BOXING TIME H Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν είναι Χριστιανική ΜΕΡΟΣ Β

Έχουμε πει και δείξει ως τώρα πότε και γιατί έγιναν οι Ρωμαίοι <<χριστιανοί>>. Επίσης έχουμε δώσει και τα στοιχεία εκείνα, που δείχνουν την θρησκεία που είχαν πρωτύτερα, πρίν δηλώσουν τα <<ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ τους ΙΔΕΩΔΗ>>… Στοιχεία που αποδεικνύουν πόσο μακριά, βρίσκονταν απο αυτά….

Διότι ήταν πάντα ΥΛΙΣΤΕΣ, ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΙ και ΑΙΜΟΧΑΡΕΙΣ..!! Κατά την βασιλεία τους, προσέφεραν ΠΟΝΟ, ΒΑΣΑΝΑ, ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, ΑΜΑΘΕΙΑ, ΒΙΑ και ΠΛΟΥΤΙΣΜΟ. Προωθούσαν το ατομικό συμφέρον μέχρι και δολοφονώντας, και όχι το κοινό καλό.

Οι Έλληνες απ’ την άλλη πλευρά, είχαν άλλα ιδεώδη, άλλη φιλοσοφία για τον τρόπο που πρέπει να ζει κάποιος, και έχουμε αναφέρει σχετικά, αλλά αξίζει να αναφέρουμε ξανά μερικά ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ, τα προχριστιανικά δηλαδή.

Λέει λοιπόν ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ μερικά από αυτά που έλεγε ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ: <<ΑΓΝΟΙΑ η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού>>. <<Η ΓΝΩΣΗ δημιουργεί ευημερία>>.

<<Ευτυχία είναι να μπορείς να δείς την ΟΥΣΙΑ των πραγμάτων>>.

<<Καλύτερα να σε ΑΔΙΚΟΥΝ παρά να αδικείσαι>>. <<Σκοπός όλων των πράξεων μας, πρέπει να είναι το ΚΑΛΟ και χάριν αυτού πρέπει να πράττουμε ΠΑΝΤΑ>>.

<<Εκείνος που θέλει να γίνει ΑΡΙΣΤΟΣ δεν πρέπει να αγαπά περισσότερο τον εαυτό του, μήτε τα δικά του, αλλά τα ΔΙΚΑΙΑ>>.

<<Ουκ εν τω πολλώ το ΕΥ, αλλά εν τω ευ, το ΠΟΛΥ>>. Δηλαδή το καλό δεν βρίσκεται στο πολύ, αλλά το πολύ βρίσκεται στο καλό.

<<Αυτό πoυ αξίζει, δεν είναι να ζείς  για να ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ αλλά να ΖΕΙΣ ΚΑΛΑ>>.

Αυτά και άλλα πολλά τέτοια, ήταν τα Αρχαιοελληνικά ιδεώδη, τα οποία διαδόσαμε στον κόσμο, όπου πήγαμε και όπου εξαπλώθηκε ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ και οι ΑΞΙΕΣ του, και γι αυτό άλλωστε σε μέρη που είχαμε <<κατακτήσει>> (πολεμήσει αυτούς τους Αρίους και είχαμε νικήσει), οι απόγονοι των ανθρώπων εκεί, έχουν φιλικά συναισθήματα πρός το προσωπό μας, και μας συμπαθούν πάρα πολύ.

Γιατί εμείς δεν φυλάγαμε την γνώση για τους λίγους και ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ, αλλά φτιάχναμε βιβλιοθήκες και την δίναμε απλόχερα, και θέατρα πρός επιμόρφωση των λαών, διότι αν είσαι ΑΔΑΗΣ και αμόρφωτος, σε εκμεταλλεύονται, και αν είσαι ΗΜΙΜΑΘΗΣ σε κατευθύνουν, σε καθοδηγούν, κατά όπου φυσάει ο ΑΝΕΜΟΣ – ΤΥΦΩΝΑΣ – ΒΟΤΑΝ.

Αυτά λοιπόν τα αρχαιοελληνικά ιδεώδη, είναι τόσο κοντά, τόσο όμοια με τα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ, που δεν θα μπορούσε παρά να γίνουμε χριστιανοί, διότι ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ εκει οδηγούν… Έχουν το ίδιο σκεπτικό … και ας μας έλεγαν οι Ρωμαίοι ότι είμαστε ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ, παγανιστές, πολυθε’ι’στές…

Ενώ εκείνοι, που η ιδεολογία τους μα και η θρησκεία τους, απέχει μακράν του χριστιανισμού, αυτοί που είχαν την θρησκεία της ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ, η οποία όπως είπαμε ότι λέει ο Ηρόδοτος, ήταν η πηγή της ειδωλολατρείας, πώς κατάφεραν να συμμαζέψουν,  την ΦΡΕΝΗΡΗ  φύση του Τυφώνα  μέσα τους και να αγκαλιάσουν τον Χριστό;;;;

Φυσικά και δεν το έκαναν ΠΟΤΕ αυτό…!!! <<Άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς>>. Οι ΛΥΚΟΙ φόρεσαν την στολή του ΠΡΟΒΑΤΟΥ…!!!

Άλλαξαν ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ αλλά όχι ΠΡΟΣΩΠΟ…

Διότι όπως λέει και ο σοφός λαός: <<Ο ΛΥΚΟΣ και αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του, μήτε την γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του>>.

ΝΤΥΘΗΚΑΝ τον χριστιανισμό εξωτερικά αλλά επί της ΟΥΣΙΑΣ όχι..!!!

Εξάλλου πάντα τους άρεσαν τα καρναβάλια, και διοργανώνουν τα καλύτερα στην Βενετία, στο Ρίο, όπου κλασσικά γίνεται της ΑΚΟΛΑΣΙΑΣ…σε ΞΕΦΡΕΝΟΥΣ ρυθμούς…και έχουν κολλήσει και την ρετσινιά, στον Διόνυσο, που όπως είπαμε πολέμησε εκεί στην Άορνο Πέτρα και στην Ινδία, και ο οποίος ήταν αρχηγός της εκστρατείας των Ελλήνων (στην αιώνια μάχη που δίνουμε πάντα εκεί, κατά περιόδους μέσα στους αιώνες, όπως και ο Ηρακλής, ο Δίας πρωτύτερα, και τελευταίος ο Μ.Αλέξανδρος και τον λένε σφαγέα ..τον εξισώνουν με τον Χίτλερ…και τον Αττίλα…). Πάντα ήταν λάτρεις της μεθόδου ρίξε λάσπη στον ανεμιστήρα…λέγε λέγε κάτι θα μείνει…

Ο Δίονυσος τιμήθηκε και λατρεύτηκε ως ο <<ΛΥΤΡΩΤΗΣ του ΚΟΣΜΟΥ>>, απ’ τα δεινά που είχαν επιφέρει πάλι στην ανθρωπότητα, αυτοί οι φίλοι μας οι ΑΡΙΟΙ.

Γι αυτό επειδή τους νίκησε, τον μίσησαν τόσο πολύ, που του έχουν αποδώσει τον τίτλο του ΜΠΕΚΡΗ θεού, που έκανε τα <<Διονυσιακά Όργια>>, με την σημερινή έννοια των οργίων, των δικών τους δηλαδή τελετών, στα οποία αρέσκονται διαχρονικώς….

Διότι όπως λέει και ο σοφός λαός: <<Ο ΛΥΚΟΣ και αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του, μήτε την γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του>>.

Επίσης μέσα σε όλα αυτά που του έχουν προσάψει, είναι και οι ΦΟΝΟΙ και οι ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ, κολλώντας του την ετικέττα του μαινόμενου, του ξέφρενου, αυτού που έχει χάσει το μέτρο, την αρετή και την σωφροσύνη, και είναι ΦΡΕΝΗΡΗΣ, και έχει την ΙΕΡΗ ΜΑΝΙΑ, αυτός και οι ιέρειές του, οι Μαινάδες…

Όλα αυτά βέβαια, είναι θρασύτατα ψεύδη και διαστρέβλωση, είναι η γνωστή τους μέθοδος, η μέθοδος της διαστροφής, της ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ και ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ (που λέω εγώ), δηλαδή αφού αντιγράψουν πρώτα την εικόνα και το όνομα κάποιου,μετά κάνουν και την αντικατάσταση, δίνοντας στην εικόνα και στο όνομα που έχουν υιοθετήσει, τα χαρακτηριστικά, την ουσία, τα ιδεώδη τα δικά τους, του πραγματικού τους προσώπου και όχι αυτού που υποδύονται, αλλά αυτού δηλαδή που βρίσκεται κάτω από την ΣΤΟΛΗ και την ΜΑΣΚΑ…ΑΛΛΟΙΩΝΟΝΤΑΣ έτσι την εικόνα και το όνομα, αυτού που υποδύονται ότι είναι (πάντα τους άρεσε να προσφέρουν σύγχυση ….εξάλλου Βαβυλώνα σημαίνει ΣΥΓΧΥΣΗ).

Τα ίδια έκαναν και στην Αίγυπτο και στην Σουμερία, και όπου αλλού πάτησαν το πόδι τους…

Τα ίδια ακριβώς έκαναν και με τον Χριστό, γιατί σημασία δεν έχουν τα λόγια, αλλά οι πράξεις και τα έργα τους όπως είπαμε, που ήταν τα ίδια με τα παλαιότερα, όταν ήταν άξεστοι και βάρβαροι νομάδες… (γιατί τα ράσα δεν κάνουν τον παππά)…

Ας δούμε λοιπόν πως η ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ θρησκεία, με τις ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ και την ωμότητα, την βαρβαρότητα, η θρησκεία των μάγων, πως έγινε ΞΑΦΝΙΚΑ – ΜΑΓΙΚΑ μπρός στα μάτια μας, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ με το χτύπημα του μαγικού ραβδιού, απ’ την μια στιγμή στην άλλη!!!!

ΡΟΖΑΡΙΟ

Το χρησιμοποιούν για να μετρούν τις προσευχές, το χρησιμοποιούσαν στην Βαβυλώνα, κάτι παρόμοιο έχουν και οι Μουσουλμάνοι, οι Φοίνικες το 800π.Χ. για την Αστάρτη, οι Βουδιστές της Ιαπωνίας, οι Βραχμάνοι οι πιστοί του Βισνού, οι Βουδιστές στην Ινδία και στο Θιβέτ.

