Κρατάει την εμπειρία – “Κασκαρίνο”

Κρατάει την εμπειρία

Ολοκληρώθηκε το πρώτο μισό των αγώνων της ΑΕΚ στο Champions League και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούν να ειπωθούν και πολλά για το παιχνίδι της ΑΕΚ με τη Μπάγερν. Η διαφορά δυναμικότητας ήταν εμφανής και οποιοδήποτε αποτέλεσμα πλην της ήττας θα ήταν έκπληξη. Η ΑΕΚ είναι στη διαδικασία συλλογής εμπειριών από μια σειρά αγώνων που της έλειψαν τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Εξωαγωνιστικά μπορούμε να σταθούμε στην πραγματικά όμορφη ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι οπαδοί και των δύο ομάδων και στο γήπεδο που γέμισε, αν και δεν έγινε sold-out. Ήταν το ματς που άξιζε να ανοίξει την αυλαία για τους ομίλους του champions league δεδομένης και της προσέλευσης του κόσμου λόγω του ελκυστικού όνοματος του αντιπάλου. Η παρουσία 2.500  οπαδών της Μπάγερν συνέβαλε στην εορταστική ατμόσφαιρα και θύμισε εποχές δεκαετίας 80 , όταν επιτρέποταν οι μετακινήσεις οπαδών και γέμιζε το ΟΑΚΑ στα ντέρμπι.

Η τακτική της ΑΕΚ

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έπαιξε και πάλι ένα 4-4-2 με δύο κόφτες στο κέντρο, δύο δημιουργούς τοποθετημένους στα άκρα και δύο επιθετικούς μπροστά με τον Κλωναρίδη πίσω απο τον Πόνσε.  Ακολούθησε ορθώς να παίξει τη Μπάγερν σε χαμηλά μέτρα, με τις τρεις γραμμές του να αγωνίζονται κοντά η μια με την άλλη ώστε να εμποδίσει το κέντρο της Μπάγερν να κάνει παιχνίδι και να βγάλει κάθετες είτε προς τον Λεβαντόφσκι είτε στις πτέρυγες. Το αμυντικό στήσιμο αλά Χιμένεθ θύμισε έντονα τα δύο παιχνίδια με τη Σέλτικ, τα οποία ήταν και τα μοναδικά μέχρι στιγμής που η ΑΕΚ φάνηκε ανταγωνιστική με ανώτερη ομάδα από αυτήν, σε παιχνίδι 11 εναντίον 11. Δεν είναι τυχαίο ότι στα ματς με  Σέλτικ και  Μπάγερν το αμυντικό δίδυμο δεν εκτέθηκε και οι Οικονόμου, Λαμπρόπουλος έκαναν τα καλύτερά τους φετινά παιχνίδια. Είναι ένα δείγμα ότι οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές δεν έχουν ούτε την κλάση, αλλά ούτε τα χαρακτηριστικά παικτών όπως ο Βράνιες να αμυνθούν ψηλά και να υποστηρίξουν το επιθετικό παιχνίδι κυριαρχίας του Ουζουνίδη απέναντι σε ισάξιους αντιπάλους. Οι επιστροφές τους είναι αργές και είναι επιρρεπείς στο λάθος. Αντίθετα, η άμυνα σε πιο χαμηλά μέτρα τους εξασφαλίζει αυτοσυγκέντρωση, η οποία προέρχεται από την ασφάλεια που νιώθουν οι ίδιοι όταν δεν χρειάζεται να καλύψουν μεγάλες αποστάσεις μέσα στο γήπεδο. Ο Λαμπρόπουλος στην πλειοψηφία των περιπτώσεων βρισκόταν εκεί που έπρεπε όταν οι παίκτες της Μπάγερν γέμιζαν την περιοχή και τα διωξίματά του ήταν καθαρά και όχι προϊόν πανικού.

O Χουλτ από τα αριστερά έκανε ένα μεστό και άκρως προσηλωμένο στο αμυντικό κομμάτι του παιχνίδι και κατά γενική ομολογία ήταν ο καλύτερος παίκτης της ΑΕΚ για δεύτερο συνεχόμενο ματς μετά από αυτό με τη Μπενφίκα. Με τους Πορτογάλους έκανε σπουδαίο επιθετικό παιχνίδι. Αυτή τη φορά ξεχώρισε εκεί που δε φημίζεται ιδιαίτερα, στην άμυνά του. Τα πήγε περίφημα απέναντι στον Ρόμπεν, του έκλεινε διαρκώς τους διαδρόμους και δεν τον άφησε να αλωνίζει μέσα στην περιοχή. Παράλληλα, όποτε ο Ρόμπεν προσπαθούσε να βρει το αριστερό του πόδι  του έκρυβε το σουτ παίρνοντας βοήθειες κι από τα στόπερ της ΑΕΚ που έδειξαν να είναι καλά διαβασμένοι. Σίγουρα, ο Ρόμπεν δεν έχει τη σπιρτάδα του παρελθόντος, όμως είναι ένας παίκτης που απέναντι σε υποδεέστερους αντιπάλους που παίζουν σε πιο χαμηλές ταχύτητες μπορεί ακόμα να επιβληθεί.

Ο Μπακάκης από τα δεξιά είχε ομολογουμένως πολύ δύσκολο έργο. Ο Γκνάμπρι βρέθηκε σε μεγάλη μέρα και ο τρόπος παιχνιδιού  αιφνιδίασε τον Μπακάκη, ενώ παράλληλα οι βοήθειες που πήρε από τον Μάνταλο στο μαρκάρισμά του ήταν μηδενικές. Ο Γκνάμπρι που είναι καλός χειριστής της μπάλας παίζοντας από τα αριστερά ως δεξιοπόδαρος είχε την ικανότητα της κλειστής ντρίμπλας. Ενώ την έφερνε στο δεξί και ήταν έτοιμος να πυροβολήσει ξεγελούσε τον Μπακάκη και του έκανε επιτόπιες αριστερές κλειστές ντρίμπλες και τον άδειαζε. Με την ταχύτητά του και τον διασκελισμό του διείσδυσε αρκετές φορές από τα αριστερά και δημιουργούσε συνθήκες πανικού στην  άμυνα  της ΑΕΚ και την κιτρινόμαυρη εξέδρα. Δεν είναι τυχαίο οτι ο νεαρός Γερμανός προέρχεται από μια εξίσου καλή εμφάνιση με την εθνική Γερμανίας ως ο βασικός σέντερ φορ στο εκτός εδρας ματς με τη Γαλλία για το Nations League. Φαίνεται ότι έχει ανεβασμένη ψυχολογία από την αυτοπεποίθηση που έβγαζε στον αγωνιστικό χώρο. Με τον Ριμπερί στα τελευταία του και τον Κομάν τραυματία ξέρει οτι έχει τη μεγάλη ευκαιρία να καθιερωθεί.

Ο Γαλανόπουλος και ο Σιμόες ως αμυντικό δίδυμο στο κέντρο δεν έκαναν άσχημο παιχνίδι. Περιορίσανε τον Ροντρίγκεζ ο οποίος δεν φάνηκε καθόλου, δεν τα κατάφεραν όμως τόσο καλά πάνω στον Τιάγκο. Ο Σιμόες σίγουρα δεν είναι ο περσινός παίκτης, ομως χθες πήρε μεγάλη βοήθεια στην ανάσχεση από τον Γαλανόπουλο, ο οποίος στάθηκε δίπλα του και οι εμπειρίες που αποκτάει παίζοντας σε αυτό το υψηλό επίπεδο θα τον βελτιώσουν ακόμα περισσότερο .

Μάνταλος και Μπακασέτας δεν βοήθησαν στην ανάπτυξη , ήταν σαφώς δύο ταχύτητες κάτω από τα αντίπαλα χαφ και πέφτανε σε δεύτερο χρόνο στα μαρκαρίσματα. Ιδιαίτερα ο Μάνταλος δεν έδωσε βοήθειες στον Μπακάκη ως όφειλε και γι΄ αυτό τα ρήγματα προέκυψαν από την δεξιά πλευρά όπως αμυνόταν η ΑΕΚ. Για να κάνουμε την άμεση σύγκριση, όποτε έχανε την μπάλα ο Ρόμπεν από την άλλη πλευρά του γηπέδου όχι μόνο έτρεχε σε πρώτο χρόνο να μαρκάρει, αλλά ακολουθούσε το αμυντικό πλάνο και κατέβαινε σε χαμηλά μέτρα για να μαρκάρει τον Χουλτ τις λίγες φορές που χρειάστηκε.

Στην επίθεση οι Πόνσε και Κλωναρίδης δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα. Η ταχύτητα του Κλωναρίδη που είναι και το μεγάλο του προσόν δεν φάνηκε πουθενά και δεν δημιούργησε καμιά ανησυχία απέναντι στο βαρύ αμυντικό δίδυμο της Μπάγερν με Χούμελς και Ζούλε. Ο Πόνσε προσπαθούσε απελπισμένα να κερδίσει διεκδικήσεις παίζοντας με το σώμα του, όμως ούτε το κράτημα της μπάλας διαθέτει για να μπορέσει να αξιοποιήσει την ταχύτητα του Κλωναρίδη, ούτε την έκρηξη και την εκτελεστική δεινότητα του Αραούχο. Επιβεβαίωσε ότι είναι ένας  φορ περιοχής  που σε παιχνίδι που απαιτείται να μαρκάρει στο κέντρο και να απομακρυνθεί από την περιοχή είναι ακίνδυνος.

Το στήσιμο Ουζουνίδη

Ο Ουζουνίδης έστησε την ομάδα ικανοποιητικά , όμως φάνηκε για μια ακόμα φορά ότι δεν έχει καλή αντίληψη μέσα στο παιχνίδι και δεν ενεργεί άμεσα και χωρίς δισταγμούς όταν προκύπτουν προβλήματα. Από την αρχή του παιχνιδιού φάνηκε ο Γκνάμπρι να απομονώνει τον Μπακάκη και να τον παίζει στο ένας-με-έναν. Δεν έκανε καμιά κίνηση από τον πάγκο για να τον βοηθήσει, είτε αλλάζοντας πλευρά τον Μπακασέτα με τον Μάνταλο στο χώρο του κέντρου, είτε περνώντας πολύ νωρίτερα τον Γκάλοπ μπροστά από τον Μπακάκη.  Επίσης έχει έλλειψη ευελιξίας σε σχέση με τον Χιμένεθ και στήνει την ομάδα κάθε φορά με τον ίδιο τρόπο. Είτε παίζει με τον ΟΦΗ είτε με τη Μπάγερν οι πτέρυγες στα χαφ καλύπτονται με Μάνταλο και Μπακασέτα ανεξάρτητα εάν αυτό ανταποκρίνεται στις συνθήκες του παιχνιδιού. Όπως ο Μπακασέτας ευθυνόταν αμυντικά στο μαρκάρισμα του Γκριμάλντο της Μπενφίκα έτσι και ο Μάνταλος ευθυνόταν για τον Ραφίνια. Κανένα από τα δύο μαρκαρίσματα δεν βγήκε και η ΑΕΚ δέχτηκε γκολ και στα δύο παιχνίδια από παίκτες της περιοχής ευθύνης των χαφ της ΑΕΚ που κάνανε ανεβάσματα και overlap με τα εξτρέμ.

Επιτυχία μπορεί να χαρακτηριστεί και το γεγονός ότι η ΑΕΚ τελείωσε ένα παιχνίδι υψηλού αγωνιστικού ρυθμού δίχως να τραυματιστεί κάποιος παίκτης της. Ίσως να συνέβη και για πρώτη φορά φέτος.

Η αγωνιστική εικόνα της Μπάγερν

Η Μπάγερν από την άλλη μεριά έδειξε ότι σίγουρα δεν είναι η ομάδα του Χάινκες, ούτε καν του Γκουαρντιόλα και μάλλον δύσκολα θα φτάσει ψηλά στη διοργάνωση. Όμως τέτοια παιχνίδια μπορεί να τα παίρνει με την κλάση ορισμένων παικτών της και με τη φυσική της κατάσταση. Κούρασε την ΑΕΚ στα πρώτα 60 λεπτά με τα διαρκή τρεξίματα , με την πίεση πάνω στην μπάλα όποτε η ΑΕΚ αποκτούσε κατοχή και με το γέμισμα  πέντε και έξι ποδοσφαιριστών στην αντίπαλη περιοχή όταν αναπτυσσόταν. Η μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση ήταν ακαριαία και πολλές φορές η σύγκριση στις ταχύτητες που βγάζανε οι παίκτες της σε σχέση με τους παίκτες της ΑΕΚ ήταν σαν να βλέπεις αθλητές απέναντι σε ερασιτέχνες.

Ο Νίκο Κόβατς δεν έκανε κάποια έκπληξη κι έπαιξε σύστημα 4-3-3, με Χούμελς και Ζούλε στα στόπερ, δεξιά τον Κίμιχ και αριστερά τον Ραφίνια. Στα χαφ έπαιξαν βαθύ εξάρι ο Χάβι Μαρτίνεθ και μπροστά του σε απόσταση πέντε μέτρων ως επιτελικά 8άρια ο Τιάγκο με τον Ροντρίγκεζ. Αριστερό εξτρέμ ο Γκνάμπρι και δεξί ο Ρόμπεν και μπροστά στην επίθεση ο Λεβαντόφσκι.

Οι γραμμές τους ήταν κοντά, οι Χούμελς και Ζούλε παρόλο που δεν είναι γρήγοροι δεν αντιμετώπισαν προβλήματα, παίζανε με το σώμα τους και κόβανε σε πρώτο χρόνο. Ο Κίμιχ από δεξιά έκανε πολλά ανεβάσματα και συνεργαζόταν με τον Ρόμπεν, όμως πέσανε πάνω στο Χουλτ και δεν απειλήσανε ιδιαίτερα.

Ο Μαρτίνεθ στο κέντρο σκούπιζε ότι του ερχόταν , ενώ εντύπωση έκανε η ελαστικότητα που επέδειξε στο πρώτο τέρμα της Μπάγερν. Το τελευταίο πράγμα που περιμένεις από έναν παίκτη τέτοιας σωματοδομής είναι ο τρόπος που περιστρέφει το σώμα του την ώρα που πέφτει για να μπορέσει να βρει τη μπάλα με το αριστερό του πόδι  και να εκτελέσει με τέτοιο κυνικό τρόπο ενώ αιωρείται στον αέρα. Πραγματικά εντυπωσιακό τέρμα.

Ο Ροντρίγκεζ δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο, όμως ο Τιάγκο ήταν ένα κέντρο μόνος του και ξεχώρισε  με τη διαρκή κίνησή του, τα μπασίματά του μέσα στην περιοχή και τις μεγάλες μπαλιές στην άλλη πλευρά του γηπέδου όταν ήθελε να μεταφέρει το παιχνίδι σε πιο ελεύθερους χώρους. Άλλαζε συνεχώς θέσεις, οργάνωνε από χαμηλά μέτρα ως γνήσιο playmaker, τραβιόταν στα άκρα. Πραγματικά είναι η δύναμη της Μπάγερν φέτος, αλλά κι αυτός έχει ταβάνι που θα φανεί όταν θα αντιμετωπίσει ομάδες που αγωνίζονται στις ίδιες ταχύτητες. Μαζί με τον Γκνάμπρι και το Ραφίνια ήταν οι καλύτεροι παίκτες της Μπάγερν.

Για τον Γκνάμπρι και τον Ρόμπεν αναφέρθηκα παραπάνω ενώ ο Ραφίνια ήταν αυτός που με τα ανεβάσματά του και τα overlap δημιουργούσε  υπεραριθμία από τα αριστερά. Ο Λεβαντόφσκι δεν έχει συνέλθει ακόμα, ίσως να μην έχει άλλο κίνητρο να αγωνίζεται στην Μπάγερν. Έχει την κίνηση στην αντίπαλη περιοχή, αλλά είναι ένα κλικ πιο αργός από αυτό που απαιτεί η διοργάνωση και είχε κακές εκτελέσεις.

Δύσκολη συνέχεια για την ΑΕΚ

Η ΑΕΚ έχει τώρα δύο δύσκολα και επικίνδυνα παιχνίδια με Άρη και Ατρόμητο στο κεκλεισμένων των θυρών ΟΑΚΑ. Οφείλει να συσπειρωθεί και να κάνει δύο νίκες για να διατηρηθεί σε κοντινή απόσταση από τον ΠΑΟΚ. Με την επιστροφή αρκετών τραυματιών είναι ευκαιρία να πάρουν ανάσες παίκτες που έχουν σηκώσει όλο το βάρος φέτος χωρίς να διαταραχθεί η χημεία της ομάδας.

Διαβάστε Περισσότερα