ΠΑΣ Γιάννινα: Από μια μέτρια σεζόν, σε μια ανησυχητική ησυχία!
Νέα χρονιά νέοι στόχοι συνηθίζουμε να λέμε τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό. Λίγες μέρες μένουν για τη σέντρα του νέου πρωταθλήματος, και οι ομάδες ήδη ζεσταίνουν τις μηχανές τους ενώ παράλληλα αναζητούν να κλείσουν τις όποιες τρύπες παρατηρούνται στα ρόστερ.
Με “νέα” πλέον διοίκηση μετά και τον χαμό του επί δεκαπέντε χρόνια προέδρου της ομάδα, Γιώργου Χριστοβασίλη, ο ΠΑΣ πρέπει να παρουσιαστεί πιο ανταγωνιστικός, σώζοντας πιο εύκολα την κατηγορία, και να θέσει ακόμα υψηλότερους στόχους για την σεζόν που ξεκινά. Βασικό πλεονέκτημα της ομάδας σε σχέση με την περσινή προετοιμασία, είναι η διατήρηση ενός κορμού με καλές μονάδες πάνω στις οποίες μπορεί να χτιστεί κάτι καλύτερο. Βασικότατο μειονέκτημα όμως είναι το γεγονός πως ακόμη και σήμερα επικρατεί μια.. ανησυχητική ησυχία, γύρω από τον μεταγραφικό σχεδιασμό.
Μεγάλη πληγή για τον περσινό ΠΑΣ υπήρξε η αμυντική του λειτουργία. Του κόστισε βαθμούς τσαλακώνοντας κατά πολύ την εικόνα του, ακόμη και σε παιχνίδια που φαινομενικά έμοιαζαν δικά του. Κάτω από τα δοκάρια έχουμε την προσθήκη του Μπόρις Κλέιμαν. Πρόκειται για έναν παίκτη που μου είχε κάνει θετική εντύπωση από την περσινή σεζόν, παρουσιάζοντας μια σταθερά καλή εικόνα και απόδοση στα παιχνίδια με την ομάδα του Βόλου.
Εις ότι αφορά την αμυντική τετράδα εδώ σηκώνει συζήτηση. Το καλοκαίρι είχαμε την αποχώρηση του Πήλιου ο οποίος θα αγωνίζεται φέτος με την φανέλα της ΑΕΚ. Μέχρι και σήμερα το αριστερό άκρο της άμυνας μένει γυμνό, παρά τα πολλά ονόματα που είχαν ακουστεί. Πρόσφατα υπήρξε ενδιαφέρον για τον Tuomas Ollila, τον διεθνή αμυντικό της Ελσίνκι. Οι απαιτήσεις του παίκτη και της ομάδας ωστόσο κρίθηκαν κάπως… “αλμυρές”. Μετά και από μια γρήγορη ματιά στην λατινική Αμερική, η ομάδα του ΠΑΣ δείχνει να κλείνει… στον Τσαούση του ΠΑΟΚ Β’. Δεν θέλω να δείξω υποτίμηση στην ελληνική αγορά, αλλά πόσες φορές ακόμη θα καταφέρει η ομάδα του ΠΑΣ να ανακαλύψει Μαυροπάνους, Πήλιους, Σάλιακες κτλ σε μικρότερες κατηγορίες; Εν ολίγοις στην Αχίλλειο πτέρνα της ομάδας δεν βλέπουμε κάποια “πιασάρικη” αλλαγή.
Στο χαφ της ομάδας παραμένουν οι δύο πυλώνες. Το δίδυμο Τζίνο και Καραχάλιος είναι μια δυνατή μετοχή της ομάδας ωστόσο θεωρώ πως θα έπρεπε να πλαισιωθούν από ένα οχτάρι με έκρηξη και ταχύτητα . Οι Ριένστρα και Λιάσος δεν δείχνουν να έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Στα εξτρέμ όπως έχει πει και ο κ. Στάικος η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση. Ένας Ροσέρο δεν φέρνει την άνοιξη, και θα είναι κρίμα για τον Παλμίδη να τσαλακωθεί και πάλι στον “ασβέστη”. Να θυμίσουμε πως η θέση στην οποία ο Παμλίδης έκανε καλά παιχνίδια πέρυσι, ήταν όταν βρισκόταν πίσω από τον επιθετικό. Άλλη μια παρατήρηση που θέλω να κάνω απευθυνόμενος στον κ. Στάικο είναι πως η ομάδα πετούσε στις τελευταίες στροφές όταν άλλαξε το αγαπημένο του 4-3-3 σε 4-4-2. Κρατήστε το στον νου σας κύριε Στάικο…!! Στην επίθεση πέραν του σταθερού Μπάλαν έχουμε και την επιστροφή του Πέδρο Κόντε, ο οποίος παρά τους σκληρούς τραυματισμούς των δυο τελευταίων χρόνων δείχνει να μην πτοείται, αλλά και να μη ξεχνά την καλή σχέση που διατηρεί με τα αντίπαλα δίχτυα.
Δεν γνωρίζω τις οικονομικές δυνατότητες της ομάδας, αλλά ο μέχρι τώρα σχεδιασμός δεν μου δίνει και πολλές ελπίδες για μία καλύτερη, αγωνιστικά πάντα, χρονιά. Με την κλεψύδρα να αδειάζει ο ΠΑΣ καλείται να κλείσει τα κενά που υπάρχουν με όσο καλύτερες προσθήκες γίνεται, και ιδανικά κατ’ εμέ όχι με δανεικούς…! Μη βιαζόμαστε όμως, και πέφτουμε σε γρήγορά και ίσως εσφαλμένα συμπεράσματα. Όπως έλεγε και ο Χόρχε, οι απαντήσεις στο γήπεδο!
Ο Τζες