Όσοι προσεύχονταν στην ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΑ, επαναλάμβαναν την ίδια προσευχή πολλές φορές, και οι Ρωμαιοκαθολικοί ΣΥΓΧΩΡΟΥΝ τις αμαρτίες, επαναλαμβάνοντας ο πιστός το <<Αve Maria>> και όχι το <<Πάτερ ημών>>, την προσευχή που δίδαξε  ο ίδιος ο Χριστός.

Το Ave Maria αφορά την ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ των ΟΥΡΑΝΩΝ και όχι την Παναγία.

ΑΓΙΟΙ

Οι Βαβυλώνιοι είχαν 5.000 θεούς, που ο καθένας ασχολείται με κάτι από την καθημερινότητα, και οι άνθρωποι προσεύχονταν  και έκαναν θυσίες και τελετές πρός αυτούς, για να λύσουν τα καθημερινά τους προβλήματα.

Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία αντικατέστησε τους θεούς αυτούς με τους αγίους.

Στην  Καινή Διαθήκη ο Απόστολος Παύλος λέει ότι: <<Οι άγιοι θα πρέπει να αναζητώνται  ανάμεσα στους ζωντανούς και όχι ανάμεσα στους νεκρούς>>.

Όταν προσπαθείς να επικοινωνήσεις μ’ έναν άγιο που έχει πεθάνει, είναι σαν να προσπαθείς να έρθεις σε επαφή με πνεύματα (πράγμα αντίθετο με την διδασκαλία του Χριστού).

ΦΩΤΟΣΤΕΦΑΝΟ

Είναι απ’ τους Εθνικούς απ’ την λατρεία του Ήλιου.

Το χρησιμοποιούσαν στην Βαβυλώνα, στον Βουδισμό, αλλά και στην Ελλάδα, ήταν το σύμβολο του θεού Απόλλωνα.

ΟΒΕΛΙΣΚΟΙ

Ο Οβελίσκος είχε συνδεθεί με την λατρεία του Ήλιου, και ήταν σύμβολο του ΒΑΑΛ. Ο Διόδωρος μιλάει για οβελίσκο που ανεγέρθει στην ΒΑΒΥΛΩΝΑ απ’ την “Μεγάλη Βασίλισσα”  (η σύζυγος Ιστάρ).

Οι αρχαίοι άανθρωποι, βλέποντας ότι ο ήλιος έδινε ζωή στα φυτά, στον άνθρωπο, γενικά στην φύση, λάτρεψαν τον ήλιο, τον μεγάλο ΖΩΟΔΟΤΗ σαν θεό.

Γι αυτούς ο οβελίσκος είχε και μια σεξουαλική σημασία, διότι έτσι δημιουργείται η ζωή, έτσι ο ΦΑΛΛΟΣ  θεωρήθηκε και αυτός ως σύμβολο της ζωής, σαν τον ήλιο και τον οβελίσκο.

Επίσης οι στήλες αυτές αποτελούσαν συντονιστές του γή’ι’νου  μαγνητικού πεδίου, όπως και κεραίες σημαντικών μηνυμάτων. Χρησίμευαν επίσης και ως ηλιακό ρολό’ι’.

Οβελίσκοι υπήρχαν στην Αίγυπτο, και σ’ όλους τους μουσουλμάνους βλέπουμε σήμερα τους ΜΙΝΑΡΕΔΕΣ.

Στην Αίγυπτο υπήρχε η Ηλιακή λατρεία, την οποία έλεγαν ΒETHSHEMESH  και μάλιστα ο ΚΑΛΙΓΟΥΛΑΣ  το 37-41 μ.Χ. μετέφερε από εκεί τον οβελίσκο, που βρίσκεται σήμερα μπροστά απ’ την Βασιλική του Αγ. Πέτρου.

Επίσης οβελίσκους σήμερα έχουν και στο ΛΟΝΔΙΝΟ και στην Ν.ΥΟΡΚΗ (το μεγάλο μήλο).

ΝΑΟΣ

Στην Καινή Διαθήκη λέει ο Απ. Παύλος στους πιστούς: <<Είστε ναός του θεού, και το πνεύμα του κατοικεί μέσα σας>>.

Για τους περισσότερους όμως, ναός σημαίνει το κτήριο μόνο, ενώ στην πραγματικότητα η εκκλησία είναι οι πιστοί, οι άνθρωποι. Οι Ρωμαίοι βέβαια κοιτούν το απ’ έξω και όχι το από μέσα, γι αυτό και πάντα ήθελαν  να εντυπωσιάζουν με τα μεγαλεπίβολα, τεράστια κτήρια… που οικοδομούσαν…

ΚΑΜΠΑΝΑ

Είναι ένα μουσικό όργανο που η καταγωγή του ανάγεται στην ΕΠΟΧΗ του ΧΑΛΚΟΥ.

Περιβάλλεται από θρύλους και δοξασίες, που σχετίζονται με τις υπερφυσικές της δυνάμεις, είτε για να προκαλέσει βροχή, είτε για να αποτρέψει καταιγίδες.

Στην Νότια και Ανατολική Ασία, η καμπάνα μετέχει σε τελετουργίες, και υπάρχει η αντίληψη για την ΕΞΑΓΝΙΣΤΙΚΗ της δράση.

Υπήρχαν Κινέζικα σήμαντρα που θεωρούσαν ότι επικοινωνούσαν απευθείας με τα ΠΝΕΥΜΑΤΑ.

Για τους Ρωμαιοκαθολικούς, οι καμπάνες συνδέονταν με τον Παράδεισο, και την φωνή του Θεού.

Στό Ανατολικό Ρωμα’ι’κό κράτος, εισήχθησαν από την Δύση τον 9ο αι. μ.Χ. περίπου.

ΚΥΚΛΙΚΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Το κυκλικό παράθυρο, ονομάζεται τροχός, το οποίο για πολλούς λαούς της Ασίας ήταν ηλιακό σύμβολο (όπως έχουμε πεί).

Πάνω απ’ το άγαλμα του Αποστόλου Πέτρου, έχουν τοποθετήσει έναν τροχό.

Μια πλάκα που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο απεικονίζει, έναν απ΄τους Βαβυλώνιους βασιλείς, καθώς αναστηλώνει, ένα σύμβολο του θεού Ήλιου, στον ναό του ΒΑΑΛ.

Το σύμβολο αυτό είναι ένας τροχός με 8 ΑΚΤΙΝΕΣ, το οποίο αρχικά στην Σουμερία ήταν σύμβολο του θεού Άνου, δηλαδή του θεού ΟΥΡΑΝΟΥ, αλλά μετά αυτό επί Βαβυλωνιακής Κυριαρχίας έγινε σύμβολο της θεάς ΙΣΤΑΡ.

Το ίδιο σχέδιο είναι στο λιθόστρωτο του κυκλικού προαυλίου, μπροστά από τον ναό του Αγίου Πέτρου, εκει όπου στην μεση στο κεντρο του ΚΥΚΛΟΥ είναι ο οβελίσκος.

Πάντα γύρω απ’ τους Αγίους, την Παναγία, και τον Χριστό, βάζουν το φωτοστέφανο είπαμε, που είναι ένας κυκλικός δίσκος.

Επίσης κυκλικά σχήματα βρίσκονται πάνω απ’ τις εισόδους των ναών.

ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΥΚΛΙΚΟ

Το κυκλικό κούρεμα,  καθιερώθηκε τον 6ο αι. μ.Χ. έπρεπε έτσι όλοι οι κληρικοί να δεχτούν αυτό το κούρεμα (όχι σαν του Κιμ Γιονγκ Ουν).

Το έθιμο αυτό δεν συνηθιζόταν στην πρώτη Εκκλησία, αλλά ήταν γνωστό σε άλλα έθνη… (ναι στους ΟΥΝΝΟΥΣ…Ουν…)

Στους ανατολικούς λαούς, είναι ξυρισμένο όλο το κεφάλι, όπως του Βούδα (το όνομά του σημαίνει ο Φωτισμένος, αυτός που έχει την την Γνώση δηλαδή).

Στην Ρωμα’ι’κή έκδοση, είναι ξυρισμένο το κέντρο, κυκλικά και περιμετρικά αφήνουν τα μαλλιά,  ώστε να θυμίζει τον ήλιο με τις ακτίνες..(σιγουρα θα το έχετε δεί σε κάποια κινηματογραφική ταινία).

Αυτό το αποκαλούν κούρεμα του Αγ.Πέτρου.!!!!

Υπάρχει και η Κέλτικη εκδοχή που χρησιμοποιούσαν στην Βρετανία, όπου ξύριζαν μόνο ένα μέρος των μαλλιών μπροστά, και αργότερα αποκαλέστηκε ειρωνικά το κούρεμα του ΣΙΜΩΝΑ του  ΜΑΓΟΥ.

Το κυκλικό κούρεμα ήταν παλιό έθιμο των ιερέων του Μίθρα, γιατί έτσι μιμούνταν τον ηλιακό δίσκο, τον ΜΕΓΑΛΟ ΗΛΙΟ – ΜΙΘΡΑ.

AΡΤΟΦΟΡΙΟ & ΟΣΤΙΑ

Το αρτοφόριο έχει το σχέδιο ενός ΗΛΙΟΥ που ΕΚΡΗΓΝΥΤΑΙ (και το συναντάμε όπου βρέθηκαν οι Άτλαντες, όπως στο Περού, στην Αίγυπτο, στην Βαβυλώνα).

Μπροστά στο αρτοφόριο, οι ιερείς υποκλίνονται, διότι μέσα τοποθετούν την ΟΣΤΙΑ, η οποία είναι η μετουσίωση του σώματος του Χριστού, και η οποία επίσης είναι ΚΥΚΛΙΚΗ, με γραμμούλες στις άκρες, όπως οι ακτίνες του ήλιου.

Το κομμάτι αυτό του άρτου λέγεται όστια, από μια Λατινική λέξη, που αρχικά σήμαινε ΘΥΜΑ, ΘΥΣΙΑ.

Το κυκλικό της σχήμα, είναι από τα μυστήρια του ΒΑΑΛ, του θεού ήλιου, της Βαβυλώνας, όπως επίσης τα είχαν και στην μυστηριακή θρησκεία του ΜΙΘΡΑ.

Φυσικά θα πρέπει εδώ να πούμε, πως δεν έχει καμία σχέση η δική μας Θεία κοινωνία με την δική τους, διότι εμείς κοινωνούμε από αρχαιοτάτων χρόνων (από τα Ελευσίνεια Μυστήρια), άρτο και οίνο, και όταν λέμε άρτο, εννοούμε ΕΠΤΑΖΥΜΟ, ενώ εκείνοι κοινωνούν, μόνο την όστια, η οποία είναι ΑΖΥΜΟ ψωμί, όπως όταν οι Εβραίοι βγήκαν απ’ την Αίγυπτο, την γνωστή μας, ΕΞΟΔΟ, όπου δεν πρόλαβαν να φτιάξουν το ψωμί τους και διέφυγαν από εκεί, με τον διαχωρισμό της Ερυθράς Θάλασσας, και αυτό είναι το Πάσχα των Εβραίων (το ΠΕΡΑΣΜΑ) δηλαδή πρός το ΣΙΝΑ, ενώ εμείς γιορτάζουμε το Πάσχα, το πέρασμα πρός την ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ και την ΑΝΑΣΤΑΣΗ του Χριστού.

Ποιό Πάσχα γιορτάζουν λοιπόν οι Καθολικοί με την Άζυμη Όστια;;;;

Πάντως όχι του Χριστού!!!!

ΑΓΑΜΟΙ

Στην Μυστηριακή θρησκεία του ΒΑΑΛ, ήταν δόγμα ο ιερατικός άγαμος βίος.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΤΕΡΑ είχε στην ανώτατη τάξη των ιερέων της, άγαμους.

Στην Αίγυπτο οι ιερείς ήταν ελεύθεροι να παντρεύονται.

Η λατρεία όμως της ΚΥΒΕΛΗΣ, που ταυτίζεται με την ΙΣΤΑΡ της βαβυλωνιακής θεάς, επέβαλλε τον ΑΓΑΜΟ ΚΛΗΡΟ (στην Καινή Διαθήκη δεν αναφέρεται πουθενά, ότι οι κληρικοί πρέπει να είναι άγαμοι).

Ο Απόστολος Παύλος, σε επιστολή του, είχε προειδοποιήσει, ότι: <<Στους έσχατους καιρούς, θα εμποδίζουν τον γάμο>>.

Στον μύθο της Κυβέλης και του Άττη απ’ την Φρυγία, αναφέρεται ότι  <<Η θεά τον προσέλαβε στην υπηρεσία του ναού της, αλλά έπρεπε να μείνει ΑΓΝΟΣ και ΠΙΣΤΟΣ, ο Άττης όμως ερωτεύτηκε την νύμφη Σαγγαρίτιδα. Η θεά θύμωσε τόσο πολύ, που σκότωσε την Σαγγαρίτιδα, και έτσι ο Άττης τρελάθηκε στο όρος Δίκτυμο.

Για να ΑΥΤΟΤΙΜΩΡΗΘΕΙ  που παρέβηκε τις υποσχέσεις του, απέναντι στην θεά, έκοψε το ανδρικό του μέλος και ΑΥΤΟΕΥΝΟΥΧΙΣΤΗΚΕ (γενικά το έχουν αυτο το θεματάκι με την αυτοτιμωριτική διάθεση).

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Η Εξομολόγηση σ’έναν  ιερέα, δεν προέρχεται απ’ την Καινή Διαθήκη αλλά από την Βαβυλώνα.

Η εξομολόγηση ήταν απαραίτητη, πρίν την ολοκληρωτική μύηση στα ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ,

Και μάλιστα κατά τα πρώτα στάδια της μύησης, περιελάμβανε και ένα είδος <<βαπτίσματος>> (μάλλον ως ΚΑΘΑΡΜΟΣ).

Στην Καινή Διαθήκη για την εξομολόγηση, αναφέρεται από τον Απόστολο Παύλο ότι: πρέπει να λές στους ανθρώπους, φωναχτά μπροστά σε όλους, τις κακές σου πράξεις (που σημαίνει φαντάζομαι να αναγνωρίσεις το λάθος, την αδικία που έκανες σε αυτόν τον ίδιο), και να του ζητήσεις συγνώμη και συγχώρεση.

Εξάλλου η πρακτική του να αποκαλύπτεις, μυστικά, λάθη σου, σε κάποιον, τηρείται ακόμη σε μυστικές εταιρείες, οι οποίες αργότερα αν αλλάξεις γνώμη και θες να φύγεις, σε εκβιάζουν.

Φυσικά δεν εννοώ ότι σε εκβιάζουν σήμερα οι παππάδες όταν εξομολογείσαι, απλά εξηγώ από που βγήκε και καθιερώθηκε αυτή η τακτική.

ΠΑΠΑΣ

α) ΘΡΟΝΟΣ

Ο Πάπας υποτίθεται ότι είναι ο διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου, του ΠΡΩΤΟΥ επισκόπου της Ρώμης.

Έχουμε ήδη ανφέρει την αλήθεια πάνω σε αυτό το θέμα.

Και έχουμε ήδη αναλύσει για ποιό λόγο ισχυρίζονται ότι ο Απόστολος Πέτρος πήγε στην Ρώμη.

Όμως πρέπει να αναφέρουμε εδώ, ότι η Ρώμη είχε έναν θρησκευτικό ηγέτη που λεγόταν ΣΙΜΩΝ, και πήγε εκεί τον 1ο αι. μ.Χ.

Στην πραγματικότητα λοιπόν αυτός που επισκέφθηκε την Ρώμη, δεν ήταν ο Απόστολος Πέτρος που πρίν ονομαζόταν Σίμων, αλλά ο ΣΙΜΩΝ ο ΜΑΓΟΣ, που αναφέρεται και στην Βίβλο, ο οποίος ασκούσε ΜΑΓΕΙΑ στην ΣΑΜΑΡΕΙΑ, και αργότερα πήγε στην Ρώμη όπου ίδρυσε μια πλαστή χριστιανική θρησκεία, σαν παραχάραξη του Χριστιανισμού, και ισχυριζόταν ότι ήταν σαν τον Ιησού.

Έχουμε την μαρτυρία γι αυτό το γεγονός απ’ τον Ιουστίνο τον Μάρτυρα, ότι ο Σίμων ο Μάγος πήγε στην Ρώμη, και έκανε <<θαύματα>> δηλαδή ΜΑΓΙΚΑ, και ότι απολάμβανε θε’ι’κές  τιμές στην ΡΩΜΗ.

Οι Πάπες ισχυρίζονται ότι είναι ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ του ΧΡΙΣΤΟΥ στην γή..!!!

Την ίδια δήλωση είχε κάνει και ο Σίμων ο Μάγος στην Ρώμη.

Ο Απόστολος Πέτρος δεν επέτρεπε να τον προσκυνούν, δεν φορούσε ΣΤΕΜΜΑ, και τηρούσε ότι είπε ο Χριστός, ότι είναι όλοι ίσοι, και κανείς δεν θα είναι παραπάνω από τους άλλους Αποστόλους…

Επίσης ο Χριστός είπε:
Δεν θα χρησιμοποιείτε τίτλους όπως <<ΠΑΤΕΡΑΣ>>, γιατί ένας είναι ο πατέρας σας, ο  ΘΕΟΣ, και ούτε θα χρησιμοποιείτε  την λέξη <<Διδάσκαλος >>, γιατί ένας είναι ο διδάσκαλός σας, ο ίδιος ο Χριστός.

Στον ΜΙΘΡΑ’Ι’ΣΜΟ είπαμε ο Μίθρας ήταν ο <<ΒΑΣΙΛΕΥΣ των ΒΑΣΙΛΕΩΝ>>, αλλά επίσης τον αποκαλούσαν και <<ΠΑΤΕΡΑ των ΠΑΤΕΡΩΝ>>, όπως ονομάζεται και ο Πάπας.

Επίσης λένε τον Πάπα <<MONSINIOR>> που σημαίνει <<ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ>> (εμείς λεμε τον Χριστό), επίσης και αυτός τίτλος του ΒΑΑΛ (και της ΚΥΡΙΑΣ ΤΟΥ).

Στην Βαβυλωνιακή μυστηριακή θρησκεία (και στην Ατλαντίδα όπως έχουμε πεί), ο βασιλιάς ήταν και ιερέας – θεός, και είχε δηλαδή και τα πολιτικά και τα θρησκευτικά καθήκοντα.

Όταν η Ρώμη κατέκτησε τον κόσμο, και η Εθνική Βαβυλωνιακή λατρεία συγχωνεύτηκε(!!!δεν την είχε από πρίν???) στο θρησκευτικό της σύστημα, και συμπεριέλαβε και την αντίληψη του ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΠΟΝΤΙΦΗΚΑ (Pontifex Maximus).

Έτσι το 63 π.Χ. ο ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡΑΣ αναγνωρίστηκε επίσημα ως Υπέρτατος Ποντίφηκας, της μυστηριακής θρησκείας, που απ’ την Βαβυλώνα, εγκαταστάθηκε στην Ρώμη.

Ο διαχωρισμός έγινε το 378μ.Χ.

Για αιώνες οι Ρωμαιοκαθολικοί ισχυρίζονταν  ότι είχαν στην κατοχή τους, τον αληθινο θρόνο στον οποίο κάθησε ο Απόστολος Πέτρος, και υπηρέτησε την Ρώμη.

Στις μπροστινές πλάκες του θρόνου παρουσιάζονται  μυθολογικά ζώα, σαν αυτά που σκότωσε ο ΗΡΑΚΛΗΣ στους άθλους του.

Καμία σχέση λοιπόν με Χριστιανική προέλευση. Τελικά ο θρόνος χρονολογήθηκε με βάση το τέστ του άνθρακα, και είναι του 9ου αι. μ.Χ.

ΚΛΕΙΔΙΑ

Έχουμε ήδη αναφέρει ότι ο θεός των Ρωμαίων ο ΙΑΝΟΣ, ως φύλακας των ΠΥΛΩΝ και των ΘΥΡΩΝ, αναπαριστόταν  να κρατάει στο χέρι ΚΛΕΙΔΙΑ, τα οποία αργότερα κρατούσε ο ΜΙΘΡΑΣ, εν συνεχεία ο Αυτοκράτορας, με τελικό αποδέκτη τον Πάπα.

Το κλειδί γενικά είναι ένα σύμβολο των μυστηρίων ή ενός αινίγματος.

Τα κλειδιά του Εθνικού θεού ΙΑΝΟΥ (Μίθρα – Κρόνου) και της θεάς ΚΥΒΕΛΗΣ, τα πήρε ο Αυτοκράτορας όταν ισχυρίστηκε ότι είναι ΔΙΑΔΟΧΟΣ των θεών και ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΠΟΝΤΙΦΗΚΑΣ.

Όταν αργότερα διαχωρίστηκαν οι εξουσίες, τα κλειδιά αυτά πέρασαν στον Πάπα, με την αιτιολογία ότι ο Χριστός είχε πεί στον Πέτρο: << και θέλω να σου δώσω τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών>>, οπότε το 431 μ.Χ. ο Πάπας ισχυρίστηκε δημόσια, ότι τα κλειδιά που έχει, είναι τα κλειδιά της εξουσίας που δόθηκε στον Απόστολο Πέτρο.

Βέβαια ο Χριστός δεν έδωσε κλειδιά στον Απόστολο Πέτρο, ούτε σε κανέναν άλλο Απόστολο, γιατί το ΚΛΕΙΔΙ που εννοούσε ο Χριστός, για την εισαγωγή μας στο Βασίλειο των Ουρανών, είναι το ΜΗΝΥΜΑ του ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ.

Οι Ρωμαιοκαθολικοί εικονογραφούν τον Απόστολο Πέτρο να στέκεται στην ΠΥΛΗ του Παραδείσου με τα κλειδιά στο χέρι, και να αποφασίζει ποιός θα περάσει και ποιός όχι.

Αυτό βέβαια ταιριάζει στον θεό ΙΑΝΟ  των Πυλών και των ΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ, των ΔΡΟΜΩΝ ΓΕΦΥΡΩΝ (όπως έχουμε ήδη αναφέρει) και από εκεί βγαίνει και η λέξη ΠΟΝΤΙΦΗΚΑΣ (που έχουμε πει σημαίνει φτιάχνω γέφυρα).

Οι ιερείς – βασιλείς των παγανιστικών μυστηρίων ήταν χτίστες, και φύλακες των ΓΕΦΥΡΩΝ της Ρώμης (ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ…πάντα ήταν καλοί χτίστες)….

Και ως αρχιερείς ισχυρίζονταν ότι ήταν η ΓΕΦΥΡΑ ανάμεσα στην ΖΩΗ και στον ΘΑΝΑΤΟ.

Ο Πάπας είπε ότι ο Άγιος Βερνάρδος είναι ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ της ΓΕΦΥΡΑΣ ανάμεσα στον θεό και τον άνθρωπο.

Οπότε σύμβολο του Πάπα είναι και το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ως ο ΝΕΟΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ.

ΤΙΑΡΑ – ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ

Το παπικό καπέλο είναι ίδιο με αυτό που φορούσαν οι θεοί των ΑΣΣΥΡΙΩΝ.

Όπως επίσης είναι ίδιο με του θεού ΔΑΓΩΝ (ή DAGON) του θεού ΨΑΡΙΟΥ.

Ο Δάγων είναι μια μυστηριακή μορφή του  ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΚΟΥ ΣΩΤΗΡΑ, ΜΕΣΣΙΑ.
Πηγάζει απ’ την εθνική λατρεία της Βαβυλώνας, και διαδόθηκε απ’ τους Αμοραίους της Ασίας, στους Φιλισταίους της Παλαιστίνης.

Ο Δάγων ήταν αγροτική θεότητα (ο ΚΡΟΝΟΣ), θεός της ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ (Μίθρας – Βάαλ – Ιστάρ – Κυβέλη).

Θεός της ΘΑΛΑΣΣΑΣ, μισός άνθρωπος και μισός ψάρι (Δερκετω – Αστάρτη – Ιστάρ).

Οι Φοίνικες τον λάτρευαν ως θεό ψαρά, και στην Χαναάν ως ΠΑΤΕΡΑ του ΒΑΑΛ.

Θεωρείται ο εφευρέτης της ΑΜΑΞΑΣ (του τροχού???)

Το όνομά του σημαίνει κόκκος, πιθανώς του σιταριού, που λέγεται dagan, ως θεός της Γεωργίας, ή απ’ την λέξη dag, που σημαίνει ψάρι και ήταν ο θεός της ΑΦΘΟΝΙΑΣ.

Ο Βισνού των Ινδου’ι’στών  είναι μπλέ  λόγω της σχέσης του με το νερό. Είναι ένας θεάνθρωπος, δηλαδή μισός άνθρωπος και μισός ψάρι.

Ο ΕΞΑΚΤΙΝΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ή Εξάγραμμο θεωρείται απ’ τους Ινδου’ι’στές το σύμβολο του Βισνού.

Οι Κινέζοι θεωρούν πως ο πολιτισμός τους, ιδρύθηκε από ΑΜΦΙΒΙΑ και ΕΡΠΕΤΙΚΑ όντα, και από άλλα που είχαν κεφάλι ανθρώπου και ουρά ψαριού. Η οντότητα Φούξι είναι και ΑΡΣΕΝΙΚΗ και ΘΗΛΥΚΗ (σαν τον Βάαλ), και την χρονολογούν γύρω στο 3.300 π.Χ.

Ο ΟΑΝΝΕΣ επίσης, ήταν μισός άνθρωπος και μισός ψάρι κατά τον Βηρωσσό (Χαλδαίος – Βαβυλώνιος αστρολόγος, ιστοριογράφος και ιερέας του Βάαλ), ο οποίος αναφέρει θρύλους σχετικά με τον Οάννη  <<το προικισμένο με λογική πλάσμα, που έκανε την εμφάνισή του απ’ την Ερυθραία Θάλασσα, που έβρεχε την Βαβυλωνία (δηλαδή από τον Περσικό κόλπο – Αραβική Θάλασσα)  κατά την πρώτη χρονιά της ΚΑΘΟΔΟΥ της ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ απ’ τον Ουρανό>>.

Ο Βηρωσσός αναφέρει ότι: <<Αν και έμοιαζε με ψάρι είχε ανθρώπινο κεφάλι κάτω από το κεφάλι του ψαριού, και πόδια ανθρώπινα, κάτω απ΄την ουρά του ψαριού>>.

Και επίσης ότι: <<Η φωνή του και η γλωσσα του ήταν έναρθρες και ανθρώπινες, και ότι βγήκε στην στεριά και δίδαξε τους ανθρώπους τέχνες και γράμματα>>.

Ο Οάννες ήταν η Ασσυροχαλδα’ι’κή μορφή του θεού  Έα ή Ένκι των Σουμερίων, ο οποίος ήταν ο πατέρας του ΜΑΡΔΟΥΚ, οπότε και ο Μαρδούκ ταυτίζεται πάλι με τον ΒΑΑΛ.

Στα γλυπτά της Μεσοποταμίας φορά μανδύα σχήματος ψαριού και ψαροκεφαλή, και θεωρείται ο εκπολιτιστής της Βαβυλώνας.

Για τους παγανιστές η 24η Ιουνίου ήταν μια πολύ ιερή μέρα, που την γιόρταζαν με λαμπρές ΦΩΤΙΕΣ πρός τιμήν του Βάαλ. Τις τελετουργικές πυρές αναφέρει και ο Ηρόδοτος.

Έτσι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία καθιέρωσε το γενέθλιο του ΙΩΑΝΝΗ, που στην Λατινική ονομάζεται JOANNES (που μοιάζει πολύ με το OANNES) ωστε αυτήν την ημέρα να γιορτάζεται η μνήμη του.

Παρόμοιες τελετές γίνονταν και για να τιμήσουν τον ΜΟΛΩΧ (εκείνον τον ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟ που λέγαμε..)

Έτσι ο Πάπας είναι ο απευθείας διάδοχος του αρχιερέα των Βαβυλωνιακών μυστηρίων, και υπηρέτης του θεού – ψαριου Ντάγκον Οάννες – Ένκι, και για αυτό όπως και οι προκατοχοί του, φοράει το δαχτυλίδι του θεού ψαρά, έχοντας την κάλυψη πως ο Απόστολος Πέτρος ήταν πριν ψαράς.

Aλλά ο Απόστολος Πέτρος δεν φορούσε δαχτυλίδι και στολίδια.

Σε μερικούς θρύλους το δαχτυλίδι αναφέρεται σαν τον μοναδικό κρίκο, που απέμεινε από μια ΑΛΥΣΙΔΑ(ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ)…

Υπάρχει και ένας μύθος που λέει, ότι όταν ο Δίας επέτρεψε στον Ηρακλή να ελευθερώσει τον ΠΡΟΜΗΘΕΑ, αυτό έγινε με τον όρο, ότι στο εξής θα φορούσε ένα ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ με μια ΠΕΤΡΑ από τον ΚΑΥΚΑΣΟ, για να του θυμίζει την τιμωρία για την ΑΣΕΒΕΙΑ του (άρα ο Προμηθέας ο αδελφός του Άτλαντα ταυτίζεται με τον θεό ΨΑΡΙ???).

ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΙ

Η λέξη προέρχεται απ’ την Λατινική λέξη cardo, που σημαίνει ΣΤΡΟΦΙΓΓΑ πόρτας (κοινώς ο ΜΕΝΤΕΣΕΣ). Έτσι η λέξη καρδινάλιοι αναφέρεται σε εκείνους που αποτελούσαν τα μέλη που περιστρέφονταν, γύρω απ’ τον  ΑΞΟΝΑ του ιερατείου που είναι ο Πάπας.

Οπότε είναι κανονικά οι απόγονοι των ιερέων του ΙΑΝΟΥ του Εθνικού θεού τους, των ΘΥΡΩΝ.

Σαν θεός των θυρών ήταν ο προστάτης τους, γι αυτό και στην αγγλική γλώσσα ο θυρωρός λέγεται janitor. Ο Ιανός ήταν επίσης αυτός που ανοίγει και κλείνει τα πάντα(και όχι μόνο τις πόρτες όπως έχουμε πεί).

