Η κατάντια στο Ελληνικό Μπάσκετ Trelogiatros
Τα τελευταία γεγονότα στο ελληνικό μπάσκετ αποδεικνύουν ότι το άθλημα οδεύει ολοταχώς προς την απόλυτη απαξίωσή του, καθώς οι εμπλεκόμενοι με αυτό δεν μπορούν να το προστατεύσουν. Μάλιστα, με τις κινήσεις τους υποβαθμίζουν την ποιότητα του προϊόντος, για το οποίο θεωρητικά θα έπρεπε να νοιάζονται, καθώς αυτό είναι -θεωρητικά- προς το δικό τους συμφέρον.
Ονοματεπώνυμα δεν χρειάζονται. Είναι απολύτως γνωστά. Παράγοντες τις πλάκας, επενδυτές «κακομαθημένοι» οδήγησαν το άθλημα στο απόλυτο μηδέν. Μαζί με αυτούς και το ευρωπαϊκό έκτρωμα που δημιουργήθηκε απαξιώνοντας και τις λίγκες σε όλη την Ευρώπη.
Σε ένα πρωτάθλημα που τα τελευταία είκοσι χρόνια ουσιαστικά ο ανταγωνισμός έχει διαλυθεί, με τους τίτλους να κρίνονται μεταξύ δύο διεκδικητών, ο ένας από αυτούς τους δύο αποφάσισε να αποσυρθεί από κάθε αγωνιστική δραστηριότητα και ο άλλος να εγκαταλείψει το ελληνικό πρωτάθλημα, για να αγωνιστεί σε Λίγκα του εξωτερικού. Φυσικά αυτό δεν έγινε ποτέ. Οι εναπομείναντες φίλαθλοι αποσβολωμένοι παρακολουθούν τις εξελίξεις, έτοιμοι και αυτοί να ρίξουν το τελευταίο ανάθεμα.
Η άλλοτε κορυφαία διοργάνωση στην Ευρώπη Basket League αυτήν τη στιγμή βρίσκεται στα πρόθυρα της απόλυτης υποτίμησης και μια εικόνα που μόνο τις κορυφαίες Λίγκες της Ευρώπης δεν βγάζει.
Οι ΚΑΕ δεν μπορούν να προστατεύσουν το προϊόν για το οποίο ουσιαστικά υφίστανται, η διοργανώτρια Αρχή, που δεν έχει καταφέρει να έρθει σε συνεννόηση για να μπορέσει να προφυλάξει το άλλοτε λαοφιλές στη χώρα άθλημα, η Ομοσπονδία που δείχνει κάθε φορά να ακροβατεί σε λεπτές ισορροπίες που δεν μπορεί να κρατήσει, αλλά και η Πολιτεία, που δυσκολεύεται να βρει λύσεις που θα φέρουν μια ομαλότητα.
Σήμερα μάλιστα και μετά από τον ντεμέκ υποβιβασμό του Ολυμπιακού, έρχεται η νέα κυβέρνηση με τον αιώνιο προέδρο Βασιλακόπουλο και συμφωνούν ότι δεν γίνεται πρωτάθλημα χωρίς τον Ολυμπιακό. Λες και είχαμε πρωτάθλημα.
Άλλωστε, όπως είχε πει ο Νταν Φρίσμπι: «Το μπάσκετ είναι σαν τη φωτογραφία, αν δεν εστιάσεις, το μόνο που σου μένει είναι το αρνητικό».
Θεωρώ δεδομένο ότι το άθλημα δεν πρόκειται σύντομα να ξανακερδίσει την χαμένη του αίγλη, αλλά και να επιτύχει την επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα.
Ιδίως όταν πανευρωπαϊκά υπάρχουν τέτοιοι παράγοντες και επενδυτές.