Η αγωνιστική σεζόν για την ΑΕΚ τελείωσε κατακτώντας το Διηπειρωτικό κύπελλο και την 3η θέση στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Για την πλειοψηφία των οπαδών της αλλά και για την ίδια την ομάδα η σεζόν δεν ήταν επιτυχημένη. Αποκλεισμός από το κύπελλο Ελλάδος και μάλιστα σχετικά νωρίς , αποκλεισμός στην προημιτελική φάση στο Champions league , μη μπορώντας και στις δυο διοργανώσεις να διατηρήσει τα σκήπτρα της. Θαρρεί κανείς ότι η ΑΕΚ το 2018 έφτασε πολύ γρηγορότερα από ότι έπρεπε στην επιτυχία.

Έχοντας ως βάση την εξαιρετική περσυνή χρονιά ,ο πήχης ανέβηκε απότομα ψηλά. Η κατάκτηση εκ νέου του Champions League έγινε αυτοσκοπός ,το κύπελλο Ελλάδος εφικτός στόχος δεδομένου ότι ήταν σε θέση να κοντράρει στα ίσια τους αιωνίους. Η πρόσληψη στην θέση του προπονητή του έμπειρου Λούκα Μπάνκι με το πλούσιο βιογραφικό έδωσε αρκετές ελπίδες. Οι ηχηρές μεταγραφές επιπέδου Euroleague του Ματσιούλις και του Σάντα-Ρος μετρίασαν την φυγή των Χάρις & Πάντερ και η βασίλισσα έμοιαζε σαν έτοιμη από καιρό για το παραπάνω βήμα και για την δημιουργία ενός ισχυρού και σταθερού τρίτου πόλου στο Ελληνικό πρωτάθλημα .

Η σεζόν ξεκίνησε με τον τραυματισμό του Καββαδά που θα αποτελούσε το back-up του εξαιρετικού την φετινή χρονιά Χάντερ. Οι ανάσες που χρειάζονταν στην διάρκεια της σεζόν δεν ήρθαν ποτέ και ο Χάντερ έμοιαζε να παλεύει μόνος του στην άδεια ρακέτα της Ένωσης. Οι υπόλοιποι ξένοι της ΑΕΚ δεν βοήθησαν σχεδόν καθόλου και έφτασε στο σημείο η Ένωση να κάνει αλλαγή τους 4 από τους 6 ξένους και ουσιαστικά οι επιλογές αυτές είναι κάτι που οι περισσότεροι χρεώνουν στον προπονητή της ΑΕΚ. Δεν μπόρεσε να πάρει όχι το μέγιστο αλλά σχεδόν τίποτα από τους Αμερικάνους της ομάδας .

Ο γνώριμος Τζέιμς και ο έμπειρος Θίοντορ ήρθαν στα μέσα της χρονιάς αλλά είχαν αρκετά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή τους .Για το Θίοντορ ειδικά οι απαιτήσεις ήταν μεγαλύτερες αλλά η αγωνιστική του απραξία φάνηκε στο κρίσιμο κομμάτι της σεζόν. Από την άλλη ο σταθερός Σάντα-Ρος ήταν εκείνος που μαζί με τον MVP της ομάδας Χάντερ τράβηξαν σχεδόν ολόκληρο το κουπί.

Μέχρι και τον Μάρτιο η σεζόν κυλούσε ιδανικά. Η ΑΕΚ ήταν πρώτη στον όμιλο της στην Ευρώπη με μόνο δυο ήττες και παρά τις αλλαγές στο έμψυχο δυναμικό της έδειχνε δείγμα της ταυτότητας που έχει αρχίσει να αποκτά η ομάδα. Οι παλιοί της ομάδας όπως ο Λαρεντζάκης και ο Σάκοτα έβαλαν πλάτη και η ΑΕΚ ήταν μέσα σε όλους του στόχους. Στην συνέχεια απέκλεισε και τον σκληροτράχυλο ΠΑΟΚ και βρέθηκε ένα βήμα πριν το δεύτερο συνεχόμενο Final-Four.

