Διαφυλάσσοντας το μπάσκετ ως... κόρην (οφθαλμού και όχι μόνον...)

Ο ομαδικός αθλητισμός, βρωμά και ζέχνει όχι μόνο όταν οι διαιτησίες είναι συνώνυμες με το ρεζιλίκι και την ξεφτίλα, αλλά όταν και οι παράγοντες των ομάδων, είναι πολύ μικροί για να εκπροσωπούν “Σύλλογους μεγάλους”. Και τα φαινόμενα αυτά ενισχύονται, όταν η πολιτεία εμφανίζεται πλήρως αδιάφορη (αλλά και με… αόρατες χειροπέδες εκ των άνωθεν) ως πρός το να εφαρμόσει τους νόμους, τόσο στις μάζες των απολίτιστων, που γεμίζουν τα γήπεδά μας, όσο και στους παράγοντες που επειδή ανήκουν στην οικονομική ολιγαρχία του τόπου, τους επιτρέπουν να ασχημονούν.

1) Δεν μπορούμε να μιλάμε για «κακές» διαιτησίες, όταν όλες οι μεγάλες ομάδες τις έχουν εκμεταλλευτεί, για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους…
Σημ.: Σιχάθηκα τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη, απεχθάνομαι αυτόν του Μαρινάκη, γιατί προηγουμένως είχα αηδιάσει από τον Παναθηναϊκό των Βαρδινογιάννη-Καλογερά και την Α.Ε.Κ. του Γιδόπουλου.
Όποιος μένει στους διαιτητές ΜΟΝΟΝ, εθελοτυφλεί.

2) Δεν μπορούμε να μιλάμε για… «υγειή αθλητισμό», όταν οι πρόεδροι χρησιμοποιούν τις στρατιές των φανατισμένων, για να στηρίξουν το… «προϊόν» τους.
Σημ.: Όταν οι ηγέτες, δίνουν το πλέον κατάπτυστο παράδειγμα, οι οπαδοί τους, όχι μόνο θα σπεύσουν να τους επευφημήσουν και να τους χειροκροτήσουν, αλλά στην πρώτη ευκαιρία θα φροντίσουν να τους μιμηθούν, και να τους ξεπεράσουν σε ξεπεσμό και κατάντια.

3) Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από το άθλημα, όταν χρωματισμένοι δημοσιογράφοι φροντίζουν με περίσσιες δόσεις φανατίλας, να ντοπάρουν μονίμως τα ΟΡΚ της εξέδρας.
Σημ.: Γι’ αυτό και -πολύ σωστά- ο πρόεδρος της Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός, αναφερόμενος στους δημοσιογράφους, τους φωτογράφισε» δηλώνοντας ξεκάθαρα «…και εσεις έχετε ευθύνες».

Δεν στέκομαι στη διαιτησία. Πιο βολικό άλοθι δεν υπάρχει για τους… «επαγγελματίες» οπαδούς και τους ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ φιλάθλους. Σήμερα ευνοήθηκε ο ένας, αύριο ο άλλος. Σε μία χώρα που η διαφθορά αποτελεί συνώνυμό της όπου βρεθεί κι όπου σταθεί στο εξωτερικό και που οι κάτοικοί της αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να εκλέγουν τους καλύτερους εκπροσώπους αυτής της διαφθοράς, το να περιμένει κανείς σοβαρές διαιτησίες, είναι σαν να ζει στη Γερμανία του Β΄ Π.Π. και να πιστεύει ότι ο Χίτλερ δίνει ίσες ευκαιρίες στους Εβραίους, Ρομά και κομμμουνιστές…

Το ίδιο ισχύει και για τους εκπροσώπους της πολιτείας: όταν δεν εγγυόνται την ασφάλειά φιλάθλων και αθλητικών παραγόντων, δεν μπορούν να περιμένουν από αυτούς να μην αμυνθούν. Είναι νόμος της ανθρώπινης φύσης η άμυνα μετά από την πρόκληση.
Η λύση είναι απλή (γι’ αυτό και δεν θα εφαρμοστεί…):
Με το που θα ακούγεται υβριστικό σύνθημα στην κερκίδα, θα εκενώνεται αυτομάτως το γήπεδο και μετά θα ξαναρχίζει ο αγώνας, με το που θα αναφέρεται υβριστικά παράγοντας, θα τρώει αποβολή από τα γήπεδα για ένα χρόνο.
Ας εφαρμοστεί αυτό 3-4 φορές, να δείτε για πότε οι… θεριακλήδες κουραδόμαγκες της εξέδρας, θα μεταμορφωθούν σε… αθώες περιστερές.

