David Bowie – Lou Reed: Η προσωποποίηση της glam rock Sons Of Football
Η ακμάζουσα πορεία της ροκ μετεξελίχθηκε στις αρχές του 70’ σε glam rock, ως μία επέκταση στο κίνημα της αντικουλτούρας εκείνης της εποχής. Το συγκεκριμένο ρεύμα πρόσφερε ελεύθερο χώρο στην καλλιτεχνική δημιουργικότητα και στην ανάπτυξη έκφρασης διαφόρων μουσικών κατά την σταδιοδρομία τους. Αξιοσημείωτες προσωπικότητες της glam rock υπήρξαν κυρίως οι David Bowie και Lou Reed.
Και οι δύο εκκεντρικές φιγούρες, με έντονο αποτύπωμα του χαρακτήρα τους στην εξωτερική εμφάνιση. Ο David Bowie εμφανιζόταν συχνά με συνδυασμό χρωμάτων στη σκηνή, έχοντας συγχρόνως και την γοητευτική ιδιαιτερότητα στα δυο του μάτια. Ένας λαμπερός καλλιτέχνης και άξιος συνεχιστής του rock n’ roll, καθώς εφάρμοσε μία εξεζητημένη νόρμα στη μουσική σκηνή του Λονδίνου. Η περσόνα του David Bowie επέφερε ανισορροπίες στο φυλετικό διαχωρισμό, ενώ έθεσε την έντονη διάκριση ως αναπόσπαστο μέλος της ευρύτερης κοινωνίας. Ενωτική φυσιογνωμία, με την δημιουργία των Starman, Ziggy Stardust, Life of Mars κλπ. Η ταραχώδης ζωή και οι πειραματισμοί στην διαμόρφωση ενός προφίλ μουσικού, τράβηξε τα βλέμματα ενός επερχόμενου φωτογράφου, του Mick Rock. Με την βοήθεια του διεισδυτικού φακού του, ο Άγγλος φωτογράφος αιχμαλώτισε αρκετές κορυφαίες στιγμές του Bowie, οι οποίες έμελλαν να εισάγουν την glam rock.
Από την μία πλευρά, παρότι ο David Bowie αποτελούσε το αστραφτερό φως σε ένα κοντσέρτο, έσμιξε με την αντίθετη – πιο σκούρα εκδοχή του κινήματος – τον Lou Reed. Οι δύο ταίριαξαν απόλυτα, καθώς ο Lou Reed έφερνε μία μουντή προσωπικότητα και ένα σκιώδες βλέμμα δίπλα στον Bowie. Η μυστήρια στάση του Lou Reed υπήρξε πειρασμός για χιλιάδες νεότερους του μουσικού χώρου και μία εχέμυθη φυσιογνωμία, καμουφλαρισμένη από την ευρηματικότητα των στίχων του. Στην μουσική τους συνύπαρξη, τους ακολούθησε πιστά ο Mick Rock, όντας προσωπικός τους φωτογράφος, βιογράφος και φιλικός σύντροφος σε κάθε σκέψη του μυαλού τους.
Το 1972 οι δύο επερχόμενοι καλλιτέχνες συνυπήρξαν live στη μουσική σκηνή, στο Royal Festival Hall τοποθεσία Λονδίνο. Η συγκεκριμένη στιγμή αποτέλεσε το ντεμπούτο του Reed στην έντονα καλλιτεχνική Αγγλία. Άξιο παρατήρησης ήταν η σύνδεση των δύο προσωπικοτήτων, φέρνοντας κοντά τις δύο κύριες αντιθέσεις: το φως και το σκοτάδι. Εν αντιθέσει με τον αισιόδοξο David Bowie, ο Lou Reed εμφάνιζε μία ενοχική πλευρά, απελευθερώνοντας ανατρεπτικό ύφος που θα κέντριζε το ενδιαφέρον του κοινού. Τραγούδια λοιπόν, με διφορούμενο θέμα και επίκληση στην μάστιγα των ναρκωτικών ουσιών, όπως I‘m waiting for the man, Heroin ή Run, run, run. Με αυτόν τον τρόπο, επιθυμούσε να προσδώσει έμφαση σε πλήθος ανίσχυρων ανθρώπων που χρειάζονταν μία αναγνώριση από την αυστηρή όψη της κοινωνίας. Άλλωστε, ο Lou Reed πάντα νοιαζόταν για την ιδιαίτερες πτυχές του rock και τις αμαρτίες του, φανερώνοντας την εξουθένωση αυτού του νεανικού ονείρου και της ιδεατής ζωής.
Η glam rock απέκτησε ισχυρή βάση στα κεφάλαια της μουσικής, αποτελούμενη από αλησμόνητες προσωπικότητες του χώρου. Εκτός από τους δύο προαναφερθέντες, υπέρτατοι σταρ αυτής της ενότητας υπήρξαν και οι Freddie Mercury, Iggy Pop. Όμως, όλοι τους διέθεταν μία σημαντική ιδιαιτερότητα: είχαν την ικανότητα να αποκαλύπτουν τον μοναδικό τους εσωτερικό κόσμο σαν γνήσιοι, γοητευτικοί ποιητές, χαράσσοντας μία πρωτότυπη τάση ζωής. Ανεξέλεγκτη, δίχως συστολές, αταίριαστη στην υπευθυνότητα που επιτάσσει ο βίος μας.
