Η Μπαρτσελόνα εγκλωβισμένη στη φιλοσοφία της Sons Of Football
Η ήττα στο Μεστάγια έδωσε συνέχεια στις αποκαρδιωτικές εμφανίσεις των Μπλαουγκράνα. Με τον πιο περίφημο τρόπο, η κάκιστη απόδοση των παικτών εμφάνισε το πραγματικό ζήτημα , το οποίο δεν σχετίζεται με οποιοδήποτε πρόσωπο στο πάγκο, αλλά με το ίδιο το υλικό.
Αδιαμφισβήτητα, κάθε κλαμπ αδυνατεί να απαρνηθεί τη φιλοσοφία του. Το λεγόμενο, λοιπόν, DNA που το χαρακτηρίζει και οφείλει το στίγμα του στο ποδόσφαιρο και τα κατορθώματά του. Όμως, η συγκεκριμένη άοσμη εκδοχή της Μπάρτσα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο λαμπρό πάλαι κάποτε μοντέλο, καθώς δεν διαθέτει πλέον τα κατάλληλα «υλικά».
Η προσέγγιση του χθεσινού αγώνα έναντι ενός αντιπάλου – την Βαλένθια – με ευέλικτο σχήμα νεαρών παικτών, αποτύπωσε περίτρανα το βαθύ ζήτημα του ρόστερ. Για ένα ολόκληρο α’ ημίχρονο γίναμε και πάλι μάρτυρες στην ανταλλαγή ανούσιας, ανεξέλεγκτης και άκρως ακίνδυνης πάσας μεταξύ των Μπλαουγκράνα.
Η Βαλένθια σε φυσιολογική διάταξη, υπέμεινε το φλύαρο κοντρόλ της Μπάρτσα και εκμεταλλεύτηκε τις λίγες παρουσίες στην αντίπαλη εστία. Δύο χαφ ταχυδυναμικού τύπου – Κοκλέιν και Κοντόγκμπια – και ευθέως μπροστά μία τριάδα παικτών με εμπνεύσεις και αλλεπάλληλες κούρσες.
Το οξύμωρο στην όλη υπόθεση passing game εντοπίζεται στην ασφάλεια που εκπέμπουν οι πάσες των τριών μπλαουγκράνα χαφ: Ντε Γιονγκ – Αρτούρ – Μπούσκετς. Και οι τρεις τους ουδέποτε τόλμησαν κάθετη πάσα από τον άξονα ή στην πλάτη των ακραίων μπακ. Αναλώθηκαν στην εύκολη, κοντινή πάσα, πιάνοντας κάθε φορά κορόιδο τους ειδήμονες των στατιστικών. Τα ποσοστά 80-90% σε κατοχή ή ευστοχία παραποιούν και διαστρεβλώνουν την γενική εικόνα, στην οποία τα χαφ της Μπάρτσα δεν δημιουργούν. Η υποτιθέμενη κυριαρχία μεταφράζεται σε ένα προμελετημένο ποδόσφαιρο, εύκολα αντιληπτό από κάθε αντίπαλο. Εάν παρατηρήσει κανείς απουσιάζει ένα επιτελικό χαφ, που να έχει την ικανότητα να συνδέσει επίθεση με άμυνα και να αποβάλλει την όλη ευθύνη από τα πόδια του Μέσι.
Στο ρόστερ, πλέον, εκλείπουν ποδοσφαιριστές με ατομική ενέργεια και ικανότητα στο κάθετο ποδόσφαιρο, όπως οι προκάτοχοι του tiki taka. Με αποτέλεσμα, το σύνολο να εγκλωβίζεται στο ίδιο της το μοτίβο. Μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα της Μπάρτσα, έρχονται να προστεθούν τα γνωστά κενά στην άμυνα, αλλά και σε θέσεις των εξτρέμ. Μέχρι ένα σημείο, ανεχόσουν να βλέπεις τη Μπάρτσα χωρίς ουσιαστική αμυντική συμπεριφορά. Έμαθες να την ανέχεσαι με την παντελώς αδιαφορία στον ανασταλτικό τομέα. Ωστόσο, Μπαρτσελόνα δίχως εξτρέμ δυσκολεύεσαι να το χωνέψεις. Μόλις δύο καθαρόαιμα εξτρέμ: ο νεαρός Φατί και ο τραυματίας Ντεμπελέ.
Η ομάδα έχει ανάγκη από lifting. Τόσο σε ποδοσφαιριστές, όσο κυρίως σε πρόσωπα στο διοικητικό τομέα. Άτομα κοντά στο άθλημα, γνώστες του αντικειμένου, για να θέσουν βάσεις για την επαναφορά της φιλοσοφίας της. Και κάθε αρχή θέλει φρέσκο αίμα, νεανικό. Τα αδικαιολόγητα έξοδα σε ακριβές προσθήκες πρέπει να δώσουν τη θέση σε στοχευμένες επιλογές.