Παρατηρούμε επίσης στην Αίγυπτο κατά την 2η ΧΙΛΙΕΤΙΑ π.Χ. μια θεότητα, με το όνομα ΜΕΝΔΗΣ  – Mendes (Djedet έλεγαν και την πόλη), ο οποίος έχει την μορφή του ΤΡΑΓΟΥ.

Οι ιερείς του τράγου, έχριζαν αργότερα τους βασιλείς της Αιγύπτου (πότε την περίοδο των Υξώς???) κατά την διαδικασία της στέψης, με το λίπος του ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΥ, ο οποίος στην γλώσσα τους προφερόταν  ΜΕΣΕΧ, και από εκεί προέρχεται και ο όρος ΜΕΣΣΙΑΣ, που σημαίνει ο ΧΡΙΣΜΕΝΟΣ, ο ΣΩΤΗΡΑΣ (ο σωτήρας του κροκόδειλου).

Έχουμε πεί βέβαια ότι αυτό ήταν το σύμβολο του ΤΥΦΩΝΑ ή ΣΕΘ, θεού των ΥΞΩΣ, και έχουμε πει επίσης πως οι Αιγύπτιοι του έδιναν την μορφή του ΓΑ’Ι’ΔΑΡΟΥ, γιατί τον μισούσαν!!

Είναι γνωστό επίσης και ότι εμείς στην Ελλάδα, στα γα’ι’δουράκια, και μόνο στα γα’ι’δουράκια  και όχι σε άλλα ζώα, δίνουμε την ονομασία ΜΕΝΤΙΟΣ, ο γνωστός Κύρ- Μέντιος.

Η όλη φιλοσοφία και ερμηνεία της “Στρόφιγγας – Μεντεσέ” ως ονομασία στους καρδινάλιους και στον θεό ΙΑΝΟ – ΜΙΘΡΑ, είναι ότι όπως οι πλανήτες γυρίζουν γύρω από τον ήλιο, έτσι και αυτοί γυρίζουν γύρω από τον Πάπα, τον διάδοχο – εκπρόσωπο του στην γή.

Είναι ο συμβολισμός του ΑΞΟΝΑ του  ΗΛΙΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ, που γυρίζουν γύρω του οι πλανήτες, τα πρόβατα….

Είναι ο συμβολισμός του, ως  “ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ” που τους υπόσχεται ΑΦΘΟΝΙΑ (λεφτά, λεφτά … ύλη…υλισμό…)  και ΜΑΚΡΟΖΩ’Ι’Α (και  όχι αθανασία), αυτός είναι ο δικός τους ΣΩΤΗΡΑΣ.

Αυτή την φιλοσοφία, έχουν και τα ΔΕΡΒΙΣΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ με πιο γνωστο τους “Μεβλεβί” (που δημιουργήθηκαν περί του 12ου αι. μ.Χ. από ορισμένες ομάδες ΣΟΥΦΙ), οι οποίοι δημιούργησαν αυτήν την μυστικιστική λατρεία, των γνωστών ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΩΝ Δερβίσιδων, που περιστρέφονται γύρω απ’ τον εαυτό τους ως πλανήτες, και  όλοι μαζί σ’ έναν κύκλο, γύρω από έναν νοητό άξονα (ο βαστάζων τον ουρανό ο ΑΤΛΑΝΤΑΣ??) όπου στο κέντρο του κύκλου, βρίσκεται ο ΘΕΟΣ ΗΛΙΟΣ.

Τα ενδύματα που φορούν οι καρδινάλιοι, είναι κόκκινα, πορφυρά, τα χρώματα αυτά, θεωρούνταν ιερά, και σύμβολο της δύναμης των θεών και της εξουσίας. Τα φορούσαν επίσης, όσοι είχαν θεία καταγωγή.

Το ΜΩΒ επίσης ήταν το χρώμα των Ρωμαίων ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ, και των ανώτατων αρχόντων και ΜΑΓΙΣΤΡΩΝ..!!!

Όσο μεγαλύτερο ήταν το Αξίωμα, τόσο σκούραινε το κόκκινο, προσθέτοντας μπλέ, και γινόταν έτσι πιο πορφυρό …πιο έντονο…το οποίο έπαιρναν από τους Φοίνικες που το παρήγαγαν…

Έτσι το μώβ έγινε αργότερα και το χρώμα των επισκόπων της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας,  που είναι ανώτεροι ιερείς.

Από τότε το μώβ συνδέεται με την Βασιλική καταγωγή, και την Ευλάβεια (σε ποιόν στον ΘΑΝΑΤΟ ???….κλασσικό χρώμα νεκροταφείου και emo….)

Στην Αγγλική γλώσσα, cardinal σημαίνει επίσης το βαθυκόκκινο χρώμα, και πολλές φορές στην Βίβλο, αφέρονται οι ΧΑΛΔΑΙΟΙ ΙΕΡΕΙΣ με ντύσιμο αρχόντων, δηλαδή κόκκινα, (και μώβ… πορφυρογέννητοι και  μάγοι…Κόπερφιλντ….), τιάρα και ζώνη…

Το κόκκινο είναι συνδεδεμένο με την ΑΜΑΡΤΙΑ και την ΠΟΡΝΕΙΑ από αρχαιοτάτων χρόνων!!

Οι ιερείς των θυρών στην αρχαιότητα λέγονταν και flamens. Η λέξη αυτή προέρχεται απ’ την λέξη  flame, αυτόν που ανάβει την ιερή ΦΛΟΓΑ – ΦΩΤΙΑ .

Ήταν αυτοί που διατηρούσαν την ιερή φωτιά αναμμένη (την ΑΣΒΕΣΤΗ ΦΛΟΓΑ που λέγαμε του Ζωροαστρισμού, και της παραλλαγής του, του Μιθρα’ι’σμού).

Για να την αναζωπυρώνουν και να παραμένει άσβεστη, χρησιμοποιούσαν την ιερή ΒΕΝΤΑΛΙΑ.

Να κάνουμε εδώ μια παρένθεση και να πούμε πως ο Πάπας μεταφέρεται σε πομπή φορώντας ακριβά ενδύματα και κοσμήματα.

Αυτό γινόταν και παλαιά, μετέφεραν το είδωλο του Εθνικού θεού, και ο κόσμος προσκυνούσε, όπως σήμερα υποκλίνονται στον Πάπα. Το ίδιο γινόταν και με τους βασιλείς – αυτοκράτορες (όπως και στην Αίγυπτο, προσκυνούσαν τον Αχενατών), όπου μετέφεραν τον ιερέα- βασιλιά 12 άνδρες, οι οποίοι συμβόλιζαν τους 12 μεγάλους θεούς, δηλαδή τους 12 αστερισμούς, ζώδια, οι οποίοι προστάτευαν τα ΓΗ’Ι’ΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ…. (πάντα το ΣΥΜΦΕΡΟΝ έπαιζε καθοριστικό ρόλο σε ότι έκαναν).

Αυτοί λοιπόν κρατούσαν μια μεγάλη βεντάλια, φτιαγμένη απο ΦΤΕΡΑ, και το ίδιο έκαναν και στην πομπή του Εθνικού θεού, και στην μετφορά του ιερέα – βασιλιά (αυτοκράτορα), το οποίο συνεχίζεται σήμερα στην μεταφορά του Πάπα.

Οι ιερείς αυτοί, όπως και οι καρδινάλιοι, φορούσαν ΚΟΚΚΙΝΑ  σαν το χρώμα της φωτιάς που φύλαγαν.

Ήταν οι υπηρέτες τότε του ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΠΟΝΤΙΦΗΚΑ  Αυτοκράτορα, όπως τώρα του Πάπα (έχουμε πεί επίσης ότι τον ΒΑΑΛ, τον προσφωνούσαν ΕΛΥΟΝ δηλαδή Υπέρτατο).

Επίσης έχουν καθιερώσει και το ΜΑΥΡΟ χρώμα!!!!!!

Το μαύρο χρώμα είναι συνδεδεμένο με τον ΘΑΝΑΤΟ για αιώνες.. (όπως και τα κοράκια που συνοδεύουν τον ΟΝΤΙΝ – ΒΟΤΑΝ).

Στην Βίβλο γίνεται αναφορά για ιερείς του Βάαλ που φορούσαν ΜΑΥΡΑ….!!!  (…τι άλλο..)

Οι ιερείς του Βάαλ αποκαλούνται και cemarin  απ’ την λέξη cemar, που σημαίνει βρώμικο, λερωμένο, σκοτεινό και μολυσμένο.. (μιαρό), γιατί επειδή είχαν την φροντίδα των πυρών και των ΘΥΣΙΩΝ, πιθανώς φορούσαν μαύρα για να μην φαίνονται βρώμικα τα ρούχα τους, επειδή λερώνονταν απ’ τα κάρβουνα ή το ΑΙΜΑ.

Οι ειδωλολάτρες αυτοί, παγανιστές ιερείς, μάγοι, έτρωγαν ένα κομμάτι απ’ όλα τα θυσιαζόμενα ζώα, στην περίπτωση δε του ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΦΑΓΙΟΥ, οι ιερείς του ΒΑΑΛ, ήταν υποχρεωμένοι να φάνε ανθρώπινη σάρκα.

Έτσι η λέξη cahna – baal, δηλαδή ο ιερέας του Βάαλ, έγινε η βάση της σημερινής λέξης του ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟΥ, που δίνει την έννοια του ΚΑΝΙΒΑΛΟΥ…. (πρώτος διδάξας ο ΚΡΟΝΟΣ που τρώει τα παιδιά του….)

Το ίδιο γινόταν και  στην Κεντρική Αμερική, στην Καρα’ι΄βική, στο Περού, στο Μεξικό, όπου έτρωγαν ανθρώπινο κρέας (που είχαν πάει και οι Αζτέκοι απ’ την Αζτλάν..ή μήπως αυτοί είχαν προτίμηση μόνο στις καρδιές??).

Το ίδιο γινόταν, και ακόμη υπάρχουν μέρη που γίνεται, και σε κάποιες φυλές πρωτόγονες που ζούν  σήμερα απομονωμένοι, και είναι κανίβαλοι και όλως τυχαίως λέγονται Αβοριγίνες….(τάχα απο το αυτόχθονες??)

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Όλοι γιορτάζουμε την γέννηση του Χριστού κατά την 25η Δεκεμβρίου.