Αυτό όμως, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τα όσα έκανε ο πρόεδρος του “τριφυλιού”. Είχε όμως την αφορμή… Όπως είχε ΚΑΙ την ευθύνη αντίστοιχα, καθώς πρίν το ντέρμπυ, έβγαινε με δηλώσεις και βίντεο και δυναμίτιζε την ατμόσφαιρα… Όπως επίσης φέρει βαριά την ευθύνη για τα όσα του χρεώνουν ότι έκανε εντός γηπέδου.

Από την άλλη, όταν βρέθηκε εκτός αγωνιστικού χώρου, έχει όλο το δίκιο με το μέρος του, να φωνάζει πρός τους αστυνομικούς: «Αν έκρεμεί μήνυση εις βάρους μου, αν έχω κάνει τίποτα συλλάβετέ με. Διαφορετικά αφήστε με να μπω στο γήπεδο».
Οι ένστολες «βιτρίνες» του νόμου, όφειλαν να τον συλλάβουν αν όντως αυτός, είχε εκπέσει σε κάποια ανομία. Αλλιώς δεν μπορούν να απαγορεύουν σε έναν πολίτη να παραβρεθεί στο γήπεδο. Αν στη θέση του προέδρου της πράσινης Κ.Α.Ε. βρισκόταν οποιοσδήποτε απλός πολίτης, θα του είχαν φορέσει «βραχιολάκια» και θα τον είχαν στείλει στη «μπουζού» χωρίς δεύτερη…

Ο κύριος Γιαννακόπουλος έχει δίκιο να διαμαρτύρεται επειδή έβριζαν την κόρη του. Το έχασε όλο όμως από τη στιγμή που άρχισε να ασχημονεί. Στην πραγματικότητα, το είχε χάσει πολύ πιο πριν, καθώς και αυτός στο παρελθόν είχε αναφερθεί προσβλητικά σε κόρες άλλων… Το έχασε όμως και στο τελευταίο ντέρμπυ, με την υβριστική του στάση και απειλητική του συμπεριφορά, απέναντι σε τρίτους. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κου. Αγγελόπουλου, προσέβαλε και απείλησε την κόρη του, ενώπιον πλήθους μαρτύρων, ακόμα και της ίδιας της Εισαγγελέως. Η τελευταία μάλιστα, έδωσε άμεσα εντολή για την επ’ αυτοφώρω σύλληψή του, η οποία όμως -άγνωστον… γιατί- δεν έλαβε χώρα.

Σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη χώρα, ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, θα έβλεπε τον αγώνα πίσω από τα σίδερα… Στη χώρα όμως που τίποτα δεν λειτουργεί, που οι νόμοι είναι για να τους γράφει ο νομοθέτης και για να τους «γράφουν κανονικά» τόσο τα όργανα της επίσημης πολιτείας όσο και οι πολίτες ανεξαιρέτως κοινωνικής τάξης και οικονομικής ευχέρειας, δεν μπορούμε να τρέφουμε αυταπάτες για κάτι… καλύτερο. Κυρίως δε, όταν αντί να στεκόμαστε σε όλα αυτά τα αίσχη που συνέβησαν στο γήπεδο (και έχουν ξανασυμβεί και στο παρελθόν), ασχολούμαστε… με τη διαιτησία.

Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα πάτε στο γήπεδο, μπείτε στον κόπο να αναρωτηθείτε όλοι: είστε σίγουροι ότι πάτε σε ένα γήπεδο και όχι σε μία προέκταση του οικογενειακού σας περιβάλλοντος;

Υ.Γ.: Όσο για τον… “κύριο” Αταμάν που αναφέρθηκε σε Έλληνες φιλάθλους με τη λέξη “μπάσταρδοι”: καλά θα κάνει να σέβεται την χώρα που τον φιλοξενεί και να μην να σκέφτεται το ποιόν του δικού του λαού, όταν ανοίγει το στόμα του να μιλήσει για Έλληνες…

El Comandante