχει και στην Ευρώπη ο οποίος τώρα λέγεται Μόραβας) και ο Ώξος, ανήκε στο  “Βασίλειο των βάκτρων” την κατέκτησαν οι Πάρθοι, οι Πέρσες, ο Μ.Αλέξανδρος. Ο Αντίοχος ο Σωτήρ έχτισε εκεί πόλη, την Αντιόχεια με τεράστια τείχη που οι “νέοι ερευνητές” αργότερα, τα αποδίδουν στους “Τουρκομάνους”.

ΒΑΚΤΡΑ ή ΒΑΚΤΡΙΑ ή ΒΑΚΤΡΙΑΝΗ

Χώρα ονομαστή στην αρχαιότητα, σήμερα περιλαμβάνει το Τουρκεστάν και το βόρειο Αφγανιστάν. Κατά τους αρχαίους γεωγράφους συνορεύει βόρεια με Ώξο=Ιαξάρτη ποταμό και χωριζόταν έτσι από την Σογδιανή, ανατολικά με την οροσειρά Ιμάου, νότια με τον Ινδικό Καύκασο και δυτικά με την Μαργιανή και τους Μασσαγέτες. Τα Βάκτρα (Βάλκ τα λένε στη γλώσσα τους – εμάς άραγε από την χερσόνησο του Αίμου γιατί μας λένε Βαλκάνια. Ήταν πολύ οχυρωμένη πόλη, που κατά τους “Έλληνες ιστορικούς” κατέκτησε ο Σέστρωσις Ραμσής Β’ όμως δεν σώζονται άλλα στοιχεία για αυτό το γεγονός (γιατί δεν σώζονται άραγε Υπάρχουν επίσης θρύλοι ότι εκεί συναντήθηκαν η Σεμίραμις και ο Νίνος – η Αρχική προέλευση των Βακτρίων είναι ΑΓΝΩΣΤΗ – στα Βάκτρα γεννήθηκε ο Ζωροάστρης και ο Ζωροαστρισμός, για αυτό και η γλώσσα που έχει γραφτεί είναι η Ζενδ – Αβέστα, το ιερό βιβλίο είναι η Παλαιοβακτριανή (θρησκεία των Περσών).

Η Ζενδ – Αβέστα αφηγείται πως οι ‘Άριοι από την κοιτίδα τους” ΗΡΘΑΝ  άλλοι προς τον Ινδό και άλλοι προς τα ΝΔ σε “χώρες ευκρατότερες” (από βόρεια οπότε κατέβηκαν). Ενώ όμως ο “ευεργετικός Θεός τους” ο Ωρομάσδης (Άχουρα Μάζντα) τους δημιουργούσε “χώρες γλυκιές” για την υποδοχή τους, το κακό πνεύμα του Αχριμάν τους εξεδίωχνε από εκεί και έτσι ξεχύθηκαν σε Σογδιανή, Μαργιανή, και τα Βάκτρα ή Βακτριανή – την Μητέρα των Πολιτειών – που στη γλώσσα τους σημαίνει η χώρα των ορθών σημαιών, δηλαδή η “χώρα της Βασιλείας”  (για αυτό άραγε στην Βασιλεία της Ελβετίας γίνονται σημαντικά γεγονότα και παίρνονται αποφάσεις καθοριστικές

Ο λαός της ήταν τραχύς, εύρωστος, πολεμικός, σκληρός, και ανέπτυξε έναν ιδιόρρυθμο πολιτισμό.  Τα Βάκτρα  τα κατέλαβαν οι “Πέρσες με τον Κύρο” που λεγόταν “Μεγάλος βασιλιάς”, εκεί γνώρισαν τον “Ζωροαστρισμό” και μεταρύθμισαν την  θρησκεία τους, από θρησκεία των “Μάγων” που είχαν οι Πέρσες ως τότε,και ο  Ζωροαστρισμός εξαπλώθηκε ως και την Δυτική Περσία. Μετά την ήττα των Περσών από την Ελλάδα, η Βακτρία επαναστάτησε εναντίον τους. Αργότερα την κατέλαβαν οι Έλληνες με τον Μ.Αλέξανδρο, εκεί παντρεύτηκε την κόρη του ηγεμόνα της Βακτριανής Οξυάρτη την γνωστή Ρωξάνη η οποία λεγόταν “Βασίλισσα των Οξυδράκων”.

