Αύριο έχουμε εκλογές και υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν μου είναι εύκολο να ξεχάσω,πράγματα που,εν πολλοίς,θα καθορίσουν τη στάση μου μπροστά στη κάλπη. Ξεκαθαρίζω ότι αυτά που δε ξεχνάω δεν έχουν χρονικό ορίζοντα·τυχαίνει να έχω μνήμη ελέφαντα.Αρχίζω λοιπόν:

Α)Δεν ξέχασα ποιά κόμματα και κυρίως ποιά πρόσωπα μέσα σ’ αυτά,βοήθησαν,με πράξεις τους η με παραλείψεις τους,στη χρεωκοπία της χώρας·δεν μπορούν να έρχονται τώρα,χωρίς να έχουν λογοδοτήσει πουθενά για τα πεπραγμένα τους,και να υπόσχονται πως με τα ίδια ακριβώς πολιτικοϊδεολογικά εργαλεία της καταστροφής θ’ αλλάξουν τα πράγματα.Άνθρωποι μέσα στα ίδια κόμματα που,από νωρίς,χτύπησαν το καμπανάκι του κινδύνου όχι μόνον δεν εισακούστηκαν αλλά λοιδορήθηκαν κι’ από πάνω…

Β)Δεν ξέχασα τα κόμματα εκείνα,και μάλιστα κάποια πρόσωπα από αυτά ενταγμένα σε ευδιάκριτες εσωτερικές φράξιες,τα οποία θέτοντας την προσαρμογή στις απαιτήσεις της εξουσίας ως ύψιστο στόχο αλλοίωσαν χωρίς ενδοιασμούς το όραμα γιά μιά δικαιότερη κοινωνία

Γ)Δεν ξέχασα πολιτικούς διαφόρων κομμάτων που απέφυγαν να συγκρουστούν με τους ρασοφόρους της οπισθοδρόμησης προτιμώντας την επανεκλογή τους (τότε και τώρα) από τον ιδεολογικό αλλά και οικονομικό απεγκλωβισμό της κοινωνίας μας από τις μεσαιωνικές της καταβολές

Δ)Δεν ξέχασα εκείνους τους πολιτικούς οι οποίοι κουνώντας μας το δάχτυλο μας είπαν «πρέπει να μείνουμε στο ευρώ γιατί…έτσι»,χωρίς να έχουν το θάρρος να μας πουν τι είδους λογαριασμό και για πόσο χρόνο θα πληρώνουμε ώστε να παραμείνουμε,ενώ οι ίδιοι έκαναν ότι «μπόρεσαν» για να φτάσουμε σ’ αυτά τα χάλια

Ε)Δεν ξέχασα εκείνους τους πολιτικούς που μας είπαν «έξω απ’ το ευρώ» μη θέλοντας ποτέ να μας εξηγήσουν με ειλικρίνεια τι θα σήμαινε αυτό για τον καθένα μας και τι δυσκολίες θα περνούσαμε σαν χώρα με μιά τέτοια επιλογή

ΣΤ)Δεν ξεχνώ πολιτικούς οι οποίοι είτε είναι φασίστες με τη βούλα είτε φλέρταραν με τον φασισμό δι’ ίδιον όφελος

Ζ)Δεν ξεχνώ πολιτικούς οι οποίοι στα εθνικά θέματα δεν έχουν σαν μότο τους αυτό που είπε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός «εθνικόν είναι ότι είναι αληθές».

Τέλος δεν γίνεται να μη βλέπουμε και την ιδεολογική μας έκπτωση σαν λαός γιά να μη τα ρίχνουμε όλα στους πολιτικούς·παίρνουμε,εν μέρει,ότι μας αξίζει…Θα μου πείτε τώρα τι απομένει… Απομένουν οι σωστοί πολιτικοί σε κάθε κόμμα που ανήκει στο δημοκρατικό τόξο,αρκεί να τους εκλέξουμε·απομένει η πραγματική αγάπη για τον τόπο στον οποίο γεννηθήκαμε καθώς και το φιλότιμο του καθενός μας η,πιό σωστά,όσων έχουν ακόμα·απομένει η δύσκολη προσπάθεια να κάνουμε τη χώρα μας βιώσιμη για τα παιδιά μας·απομένει η προσπάθεια να μάθουμε να συνεννοούμαστε χωρίς κραυγές·και όλ’ αυτά δεν είναι λίγα. Δεν γράφω ότι γράφω γιά να προτρέψω κάποιους από σας να ψηφίσουν το ένα η το άλλο κόμμα·ότι γράφω,το γράφω γιατί πρέπει επιτέλους να απεκδυθούμε την ιδιότητα του υπηκόου και ν’ αναλάβουμε τις ευθύνες μας,απ’ όποιον χώρο κι’ αν βρισκόμαστε,ως πολίτες μιας σύγχρονης δημοκρατικής χώρας.