Ο “ΑΕΚ λέω και κλαίω” θυμάται 3 χρόνια πριν….
Πέρασαν κιόλας 3 χρόνια….Οι 3 μαγικές Αεκτζίδικες μέρες που τις έζησα από κοντά θα μου μείνουν πάντα χαραγμένες στην καρδιά μου γιατί ‘ήμουν και εγώ εκεί’.
Ήταν το 3μερο 4-5-6 Μαΐου 2018. Η Μπασκετική ΑΕΚ είναι στο final 4 του Τσάμπιονς Λίγκ και η Ποδοσφαιρική ΑΕΚ κατακτά το πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια! Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ!!!
Η αγωνία μου ξεκίνησε αναμένοντας να βγουν τα εισιτήρια για το final 4 του Τσάμπιονς Λίγκ. Θυμάμαι είχα βάλει ξυπνητήρι 3:30 γιατί είχα μάθει ότι θα είναι στην κυκλοφορία μέσω του site περίπου τέτοια ώρα. Έτσι και έγινε… Από τις 3:30 στο πόδι και τελικά στις 4:30 είχα καταφέρει να κλείσω το διπλό εισιτήριο για ημιτελικό και τελικό (ευτυχώς πρόλαβα τα οικονομικά). Το 1ο βήμα είχε ήδη γίνει… Το επόμενο ήταν να κανονίσω την δουλειά μου ώστε να μπορέσω να πάω Αθήνα, τα έφερα από εδώ… τα έφερα από εκεί… με τα πολλά έκανα τα πάντα και κανονίστηκε και αυτό!
Μετά ξεκίνησε το άγχος της Παρασκευής, για τον ημιτελικό. Αντίπαλος μας η μαχητική Μούρθια. Ένα συγκλονιστικό παιχνίδι, με τη Ένωση στο τέλος να κερδίζει με 77-75 και τους οπαδούς μας να μην σταματούν να τραγουδούν καθόλι την διάρκεια του αγώνα. Η φωνή μου είχε κλείσει και τα δάκρυα χαράς έτρεχαν ποτάμι. Ήταν μόνο η αρχή για τον μεγάλο τελικό που ερχόταν…
Η επόμενη μέρα ήταν των πανηγυρισμών για το πρωτάθλημα που είχαμε κατακτήσει μετά από 24 ολόκληρα χρόνια! Τόσες πίκρες…. τόσες στεναχώριες ξαφνικά σβήστηκαν… Η Ένωση σηκωνεί την κούπα του πρωταθλητή και ο όλος ο κόσμος της πανηγυρίζει, από όλες τις ηλικίες… Δακρυσμένοι…χαρούμενοι…δικαιωμένοι για την αναμονή τόσων χρόνων από την κορυφή!
Η 5η Μαΐου 2018 είναι η ημερομηνία που το ‘Ερχόμαστε’ έγινε ‘Είμαστε πια πρωταθλητές’!!!
Και φτάνουμε την Κυριακή 6η Μαΐου όπου η χαρά κάλυπτε την αγωνία και το άγχος της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού. Όπως και το επικό 1968….Έτσι και το 2018, ‘κερδίσαμε γιατί πολύ απλά δεν μπορούσαμε να χάσουμε’! Σε έναν φοβερό τελικό η Βασίλισσα της Ευρώπης κέρδισε την Μονακό με 100-94 με το ΟΑΚΑ να είναι πολύ μικρό για να χωρέσει τον λαό της Ενωσης που θέλει να δει από κοντά την ΑΕΚΑΡΑ να σηκώνει την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ. Ηταν η επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης.
Νοιώθω τόσο τυχερός που το έζησα από κοντά όλο αυτό και θα το συζητάω σε φίλους και γνωστούς για μια ζωή! Ξέρω ήδη ότι αυτο δεν θα το ξαναζήσω…. Τέτοιο 3μερο μάλλον δεν πρόκειται να μας ξανατυχει… Δεν με πειράζει…. Ξέρω πλέον ότι ανήκω και γω στην ιστορία της ομάδας μου και ήμουν εκεί να την στηρίξω με κάθε τρόπο και να πανηγύρισω μαζί της!
Υ. Γ. ΑΕΚΑΡΑ μου σε αγάπησα στις πικρές και σε λάτρεψα στις χαρές!