Μετά την κυριαρχία του Μ.Αλεξάνδρου, την κατέλαβαν οι Σελευκιδείς, οι Πάρθοι, αργότερα οι Σάκκες το 120 μ.χ (νομαδική φυλή από την κεντρική Ασία), το 653 μ.χ οι Άραβες και το 1221 μ.χ ο Τζέκινς Χάνς (που σημαίνει Παγκόσμιος Βασιλιάς. Το όνομά του ήταν Τεμουζίν), και αργότερα ο Ταμερλάνος ο οποίος έσβησε τα ίχνη της κοιτίδας των Αρίων. Ο Ηρόδοτος αναφέρει κάποια περίεργα έθιμα των Βακτρίων. Έτρεφαν “άγρια σκυλιά” που τα έλεγαν ενταφιαστές, τα οποία έτρωγαν τους ηλικιωμένους και τους ανίκανους (ότι ακριβώς είδαμε ότι έκανε και σήμερα ο Βορειοκορεάτης στον  θείο του), επίσης αναφέρει ότι σε κάποια σπίτια κρέμαγαν μπροστά από την πόρτα “φερετρεώνα”, και εκεί πήγαιναν όσοι επιθυμούσαν να σμίξουν με γυναίκες.

Η Βακτρία θεωρείτο παλαιότερα ότι είναι η “κοιτίδα των ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΩΝ”  και η γλώσσα της ότι είναι η “αρχική πρόγονος των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών” ενώ σήμερα λένε ότι από την Ευρώπη πήγαν στην Ασία οι Άριοι. Το πιθανότερο όμως είναι ότι το Ανατολικό Ιράν (δηλαδή η  Ανατολική Περσία) ήταν η “κοιτίδα τους” και μετά μετανάστευσαν και εξαπλώθηκαν στην Ευρώπη (σημειωτέον εδώ, ότι στην αρχαιότητα δεν υπήρχαν τόσα κράτη όπως σήμερα σε εκείνη την περιοχή, υπήρχε μόνο  η Περσία και η Ινδία).

ΟΞΥΔΡΑΚΕΣ ή ΣΥΔΡΑΚΕΣ

Αρχαίος λαός στις ΒΔ Ινδίες μεταξύ Υδάσπη και Ακεσίνου ποταμού, εκεί που σήμερα είναι το “Κασμίρ και το Αφγανιστάν”.  Πήγαιναν στον πόλεμο με χαρά,  πανηγυρικώς υπό του βασιλιά τους,και με τον ήχο των τυμπάνων (όπως και οι ΚΙΜΒΡΟΙ), εκεί τραυματίστηκε και παραλίγο να φονευθεί ο Μ.Αλέξανδρος.

ΔΡΑΓΓΕΣ ή ΖΑΡΑΓΓΕΣ

Ο Ηρόδοτος τους λέει και Σάραγγες. Αρχαίο “Έθνος της Περσίας” κατοικούσαν στην Δραγγιανή χώρα στο Ιρανικό υψίπεδο μεταξύ “Γεδρωσίας” εκεί που είναι το Βελουχιστάν σήμερα (όπου περιλαμβάνει και οροσειρά που λέγεται Σουλεϊμάν δηλαδή Σολομώντας) και της Αραχωσίας (το σημερινό Αφγανιστάν), μία περιοχή που περιβάλλεται νότια και δυτικά από ερήμους. Το νότιο τμήμα κατέλαβαν οι “Σάκες” και πήρε την ονομασία Σακεστάν ή  “Σεϊστάν” στο κέντρο του οροπεδίου του Ιράν.

Εδώ αξίζει να αναφέρω ότι υπάρχει και “Σλαβική φυλή” που λέγονται “Δραγουβίτες” οι οποίοι τον 7ο αιώνα μ.χ εισέβαλαν με άλλες “Σλαβικές φυλές” στην Θεσσαλονίκη και εγκαταστάθηκαν εκεί (η βασίλισσα της Σερβίας μάλιστα λεγόταν και Δράγα). Εξάλλου από το λατινικό draco=δράκων πολλοί Ευρωπαίοι, Γερμανοί, Αυστριακοί, Γάλλοι, Ρώσοι, Άγγλοι κ.α έχουν αυτό το έμβλημα ως εθνόσημο τους.

ΣΑΚΕΣ

“Σκυθικός νομαδικός λαός” που κατοικούσε εντός δασών και σπηλαίων, εκεί που σήμερα είναι το Τουρκμενιστάν. Ο Κύρος τους νίκησε και επί  Δαρείου Α’ ήταν υπηκόοι του. Πολέμησαν μαζί με τους Πέρσες εναντίον των Ελλήνων στον Μαραθώνα, και με τον Ξέρξη στις Πλαταιές και στις Θερμοπύλες. Ήταν οπλισμένοι με τόξα και αξίνες, ενώ στο κεφάλι είχαν “κυρβασία” ( που σημαίνει κότσο=κοτσίδα) με μυτερή κατάληξη ( είναι και μόδα άλλωστε σήμερα ανάμεσα στους νέους). Κατοικούσαν παρά των Σογδιανών και ήταν γείτονες των Βακτρίων και των Ινδιών.