Κάπου εδώ αρχίζει και στραβώνει η χρονιά. Στο σημείο που κρίνονται όλα, στην τελική ευθεία. Ο τραυματισμός του Ματσιούλις στο πρώτο παιχνίδι της προημιτελικής φάσης με την Μπάμπεργκ μοιάζει να είναι η αρχή του τέλους της ομάδας για φέτος. Ο χρήσιμος και έμπειρος Θίοντορ αρχίζει να βγάζει τραυματισμούς και η ΑΕΚ μένει εκτός 4αδας Champions League ,χάρη και στον επιθετικό οίστρο του χαρισματικού Ράις μέσα στο ΟΑΚΑ στο δεύτερο παιχνίδι της φάσης των ‘8’. Για ένα σουτ για μια κατοχή. Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί στο τελευταίο ματς της δραματικής σειράς των ημιτελικών του Ελληνικού πρωταθλήματος απέναντι στον Προμηθέα Πάτρας.

Η ΑΕΚ είχε την ευκαιρία και στις δυο διοργανώσεις, μέσα στο ΟΑΚΑ να παίξει την χρονιά της της ,όμως τις πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων. Η πρώτη θέση της κανονικής περιόδου -που ήρθε από σπόντα- ουσιαστικά έφερε ακόμα πιο κοντά το όνειρο της συμμετοχής στους τελικούς του πρωταθλήματος μετά από 14 χρόνια. Ένα δυνατός και ποιοτικός αντίπαλος της το στέρησε και η τεράστια ευκαιρία πήγε χαμένη και αυτό ίσως είναι που δεν μπορούν εύκολα να ξεπεράσουν στην ομάδα.

Τι φταίει? Πέρυσι ήταν ικανότητα και τύχη. Φέτος ανικανότητα και συνάμα ατυχία? Τραυματισμοί , αποκλεισμοί στο τελευταίο σουτ και μέσα στην έδρα της , ξένοι παίχτες που πρόσφεραν ελάχιστα, νεαροί παίχτες που ενώ είχαν ευκαιρίες στα δύσκολα ματς έκαναν πίσω -με εντολή προπονητή είναι η πραγματικότητα-είναι μερικές από τις αιτίες. Σίγουρα ο Μπάνκι επέλεξε και αναγκάστηκε να παίξει με ένα σφικτό roster 6-7 παιχτών που για τους τους στόχους που είχε θέσει η ΑΕΚ ήταν αρκετά μικρό .

Ο Μπάνκι έχασε την θέση του ,νέος προπονητής ήρθε και πριν πατήσει το πόδι του έχει τεθεί υπο αμφισβήτηση και ένα roster που σίγουρα δεν θα είναι το ίδιο κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Αυτό είναι το αύριο προς το παρόν. Όμως ο πρόεδρος της ΑΕΚ έχει δείξει ότι κινείται με πλάνο , το γήπεδο αποτελεί ίσως την βασική του προτεραιότητα και δικαίως θεωρεί ότι από εκεί θα είναι η αφετηρία της επιστροφής της Βασίλισσας στο μπασκετικό γίγνεσθαι για αρκετά χρόνια.

Η ομάδα διαθέτει αξιόλογους νεαρούς παίχτες που αξίζει να επενδύσει πάνω τους και έχει τα τελευταία χρόνια αποδείξει ότι μπορεί και προσελκύει αξιόλογους ξένους και Έλληνες παίχτες πρώτης γραμμής. Άρα το μέλλον φαντάζει πέρα για πέρα ευοίωνο. Απλά θέλει υπομονή θέλει σταθερά βήματα και όχι βιασύνη. Όπως ήδη ειπώθηκε ίσως η ΑΕΚ πέτυχε πέρυσι περισσότερα πράγματα από ότι έπρεπε σε σύντομο χρονικό διάστημα και η διατήρηση των κεκτημένων , τη φετινή σεζόν της πρόσθεσε αρκετό βάρος .Θα γίνει ξανά Βασίλισσα αλλά μέσα από προγραμματισμό και στέρεες βάσεις ώστε να μην αποτελέσει πυροτέχνημα αλλά μια νέα δύναμη στο Ελληνικό και γιατί όχι στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ.