Η Πορτογαλία με την ελπιδοφόρα της φουρνιά

Η Εθνική Πορτογαλίας του Σάντος δεν παραμένει μονάχα ανταγωνιστική και ακέραιη στο πέρασμα του χρόνου ως διαχρονική δύναμη, αλλά προετοιμάζεται για μία ανερχόμενη φουρνιά παικτών. Η έλευση νεαρών παιδιών λοιπόν, με αποδεδειγμένο ταλέντο, τα οποία ήδη αφήνουν το στίγμα τους στους συλλόγους που αγωνίζονται. Οι προδιαγραφές τους μας φανερώνουν μιας πρώτης τάξεως γενιά που ενδεχομένως θα στοχεύσει σε μελλοντική διάκριση με τα χρώματα της Πορτογαλίας.

Με οδηγό κυρίως, την διοργάνωση φιλικών και του Nations League, οι νέοι προσαρμόζονται στις επιθυμίες του Σάντος, ακολουθώντας πάντα παράλληλα και τις υποδείξεις παλαιότερων μελών, όπως του αστέρα Κριστιάνο Ρονάλντο, Μπερνάρντο Σίλβα, Νέλσον Σεμέδο κλπ. Σε όλες τις συναντήσεις τους, ο Σάντος τους παραχωρεί ευκαιρίες, χρίζοντας τους βασικούς για να συνηθίσουν σε ένα ομοιογενές σχήμα, στο οποίο ενδιάμεσα θα ενσωματώνονται. Λύσεις υπάρχουν σε όλες τις θέσεις, αλλά πληθώρα επιλογών συναντάμε κυρίως στο μεσοεπιθετικό τομέα. Έτσι λοιπόν, δίνεται η ευχέρεια στο Σάντος να μελετήσει εξίσου διαφορετικά στοιχεία από τον καθένα και τρόπο κίνησης του εκάστοτε παίκτη στο γήπεδο.

Η πρώτη περίπτωση που φαντάζει πολύτιμη άμεσα στο οικοδόμημα της Πορτογαλίας είναι ο Ζοάο Φελίξ. Παρά τον χλωμό του πρώτο χρόνο στην Ατλέτικο, στην αρχή της φετινής σεζόν διανύει φόρμα και δείχνει να έχει εξελίξει το αγωνιστικό του επίπεδο στις αντίστοιχες απαιτήσεις της La Liga. Ο Πορτογάλος είναι φέτος ο πολυτιμότερος παίκτης του Σιμεόνε, αφού ο Φέλιξ διαθέτει αέρινο στυλ, τεχνική συνδυασμένη με ταχύτητα και εξαίσια εναλλαγή του σώματος. Αποτελεί τον άνθρωπο που ελίσσεται ανάμεσα στους αμυντικούς και ελκύει σε μαρκάρισμα το μέγιστο ενδιαφέρον των αντιπάλων. Με αποτέλεσμα να προσφέρει οφέλη στους συμπαίκτες του. Δεν είναι διόλου τυχαίο πως σε δέκα εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις μέχρι πρότινος στην Ατλέτικο έχει σημειώσει 7 γκολ και 3 ασίστ αντίστοιχα. Εξάλλου, ο Φελίξ μπορεί να ταιριάζει εξίσου άψογα με τον Ρονάλντο, ο οποίος φέρνει μαζί του το εύκολο τελείωμα, όντας κυρίαρχο στήριγμα εντός περιοχής, αλλά και ανεπανάληπτη συνέπεια στο σκοράρισμα.