ΑΒΑΡΟΙ ή ΑΒΑΡΕΣ

Λαός “Ουννικής καταγωγής” από τις “Στέππες της Κασπίας”, λαός φιλοπόλεμος, για αυτό και πολεμούσαν μαζί με άλλους, που τους χρησιμοποιούσαν, όπως και οι Ρωμαίοι. Στην Ευρώπη εμφανίζονται τον 6ο αιώνα μ.χ έφτασαν ως τον “Δούναβη” και “υπέταξαν” πολλά “Σλαβικά και Γερμανικά φύλα”. Υπέταξαν την Δαλματία, την Θουριγγία (Γερμανία), πέρασαν στην “Ιταλία”  και πολέμησαν και εναντίον των “Φράγκων”. Εισέβαλαν επι Ιουστινιανού στο “Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος” όπου προκάλεσαν φθορές και έκαναν πολλές λεηλασίες. Οι Άβαρες παρακινούσαν και τους Σλάβους να εισβάλουν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και παρέα εισέβαλαν και προχώρησαν ως την “κυρίως Ελλάδα” και εγκαταστάθηκαν στην Πελοπόννησο.

Τελικά οι βυζαντινοί τους νίκησαν το 601 μ.χ  ενώ επί Αυτοκράτορα Ηράκλειου άρχισαν πάλι επιθέσεις “μαζί με Πέρσες” εναντίον της Κωνσταντινούπολης αλλά έχασαν. Ο ” Χαγάνος ( βασιλιάς) Άβαρος ” έλεγε ότι τίποτα δεν τον τρόμαξε τόσο, όσο η ” λευκή γυναικεία μορφή ” που φαινόταν στα τείχη της Κωνσταντινούπολης ( και αποδόθηκε στην Υπερμάχο Παναγία) όπου έχασαν το ηθικό τους, νίκησε ο Ηράκλειος, ενώ από κει και μετά έχαναν συνέχεια. Χάνοντας την φήμη του αήττητου, όλοι οι λαοί που είχαν υποτάξει, επαναστάτησαν και τους έδιωξαν οπότε και στράφηκαν δυτικά. Τελικά ο Κάρολος ο Μέγας τους συνέτριψε και “διασκορπίστηκαν”.

ΤΑΤΖΙΚΟΙ

Αρχαία “Περσική φυλή” της Ασίας, αναμεμειγμένη με “Αριανούς” στο Τατζικιστάν – Ουζμπεκιστάν –  Αφγανιστάν. Η γλώσσα τους είναι Περσική. Το Τατζικιστάν είναι αυτόνομο κράτος από τμήματα του Τουρκεστάν –  Μπουχάρας. Το μεγαλύτερο μέρος της χώρας καταλαμβάνεται από το ορεινό σύστημα Παμίρ – Αλτα’ί’ων όρεων.

ΑΛΒΑΝΟΙ

“Ινδογερμανική φυλή” που μετανάστευσε από την ανατολή (ζούσαν ανατολικά της Κασπίας) στην ΒΑ Ευρώπη, απόγονοι των Αρίων.

ΤΟΥΡΑΝΙΚΑ ΦΥΛΑ:

“Τουρκικά νομαδικά φύλα” με καταγωγή από την Μογγολία και την ΝΑ  Σιβηρία που μετανάστευσαν το μεσαίωνα. Αρχικά είχαν “Σαμανιστική θρησκεία” αλλά αργότερα όταν μετακινήθηκαν προς την δύση ασπάστηκαν τον Ισλαμισμό από τους Άραβες και τους Πέρσες, και απλώθηκαν μετά από συγκρούσεις μεταξύ τους, σε μία τεράστια έκταση από την Μ.Ασία και Μαύρη Θάλασσα (αρχικά εκεί λεγόταν Άξενος Πόντος επειδή ζούσαν βάρβαροι και άγριοι – άξενος=αφιλόξενος – όταν πήγαν οι Έλληνες εκεί και τους εκπολίτισαν  ονομάστηκε Εύξεινος Πόντος, όταν τα πήραν αυτοί, τα μέρη αυτά, την ονόμασαν Μαύρη θάλασσα) ως τον Αρκτικό Ωκεανό.

Δημιούργησαν πολλά “χανάτα=βασίλεια” και έλεγχαν τους εμπορικούς δρόμους ανάμεσα σε Ευρώπη – Περσία –  Κίνα. Πολλά από αυτά επιβίωσαν και είναι τα σημερινά Ουζμπεκιστάν –  Τουρκμενιστάν – Τουρκία – Αζερμπαϊτζάν –  Καζακστάν – Κιργιστάν.  Οι “Βούλγαροι” επίσης υπήρξαν αρχικά “Τούρκικο φύλλο” που ονομάστηκε έτσι επειδή ζούσε στον Βόλγα, αλλά όταν εγκαταστάθηκε στα Βαλκάνια, στα τέλη του έβδομου αιώνα μ.χ εκσλαβίσθηκε.

