Ένας γύρος, μία νίκη! | Ο Τζες
Με μία νίκη σε έναν γύρο δε μπορείς ούτε να απαιτείς κάτι καλύτερο βαθμολογικά, ούτε και να συνεχίζεις να δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα. Ο ΠΑΣ, με τον Κλέιμαν να δηλώνει επιτέλους παρών, κατάφερε να αποσπάσει έναν βαθμό από την ομάδα του Ατρομήτου, αλλά ουδείς μπορεί να δηλώνει ευχαριστημένος. Εκτός και αν απέχει από την πραγματικότητα, κάτι το οποίο συνηθίζεται στην ομάδα του ΠΑΣ.
Επί δεκατρείς αγωνιστικές το μόνο που ακούμε από τα χείλη του προπονητή της ομάδας, είναι πως ο ΠΑΣ κάνει καλές εμφανίσεις απλά μας πιάνει το κακό το μάτι και δε παίρνουμε τις νίκες. Το γεγονός πως η ομάδα δεν παράγει φάσεις, και πως δεν διαθέτει κάποιον να στείλει την μπάλα στο πλεκτό είναι λεπτομέρεια κατά πως φαίνεται.
Πάμε λοιπόν να δούμε τι ΔΕΝ παρουσίασε, για άλλη μια φορά, η ομάδα του ΠΑΣ, ώστε να μπορεί να ελπίζει για το κάτι καλύτερο. Αμυντικά με μία λέξη η κατάσταση είναι τραγική. Πέραν του γκολ, “πάρτο, βάλτο” από τον Παντελάκη, η αμυντική συμπεριφορά της ομάδας μόνο καθησυχαστική δεν μπορούσε να είναι σε κάθε επίθεση του Ατρομήτου. Ευτυχώς ο Ισραηλινός γκολκίπερ των Ηπειρωτών βρέθηκε σε εξαιρετική μέρα γλυτώνοντας την ομάδα των Ιωαννίνων από τα χειρότερα. Δημιουργικά η ομάδα δείχνει να μην διαθέτει ούτε πλάνο ούτε και την ικανότητα να δημιουργήσει ευκαιρίες, να πρεσάρει τον αντίπαλο και γενικώς να παράγει ποδόσφαιρο.
Ο ΠΑΣ χρειάζεται γενναία ενίσχυση. Κακά τα ψέματα, με τέτοιες εμφανίσεις μόνη σου ελπίδα μπορεί να είναι η κακότητα των ανταγωνιστών στην ουρά της βαθμολογίας. Άπαντες το βλέπουν, και μακάρι κάποια στιγμή να το αντιληφθούν και αυτοί που πρέπει. Σε μια ομάδα του μεγέθους του ΠΑΣ, δεν αρμόζει απλά να φυτοζωεί στην πρώτη κατηγορία, αλλά να πρωταγωνιστεί.
Επίσης κύριε Στάικο με 300 περίπου (συγχωρέστε με αν κάνω λάθος) γενναίους οπαδούς της ομάδας δεν είναι σαν να παίζεις στους Ζωσιμάδες. Αφήστε τις κολακείες λοιπόν στον κόσμο της ομάδας, και επιτέλους παράξτε ποδόσφαιρο.
Θα το ξαναπώ. Ένας γύρος – μία νίκη. Κοροϊδευόμαστε;
Ο Τζες
