Δύο ημίχρονα - δύο πρόσωπα!

Τρίτη αγωνιστική στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής με τον ΠΑΣ ακόμη να ψάχνει τα πατήματά του, αλλά με τον χρόνο να μην είναι σύμμαχος. Κόντρα στον ΠΑΟΚ Β’ ο ΠΑΣ γνώρισε την ήττα με 2-4 και τους παίκτες του κ. Κούστα να παρουσιάζουν δύο πρόσωπα. Μετά από ένα… τραγικό πρώτο ημίχρονο, με τις κατάλληλες παρεμβάσεις από τον πάγκο, βγήκε αντίδραση με τον κόσμο να αναθαρρεί για την συνέχεια του πρωταθλήματος.

Σαν συμπεράσματα και παρατηρήσεις δε μπορώ να πω κάτι ιδιαίτερο καθώς στο συναρπαστικό και επαγγελματικό πάνω απ’ όλα πρωτάθλημα της Β εθνικής, είναι πολυτέλεια να μπορείς τηλεοπτικά να παρακολουθήσεις την ομάδα σου. Μεσοεπιθετικά πολύ καλές εντυπώσεις άφησαν ο Ροζάριο με τον Αριγίμπι, παρά το ελάχιστο χρονικό διάστημα που προπονούνται με την ομάδα του ΠΑΣ. Δεν θα ήθελα να αδικήσω κάποιον παίκτη καθώς σε 90 λεπτά αγώνα τι να καταλάβεις για την ποιότητα της ομάδας;

Σε γενικές γραμμές ωστόσο θεωρώ πως ο ΠΑΣ χρειάζεται 2-3 ψηλά κορμιά στον χώρο του κέντρου και της άμυνας. Στην Β εθνική οι τεχνίτες περισσεύουν και με μια δόση υπερβολής θα έλεγα πως είναι “άχρηστοι”. Στον ΠΑΣ ήταν φανερό πως σήμερα του έλειπε ένας “κυματοθραύστης” ή ένα “δρεπάνι”. Στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού ο ΠΑΣ έδειχνε αρκετά “σοφτ” στις μονομαχίες γεγονός το οποίο οι φιλοξενούμενοι το εκμεταλλεύτηκαν σε απόλυτο βαθμό. Τόσο στο ψηλό παιχνίδι όσο και σε άλλες μονομαχίες η διαφορά σε ύψος και… όγκο ήταν εμφανέστατη.

Τα είπαμε όμως και πριν λίγες μέρες, σε δύο βδομάδες από το μηδέν δε χτίζεται ομάδα που θα βγάζει μάτια. Πόσες ομάδες επί χρόνια παλεύουν να χτίσουν ποιοτικά ρόστερ και πολλές φορές αποτυγχάνουν; Δυστυχώς θαύματα στις μέρες μας δε γίνονται και θα χρειαστεί πολύ υπομονή για την επίτευξη του στόχου που δεν είναι άλλος, από την σωτηρία. Ευτυχώς φαίνεται πως η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου το έχει καταλάβει καλά χαρίζοντας ωραίες “οικογενειακές” στιγμές καθ’ όλη την διάρκεια της αναμέτρησης στους Ζωσιμάδες.

Υπάρχει καλό υλικό στον ΠΑΣ και με λίγες πινελιές θα δούμε ωραίο ποδόσφαιρο. Υπομονή και επιμονή!

Ο Τζες