Απομακρύνεται από το άλλοτε θελκτικό του ποδόσφαιρο

Ο Ολυμπιακός στη φετινή του ευρωπαϊκή πορεία απείχε κατά πολύ από την αξιοσημείωτη απόδοση των προηγούμενων σεζόν. Δεν είναι μόνο η χθεσινή του εμφάνιση απέναντι στην Άρσεναλ, αλλά όλη του η αγωνιστική εικόνα που δείχνει τις διαφορές του με την περσινή εκδοχή του.

Εάν εξαιρέσουμε το παιχνίδι με την Αϊντχόβεν και τις αφελείς ιδέες των Ολλανδών, ο Ολυμπιακός αρχικά στο Τσάμπιονς Λιγκ μας άφησε ασυγκίνητους και φανερά προβληματισμένους λόγω των καλοκαιρινών ελλείψεων σημαντικών μονάδων. Τα προτερήματα του Ολυμπιακού χαμήλωσαν επικίνδυνα. Μετρίασε τις βλέψεις του, αλλά και τις αγωνιστικές αρετές του. Στη θέση των ποδοσφαιριστών που μοσχοπουλήθηκαν, δεν ήρθαν κατάλληλης ποιότητας παίκτες. Από την μια, είναι φανερά δύσκολο να ανακαλύψεις τον νέο «Τσιμίκα», αλλά από την άλλη δεν παύει να είναι σημαντικές απώλειες στο ήδη τότε ανταγωνιστικό οικοδόμημα.

Η χθεσινή εμφάνιση έναντι της βελτιωμένης Άρσεναλ δεν ήταν αποκρουστική, αλλά σίγουρα μακριά από ότι συνηθίζαμε τελευταία. Μόχθος υπήρξε. Καλύψεις εξίσου σε αποδεδειγμένα κενά στην άμυνα, η οποία χθες έπειτα από καιρό (πέρα από τα στημένα) παραβιάστηκε αρκετές φορές με κάθετα περάσματα των αντιπάλων. Όμως, σε τέτοιο ευρωπαϊκό επίπεδο, ο κάθε Ολυμπιακός χρειάζεται να έχει ένα σύνολο παικτών που θα κάμπτουν κάθε αναποδιά και φυσικά, να καλύπτει ατομικά λάθη, όπως προήλθαν πάλι από τον Σα.

Μπορεί να άξιζε η Άρσεναλ την ευρεία νίκη που επέτυχε, αλλά οι αδράνειες πολύτιμων μελών της ενδεκάδας διαμόρφωσαν ένα ευνοϊκότερο σκηνικό στους Άγγλους. Πέρα από τις δικαιολογίες που συχνά εκφέρουν διάφοροι φίλοι, είναι πλέον εμφανή τα απόντα θετικά κάποτε στοιχεία που διέκριναν τον Ολυμπιακό. Η ταχύτητα λόγου χάρη, που πέρσι του έδινε ώθηση σε κάθε απόπειρα ευκαιρίας. Ως σύνολο είχε τη δυνατότητα να παράγει αρκετές τελικές έναντι μεγαθηρίων της Ευρώπης, ενώ συγχρόνως κατάφερνε κατάλληλες επιστροφές για να αμυνθεί. Σίγουρα, σχετικά με τα αμυντικά καθήκοντα ουδέποτε ο Ολυμπιακός δεν στήριζε την ισχύ του στην ανασταλτική του γραμμή. Ωστόσο, οι άλλοτε αρετές στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, τον διατηρούσαν απειλητικό και υπολογίσιμο αντίπαλο ακόμη και απέναντι στη πρωταθλήτρια Μπάγερν.

Πλέον, στον Ολυμπιακό τα ακραία μπακ αδυνατούν να υιοθετήσουν το ρόλο των προκατόχων τους, καθώς και χθες ο αποπροσανατολισμένος Ρέαμπτσιουκ αντικαταστάθηκε δίκαια από τον Χολέμπας. Όταν μάλιστα, πέρσι ο Τσιμίκας στις αντίστοιχες αναμετρήσεις άγγιξε πρωτοφανή ατομική απόδοση που δικαιολογούσε την καθολική του αναγνώριση στο πρόσωπό του. Επιπροσθέτως, το συνολικό στατικό ποδόσφαιρο των Ερυθρολεύκων, με το οποίο δεν αιφνιδιάζουν, δεν επιχειρούν το απρόβλεπτο απέναντι στους χθεσινούς κιόλας ευέλικτους νέους του Αρτέτα. Επίσης, μειώνεται σε μεγάλο βαθμό το χαρακτηριστικό passing game, που αποτελούσε το όπλο του, ένα σήμα κατατεθέν σε μέγιστο βαθμό.

Από εκεί και πέρα, η ακατανόητη εμμονή του Ολυμπιακού με το υποβαθμισμένο εγχώριο πρωτάθλημα στέκεται εμπόδιο να εστιάσει στην ευκαιρία της Ευρώπης. Την Κυριακή ο Μάρτινς επέλεξε ως βασικούς μπακ τους εναπομείναντες παίκτες που διέθετε. Ως αποτέλεσμα, σε ένα σημείο που οι Ερυθρόλευκοι ήδη προηγούνταν 2-0, ο Μπα τραυματίστηκε ύπουλα χαμηλά στη πλάτη. Έτσι, η επιλογή του Παπασταθόπουλου και η αλχημεία με τον Εμβιλά στο αμυντικό δίδυμο, στέρησαν τον δεύτερο από τον χώρο του κέντρου. Ειδικά εάν ελέγξει κανείς την αποστολή του Ολυμπιακού, εξ αρχής απουσιάζει ένα εναλλακτικό «εξάρι» για να στηρίζει τους βασικούς πυλώνες.

Εκτός του ότι ο Ολυμπιακός υπολείπεται σε ικανότητες με τη περσινή του εκδοχή, η έτερος αντίπαλος Άρσεναλ ήταν άκρως βελτιωμένη με όμορφους συνδυασμούς και φρέσκα πρόσωπα γεμάτα προσδοκίες. Στα μετόπισθεν, το αμυντικό ζήτημα ασφαλώς παραμένει, καθώς πρωταγωνιστούν ακόμη διάφορες παραφωνίες του κοντινού παρελθόντος της. Όμως, στις μπροστινές γραμμές, η ύπαρξη του ζηλευτού τεχνίτη Έντεγκαρντ, τα ανεβάσματα των ακραίων μπακ με την στήριξη των εξτρέμ, έφερνε αρκετά πρόσωπα κοντά στην εστία του Ολυμπιακού.

Ο στόχος της Ευρώπης επιθυμεί πλάνο αφοσιωμένο αποκλειστικά σε αυτήν. Ο Ολυμπιακός δεν εγκαταλείπει τις ιδέες του περί κυριαρχίας στον Ελλαδικό χώρο, χωρίς οι ιθύνοντες του συλλόγου να κατανοούν πως μία μακρινή πορεία θα του προσφέρει διαχρονικά δόξα αξιομνημόνευτη.