Ή μήπως όχι όλοι…. Μήπως κάποιοι γιορτάζουν κάτι άλλο;;;  Και όχι τον Ιησού Χριστό;;;

(δεν εννοούμε τον λαό .. αυτοί έχουν άγνοια .. εννοούμε πάντα τους ηγέτες, πολιτικούς ή θρησκευτικούς)

Καταρχήν όταν γεννήθηκε ο Ιησούς λέει στην Καινή Διαθήκη ότι: <<ποιμένες ήταν κατά την εποχή εκείνη που διανυκτέρευαν στους αγρούς, και φύλαγαν την νύχτα το ποίμνιό τους>>.

Οι βοσκοί λοιπόν της Παλαιστίνης δεν θα διανυκτέρευαν την νύχτα στους αγρούς κατά την διάρκεια του χειμώνα, ούτε και τα πρόβατα τους φαντάζομαι θα τα είχαν έξω στην ύπαιθρο, με το κρύο.

Άρα μάλλον ο Χριστός δεν γεννήθηκε Δεκέμβριο, αλλά μάλλον Σεπτέμβριο/Οκτώβριο, δηλαδή Φθινόπωρο (στην Καινή Διαθήκη δεν αναφέρεται ακριβώς πότε).

Αναφέρεται όμως ότι το έργο του διήρκησε 3,5 χρόνια, και ότι ξεκίνησε όταν ήταν 30 χρονών, και αφού πέθανε άνοιξη, άρα γεννήθηκε ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.

Επίσης αναφέρεται ότι κατά διαταγή του βασιλιά Ηρώδη, πήγαν για απογραφή στον τόπο καταγωγής τους, γι αυτό και ο Ιωσήφ πήγε στην Βηθλεέμ. Οπότε είναι και πιο λογικό η εντολή για απογραφή να δόθηκε το φθινόπωρο, μετά την συγκομιδή της σοδειάς, οπότε και συνέπεσε με την εορτή της Σκηνοπηγίας των Ιουδαίων, και γι αυτό προφανώς δεν έβρισκαν κατάλυμα και αναγκάστηκαν να διανυκτερεύσουν στον στάβλο.

Οι ΠΡΩΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ δεν γιόρταζαν την Γέννηση Του Χριστού, παρά μόνο τον θάνατο και την ΑΝΑΣΤΑΣΗ Του.!!!!!!!!

Κατά τους πρώτους αιώνες δηλαδή δεν ήταν τα Χριστούγεννα μέσα στις Χριστιανικές γιορτές. Στα τέλη του 4ου αι. μ.Χ. όταν οι Ρωμαίοι έγιναν <<Χριστιανοί >> άρχισε η Ρώμη να τηρεί τα Χριστούγεννα, και από τον 5ο αι. μ.Χ. καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου, ως η γιορτή των Χριστουγέννων.

Η συγκεκριμένη ημερομηνία βέβαια ήταν η ημέρα της παλαιάς Ρωμα’ι’κής γιορτής της ΓΕΝΝΗΣΗΣ του Sol του θεού ΗΛΙΟΥ.

Ο Μιθρα’ι’σμός γιόρταζε αυτήν την ημέρα ως ιερή, ήταν η ΓΙΟΡΤΗ του ΧΕΙΜΩΝΑ, η γέννηση του θεού Ήλιου, του ΑΔΑΜΑΣΤΟΥ ΗΛΙΟΥ….η ηλιακή γιορτή NATALIS INVICTI, έλεγαν οι Ρωμαίοι.

Η χειμερινή εορτή ήταν πολύ δημοφιλής στην Εθνική Ρώμη, στους Τεύτονες, στους Βάρβαρους λαούς γενικότερα…(έχουμε πει ότι όταν καθιερώθηκαν όλα αυτά είμασταν υπόδουλοι στους Ρωμαίους)

Τα σημερινά χριστουγεννιάτικα έθιμα είναι επηρεασμένα απ’ τα ΡΩΜΑ’Ι’ΚΑ  ΣΑΤΟΥΡΝΑΛΙΑ.

Γιορτή των Ρωμαίων πρός τιμήν του θεού τους, ΣΑΤΟΥΡΝΟΥ δηλαδή του ΚΡΟΝΟΥ.

Το έθιμο της ανταλλαγής  δώρων ήταν μέρος των Σατουρνάλιων, την οποία τελούσαν παλαιότερα οι Ιταλοί μετά την λήξη της περιόδου της σποράς του Σίτου, τιμώντας τον Κρόνο ως προστάτη της σποράς, θεού της Γεωργίας, και ως σύμβολο του ΧΡΥΣΟΥ ΑΙΩΝΟΣ.

Τα Σατουρνάλια διατηρήθηκαν μέχρι τον 5ο αι.μ.Χ. τα αναφέρει ο Λατίνος Μακρόβιος,  και αναφέρει και τις τελετές που έκαναν. Η ανταλλαγή δώρων, τα γλέντια, διατηρήθηκαν τα χαρτοπαίγνια μεταβιβάστηκαν στην γιορτή της Πρωτοχρονιάς.

Τα πρωτοχρονιάτικα δώρα ονομάζονται ETRENNES, στα γαλλικά, που προέρχεται απ’ την λατινική λέξη strena που σημαίνει οιωνός, προμήνυμα και προσφέρονταν ως καλοί οιωνοί για τον Νέο Χρόνο.

Το στόλισμα του ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ χρονολογείται σαν έθιμο για μερικούς αιώνες, όμως είναι πολύ αρχαιότερο και χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Γενικά τα δέντρα θεωρούνταν ιερά, ήταν σύμβολα της ανύψωσης πρός τον ουράνιο θόλο, γιατί το δέντρο έχει τις ρίζες του μέσα στο χώμα, και τα κλαδιά του ανεβαίνουν πρός τον ουρανό.

Τον ίδιο συμβολισμό την τάση δηλαδή, πρός τα πάνω, έχει και η ΣΚΑΛΑ, η ΓΕΦΥΡΑ το ΒΟΥΝΟ, οι ΠΥΡΓΟΙ (ζιγκουράτ).

Το ιερό δέντρο της Ρώμης ήταν το ΕΛΑΤΟ, το οποίο διακοσμούσαν με ΚΟΚΚΙΝΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ, κατά την διάρκεια των Σατουρνάλιων (τα ΜΗΛΑ ΤΩΝ ΕΣΠΕΡΙΔΩΝ???). Eπίσης το στόλιζαν και με επιχρυσωμένους καρπούς, που συμβόλιζαν τον ήλιο (αφού χρυσά ήταν τα μήλα).

Ο Σκανδιναβικός θεός ΟΝΤΙΝ, πιστεύεται ότι παρείχε δώρα σ’ αυτούς που πλησίαζαν το ιερό του ΕΛΑΤΟ. Στην Βίβλο αναφέρεται το ΠΡΑΣΙΝΟ ΔΕΝΤΡΟ, που συνδέεται με την ειδωλολατρεία και την ψευδή λατρεία. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο, το γκύ, και το έλατο, έλκει την καταγωγή απ’ το έλατο του Οντίν.

Το δέντρο επίσης συνδέεται με τον ΣΤΑΥΡΟ της ΛΥΤΡΩΣΗΣ, ο σταυρός απεικονίζεται σαν το ΔEΝTΡΟ της ΖΩΗΣ (είναι το ίδιο με το δέντρο της ΓΝΩΣΗΣ του καλού και του κακού;;;;με τα ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΗΛΑ;;; ή είναι άλλο??)

ΣΤΑΥΡΟΣ

Οι Σταυροί στις εκκλησίες εισήχθησαν το 431 μ.Χ.

Το 586 μ.Χ. επικυρώθηκαν απ’ την Εκκλησία της Ρώμης.

Ο Σταυρός προέρχεται απ’ τοuς ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΥΣ της αρχαίας Χαλδαίας και έχει τις ρίζες του στον θεό ΤΑΜΜΟΥΖ των Χαλδαίων, όπου Τ είναι το αρχικό του γράμμα και ήταν ο ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΘΕΟΣ ΗΛΙΟΣ.

Ο Σταυρός είναι σύμβολο για πολλούς αρχαίους λαούς και χρησιμοποιείτο απ’ την αρχαιότητα, όπως και οι Αζτέκοι στο Μεξικό λάτρευαν τον σταυρό τον οποίο έλεγαν Tota που σημαίνει ΠΑΤΕΡΑΣ.

Αυτή η πράξη της προσφώνησης ενός κομματιού ξύλου ως πατέρας, ή ένα πράσινο δέντρο, αναφέρεται στην Βίβλο ως ειδωλολατρεία.

Στο Μεξικό επίσης έχουμε ναό χτισμένο απ’ τον θεό Votan  ο οποίος λέει ανήκε στην βαασιλική οικογένεια του ΦΙΔΙΟΥ και συνδέεται με την Ατλαντίδα…

Ο ναός έχει σχήμα σταυρού, και λέγεται Ναός του Σταυρού. (θρύλος λένε ..δεν ισχύει, δεν είναι ο ίδιος με των Γότθων, τώρα εσείς θα τους πιστέψετε;; ότι δεν τους βολεύει, το βαφτίζουν θρύλο το λοιδωρούν και το ΘΑΒΟΥΝ..μακριά από το φως του ήλιου μην τυχόν αρχισει ο κόσμος και ξυπνάει ….μήπως είναι θρύλος ότι οι Ολλανδοί την ημέρα την μεταφράζουν απ’ την λέξη dag ;; ;έτσι λένε Σάββατο Zaterdag, Κυριακή Ζοndag, Δευτέρα Μaandag… γιατί η ημερα είπαμε είναι η Ιστάρ από τον Βάαλ θεό Ήλιο…ΨΑΡΙ).

Η Ίσιδα απεικονίζεται επίσης με σταυρό στην Αίγυπτο και οι ιέρειές της είχαν σταυρούς (πότε όταν της είχε πάρει την θέση η Ιστάρ??). Πολλοί αρχαίοι ναοί επίσης είχαν σχήμα σταυρού.

Επίσης οι Πέρσες είχαν σημαίες στις μάχες που έδιναν, με το σχήμα του σταυρού επάνω.

