Π.Α.Σ… Για τη λίμνη; ”Ο Τζές”
Για άλλη μια φορά πιστός στο ραντεβού, στο γνωστό πατατοχώραφο των Ζωσιμάδων παρακολούθησα τον Άγιαξ της Ηπείρου να πέφτει αμαχητί από το Λεβαδειακό.
Ο Π.Α.Σ. είχε ένα έργο μπροστά του, τη διεύρυνση της απόστασής του από των Απόλλωνα.
Αντ’ αυτού με τα παντελόνια κάτω ηττήθηκε με 0-1 χωρίς να έχει προσπαθήσει στο ελάχιστο για κάτι καλύτερο, και αυτό είναι που με λυπεί.
Πάμε να το ψειρίσουμε λίγο παραπάνω. Ο Π.Α.Σ. κατέβηκε χωρίς τους Κάστρο και Σιόντη που αγωνίζονται στη μεσαία γραμμή κάνοντας το έργο μας αρκετά δύσκολο απ’ την αρχή. Απολαύσαμε αμέτρητες γιόμες, από άτεχνα πόδια προς στατικούς επιθετικούς. Ναι Κριζμάν για σένα χτυπάει η καμπάνα. Πληρώνουμε να απολαμβάνουμε την ομάδα που αγαπάμε και όχι για να μας κοροιδεύεις εσύ ή ο κάθε περαστικός.
Στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού δίναμε μέτρα στον αντίπαλο, εύκολα και αβίαστα φάουλ. Έλειπε το καθαρό μυαλό από παίκτες που μπορούν να κρατήσουν μπάλα, και γενικά χ#στα κι άστα.
Δε ξέρω αν φταίει η κούραση ή οι απουσίες αλλά σίγουρα κάποιοι πρέπει να προβληματιστούν. Δεν μου αρκεί η δικαιολογία ότι και οι αντίπαλοι μας είναι κάτω του μετρίου ούτε πως και οι άλλες ομάδες ψωνίζουν παίκτες απ’ το κάτω ράφι. Κλείνω τα μάτια και θυμάμαι παίκτες χωρίς ξυρισμένες γάμπες, που έπαιζαν και μάτωναν. Θυμάμαι παίκτες να σκοράρουν και να ανεβαίνουν να αγκαλιάζουν κόσμο στα κάγκελα. Επιτέλους λίγο ψυχή ρε παιδιά…!
Μακάρι να είναι μια κακή παρένθεση η αναμέτρηση με το Λεβαδειακό και να πετύχει η ομάδα τους στόχους της.
Υ.Γ Προτιμώ να χορταίνω μπάλα και ας χάνω, παρά να παίζω για το 1-0 με γιόμες και αντιποδόσφαιρο. Κάντε το 10ευρω μας να μη το κλαίμε αλλά να φεύγουμε χορτάτοι. Για μένα είναι πιο σημαντικό αυτό από την άνοδο!