ΤΑΤΑΡΟΙ

Ομάδα “Τουρανικών λαών της Ν. Ρωσίας” (ακόμη και σήμερα παραμένουν στην Κριμαία), φύλλα “Τουρκικά –  Μογγολικά” που εγκαταστάθηκαν γύρω από τον Βόλγα και στα νότια Ουράλια (εξ’ου  και Βούλγαροι). Μιλούν την Ταταρική που είναι “τούρκικη γλώσσα”. Από την φυλή Τάρτα  ήταν και ο “Τζέκινς Χαν”. Αρχικά “Τάταροι”  ονομάζονταν όλοι οι “Μογγόλοι” μετά οι λεγόμενοι “Τούρκο τάταροι”.Οι Τάταροι  αρχικά κατοικούσαν στην Σιβηρία – Μογγολία –  Μαντζουρία και στο Σινικό Τουρκεστάν. Τους ένωσε ο Τζέκινς Χαν και απλώθηκαν ως την Ευρώπη. Στον μεσαίωνα Ταταρία ονομαζόταν η Εσωτερική Ασία. Αργότερα έσπασε σε δύο τμήματα και ονομάστηκε Μικρή ή Ευρωπαϊκή Ταταρία (η σημερινή Κριμαία και οι περιοχές περί τον Κάτω Δνείπερο και Ντόν). Ενώ Μεγάλη Ταταρία ή Ανατολική λέγονταν οι περιοχές της “Κεντρικής Ασίας μαζί με το Τουρκεστάν”.

ΟΥ’Ι’ΓΟΥΡΟΙ

“Τουρκικός λαός” με Σαμανιστική θρησκεία, πού από αρχαιοτάτων χρόνων κατοικούσαν “βόρεια του κίτρινου ποταμού” και είχανε διαμάχη με τους Σίνες για πολλά χρόνια. Διαιρέθηκαν σε δύο βασίλεια. Οι “Βόρειοι Ου’ι’γούρι ήταν ΒΟΥΔΙΣΤΕΣ” και το βασίλειό τους διαλύθηκε από τους Σίνες (Κινέζους). Οι “Νότιοι”τον 3ο αιώνα μ.χ λόγω των επιθέσεων των Σίνων στράφηκαν δυτικά και έφτασαν στην Ευρώπη ιδρύοντας το “Βασίλειο των Ούννων” στην Ουγγαρία το γνωστό κράτος του “Αττίλα” (να μην ξεχνάμε ότι κάποτε η Αυστρία και η Ουγγαρία ήταν ένα κράτος και λεγόταν Αυστροουγγαρία).

Το Ινδδουιστικό κείμενο το “Βιβλίο του Μανού” λέει ότι οι Ου’ι’γούροι είχαν εγκατασταθεί στις “Βόρειες και Ανατολικές ακτές της Κασπίας Θάλασσας”. Επίσης έχει υποστηριχθεί ότι οι “Καυκάσιοι”  προέρχονται από τους αρχαίους Ου’ι’γούρους.

ΜΟΓΓΟΛΟΙ

Οι Αρχικοί κάτοικοι ήταν Μογγόλοι, Καλμούκοι, Βουριάτες, και διάφορες τουρκικές φυλές, Κιργίσιοι, και άποικοι Κινέζοι.

ΜΟΓΓΟΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Εντάσσεται στην “Ουραλο – αλτα’ι’κή ομογλωσσία” γράφεται με το ΟΥ’Ι’ΓΟΡΙΚΟ αλφάβητο δηλαδή το “Τουρκικό”, το οποίο είναι παραλλαγή του “Αραμα’ι’κού” δηλαδή του αρχαίου Περσικού. Η “Μογγολική λογοτεχνία” περιλαμβάνει “Βουδιστικά βιβλία” από το Θιβέτ και την Κίνα.

Ουραλοαλτα’ι’κοί λαοί:

“Μεγάλη ΟΜΟΕΘΝΙΑ της Ασίας” κυρίως. Παλαιότερα λεγόταν και “Τουρανική – Φιννοταταρική – Σκυθική”. Οι λαοί αυτοί ονομάστηκαν έτσι επειδή έχουν κοιτίδα τους τα “Ουράλια όρη και την πέρα αυτων Ασία” και κατοικούσαν στην πιο πάνω περιοχή, μιλώντας μία γλώσσα από την περιοχή αυτή. Οι λαοί αυτοί υποδιαιρούνται σε πολλές ομάδες:

α) “Φιννοουγγρική” και περιλαμβάνει τους Μαγυάρους (Ούγγρους), Φινλανδούς και Εσθονούς, Λιβονίους και Οστιάκους και Βογούλους (και διάφορους άλλους στον Βόλγα και στο Καζάν).

