Φουρτούνες σε Υ.Ε.Ν.-Κυβέρνηση από τις δηλώσεις Λασκαρίδη (El Comandante)
Μπορεί να ακουστώ “κάπως”, αλλά… σωστά τα είπε ο Λασκαρίδης. Προσοχή: «σωστά». Όχι «μιά χαρά»… Απλώς είπε μία πικρή αλήθεια, που κάποτε πρέπει η πολιτική ηγεσία του τόπου (όποια κι αν είναι αυτή) να αντιληφθει ότι, ελληνική ναυτιλία και ελληνόκτητη ναυτιλία είναι δύο όροι εντελώς διαφορετικοί. Είναι έννοιες αλληλένδετες, πλήν όχι ταυτόσημες…
Κακά τα ψέμματα: ο εφοπλισμός δεν έχει ανάγκη την Ελλάδα. Όπως λέει και μία παλιά ναυτική ρήση «Το βαπόρι είναι η μόνη βιομηχανία που έχει προπέλα και πάει όπου θελήσει…». Κι έτσι είναι.
Ο εφοπλιστής είναι ένας ακόμη επιχειρηματίας. Όπου βρίσκεται το συμφέρον του, εκεί θα πάει.
Όταν μάλιστα το ελληνικό κράτος, έχει ένα απαρχαιωμένο νομοθετικό πλαίσιο γεμάτο από αγκυλώσεις (μεταξύ μας: άλλες δικαιολογημένες, άλλες παράλογες) ο εκάστοτε πλοιοκτήτης δεν θα κάτσει να ασχοληθεί με αυτήν. Σηκώνει άγκυρα και βάζει πλώρη για όποια σημαία εξυπηρετεί καλύτερα την τσέπη του.
Η πολιτεία πάλι, θέλει τους εφοπλιστές να επιστρέψουν στην ελληνική σημαία. Από το «θέλω» όμως, ως το «κάνω τις απαραίτητες τομές» (για να έρθουν), η απόσταση είναι μεγάλη. Διότι πολύ απλά, μεγάλη την κάνει το πολιτικό κόστος… O κοινός παρονομαστής στον οποίο υπακούει τυφλά η κάθε πρόοδος σ’ αυτόν τον τόπο και που καμία κυβέρνηση δεν θέλει να τον επωμιστεί.
Κανένας πρωθυπουργός, κανένας υπουργός, καμία Αρχή, καμία υπηρεσία, δεν κατάφεραν να αντιληφθούν (ουσιαστικά ούτε καν προσπάθησαν έστω να καταλάβουν) ότι κρατικός παρεμβατισμός και ναυτιλία, είναι δύο έννοιες παράλληλες, που σπανίως όμως τέμνονται. Και τις σπάνιες φορές που θα συναντηθούν, η πολιτεία είναι αυτή που πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα και να δώσει τα κίνητρα στον εφοπλιστή να επιστρέψει στην σημαία του τόπου και φυσικά ο πλοιοκτήτης με τη σειρά του, είναι αυτός που οφείλει να τηρήσει τα όσα δεσμεύτηκε, χωρίς… παρεκλίσεις.
Η αλήθεια είναι ότι διαχρονικά, κανένα κόμμα που βρέθηκε στην εξουσία, δεν υπηρέτησε ως όφειλε την έννοια «ελληνική ναυτιλία».
