Η Ουμ Καλσούμ δεν είναι μόνο ένα αηδόνι, μία αξεπέραστη φωνή που βάζει τα συναισθήματά σου στο μπλέντερ και τα ανακατεύει. Δεν είναι μόνο η καλλιτέχνιδα εκείνη που ισορροπεί ανάμεσα στο συναίσθημα που σου γεννάει και την τεχνική αρτιότητα.

Είναι πάνω από όλα, η γυναίκα εκείνη που κατάφερε να επιβάλλει τη μουσική της παρουσία σε βαθιά ανδροκρατούμενες χώρες, να αποκτήσει το σεβασμό των Αράβων ως γυναίκα και να εκφράσει με τη φωνή τις αγωνίες και το πάθος ενός ολόκληρου λαού. Είναι η γυναικεία φωνή που λατρεύτηκε από μία παράδοση ακόμα άκαμπτη σχετικά με τη γυναικεία ύπαρξη.

Είναι όχι απλά μία τραγουδίστρια, αλλά μία εθνική φωνή, ένα σύμβολο. Είναι η γυναίκα που απέδειξε την πεποίθηση πως η μουσική ξεπερνά σύνορα, φυλές, εθνικότητες; η φωνή της ενώνει όλους τους ανθρώπους, την ακούς και δακρύζεις. Και ας είσαι Έλληνας, Γάλλος ή Αιγύπτιος. Είναι η γυναίκα που έκανε ροκάδες, μύθους της μουσικής, όπως τον Robert Plant να υποκλιθούν μπροστά της.

Η Ουμ Καλσούμ είναι για τους Άραβες αυτό που είναι για εμάς τους Έλληνες ο Στέλιος Καζαντζίδης. Αν περπατήσεις σε δρόμους της Αιγύπτου, του Μαρόκου, οποιασδήποτε άλλης Αραβικής χώρας, είναι βέβαιο πως θα πέσεις σε ραδιόφωνα πολυκατοικιών που δυνατά βάζουν τραγούδια τους. Η φωνή της, γεμάτη πόνο, δύναμη και σθένος σε αναγκάζει να αφεθείς σε ένα μουσικό ταξίδι, σε συνδυασμό με τον αισθησιασμό που αποπνέει η Αραβική μουσική.

Η φωνή της που ‘’λυγίζει’’, η φωνή της που σκιρτά και έχει λυγμό, λιώνει την καρδιά σου. Σε ακινητοποιεί, ξεχνάς τα πάντα εκείνη τη στιγμή. Και ας τραγουδάει τον πιο απλό στίχο, ένα στίχο που θα μπορούσε να είναι ένα σύγχρονο καψουροτράγουδο που σε ένα μήνα ξεχνιέται.

Αυτή είναι η Ουμ Καλσούμ. Τι παραπάνω να γράψεις όταν οι ίδιοι οι Άραβες λένε για τη μεγαλύτερη φωνή τους Πάνω από την Ουμ Καλσούμ είναι μόνο ο Θεός»