β) “Σαμογετική ομάδα” βορειότερα της προηγούμενης, παρά τον Βόρειο Παγωμένο Ωκεανό μέχρι και της Σιβηρίας.

γ) “Την Τουρκοταταρική” που είναι και η πολυπληθέστερη και εκτείνεται από την Ευρωπαϊκή Τουρκία, τον Λένα και της Πολικής θάλασσας, και περιλαμβάνει τους Τουρκομάνους (ανατολικά της Κασπίας) Κιργίζιους ή Κοζάκους τους Ουζμπέκους (Βουχάρα –   Τασκένδη) και τους Τούρκους “Οσμανλήδες”, οι οποίοι έχουν γλώσσα που γράφεται με αλφάβητο “Αραβοπερσικής” καταγωγής.

δ) Μογγολική: περιλαμβάνει Μογγόλους Βουριάτες (λίμνη Βαϊκάλη) και τους Καλμούκους. ε) Τουγκουζικοί: ο κυριότερος κλάδος αυτών είναι των Μαντζου (Μαντζουρία) με αλφάβητο που κατάγεται από το Μογγολικό.

ΦΙΝΝΟΙ (ΦΙΝΛΑΝΔΙΟΙ)

Λαός που ανήκει στην “Φινοουγγρική Ομοεθνία” που αλλιώς λέγεται “Φιννοταταρική ή Ουροαλτα’ι’κή” και κατοικεί επί της Βόρειας και Ανατολικής ακτής της Βαλτικής θάλασσας (οι φινλανδοί έγιναν “χριστιανοί” τον 12ο αιώνα μ.χ).

ΔΑΡΔΟΙ – ΔΑΡΔΙΣΤΑΝ

Λαός που κατοικούσε “Βόρεια των Ινδιών” οι οποίοι από τους αρχαίους λέγονταν και Δάραδραι. Αναφέρονται από τον Ηρόδοτο και από τον Κτησία όχι με το όνομα τους, αλλά τους περιγράφουν από τον τρόπο που μάζευαν το “χρυσό”. Ζούσαν στο Δαρδιστάν,  ορεινή χώρα στα ΒΔ Ιμαλάια μεταξύ “Αφγανιστάν και Κασμίρ”. Οι κάτοικοι της, οι Δάρδοι, είναι “Αριανής  Φυλής” και μιλούν διαλέκτους της Σανσκριτικής, με μερικές Περσικές λέξεις αναμεμειγμένες. Συγκεκριμένα ζούσαν “Άνω του ποταμού Ινδού”.

ΔΑΡΔΑΝΕΙΣ

1. Λαός που ζούσε στα σύνορα της περιοχής της Ασσυρίας και της Μηδείας (Καύκασο – όρη Ταύρο) στην χώρα τους έρρεε ο  Γύνδης ποταμός. 2. Ο Διονύσιος ο Περιηγητής αναφέρει ότι με το όνομα αυτό υπάρχει λαός που κατοικεί στον “Άνω ρου του Ινδού”.

ΜΑΡΔΟΙ

Αρχαίο “ασιατικό φύλο νομαδικό και ληστρικό” που υπαγόταν στους αρχαίους Πέρσες. Κατοικούσαν στις “Νότιες ακτές της Κασπίας” στην Υρκανία – Αρμενία και στις ανατολικές ακτές του “Εύξεινου Πόντου”. Κατόπιν υποτάχτηκαν στον Μ.Αλέξανδρο.

ΜΑΡΔΑ’Ι’ΤΕΣ

“Αντάρτες ορεσίβιοι” πού ζούσαν γύρω από το όρος Ταύρος. Το 675 μ.χ κατέλαβαν τον Λίβανο και από κει πέρασαν  σε όλη τη Νεκρά θάλασσα, Παλαιστίνη και Συρία. Πολέμησαν κατά Αράβων και Σαρακηνών. Οι Άραβες δεν τους ήθελαν.

ΤΟΥΡΚΙΑ – ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ

Το όνομα Τουρκία χρησιμοποιήθηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα και λόγιο Κων/νο Ζ’ Πορφυρογέννητο στο βιβλίο του “προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν”,  αν και εκεί το Τούρκοι αναφερόταν επίσης στους Μαγυάρους (Ούγγρους). Αντιστοίχως η μεσαιωνική Αυτοκρατορία των “Χαζάρων”, Τουρκόφωνο κράτος στις Βόρειες ακτές του Ευξείνου Πόντου και της Κασπίας θάλασσας, αναφερόταν ως Τουρκία (χώρα των Τούρκων) σε Βυζαντινές Πηγές.

