ΟΙ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ,Η ΧΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟ…ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ.ΜΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ”ΑΝΕΡΜΗΝΕΥΤΩΝ”

Διαβάζουμε στις εφημερίδες και ακούμε σε ραδιόφωνο και τηλεόραση ότι στις 25/01 αρχίζουν οι διερευνητικές επαφές με τη Τουρκία.Αλήθεια πάνω σε ποιά θέματα εδράζονται;Κάτω από ποιές συνθήκες προσέρχεται η χώρα σ’ αυτές;Και τέλος ποιές δυνάμεις τις ”θέλουν σαν τρελές”,ποιές κρατούν μεσοβέζικη στάση και ποιές θα προτιμούσαν να μη γίνουν,η αν γίνουν,να οδηγηθούν σε αποτυχία; Πάμε στο πρώτο ερώτημα το οποίο έχει δύο σκέλη.Το ένα είναι τι θέλει η Τουρκία και η απάντηση είναι ότι τα θέλει όλα!Έχουμε και λέμε λοιπόν.Θέλει να μην ασκήσουμε το νόμιμο δικαίωμά μας γιά επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ σε ολόκληρο το Αιγαίο πέλαγος,αλλά και στο Κρητικό και στη Λυβική θάλασσα (νότια της Κρήτης),αλλιώς μας απειλεί με πόλεμο (casus belli)·θέλει την…ολική έκλειψη του Καστελλορίζου·θέλει αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας·θέλει ένα θηριώδες τμήμα της θαλάσσιας περιοχής η οποία σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο θα έπρεπε ν’ ανήκει στην Ελλάδα όταν θα καθορίζονταν τα όρια των ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών·θέλει την ισονομία της μειονότητας στη Θράκη (κοίτα ποιός μιλάει…)·θέλει,θέλει,θέλει…Αν εξετάσουμε το νομικό μέρος και μόνον,καμμία από τις διεκδικήσεις της γείτονος δεν έχει σοβαρή βάση.Όμως στις διεθνείς σχέσεις πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι διακανονισμοί μεταξύ κρατών δεν γίνονται μόνο με βάση το δίκαιο γενικά και αφηρημένα,είναι η ισχύς εκείνη που καθορίζει το τελικό αποτέλεσμα.Εμείς σαν χώρα τι θέλουμε;Κατά βάσιν,τίποτα!Θέλουμε απλά να μας…επιτρέψουν ν’ ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα τα οποία δικαιούμαστε νομικά αλλά…Και όμως,έχουμε μιά ολόκληρη σειρά ζητημάτων τα οποία μπορούσαμε να θέσουμε και τα έχουμε απεμπολήσει πλήρως.Να θυμίσω τα πογκρόμ και τη συρρίκνωση,μέχρις εξαφανίσεως,των μειονοτήτων μας σε Κωνσταντινούπολη,Ίμβρο και Τένεδο;Να θυμίσω τη τύχη των περιουσιών των ομογενών μας που ζούσαν εκεί;Να θυμίσω ότι στο Αιγαίο,πέρα από όλα όσα διαπράττει η Τουρκία τον τελευταίο καιρό,έχουμε και το ”casus belli” σχετικά με τα 12 ν.μ από το 1995;Να θυμίσω ότι ετοιμαζόμαστε γιά διάλογο μαζί τους ενώ υπάρχει στρατός κατοχής στη Κύπρο;Να θυμίσω τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Πόλη εκ νέου σε τζαμί;Τελειωμό δεν έχουν όλ’ αυτά…Όμως οι Τούρκοι,παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα,δεν είναι τόσο απομονωμένοι όσο θέλουν κάποιοι να πιστεύουν στη χώρα μας,ούτε οι αιτιάσεις τους είναι χωρίς πολιτικά ερείσματα.Θυμάστε τι δήλωσε προσφάτως ο Τσαβούσογλου,και δεν εννοώ βέβαια τις συνήθεις καυχησιολογίες και λοιπές μπούρδες που κατά καιρούς εκστομίζει γιά (τουρκική) λαϊκή κατανάλωση,αλλά την άλλη,που εδώ πέρασε στα ψιλά (γιατί υπάρχει και η αντίστοιχη ελληνική λαϊκή κατανάλωση).Τι είπε;”Οι ΗΠΑ και η ΕΕ προειδοποίησαν (ναι,καλά διαβάζετε…) την Ελλάδα να ξεκινήσει συνομιλίες μαζί μας όσο πιό γρήγορα γίνεται”.Ακούσατε κανένα σχόλιο από τους δύο ισχυρούς η καμμία διάψευση από τη δική μας κυβέρνηση;Συνιστά ή όχι απειλή το ”προειδοποίησε”;Μήπως εσείς το ”πιάνετε” αλλιώς και είμαι εγώ ο παρανοϊκός;Και αφού ΗΠΑ,ΕΕ (λέγε με Γερμανία),τουρκική αλλά και ελληνική κυβέρνηση ευθυγραμμίζονται με αυτή τη δήλωση του υπουργού των εξωτερικών της Τουρκίας,με τους δύο ισχυρούς να μιλούν μέσω του τρίτου πόλου της κρίσης,ενώ ο τέταρτος (η Ελλάδα) σφυρίζει αδιάφορα,προς τι η “προειδοποίηση” προς εμάς;Τι ακριβώς περιλαμβάνει το κυρίως πιάτο των διερευνητικών που φαίνεται τόσο απειλητικό στην πολιτική ηγεσία της Ελλάδας;Δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς εφ’ όσον ”προειδοποιούμαστε” ότι πρέπει να προσέλθουμε σ’ αυτές…Οι ΗΠΑ έχουν πολλά προβλήματα με τη Τουρκία και υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις στο εσωτερικό της που θα ήθελαν να της δοθεί ένα καλό μάθημα,αλλά η πολιτική ηγεσία της χώρας,ρεπουμπλικανική η δημοκρατική,δύσκολα θα ”χαρίσει” τη γειτονική χώρα (όσο αυτή υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σύνορα) στον υπό διαμόρφωσιν άξονα Πεκίνου-Μόσχας-Τεχεράνης.Η ΕΕ,με άνοιγμα των τραπεζών της στη τουρκική οικονομία πάνω από 100 δις ευρώ,ποιόν λέτε να ευνοήσει;Τώρα γιά την οικονομική ατμομηχανή της ΕΕ,δηλαδή τη Γερμανία,έχω εξαντλήσει όλα τα κοσμητικά επίθετα.Ο τρόπος που μας αντιμετωπίζουν,πέραν των προφανών πολιτικών,οικονομικών,φιλοσοφικών και ιστορικών λόγων,τους οποίους μπορώ να ερμηνεύσω και να κατανοήσω,πρέπει να έχει και μιά μεταφυσική διάσταση,δεν εξηγείται διαφορετικά.Βρείτε μου μία,έστω μία φορά,που μας αντιμετώπισαν σαν όλες τις υπόλοιπες χώρες,μία φορά που να μας αναγνώρισαν οτιδήποτε θετικό·τι διάβολο,εδώ δεν έχουν συμφέροντα;Αυτά λοιπόν γιά να μη ξεχνιόμαστε.Ούτε μήνας δεν πέρασε από τη δήλωση του υπουργού εξωτερικών της υπερδύναμης Μάικ Πομπέο ότι δεν ευνοεί την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Αιγαίο και δεν αναγνωρίζει εθνικό εναέριο χώρο στην Ελλάδα πέραν των 6 ν.μ (εμείς έχουμε ορίσει 10 ν.μ).Μόνο λίγος καιρός έχει περάσει από τότε που η αμερικανική διπλωματία μας αρνήθηκε την πώληση των υπερσύγχρονων αντιτορπιλλικών που θέλαμε ν’ αγοράσουμε γιά να μή διαταραχτούν οι ισορροπίες με τους απέναντι,ενώ κάνουν παν τι το δυνατόν γιά να ματαιώσουν την προμήθεια των εξ ίσου ισχυρών γαλλικών φρεγατών που τόση ανάγκη έχει το πολεμικό μας ναυτικό.Επιπροσθέτως,κάνοντας μιά αναδρομή στο παρελθόν και συγκεκριμένα από το 1974 και την εισβολή της στη Κύπρο μέχρι σήμερα,διαπιστώνουμε ότι η Τουρκία,ακολουθώντας μία στρατηγική υψηλής απόδοσης,πέτυχε εις βάρος μας κάποιες διαδοχικές μικρές διπλωματικές νίκες (διαρκής αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας,”γκριζάρισμα” βραχονησίδων στο Αιγαίο και άλλα) και τώρα μας σέρνει σε μία διαπραγμάτευση,με την ευγενική χορηγία όλων όσων μνημονεύσαμε παραπάνω,σαν να είμαστε μιά χώρα η οποία έχει ηττηθεί σε πολεμική αναμέτρηση.Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν,αν δεν υπάρξει κάποια ανατροπή της τελευταίας στιγμής,θα βαδίσουμε μέσω κάποιου συνυποσχετικού,στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης,γιά να μοιραστούμε ότι θα έπρεπε να μας ανήκει εξ ολοκλήρου.Η μόνη εξαίρεση εντός Ε.Ε είναι η Γαλλία,της οποίας τα συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο συμπίπτουν με τα δικά μας,αλλά πλανώμεθα πλάνην οικτράν αν περιμένουμε από άλλους να υπερασπιστούν εμάς και τα συμφέροντά μας.Πρέπει να είσαι έτοιμος να παλέψεις ο ίδιος γιά να προστρέξουν οι άλλοι να σταθούν στο πλευρό σου.Καλά είναι τα Rafale,προς τη σωστή κατεύθυνση κινούνται αρκετά εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία είχαν ανάγκη οι ένοπλες δυνάμεις γιά βελτιώσει η πατρίδα μας τη δύναμη αποτροπής της,αλλά το μείζον ερώτημα είναι εάν η πολιτική ηγεσία της χώρας έχει τη βούληση να τα χρησιμοποιήσει αν και όταν παραστεί ανάγκη.Όσο γιά τη Ρωσία,δεν έχει κανένα συμφέρον να υπάρξει κάποιου είδους pax natoika στο Αιγαίο γιατί αυτό οδηγεί αργά η γρήγορα στην συρρίκνωση της επιρροής της επί της Τουρκίας αλλά και στην ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τις δικές της πηγές ενέργειας,αφού αυτές θ’ αντικατασταθούν από τις αντίστοιχες της ανατολικής Μεσογείου,οι οποίες θα ελέγχονται από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.Όμως υπάρχουν και εγχώριες δυνάμεις που συντάσσονται με την εφ’ όλης της ύλης εθνική υποχώρηση και την ικανοποίηση των αξιώσεων της Τουρκίας,με αντάλλαγμα λίγες ακόμα δεκαετίες επιβίωσής τους στο τιμόνι (και στο θησαυροφυλάκιο) της χώρας μέσα σ’ αυτή την ιδιότυπη κατάσταση ”μη πολέμου”,γιατί πραγματική ειρήνη με αυτό το κράτος-βρικόλακα που έχουμε γιά γείτονα δεν θα έχουμε ποτέ,εκτός αν κάνουν κάποιο μοιραίο λάθος εκείνοι και συντριβούν από άλλες ισχυρότερες δυνάμεις η εμείς μετατραπούμε εκουσίως σε νεοοθωμανούς ”πολίτες”.Ποιές είναι;Πάμε λοιπόν…Ξεκινάμε πρώτα από πολιτικούς εντός η και εκτός κομμάτων που κυβέρνησαν τη χώρα.Είναι εκείνοι που υπέγραψαν συμφωνίες,οι οποίες περιελάμβαναν λήμματα ”περί των ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο”·είναι εκείνοι που επιθυμούσαν να φυσήξει…ούριος άνεμος ο οποίος θα έπαιρνε σημαίες,γιά να μη χρειαστεί να τις υπερασπιστούν,η αντίστοιχα εκείνοι που ήλπιζαν ότι θα κρατούσε (ο ούριος άνεμος ντε) ερευνητικά σκάφη εκτός ελληνικής υφαλοκρηπίδας,όταν αυτά αλώνιζαν εντός της και έπρεπε να την προστατεύσουν με τα μέσα που ο Έλληνας φορολογούμενος τους πρόσφερε από το υστέρημά του·είναι εκείνοι που ζητούσαν και ζητούν σήμερα από τη κυβέρνηση που τους διαδέχτηκε ”σθεναρή στάση” όταν οι ίδιοι είχαν την ευκαιρία τους και την κλώτσησαν.Έπειτα έχουμε μεγάλο ένα τμήμα των οικονομικών ελίτ της χώρας…Πανίσχυρες σε παγκόσμιο επίπεδο χάρις στις διεθνείς μεταπρατικές τους δραστηριότητες (και όχι μόνο) και με πακτωλό κερδών και επενδύσεων τοποθετημένων σε πολύ μεγάλο ποσοστό στο Σίτι του Λονδίνου,στη Νέα Υόρκη και στα διεθνή χρηματιστήρια.Οι άνθρωποι αυτοί,συγχωρήστε μου την έκφραση,”χέστηκαν”γιά την Ελλάδα και τη μοίρα της.Ακόμα και να πάψουμε να υπάρχουμε σαν κράτος,δεν (μας) έχουν ανάγκη.Ούτε είχαν,ούτε έχουν εθνική συνείδηση και ο κάθε πολίτης της πατρίδας μας δεν έχει να περιμένει τίποτα από αυτούς.Ίσως μόνο τη συμμετοχή τινών σε επετειακές εκδηλώσεις του τύπου της εκατονταετηρίδος (επί 2…),που κι’ αυτό ακόμα δεν είναι τίποτ’ άλλο από μιά προσπάθεια αλλοίωσης του πραγματικού μηνύματος της επετείου,το οποίο είναι άκρως ενοχλητικό σε σχέση με αυτό που νομίζουν ότι χρειάζεται η χώρα σήμερα….Και πάμε τώρα στο τρίτο κομμάτι των γηγενών δυνάμεων που λέγαμε.Είναι ένας πολτός που περιλαμβάνει ανθρώπους που βρίσκονται παντού κι’ έχουν αναλάβει εργολαβικά να μας πείσουν γιά το ποιό είναι το καλό μας.Ιστορικοί-αναθεωρητές που διαστρεβλώνουν η “στρογγυλοποιούν” γεγονότα,αναλυτές του τίποτα,διευθυντές της συμφοράς,μάνατζερς της χρεοκοπίας,μεγαλογιατροί που ομνύουν στον Μαμωνά αντί γιά τον Ιπποκράτη,μεγαλοδικηγόροι-συνένοχοι των απατεώνων που υπερασπίζονται,αργυρώνητοι δημοσιογράφοι,ιδιοκτήτες συγκεκριμένων μέσων ενημέρωσης και τηλεοπτικών καναλιών με θολά νερά καθώς και “μαϊντανοί” παντός είδους,που κάνουν ότι μπορούν γιά να πέσουν στα μαλακά όσα (υπολογίζουν πως ) μας περιμένουν,με κινητήρια δύναμή τους είτε τη βαθιά ιδεολογική τους σύγχυση-σήψη,είτε απλά με το αζημίωτο.Είναι εκείνα τα πρόσωπα που χρόνια τώρα τάιζαν τον ελληνικό λαό κατανάλωση με δανεικά,ευωχία,επίπλαστη ευδαιμονία και προπάντων λήθη.Οι λωτοί όμως ήταν σάπιοι και οι λωτοφάγοι ασθένησαν,χώρια ο λογαριασμός που ήρθε ασήκωτος.Τι μένει;Μένουν οι τίμιοι πολιτικοί που υπάρχουν σε κάθε κόμμα και παλεύουν·μένουν άνθρωποι της οικονομίας που πασχίζουν να σώσουν τη χώρα από τη πτώση στο γκρεμό·μένουν αξιωματικοί στις ένοπλες δυνάμεις προσηλωμένοι στο καθήκον τους·μένουν κρατικοί υπάλληλοι σε όλους τους χώρους που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο κοινό καλό·μένουν άνθρωποι στο χώρο της υγείας που δίνουν μία καθημερινή μάχη με τις αρρώστιες και τον θάνατο·μένουν παράγοντες της ζωής του τόπου που θέλουν τη πατρίδα μας αυτόνομη βιομηχανικά και τεχνολογικά·μένουν άνθρωποι του πνεύματος και του πολιτισμού που μας θυμίζουν διαρκώς ποιοί είμαστε και από που ερχόμαστε…Και τέλος υπάρχει ένα σημαντικό τμήμα του ελληνικού λαού που θέλει πρόοδο πραγματική και όχι ”δανεική”,που θέλει ευμάρεια γιά τους ίδιους και τα παιδιά τους,που θέλει ειρήνη γιά όλους και με όλους τους λαούς της γης μέσα στα πλαίσια της αλληλοκατανόησης και της καλής γειτονίας.Ο καιρός γιά τις μεγάλες αποφάσεις φτάνει και η βαριά σκιά της ιστορίας αυτού του τόπου μας δείχνει τον δρόμο και τον τρόπο.Μπορούμε;Θέλουμε;
ΥΠΟΓΡΑΦΗ:ESR

Διαβάστε Περισσότερα