ΠΑΛΕΨΕ ΑΛΛA ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕ Η ΕΠΙΘΕΣΗ | DRAZEN
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΜΠΑΡΤΕΛΟΝΑ 82-85
Ήταν ένα ματς απέναντι στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης τον τελευταίο μήνα. Ο Παναθηναϊκός έβγαλε τον καλύτερο εαυτό μετά το πρώτο πεντάλεπτο του παιχνιδιού.
Χτύπησε στο κομμάτι της κούρασης που είχαν οι Καταλανοί από την σκυλομαχία του Βελιγραδίου κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα.
Με όπλο την άμυνα , μπλόκαραν τους Mirotic-Sanli στο πρώτο ημίχρονο , με την Μπαρτσελόνα να βρίσκει πόντους από τον φορμαρισμένο Laprovittola αλλά και τον γεμάτο θράσος Jokubaitis.
Είδε τον Nedovic στο πρώτο μέρος να είναι ασταμάτητος και να μοιράζει και παιχνίδι. Δεν είδε όμως να υπάρχει παιχνίδι με τον Παπαγιάννη όπου εάν πάρει τη μπάλα στο σωστό σημείο τελειώνει τις φάσεις με άνεση.
Ο Macon ήταν κακός σε δημιουργία που τόσο έχει ανάγκη ή ομάδα του Παναθηναϊκού αλλά και σε εκτέλεση. Στο συνήθως καλό τέταρτο δεκάλεπτο που πραγματοποίει στα περισσότερα παιχνίδια, χτες δεν εμφανίστηκε καθόλου , ειδικά όταν η επίθεση των πράσινων είχε κολλήσει.
Τα αμυντικά ριμπάουντ που έχασε ο Παναθηναϊκός-ή τα επιθετικά που πήρε η Μπαρτσελόνα-έδωσαν κυρίως ψυχολογία και μετά πόντους.
Οι πόντοι που πήραν στο τέταρτο δεκάλεπτο οι φιλοξενούμενοι από τα ριμπάουντ δεν ήταν αρκετοί να τους εξασφαλίσουν τη νίκη και στο τέλος κινδύνεψαν.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο παρά τα χαμένα ριμπάουντ , το πρόβλημα ήταν ότι ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε εύκολο καλάθι. Άργησε να μειώσει τη διαφορά , έκανε την ανατροπή όπως με τη Φενέρ αλλά το αποτέλεσμα ήταν διαφορετικό.
Το challenge του coach Πρίφτη ήταν πρόωρο αφού το παιχνίδι έδειχνε ότι θα είχε δυο με τρεις τέτοιες φάσεις ακόμα άρα έπρεπε να περιμένει αφού και η απόφαση ήταν υπέρ της Μπαρτσελόνα με γυμνό μάτι.
Υπερβολικά τα 38 λεπτά του Παπαγιάννη αφού βγήκε η κούραση και στην άμυνα , έχασε παίχτες και ριμπάουντ αλλά κυρίως ήταν ανενεργός στο επιθετικό κομμάτι.
Καλό ματς μετά από καιρό για τον Παπαπέτρου, χρήσιμοι οι Perry & Evans , ο White είχε ένα καλό ημίχρονο ενώ ο Κασελάκης στο δεύτερο ημίχρονο ξεχάστηκε στο πάγκο.
Ζει και πεθαίνει με τους Nedovic & Macon η επίθεση των πρασίνων και εάν ένας στους δυο είναι σε καλή μέρα δύσκολα βρίσκει άλλες πηγές σκορ ο Παναθηναϊκός ειδικά από το τρίποντο.
Ο Sant-Roos είναι ο πιο σταθερός παίχτης του Παναθηναϊκού τη τελευταία διετία και είναι η προσωπική μου συμπάθεια.
Στην άμυνα δείχνει να παίζει η ομάδα του με ένα παίχτη παραπάνω όταν αγωνίζεται ενώ και στην επίθεση έχει τη λογική κυρίως αλλά και την ικανότητα να τελειώσει τις φάσεις.
Για την Μπαρτσελόνα του coach Saras και των σημαντικών απουσιών ήταν μια νίκη και πάλι σε μια έδρα όπου ο κόσμος επηρεάζει το ματς. Σαν ένας αναγκαίος συμβολισμός οι αλλαγές που πραγματοποίησε ο coach Saras στο τελευταίο δίλεπτο.
Άλλοι παίχτες στην επίθεση , άλλοι στην άμυνα ανάλογα με τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του κάθε παίχτη , θυμίζοντας σε πολλούς τον coach Obradovic και τις συνέχεις αλλαγές του στο τελευταίο δίλεπτο ενός αγώνα. Ήταν παιχταράς και τώρα καλός μαθητής από ότι φαίνεται.
DRAZEN