Οι Βυζαντινοί άρχισαν αργότερα να χρησιμοποιούν το όνομα αυτό, για να ορίσουν τα ελεγχόμενα από τους “Σελτζούκους” τμήματα τής Μ.Ασίας, στους αιώνες που ακολούθησαν την “Μάχη του  Μαντζικέρτ” το 1071 μ.χ (που αναφέρει και ο Ερντογάν). Το Αγγλικό όνομα Turkey πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη του 14ου  αιώνα και προέρχεται από το Μεσαιωνικό Λατινικό Turchia. Το Αραβικό συγγενές Τουρκίια (κράτος των Τούρκων) χρησιμοποιείτο ιστορικά ως επίσημη ονομασία του Μεσαιωνικού “Σουλτανάτου των Μαμελούκων” (1250 – 1517), που απλωνόταν στην Αίγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία, την Χετζαζ και την Κυρηναϊκή. Η “Οθωμανική Αυτοκρατορία” αναφερόταν συχνά μεταξύ των σύγχρονων της,  ως Τουρκία η “Τουρκική Αυτοκρατορία”.

ΟΥΝΝΟΣ – ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ

Ούννος ίσως από την “Ουροαλταϊκή φυλή”  Χιούνγκ – νου (τουρκικά: Hiung – nu και Hun – yu,  στα κινέζικα γνωστοί ως Χαν – Han). Τον 18ο αιώνα ο Γάλλος ερευνητής Ζοζέφ ντε Γκίν ήταν ο πρώτος που πρότεινε μία σχέση των Ούννων, με τον λαό Σιόνγκ – νου που ήταν “Βόρειος γείτονας της Κίνας” τον 3ο αιώνα π.χ από την Μογγολία.  Ο Πρίσκος Βυζαντινός διπλωμάτης και ιστορικός του 5ου αιώνα, αναφέρει ότι οι Ούννοι είχαν δική τους “γλώσσα”, από την οποία όμως ελάχιστα έχουν “διασωθεί”, και οι συγγένειες της αποτελούν επί αιώνες αντικείμενο συζητήσεων. “Πολλές άλλες εθνικές ομάδες” συμπεριλαμβάνονταν υπό την “εξουσία του Αττίλα”, μεταξύ αυτών πολλές  που μιλούσαν “ΓΟΤΘΙΚΑ”, που μερικοί σύγχρονοι συγγραφείς περιγράφουν ως “LINGUA FRANCA” (Λίνγκουα Φράνκα, ήταν μορφωμένοι μιλούσαν γαλλικά).

Οι Ούννοι ήταν μία συνομοσπονδία πολεμιστών,  που ενσωμάτωναν και άλλες ομάδες για να αυξήσουν τη στρατιωτική τους δύναμη, στην “Ευρασιατική στέππα” από τον 4ο έως τον 6ο αιώνα μ.χ  Ο αυστριακός ιστορικός Βάλτερ Πόλ, αναφέρει ότι το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι “ότι το όνομα Ούννοι, στην ύστερη αρχαιότητα, περιέγραφε επιβλητικές κυρίαρχες ομάδες πολεμιστών της στέπας”, και ότι η “ΕΘΝΟΓΕΝΕΣΗ”  τους η “ΓΛΩΣΣΑ” τους και οι “ΣΧΕΣΕΙΣ” τους με άλλους λαούς της στέπας είναι ΑΣΑΦΕΙΣ (τι να πει και ο Αυστριακός…….) Ο Ρωμαίος ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος ολοκλήρωσε το έργο του, της ιστορίας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας την δεκαετία του 390, ανάφερε ότι “ο  λαός των Ούννων…… κατοικεί πέρα από τη θάλασσα του Αζόφ κοντά στον Παγωμένο ωκεανό”.

Ο Ιερώνυμος τους σχετίζει με τους “Σκύθες”, σε μία επιστολή που αναφέρει μία εισβολή τους, στις ανατολικές επαρχίες της αυτοκρατορίας το 395. Οι “Χούννοι” ζούσαν μεταξύ των Βαστάρνων (Γερμανικός λαός),  και τών Ρωξομανών (Σαρματικος λαός), σύμφωνα με τον Πτολεμαίο.

