Η δικαιολογία περί «υποκρισίας» για την απόκρυψη της ενοχής

Οι αλλόκοτες δηλώσεις του Ινφαντίνο εξωθούν ακόμη περισσότερο τους σκεπτικούς φιλάθλους από την παρακολούθηση του Μουντιάλ στο Κατάρ. Διότι όσες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απώλειες εργατών μετρήσουμε από το 2010 και μετά, τα απαθή λόγια των αρμοδίων υπευθύνων της FIFA επιβεβαιώνουν δυστυχώς έμμεσα αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις.

Η λέξη «υποκρισία» που χρησιμοποίησε ο Ινφαντίνο κατά τη συνέντευξη τύπου της διοργάνωσης λειτούργησε ως ιδανική δικαιολογία. Προσπάθησε να εξισορροπήσει την αβλεψία της διοργανώτριας αρχής απέναντι στις ορατές αδικίες, χρησιμοποιώντας παραδείγματα άλλων χωρών, αλλά και την προϊστορία της Ευρώπης. Δε δύναται όμως ως απάντηση στα σφάλματα απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, να το χειρίζεται κάνεις με ίσες… αποστάσεις.

Όταν συζητούμε ένα επίμαχο θέμα προσβλέποντας στη καταγραφή του και στην εύρεση λύσεων γι’ αυτό, είναι άδικο να το παραβλέπουμε με τη δικαιολογία ότι «παντού γίνεται» ή το «ίδιο κάνατε και εσείς». Αυτή τη φορά η συζήτηση κυμαίνεται γύρω από τον χαμό 6.500 και παραπάνω μεταναστών εργατών για την ανέγερση των σταδίων στο Κατάρ, ενώ οι ιδιοτροπίες και τα έθιμα της χώρας εξ αρχής θα έπρεπε να προβληματίσουν τις αρμόδιες αρχές ως προς τη συνύπαρξη ανθρώπων με διαφορετική αντίληψη της ζωής (απαγόρευση αλκοόλ, δημόσιο φιλί κλπ.).

Το Κατάρ από τη πρώτη στιγμή απέτυχε να επικοινωνήσει το «άνοιγμα» που στοχεύει διαρκώς να πετύχει προς το δυτικό κόσμο. Ήδη έχει εισχωρήσει στην παγκόσμια αγορά με πολυεπίπεδες επενδύσεις, ενώ ως κράτος έχει τη δική του ποδοσφαιρική ομάδα στην Ευρώπη, τη Παρί Σεν Ζερμέν. Και φυσικά επικοινωνεί εσφαλμένα με την άνεση του πλούτου, το γκλαμουράτο στοιχείο που παρατηρούμε στα γήπεδά του, αλλά συνοδευόμενα με την θρησκευτική υπακοή και την απαγόρευση ομάδων ατόμων να εκφράζονται ελεύθερα.

Μάλιστα το είχαμε αναφέρει προτού αρχίσει το Μουντιάλ στο Κατάρ, ότι το συγκεκριμένο κράτος έχει και τρεις… εκπροσώπους στα γήπεδα του, τους Μέσι, Νεϊμάρ και Εμπαπέ. Πέρα από τη δική τους Εθνική που κατέχει το ρόλο της οικοδέσποινας, οι τρεις αστέρες αμείβονται από το συγκεκριμένο κράτος σε συλλογικό επίπεδο, ενώ η διαφήμιση των ίδιων προς Ασία μεριά τους έχει καταστήσει σε είδωλα. Βέβαια, δεν αποτελεί ξεκάθαρα αρνητικό το εμπορικό κομμάτι της δημοφιλίας, αλλά η μεμονωμένη προβολή του πλούτου δίχως εκπτώσεις σε… ιδιαιτερότητες δύσκολα θα μετατρέψει κάποιον αποδεκτό στη μεγάλη «παρέα».

Όχι στον επιλεκτικό ανθρωπισμό, άκυρο και στην αδιαφορία

Διαβάζουμε συγχρόνως, για επίλεκτο ανθρωπισμό και υποκρισία των ανθρώπων απέναντι στο τωρινό Μουντιάλ, σε σημείο που σε άλλες άτυχες περιπτώσεις δεν μπήκαν αυτά τα στοιχεία ως τείχος προστασίας. Επλεκτικός δεν χρειάζεται να είναι ποτέ του κανείς, μα όσο το δυνατόν να θέτει τον εαυτό του μπροστά από κάθε αδικία. Ωστόσο, εξίσου λάθος είναι να παραβλέψουμε όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας με την απώλεια ζώων στο Κατάρ και απλά να συνεχίσουμε δίχως να συμβαίνει κάτι.

Το αν θα παρακολουθήσουμε το συγκεκριμένο Μουντιάλ; Μια ματιά λογικά θα τη ρίξουμε, όμως θα διαφέρει πολύ σε σύγκριση με προηγούμενες διοργανώσεις. Διότι η οπτική μας έχει ήδη επηρεαστεί από όσα προηγήθηκαν στη χώρα τη τελευταία δεκαετία. Το κρίνουμε διαφορετικά, αυστηρά, ενώ ήδη δεν έχουμε μπει στον… κόπο να πληρώσουμε συνδρομές για αυτό. Και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι πως μετά το τέλος του Μουντιάλ, θα είμαστε ικανοποιημένοι από ένα κοντρόλ του Μέσι, από τους απρόβλεπτους νεαρούς Άγγλους ή από τα ζογκλερικά των Βραζιλιάνων.