FINAL FOUR-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ VS ΕΦΕΣ

Ο Ολυμπιακός ήταν σταθερός όλη τη χρονιά και το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν παρουσίασε ένα όμορφο μπάσκετ στο παρκέ.

O coach Μπαρτζώκας κατάφερε να φτιάξει ένα σύνολο που παίζει ελκυστικό μπάσκετ, ίσως το πιο όμορφο στην Ευρώπη. Βασίζεται στις σωστές αποστάσεις και στην γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας.

Πέρυσι ο coach Μεσίνα δήλωσε ότι ο Ολυμπιακός είναι οι Miami Heat της Ευρώπης. «Έχουν χαρακτήρα, παίζουν οργανωμένα και είναι σκληροί πνευματικά». Προφητική δήλωση.

Φέτος ο Ολυμπιακός αποδίδει το ίδιο καλά σε άμυνα και επίθεση. Ξεκάθαροι ρόλοι, βάθος αλλά και διαφορετικές δεξιότητες συναντάμε στο roster των ερυθρολεύκων.

Ο coach Μπαρτζώκας φέτος έπαιξε αρκετά post ups κυρίως λόγω Βεζένκοφ. To όπλο στην επίθεση είναι η ικανότητα στη πάσα του Fall. Ο Ολυμπιακός χρησιμοποιεί συνήθως μια άμυνα που προστατεύει τη ρακέτα και τα drives.

Ο εξαιρετικός ball handler Σλούκας αποτελεί τον φυσικό ηγέτη τις ομάδας. Θα πάρει όλα τα μεγάλα σουτ στο τελευταίο πεντάλεπτο και σίγουρα το σουτ νίκης της ομάδας.

Σκοράρει μετά από ντρίμπλα ενώ η ικανότητά του στη πάσα είναι το στοιχείο που κάνει τους συμπαίχτες του καλύτερους. Η εμπειρία του σε τέτοιου είδους παιχνίδια είναι πολύτιμη και αποτελεί το σημαντικότερο όπλο για τον ίδιο αλλά και την ομάδα του.

Ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να ανοίξει τις αποστάσεις στην άμυνα της Εφές , με κύριο άρμα μάχης , τον Βεζένκοφ.

Ο forward των ερυθρολεύκων πραγματοποιεί μια εκπληκτική σεζόν. Αποτελεί έναν από τους καλύτερους σκόρερ στην διοργάνωση.

Το παιχνίδι του είναι πολυδιάστατο και τον βλέπουμε να παίζει με πρόσωπο και πλάτη στο καλάθι αλλά είναι εξαιρετικός και στο off ball παιχνίδι. Βοηθάει τα μέγιστα στο κομμάτι του ριμπάουντ ενώ είναι ικανός στο σκοράρισμα μέσα από cuts.

O game changer από τον πάγκο για τους ερυθρόλευκους είναι ο McKissic.Το κυριότερο για τον παίχτη είναι ότι έχει αποδεχθεί το ρολό του. Είναι άλλο ένα λαβράκι στη συλλογή του coach Μπαρτζώκα που τον επέλεξε περίπου πριν δυο χρόνια.

Παίχτης-κλειδί του Ολυμπιακού είναι ο Walkup. Εξαιρετικός στην άμυνα , καθοδηγεί την ομάδα όποτε χρειάζεται στην επίθεση. Στη σειρά με την Μονακό τον είδαμε να σουτάρει με αυτοπεποίθηση.

Η Εφές έφτασε μέχρι και τα playoffs , χωρίς σε κανένα σημείο να βρει ρυθμό. Σαφώς δεν έχει και το πιο νεανικό roster. Έχει την ικανότητα όμως να φορτσάρει στα κρίσιμα.

Έδινε την εντύπωση ότι ήταν κορεσμένη χωρίς φρεσκάδα μέχρι τα μισά της σεζόν. Ο coach Αταμάν επαναπαύτηκε το καλοκαίρι στη χημεία της ομάδας και δεν ανανέωσε ως όφειλε με ηλικιακά νέους παίχτες την ομάδα.

Στη διάρκεια της χρονιάς , η Εφές , έμοιαζε να διαχειρίζεται τις εκάστοτε καταστάσεις που προέκυψαν παρά να προσπαθήσει να βρει αγωνιστικό ρυθμό.

Όλη την σεζόν η ομάδα παρουσίασε σοβαρές αμυντικές της αδυναμίες. Ειδικά στην περιφέρεια με τις αργές περιστροφές αλλά και στο αμυντικό ριμπάουντ.

Η προσθήκη του Bryant είχε σκοπό να αποφορτίσει κυρίως τον Simon. Ο Bryant είναι αλήθεια πώς δεν έχει ακόμα δέσει με την ομάδα αλλά ούτε στην άμυνα πρόσφερε κάτι.

Στην frontline τα χρόνια φαίνονται στον -πάντα ετοιμοπόλεμο- Dunston. Ο Singleton βρίσκεται σε πτώση ενώ ο Petrousev δεν δικαίωσε τις προσδοκίες.

Τελείως εκτός φόρμας βρίσκεται ο Anderson όπου τη σεζόν που μας πέρασε ήταν ο παίχτης που πολλές φορές όταν η ομάδα κολλούσε στην επίθεση αναλάμβανε δράση.

Ο Pleiss έχει κάνει τρελό step-up και από 3ος center πέρυσι βρίσκεται στην αρχική πεντάδα. Το σουτ που διαθέτει από την περίμετρο τον βοηθάει να αποτελεί παράγοντα του ματς αλλά η αδυναμία του παραμένει η άμυνα ειδικά σε καταστάσεις pick and roll.

Επιπλέον ο Pleiss δημιουργεί χώρους με το παιχνίδι του για τους δυο πυραυλοκίνητους guards της Εφές.

Ο Micic φιλοδοξεί φέτος να οδηγήσει την Εφές στο repeat. H εξάρτηση της ομάδας απ’ την δική του απόδοση είναι τεράστια. Σε αυτή τη συνθήκη συμβάλλει και η φετινή αστάθεια στην απόδοση του Larkin.

Την θέση του πρωταγωνιστή σε πολλά ματς πήρε ο Beaubois .Εξαιρετικός στο σουτ από τη περίμετρο αποτέλεσε πολλές φορές τον καλύτερο παίχτη της ομάδας και σίγουρα τον πιο σταθερό μέσα στη σεζόν.

Στη σειρά με την Armani , οι περισσότεροι πόντοι που πέτυχε η Εφές ήταν 77. Η Εφες πετύχαινε στην σειρά αυτή , δέκα πόντους λιγότερους ανά εκατό κατοχές , σε σχέση με την κανονική διάρκεια της διοργάνωσης.

Το δίδυμο Micic-Larkin είναι και πάλι το άρμα μάχης τη ομάδας . Η ικανότητά να σουτάρουν μετά από ντρίμπλα αλλά και να δημιουργούν καταστάσεις για ελεύθερα σουτ είναι σε υψηλό επίπεδο.

Η Εφές στη σειρά με την Armani στην άμυνα παρουσιάστηκε αρκετά καλή, με τους περιφερειακούς να πιέζουν πάνω στη μπάλα. Πολλές φορές το 24αρι της επίθεσης έβρισκε τους παίχτες της Armani να επιχειρούν σκοτωμένα σουτ.

Ματς αμφίρροπο. Η συνέχεια στο παρκέ.

DRAZEN