ΧΑΖΑΡΟΙ

“Τουρκικός λαός” που κατοικούσε κατά τους Μέσους αιώνες στην Κριμαία και στην παρακείμενη χώρα. Διαιρούνται σε ΛΕΥΚΟΥΣ Χαζάρους, και σε ΜΑΥΡΟΥΣ  Χαζάρους τους οποίους κάποιοι τους ταυτίζουν με τους “Ακατζίρους του Πόντου”. Η θρησκεία των χαζάρων αρχικά ήταν “Σαμανιστική”, ένα περίπλοκο λατρευτικό και “μαγικοθρησκευτικό” κίνημα, με τεχνική στην ΕΚΣΤΑΣΗ με μεγάλη εξάπλωση στην Βόρεια και Νότια Αμερική (και οι “Ινδιάνοι” από την Ινδία προέρχονται), στην Σιβηρία, Ινδονησία, Ωκεανία κλπ.

Ο Σαμάνος είναι ο “ιερέας μάγος” γιατρός και αρχηγός, και λάτρευαν τον Γαλάζιο Θεό Τέγκρι – Χαν. Μεταξύ του 786 – 809 το μεγαλύτερο μέρος αυτών “ασπάστηκαν τον ΙΟΥΔΑΙΣΜΟ” κάποιοι λιγότεροι έγιναν “Μωαμεθανοί”, και κάποιοι “Χριστιανοί”. Με την διάλυση του κράτους τους, διασκορπίστηκαν στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Το όνομά τους βγαίνει από τη ρίζα QAZ που σημαίνει “περιπλανώμαι – περιπλανώμενος” (το ίδιο ισχύει και για το Καζακστάν).

ΣΕΛΤΖΟΥΚΟΙ

Οι “Σελτζούκοι Τούρκοι” ήταν μία μουσουλμανική Σουνιτική Δυναστεία των Ογούζων  Τούρκων, που “επερσίστηκε” και συνείσφερε  στην Τουρκοπερσική παράδοση, επεκτάθηκε στη Δυτική και Κεντρική Ασία τον 11ο και 14ο αιώνα. Κατάγονταν από “Τουρκομανικά φύλα” της Κεντρικής Ασίας, και στην Περσία υιοθέτησαν τον πολιτισμό, τον Περσικό τρόπο ζωής, και την Περσική γλώσσα. Είναι οι “Αυθεντικοί πρόγονοι”  των δυτικών Τούρκων που κατοικούν στο Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν και στην Τουρκία.

Κοινοί εθνολογικοί  και φυλετικοί  “πρόγονοι” των Τουρκικών φυλών, θεωρούνταν οι “Ογούζοι Τούρκοι των Αλταίων Όρεων” από Μογγολία,  που ίδρυσαν τις πρώτες συνομοσπονδίες τουρκόφωνων νομαδικών φυλών στις στέπες της Κεντρικής Ασίας. Ξεκίνησαν από τα νότια της λίμνης Βαϊκάλης, τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, στην σημερινή Μογγολία στα βόρεια σύνορα της Κίνας. Τον 4ο – 6ο αιώνα το έσχατο Δυτικό τμήμα των “Μογγολοτουρκικών φυλών”, οι “Ούννοι” και οι “Άβαροι” είχαν επιδράμει στις “Ρωσικές στέπες” και είχαν εξαπλωθεί στις “Ευρωπαϊκές περιοχές”.

Από τα τέλη του 8ου και αρχές 9ου αιώνα, Τουρκικά φύλα που βρίσκονταν στην “αρχική τους κοιτίδα”  διασπάστηκαν και μετακινήθηκαν βορειοδυτικά και νοτιοδυτικά, και από τα τέλη του 9ου αιώνα είχαν εγκατασταθεί στις “εύφορες κοιλάδες της Κασπίας θάλασσας”  και ανατολικά της λίμνης Αράλης (Ωξιανής). Από τα τέλη του 10ου και αρχές 11ου αιώνα, οι δυναμικότεροι  Ογούζοι  Σελτζούκοι, με τον Σελτζούκ αρχηγό ασπάστηκαν το Ισλάμ το Σουνιτικό (ενώ πριν είχαν μία φυσιολατρική μαγική θρησκεία), και το 1040 νίκησαν ιρανό φωνους και εισέβαλαν στην Περσία.

Άλλοι διασπάστηκαν προς Συρ – Ντάριο (Ιαξάρτης) στο νοτιοκεντρικό  Καζακστάν, ενώ αργότερα μετανάστευσαν στην κεντρική Περσία στο Χορασάν, και μετά στην Αλβανία του Καυκάσου. εξαπλώθηκαν δε ως την Αρμενία, Καππαδοκία, Μεσοποταμία, Καρμανία,  Συρία και το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Διαλύθηκαν από Μογγολική εισβολή.