Είμαστε ενδεχομένως η μόνη χώρα του πλανήτη που διαθέτουμε Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Κι όμως… από συστάσεώς του μέχρι σήμερα, καμία Κυβέρνηση, δεν έβαλε σ’ αυτό το υπουργείο, έναν άνθρωπο προερχόμενο από το Εμπορικό Ναυτικό… Ένα υπουργείο που η Ελλάδα θα έπρεπε να το έχει ως ναυαρχίδα της (αφού η ναυτιλία μας αποτελεί την μία από τις δύο βαριές βιομηχανίες που απέμειναν στη χώρα) κι όμως κανείς δεν του έχει δώσει τη δέουσα σημασία. Μάλιστα επί Γ. Παπανδρέου του νεότερου, κόντεψε μέχρι και να καταργηθεί ως υπουργείο…
Λασκαρίδης… μαινόμενος
Σε ό,τι αφορά τη συνέντευξη Πλακιωτάκη, η αλήθεια είναι, πως κανένας πολιτικός δεν θα ‘θελε να είναι στη θέση που τον έφεραν οι δύο δημοσιογράφοι. Ήταν άτοπος από μέρους του, ο αυθορμητισμός («Αχχχ ναί, ο Πάνος…») γιατί δείχνει στενές σχέσεις, του εκπροσώπου μιας πολιτειακής Αρχής με έναν επιχειρηματία, πράγμα που δεν συνάδει με την αντικειμενική αντιμετώπιση και με την διαφάνεια από την οποία πρέπει να χαρακτηρίζεται μία κυβέρνηση. Μπορεί να είναι φίλοι εκτός πολιτικής, με τον εν λόγω επιχειρηματία και κανείς δεν μπορεί να του καταλογίσει κάτι γι’ αυτό. Ωστόσο, δεν σημαίνει ότι πρέπει και να το ξέρει όλος ο κόσμος…
Όσο για τον κο. Λασκαρίδη… «σωστά» τα είπε, μόνο που ο τρόπος του, ήταν… άκομψος, πράγμα που αυτομάτως τον έκανε να χάσει, το όποιο δίκιο είχε.
Δεν αντιλήφθηκε ο πολύς κόσμος, ότι η αναφορά του γνωστού πλοιοκτήτη, αφορούσε τον θεσμό και τον ρόλο του πρωθυπουργού ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ… Ούτε και εξέφραζε θέσεις της Ε.Ε.Ε. της οποίας αποτελεί μέλος του Δ.Σ., όπως κάποιοι έσπευσαν να ισχυριστούν…
Όμως έστω κι έτσι, δεν είναι πρέπον να χρησιμοποιούνται τέτοιες εκφράσεις για τον πρωθυπουργό ούτε της Ελλάδας, ούτε καμίας χώρας. Κυρίως δε, όταν ανήκεις σε μία βιομηχανία που είσαι πρεσβευτής μιάς μικρής κουκίδας στο χάρτη, πλήν όμως αυτή, είναι η ισχυρότερη στον χώρο των θαλάσσιων μεταφορών και ενώνει όλες τις… κουκίδες του πλανήτη.
Πόσο μάλλον όταν το όνομα του κύριου Λασκαρίδη, έχει συνδεθεί στο παρελθόν με διάφορους τρόπους με το κόμμα που σήμερα κυβερνά, είτε φερόμενο ως συνδεδεμένο με σκάνδαλα, είτε ως ευνοούμενο από τη συγκεκριμένη παράταξη.
Ναί, κύριε Λασκαρίδη… δίκιο έχετε: το ελληνικό κράτος δεν έχει προσφέρει και πολλά στην Ελληνική Ναυτιλία. Ούτε και έπαιξε καθοριστικό ρόλο, στην ανάδειξη του ελληνικού εφοπλισμού σε υπερδύναμη. Γι’ αυτό και όποιος κι αν κυβερνάει, όντως δεν τον έχετε ιδιαίτερη ανάγκη. Όμως με τον τρόπο που εκφραστήκατε, αδικήσατε την συνεισφορά σας στον τόπο. Διότε κανείς δεν δύναται να ξευτιλίζει τους θεσμούς της χώρας του που είναι δημοκρατικά εκλεγμένοι, (όσο και αν αυτοί ενίοτε ξευτιλίζονται από μόνοι τους…), πόσο μάλλον όταν μπορεί και έχεις όλες τις αποδείξεις που χρειάζονται, ώστε να εκθέσει τις αδυναμίες τους και να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του…
Κι αυτό που με λυπεί περισσότερο, είναι ότι δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση ένας Νορβηγός, Εγγλέζος, Δανός πλοιοκτήτης να εκφραστεί έτσι για τον πρωθυπουργό της χώρας του… Και σε εποχές που όλοι προσπαθούν λυσσαλέα, να βάλουν την ναυτιλία μας από παντού, (ακριβώς γιατί δεν μπορούν ούτε να την ανταγωνιστούν, ούτε και να καταλάβουν πώς γίνεται αυτή να πρωταγωνιστεί) τέτοιες δηλώσεις που παραπέμπουν σε διχασμό και διαμάχη, αποτελούν… βούτυρο στο ψωμί τους.
El Comandante