Ο Σταυρός επίσης χρησιμοποιούνταν ως σύμβολο απ’ τους Αβοριγίνες της Ν. Αμερικής, σαν θρησκευτικό σύμβολο. Τα νεογέννητα τα έβαζαν κάτω απ’ την προστασία του σταυρού για να τα φυλάει απ’ τα κακά πνεύματα.

Οι κάτοικοι της Παταγονίας ζωγράφιζαν τατουάζ με σταυρούς στα μέτωπά τους.

Στην Ασσυρία οι βασιλείς φορούσαν σταυρούς, όπως επίσης και αυτοί που μάχονταν με τους Αιγύπτιους….(και οι συγγενεις τους οι Υξώς??)

Ο σταυρός χρησιμοποιείτο και στον Μιθρα’ι’σμό  και ως την εποχή του Μ.Κωνσταντίνου, πολεμούσαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες με αυτόν στα λαβαρά τους… (είδατε οι Ρωμαίοι έκαναν Σταυροφορίες από παλιά…από όταν ήταν Πέρσες).

Υπήρχαν επίσης ΜΑΓΙΚΕΣ  θεωρίες στην Ρώμη ότι ο σταυρός προστατεύει και θεραπεύει ασθένειες, αποτρέπει κεραυνούς, τρέπει σε φυγή τα πνεύματα του κακού και γι αυτό το φορούσαν για ΦΥΛΑΧΤΟ.

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ήταν ένας ατιμωτικός θάνατος, και σαν μέθοδος τιμωρίας καθιερώθηκε στην Βαβυλώνα από την Ιστάρ. Γι αυτό και σταύρωσαν τον Ιησού Χριστό, για να τον εξευτελίσουν με αυτόν τον ατιμωτικό θάνατο, να τον μειώσουν… (κομπλεξικοι)

Τι ακριβώς ήταν τελικά ο σταυρός;;;;;

ΠΑΣΧΑ

Ήδη έχουμε αναφέρει ότι η θεά Freya των Σκανδιναβών ήταν η θεά της ΑΝΟΙΞΗΣ, και της ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ, με σύμβολο το ψάρι, και έχουμε δείξει την σύνδεση – ταύτιση που έχει με την Κυβέλη – Ιστάρ – Αφροδίτη.

Όταν λοιπόν εύχονται για το Πάσχα στην Αγγλικη γλώσσα, λένε HAPPY EASTER, που σημαίνει Καλό Πάσχα. Η λέξη EASTER προέρχεται απ’ το όνομα της Εθνικής θεάς τους, ΙΣΤΑΡ, η οποία ως σύζυγος του Βάαλ του θεού Ήλιου, ήταν η θεά του Ανατέλλοντος φωτός της ημέρας  και της Άνοιξης.

Η λέξη  Εaster είναι μια σύγχρονη μορφή των ονομάτων  Eostre- Ostera – Astarte – Ishtar.

Η λέξη ΑΝΑΤΟΛΗ αγγλικά λέγεται EAST..!!!!

Έτσι λοιπόν η ΄Ανοιξη, η Ανατολή και το Πάσχα συνδέονται μεταξύ τους και όλα με την Ιστάρ – ΕΣΘΗΡ (ανατολικά κοιτούσαν και οι ιέρειες του Βάαλ και του Μίθρα).

Η Ιστάρ ως θεά της γονιμότητας συνδέθηκε με την σελήνη όπως έχουμε ήδη πει.

Επειδή η Αιγυπτιακή λέξη για τον λαγό, λέγεται um που σημαίνει περίοδος, ο ΛΑΓΟΣ συνδέθηκε με την περιοδικότητα της σελήνης και της γυναίκας, την ΑΡΧΗ μιας ΝΕΑΣ ΖΩΗΣ (ΙΑΝΟΣ).

Έτσι ο λαγός ήταν ένα πανάρχαιο σύμβολο για την γονιμότητα και τα κουνέλια, (εδώ και σήμερα λέμε για κάποια που κάνει πολλά παιδιά ότι είναι κουνέλα).

Οπότε τα κουνέλια και οι λαγοί το Πάσχα έχουν την τιμητική τους.

Γι αυτό και το google μας ευχήθηκε μια χαρούμενη ΑΝΟΙΞΗ με αυτό το αρχέτυπο τον λαγό…

Επίσης  τα ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΑΥΓΑ που βάφουμε  είναι ένα πανάρχαιο έθιμο.

Το αυγό ήταν ένα ιερό σύμβολο για τους ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΥΣ, οι οποίοι πίστευαν έναν πανάρχαιο μύθο που είχαν, για ένα αυγό τεραστίων διαστάσεων που έπεσε απ’ τον Ουρανό μέσα στον ποταμό Ευφράτη.

Απ’ αυτό το αυγό βγήκε η θεά Αστάρτη – Ιστάρ.

Έτσι το αυγό κατέληξε να συμβολίζει την θεά ΙΣΤΑΡ (υπάρχει και μύθος για την Αφροδίτη που έπεσε σε ποτάμι μαζί με τον γιό της Έρωτα).

Στον Μιθρα’ι’σμό  ο ΜΙΘΡΑΣ πετάγεται από ένα αυγό πλήρως εξοπλισμένος.

Το ΚΟΣΜΙΚΟ ΑΥΓΟ αντιπροσωπεύει την ολότητα, και η διχοτόμησή του συμβολίζει την ΠΟΛΙΚΟΤΗΤΑ των θετικών και αρνητικών ΔΥΝΑΜΕΩΝ, χωρίς τις οποίες ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ στον ΧΩΡΟ και τον ΧΡΟΝΟ…!!!!! (Μήν το περάσετε έτσι αβίαστα αυτό).

Οπότε ο Μίθρας – Ήλιος γεννιέται την ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ μέρα του ΧΡΟΝΟΥ, και αυτό είναι μια πολικότητα (γενικά έχουν ένα θέμα με την πολικότητα, τον δυ’ι’σμό, τα δίπολα, το άσπρο και το μαύρο, το γιν και το γιανγκ….).

Στην Ρώμη στην Λιτανεία της θεάς ΓΗΣ, περιέφεραν ένα αυγό στην κορυφή της λιτανείας.

Στην Κίνα χρησιμοποιούσαν βαμμένα αυγά πολύχρωμα αυγά, στις ιερές γιορτές (και επίσης είχαν τον ίδιο μύθο για μια γυναίκα που βγήκε μέσα από ένα αυγό).

Στην Ιαπωνία υπήρχε ένα πανάρχαιο έθιμο να βάφουν το καθηγιασμένο αυγό σε μπρούτζινο χρώμα.

Στην βόρεια Ευρώπη έβαφαν στην αρχαία εποχή τα αυγά, τα οποία ήταν σύμβολο της θεάς της ΑΝΟΙΞΗΣ.

Οι Αιγύπτιοι συνέδεσαν το αυγό με τον ήλιο και έβαφαν τα αυγά χρυσά.

Το αυγό της Ηλιούπολης είχε επάνω τα κέρατα της αγελάδας Ίσιδας.

Ενώ το αυγό του ΤΥΦΩΝΑ είχε γύρω του ένα ΦΙΔΙ ΚΟΥΛΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟ ( ο ουροβόρος όφις).

Το αυγό είναι σύμβολο  της γονιμότητας και της ανανεωμένης ζωής, δηλαδή της Άνοιξης.

Στην γιορτή της άνοιξης άναβαν φωτιές στις κορυφές των βουνών, πράξη που δήλωνε τον θρίαμβο της άνοιξης επάνω στον χειμώνα.

Στην Βαβυλώνα ο θεός ΄Ηλιος (Ταμμούζ), σκοτώθηκε από ένα αγριογούρουνο όπως ο ΑΔΩΝΙΣ στον μύθο με την Αφροδίτη.Το αγριογούρουνο είναι ζώο του χειμώνα.

Ο θρήνος διαρκούσε σαράντα μέρες, όπου αυτές τις  σαράντα μέρες, θρηνούσαν, νήστευαν, και ΑΥΤΟΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΝ, ώστε να επανέλθει απ’ τον κάτω κόσμο, κα να φέρει την άνοιξη.

Η Ρωμαιοκαθολική  Εκκλησία του 4ου αι. μ.Χ. συγχώνευσε την πανάρχαιη  εορτή  και τα έθιμα της άνοιξης, με την ανάσταση του Χριστού που έγινε την άνοιξη και κατά τον 6ο αι. μ.Χ. ο Πάπας καθιέρωσε επίσημα την ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ, όπου ο κόσμος έπρεπε να απέχει απ’ το κρέας και μερικά άλλα τρόφιμα, προσαρμόζοντας την θλιψη για τον θεό της Βαβυλώνας, στην μίμηση της νηστείας του Ιησού των σαράντα ημερών στην έρημο.

Γενικά λοιπόν βλέπουμε πως εφάρμοσαν ακριβώς, ότι είπαμε πως έκαναν, και όταν μας κατέκτησαν με την πρώτη μας θρησκεια, όπως είπαμε συγκεκριμένα με τον Διόνυσο.

Ή όπως είχαμε πει, όταν πήγαν στην Ιταλία και αφομοίωσαν τους θεούς, απο τους λαούς που ζούσαν εκεί, ενώ στην πραγματικότητα δεν αφομοιώνουν αυτοί, αλλά διαστρεβλώνουν, και αυτοί που υποδουλώνονται αφομοιώνουν τις ΑΛΛΑΓΕΣ που περνάνε οι Ρωμαίοι.

Το πράγμα γίνεται τόσο περίπλοκο, που είναι πολύ εύκολο να μπερδευόμαστε…

Γιατί χρησιμοποιούν αρκετές φορές τα ίδια ονόματα, τα ίδια σύμβολα με τα δικά μας, αλλά με ΑΝΤΙΘΕΤΗ  ΕΝΝΟΙΑ, ΣΗΜΑΣΙΑ, και χαρακτηριστικά, όπως έχουμε πεί…και καταλήγουμε να αναρωτιόμαστε πολλές φορές αν η κότα έκανε το αυγό, ή το αυγό την κότα.