ΟΘΩΜΑΝΟΙ

Άλλη ονομασία των Τούρκων που κατοικούσαν στην “Νοτιανατολική Ευρώπη και την Δυτική Ασία”. Ονομάστηκαν έτσι από τον αρχηγό τους “Οθμάν ή Οσμάν”,  για να διακριθούν από τους Σελτζούκους,  και άλλους Τούρκους. Αυτοί οι Τούρκοι λέγονται και “Οσμανλήδες”, και προέκυψαν από τη διάλυση των Σελτζούκων και την κατάλυση της αυτοκρατορίας τους. Από τα τέλη του 13ου αιώνα και αρχές του 14ου, ένωσαν τα διασπασμένα κρατίδια, της πρώην Αυτοκρατορίας των Σελτζούκων, και ίδρυσαν την “Οθωμανική Αυτοκρατορία που διήρκησε ως το 1918”.

Κατά τον Ηρόδοτο μία από τις μεγαλύτερες φυλές των Περσών, της δεύτερης τάξης, ήταν οι “ΓΕΡΜΑΝΙΟΙ” δηλαδή οι “ΠΟΙΜΕΝΕΣ”. Κάποιοι από τους νεότερους ερευνητές,  πιστεύουν ότι είναι οι λεγόμενοι “ΚΑΡΜΑΝΙΟΙ” (όπως είπαμε στο Α’ ΜΕΡΟΣ ότι οι Κιμμέριοι λέγονται Γιμιρά’ι’α,  διότι το Κ αλλάζει με το Γ).  ΚΑΡΜΑΝΙΑ: λέγεται η “χώρα της Περσίας” επί της Βόρειας ακτής του Περσικού κόλπου και του κόλπου Ομάν, μεταξύ “Γεδρωσίας” ή Περσίδος που σήμερα λέγεται ΚΙΡΜΑΝ ή ΚΕΡΜΑΝ.

Οι κάτοικοι της λέγονται Καρμανοί ή Καρμάνιοι. Από εκεί πέρασε ο Μ.Αλέξανδρος και ο Νέαρχος. Πρωτεύουσα ήταν τα Κάρμανα και οι κάτοικοί της ήταν “πολεμικοί”, ο άντρας δεν μπορούσε να παντρευτεί αν δεν έφερνε ένα “κομμένο κεφάλι” του εχθρού στον Βασιλιά. Επικρατούσε επίσης η “ανθρωποφαγία”. Η σημερινή Καρμανία ορίζεται ανατολικά από το Σε’ι’στάν – Βελουχιστάν, από το Φαρσιστάν δυτικά, Γέσδ και Κου’ι’στάν βόρεια, και νότια από τον κόλπο του Ομάν. Είναι Πέρσες λοιπόν οι Γερμανοί  (!!!!!) με τα γνωστά επίσημα δεδομένα, και με τα Απόκρυφα Άτλαντες.

Πώς γίνεται να μην μας μισούν άραγε;

Άλλωστε έχουν υποστεί μεγάλες ήττες οι ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΠΟΙΜΕΝΕΣ.

Άραγε μήπως για αυτό “τα έχουν βάψει μαύρα;”

Μάλλον όχι, το έχουν μέσα τους το μελαγχολικό, το μαύρο (γι  αυτό και είναι ΕΜΟ και πάνε στα νεκροταφεία για διασκέδαση). Αυτό λέει,  είναι μία πολιτισμική Τάση (ένα παρακλάδι) της goth, που ξεκίνησε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι λέει επηρεασμένοι από την “Γοτθική λογοτεχνία”, που συνδυάζει στοιχεία ρομαντισμού και ΤΡΟΜΟΥ. Άλλωστε και η μουσική τους είναι γενικά “πένθιμη” με επαναλαμβανόμενο ήχο, και “απαισιόδοξους στίχους”.

Μπορεί βέβαια να είναι και μελαγχολικοί επειδή “έχασαν την καθαρότητα τους” και αναμείχθηκαν με τους Τούρκους. Ή είναι ίδιοι;.

Τέλος πάντων με κούρασε όλη αυτή η ΜΑΥΡΙΛΑ, έτσι και αλλιώς δεν θα δώσω εξετάσεις στο Ινστιτούτο Γκαίτε (απορώ γιατί το λένε Γκαίτε και όχι Γκόθ, αφού γράφεται GOETH).

Η Ελπίδα γράφεται με Έψιλον όπως και η Ελλάδα, και η Ελλάδα έχει χρώματα ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΑ δηλαδή τα χρώματα του ΦΩΤΟΣ.

Και αφού η ζωή κάνει κύκλους, εκεί που τελειώνει, ξαναρχίζει, άλλωστε ένας κύκλος είναι και το μηδέν, οπότε όταν μηδενίσει θα ξαναρχίσουμε……..

Για τους Ιταλούς θα αναφερθώ άλλη φορά προσεχώς…….

 

 

Διαβάστε Περισσότερα