Ένας ακόμη παίκτης με προοπτική είναι ο Ζότα που ήδη σκιαγραφήσαμε τη περίπτωση του σε προηγούμενο άρθρο. Αποτελεί την αποκάλυψη του Κλοπ, καθώς η συμβολή του Πορτογάλου τον θέτει βασικό στα πλάνα του Γερμανού. Ο Ζότα μπορεί εξίσου να αγωνιστεί σε ρόλο επιθετικού, αλλά στην Εθνική Πορτογαλίας θα κινείται πιθανόν στα «φτερά». Και σε εκείνες τις θέσεις λοιπόν, θα είναι απρόβλεπτος με την ευλυγισία που τον χαρακτηρίζει. Το σωματότυπο του παραπέμπει σε εκείνο του Φέλιξ, οπότε οι νέοι πρωταγωνιστές Πορτογάλοι θα αρέσκονται κυρίως στο κάθετο ποδόσφαιρο και σε εκείνο της κυριαρχίας επί του αντιπάλου.

Από εκεί και έπειτα, ακολουθεί και ο ανερχόμενος Τρινκάο, απόκτημα πλέον της Μπάρτσα. Ο νεαρός προερχόμενος από την Μπράγκα, έχει ήδη παραστεί στην ενδεκάδα των Μπλαουγκράνα αφήνοντας θετική εικόνα. Σίγουρα, παρά την ιδιαίτερη τεχνική του, ο πιτσιρικάς υπολείπεται ακόμη σε θέματα τακτικής, στη συγκέντρωση και φυσικά στη διάρκεια που θα τον αναδείξει αργότερα. Πάντως η συνολική του αξία υπήρξε αρκετή για να εισέλθει στις επιλογές του Σάντος, και μάλιστα να του προσφέρει ευκαιρίες στο πόστο του αριστερού χαφ.

Στη συνέχεια, το επερχόμενο όνομα που ήδη αποτελεί τον υπεύθυνο της μεσαίας γραμμής, είναι ο Μπρούνο Φερνάντεζ. Ένας μέσος αποτελούμενος από ποικίλες εμπνεύσεις και ελαφρύ σώμα, με το οποίο κινείται ευνοϊκά στους ανταγωνιστικούς χώρους του ημικυκλίου. Ο Φερνάντεζ σκοράρει μάλιστα συχνά, στοιχείο που τον θέτει σύγχρονο και αξιόπιστο χαφ. Στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Πορτογάλος χαφ αποτελεί τον κινητήριο μοχλό τόσο στα στημένα, όσο και στη δημιουργία έχοντας συμπαραστάτη και τον Ράσφορντ. Επίσης, είναι αξιέπαινο το στίγμα του στην αγγλική ομάδα σε τόσο σύντομο διάστημα, σε σύγκριση πάντα με τον Πογκμπά που συχνά διαγωνίζεται στην πικρόχολη όψη των Άγγλων.

Συνεπώς, η Πορτογαλία έχει πλέον στις τάξεις της «νέο αίμα», το οποίο και χρειάζεται να εκμεταλλευτεί εν όψει του Euro. Συγχρόνως, αποτελεί και μια πρόκληση για τον ίδιο τον Σάντος, ο οποίος κατόρθωσε σε περιόδους στενότητας να φανερώσει ένα ανταγωνιστικό προφίλ της Πορτογαλίας, που θα βασιζόταν στην εύρυθμη λειτουργία της άμυνας. Πλέον, η μεταστροφή στη τακτική φαντάζει επιτακτική, ενώ θα ταυτίζεται και με το ταλέντο των νέων προσθηκών. Από αυτή τη στιγμή, ίσως θα συζητάμε για μια Πορτογαλία πρωτοβουλίας, βασισμένη στην ανάπτυξη από τις πλευρές, όσο και από τον άξονα. Μέσα στην όλη προσπάθεια, υπάρχουν κι άλλα παιδιά με φρέσκα στοιχεία, όπως ο γνώριμος Ρενάτο Σάντσεζ, Ρούμπεν Ντίας, και βεβαίως η επιδραστικότητα του βασικού κορμού με την αποδεδειγμένη εμπειρία του νικηφόρου Euro 2016 και του τελευταίου Μουντιάλ.