Έτσι και τα Χριστούγεννα λένε Merry Christmas, και πιο πρόσφατα πιο μοντέρνα X- MAS (το ΧΡΙΣΜΕΝΟ ΨΑΡΙ), όπου στην Ακκαδική γλώσσα, mas σημαίνει το ΨΑΡΙ ή  το ΠΡΑΣΙΝΟ, οπότε γιορτάζουν την ΓΕΝΝΗΣΗ του θεού ΨΑΡΙΟΥ ή του πράσινου δέντρου (που αποκαλούν ΠΑΤΕΡΑ τους, ή του  ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΦΩΤΟΣ, απο  το βόρειο ΣΕΛΑΣ στην ΘΟΥΛΗ;;; και  αυτό κάνει δαχτυλίδια…)

Γιορτάζουν δηλαδή τον θεό τους ΙΑΝΟ – ΚΡΟΝΟ, τον ΑΡΧΟΝΤΑ των ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ (my precious… και πόθος για ΕΞΟΥΣΙΑ και ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ….)

Εξάλλου στις αρχές του 5ου αι. μ.Χ. στην Ν.Γαλλία η ΜΕΡΟΒΙΓΓΕΙΑΝΗ Δυναστεία, εγκαθίδρυσε την Γαλλική Μοναρχία. Αυτοί ήταν οι λεγόμενοι ΨΑΡΑΔΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ και χρησιμοποιούσαν ως σύμβολο, το σύμβολο των ΙΧΘΥΩΝ. Eπίσης ισχυρίζονταν ότι ήταν οι απόγονοι του Χριστού και της Μαγδαληνής (ο πίνακας Μυστικός δείπνος του Λεονάρντο ντα Βίντσι, το γνωστό βιβλίο του Νταν Μπράουν Κώδικας Ντα Βίντσι ισχυρίζονται το ίδιο κ.α.)

Αυτοί οι ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ κυριαρχούσαν στην Ευρώπη και κυρίως στην Βρετανία.

Τα χριστούγεννα του 800μ.Χ. ο Κάρολος ο Μέγας ο γνωστός Καρλομάγνος στέφθηκε Αυτοκράτορας της ΑΓΙΑΣ ΡΩΜΑ’Ι’ΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ, δημιουργώντας το Α΄ΡΑ’Ι’Χ (όπως έχουμε πει).

Η διαίρεση της αυτοκρατορίας είχε γινει είπαμε το 395μ.Χ. όταν πέθανε ο Μέγας Θεοδόσιος.

Η διαίρεση έγινε μόνο ως προς τα βασιλικά καθήκοντα στα 2 ξεχωριστά βασίλεια.Οι Ρωμαίοι είχαν την κυριαρχία και στα 2 ΚΡΑΤΗ, και στο ΔΥΤΙΚΟ και στο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ. Επειδή χωρίστηκαν δεν σημαίνει ότι μας το χάρισαν…

Αυτοί καθιέρωσαν και όλες τις βάσεις και σχεδόν όλες τις αρχές της Εκκλησίας μας, με τις Πρώτες Οικουμενικές Συνόδους. Αυτοί κατέστρεψαν τα αρχαιοελληνικά μνημεία, τον πολιτισμο και την κληρονομιά μας.

Ο Ελληνισμός άρχισε να επικρατεί στο Ανατολικό Ρωμα’ι’κό κράτος από την εποχή του Ηράκλειου στις αρχές του 7ου αι.μ.Χ. έτσι σιγά σιγά γεννηθηκε, η <<ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ>>. Δεν ήταν εξ αρχής Ελληνική και ούτε οι Ρωμαίοι χριστιανοί…οπότε φτάνει με αυτό το παραμύθι, περί χριστιανών φανατισμένων και καταστροφέων…που κάνουν πολέμους και σκοτώνουν…

Δεν ήταν Χριστιανοί ..Δεν ήταν Έλληνες…!!!!!!!!!!!!!!!

Στο Βυζάντιο οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν Έλληνες,είχαν ελληνική μόρφωση και άλλοι που δεν ήταν Έλληνες μιλούσαν ελληνικά, (σχεδόν όλοι) έτσι απ’ τον 8ο αι.μ.Χ. ήταν ένα βασίλειο Ελληνιστικό, που έγινε τελικά καθαρά ΕΛΛΗΝΙΚΟ.

Θα παραθέσω τώρα κάποια αποσπάσματα απο την Wikipedia:

<<Ανάμεσα σε Βυζαντινούς και Λατίνους υπήρχε μια διαρκής ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ, και μια ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ,που είχε ως συνέπεια οι Δυτικοί να παρακολουθήσουν με ΠΛΗΡΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ την ΠΤΩΣΗ της ανατολικής αυτοκρατορίας. Ακόμα και η ονομασία “Βυζαντινη” και όχι Ελληνική μαρτυρεί μια ΜΑΚΡΑΙΩΝΗ ΕΧΘΡΑ και ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ (γιατι δεν μας αγαπούσαν;; δεν θαύμασαν και μιμήθηκαν όπως μαθαίνουμε σχολείο;;; κλασσικοί κομπλεξικοί και ΑΛΑΖΟΝΕΣ ATΛΑΝΤΕΣ ΓΕΡΜΑΝΟΙ) γιατί η ΔΥΤΙΚΗ ιστοριογραφία την ονόμασε έτσι, απ’ το Βυζάντιο που ήταν μια αρχαία αποικία, ένω όταν δημιουργήθηκε την είχαν ονομάσει ΝΕΑ ΡΩΜΗ>>.

Eίχαν χαρεί οι ΤΡΩΕΣ που κατάφεραν να πάρουν τον ΒΟΣΠΟΡΟ και την γύρω περιοχή και δεν ήθελαν να λένε ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΛΛΑΔΑ,όπως δεν λένε και σήμερα μας λένε GRECIA, γιατί ;;; τους θυμίζει τον Τρω’ι’κό ή την Ατλαντίδα;;;  γι αυτό μας είχαν κολλήσει και κάποιοι επιμένουν, ακόμη ότι είμαστε Ρωμιοί ένω τους Γερμανούς, τους Ισπανούς, τους Βρετανούς….και όλους τους άλλους που είχαν κατακτήσει, τους λέει κανείς Ρωμιούς…;;;

<<Αυτό το έκαναν για να δείξουν ότι ΥΠΟΤΙΜΟΥΝ  το Ανατολικό Ρωμα’ι’κό  Κράτος και ότι δεν το θεωρούν άξιο  κληρονόμο της Ρωμα’ι’κής Αυτοκρατορίας, θεωρούσαν μόνο το ΔΥΤΙΚΟ ως τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟ της Αυτοκρατορικής Ρώμης.

ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΓΚΕΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ>> (και όχι μόνο).

Πόσο άχτι μας είχαν;; AΧΤΙ  είναι Τούρκικη λέξη και σημαίνει  εκδικούμαι, μισώ, αντιπαθώ…

Το 1054 έγινε το ΣΧΙΣΜΑ των Εκκλησιών, το οποίο ήρθε αναπόφευκτα εφόσον υπήρχαν 2 διαφορετικές νοοτροπίες, δύο διαφορετικοί λαοί. Βέβαια όταν έχουν περάσει 1.000 χρόνια από την Ανάσταση του Ιησού Χριστού και την δημιουργία του Χριστιανισμού, και όταν έχουν καθιερωθεί και τηρούνται οι γιορτές, τα τελετουργικά, τα βιβλία που αναγνωρίστηκαν ως επίσημα, δύσκολα μπορούν να αλλάξουν όταν πρόκειται και για την ίδια θρησκεία. Γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την “αξιοπιστία” την ΑΛΗΘΕΙΑ της θρησκείας στο σύνολό του ΝΟΗΜΑΤΟΣ της, και όχι μόνο σε αυτά που είχαν διαστρεβλωσει οι Ρωμαίοι.

Οπότε η Ορθόδοξη Εκκλησία ΔΙΑΤΗΡΗΣΕ, τα περισσότερα που είχαν καθιερωθεί από τους Ρωμαίους,  και γιατί φαντάζομαι πως αν δεν το έκανε θα μας είχαν καταγγείλει για ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ, και θα μας πετούσαν στην ΠΥΡΑ, θα είχαμε ΝΕΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ….

Και συνεχίζουμε με άλλο απόσπασμα:

<<Όταν μιλάμε για Βυζάντιο και ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, αναφερόμαστε σε 2 ΔΙΑΚΡΙΤΑ , όχι μόνο ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ, αλλά και ΙΣΤΟΡΙΚΑ και ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ μεγέθη, τα οποία περιγράφουν ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ και ΦΥΣΙΚΑ 2 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΣΚΕΨΗΣ και ΥΠΑΡΞΗΣ με ρίζες ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ>>.

Και μετά ακολούθησαν οι ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ, το 1204 αυτοί οι Λατίνοι Βενετσιάνοι Σταυροφόροι μας επιτέθηκαν και  μας κατέκτησαν.

Αυτοί οι ΦΡΑΓΚΟΛΕΒΑΝΤΙΝΟΙ  όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας, ΟΛΟΥΣ τους ΔΥΤΙΚΟΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ με ένα όνομα ..(μάλλον γνώριζαν περισσότερα από ότι εμείς σήμερα).

Οι Φραγκολεβαντίνοι  λοιπόν, είναι σύνθετη λέξη απ’ το ΦΡΑΓΚΟΙ και ΛΕΒΑΝΤΕ που σημαίνει ΑΝΑΤΟΛΗ. Αυτοί η ίδια ΑΡΙΑ φυλή που μας ΜΙΣΕΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ, απ΄την Ανατολή. Αυτοί που δεν μας θαυμάζουν αλλά μας ΦΘΟΝΟΥΝ…

Οι οποίοι με την γνωστή τους ΒΑΡΒΑΡΙΚΗ ΗΘΙΚΗ, σκότωσαν, γκρέμισαν, έκλεψαν, άρπαξαν, (αγάλματα-βιβλία- κειμήλια),  και τα μετέφεραν στη Ιταλία, εκεί που πάμε τώρα εμείς και τα θαυμάζουμε για Ιταλικά…

Έφεραν τον ΟΛΕΘΡΟ γι άλλη μια φορά… και έστρωσαν τον δρόμο για τους ΓΚΡΙΖΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ που ακολούθησαν…

Και πήραν θέση γι άλλη μια φορά στο Κολοσσαίο, για να απολαύσουν το ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΣ θέαμα,  που τόσο αγαπούν  και τους διασκεδάζει….

 

BOXING TIME

Διαβάστε Περισσότερα