Από το Μεσολόγγι στα Ψαρά μέχρι το Ζάλογγο | ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΖΕΛΟΣ
Σήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, γιορτάζουμε τα διακόσια χρόνια από την στιγμή που οι Έλληνες μη μπορώντας άλλο τετρακόσια χρόνια Οθωμανικού ζυγού είπαν το Ελευθερία ή θάνατος…
Διακόσια χρόνια περισυλλογής, διακόσια χρόνια μελετώντας την ιστορία της ελληνικής επανάστασης που είχε μεγάλες μάχες όπως στα Δερβενάκια και στο Βαλτέτσι,ήρωες που έβαλαν σώμα και ψυχή για την πατρίδα και φυσικά όπως πάντα είχαμε διαχρονικά ως έθνος μεγάλους προδότες…
Το Ελευθερία ή θάνατος δεν ήταν κλισέ ήταν ο ορισμός του αγώνα…
Οι γυναίκες με τα μωρά στην αγκαλιά τους αρνήθηκαν να παραδοθούν στον Τούρκο και στο Ζάλογγο έγραψαν ιστορία… Θυσιάστηκαν όπως ο Χριστός στον σταυρό για την ελευθερία…
Στο Μεσολόγγι η “έξοδος” ήταν από τα δεσμά της Τυραννίας με τον εθνικό μας ποιητή να βλέπει την καταστροφή από την Ζάκυνθο και να μονολογεί βάστα καημένο Μεσολόγγι, βάστα…
Τα Ψαρά, η Χίος καταστράφηκαν ολοσχερώς ενώ οι κάτοικοι βασανίστηκαν και κάηκαν μέχρι τον τελευταίο δίχως να θέλουν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους, πολεμώντας μέχρι τέλους χωρίς να θέλουν να παραδώσουν τα σπίτια τους ενώ ήξεραν τι τους περίμενε…
Το Κούγκι ακόμα ένας σταθμός της επανάστασης με τους Έλληνες να μην γονατίζουν στον Τούρκο εκτός από τον Θεό και την πατρίδα…
Αυτά τα γεγονότα γιγάντωναν τον αγώνα, ανέβαζαν το ηθικό των αγωνιστών και δεν το έριχναν…
Οι σύγχρονες Θερμοπύλες έδιναν επιπλέον κίνητρα στους αγωνιστές ώστε να πάρουν πίσω το αίμα των Ελλήνων που χάθηκαν άδικα…
Εμείς σήμερα τους χρωστάμε την Ελευθερία μας, τους χρωστάμε την συνέχεια της παράδοσης μας…
Ελλάδα, μια τόση μικρή χώρα με μια τεράστια ιστορία…
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΖΕΛΟΣ
