Όταν ζείς με αυταπάτες …. Σωτ Βάζελος
Δυστυχώς ο Παναθηναϊκός χθες το βράδυ έγινε ιδανικός αυτόχειρας στο ματς με την Μπαρτσελόνα και ηττήθηκε από μια ομάδα που ήταν ποιοτικά και κυρίως πνευματικά ανώτερη από εκείνον με σκορ 81-92.
Δεν μπορεί η ομάδα να μην παίρνει εντολή από τον πάγκο να κάνει φάουλ στη τελευταία επίθεση της αντίπαλης ομάδας στην 3η περίοδο και ενώ έχει να δώσει 3 φάουλ και να δέχεται καλάθι.Δεν μπορεί στα καλά καθούμενα ο αρχηγός να σουτάρει τρίποντο και ενώ μένουν πάνω από 12 δευτερόλεπτα για την επίθεση. Ο Πιτίνο ξεκάθαρα δεν είχε προετοιμάσει σωστά τους παίχτες του για το συγκεκριμένο παιχνίδι.Δεν μπορεί να ρίχνει συνέχεια το φταίξιμο σε εκείνους και να μιλά συνεχώς ότι οι άλλες ομάδες έχουν καλύτερους παίχτες.
Τότε γιατί ανέλαβε δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες μια ομάδα που δεν έχει ποιοτικούς παίχτες όπως τονίζει.Δεν συμμερίζομαι την άποψη που άκουσα χθες στο γήπεδο ότι είναι υπερτιμημένος αλλά δέχομαι αυτό που διατυμπανίζουν μερικοί ότι η Αμερικάνικη μπασκετική φιλοσοφία δεν ταυτίζεται πουθενά με την Ευρωλίγκα. Ο Παναθηναϊκός έχει πρόβλημα αγωνιστικό και το κυριότερο μου δείχνει ότι δεν είναι ομάδα που ρίχνει μπουνιά στο μαχαίρι.
Να προσθέσω εδώ και ένα σημαντικό παράγοντα.Δεν υπάρχει παλμός πλέον στο γήπεδο που να γυρίζει ένα χαμένο παιχνίδι.Τα ακριβά εισιτήρια και η κόντρα της Θύρα13 με τον μεγαλομετοχο κάνουν τεράστια ζημιά στην ομάδα. Το τριφύλλι έχει ρεκόρ 14-11,κολλημένο στην έκτη θέση αρκετό καιρό και κοίτα προς τα κάτω ώστε να εξασφαλίσει μια θέση στα playoff.
Το ζητούμενο όμως είναι ότι με την συγκεκριμένη αγωνιστική φιλοσοφία που υπάρχει αυτή την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές,η ομάδα κατά γενική ομολογία δεν πάει πουθενά.Ηλεκτροσόκ εδώ και τώρα,διαφορετικά βλέπω να διαμορφώνονται συνθήκες τέτοιες που η τύχη του εξάστερου στην οχτάδα θα κρέμεται από μια κλωστή…