Ποιοι έχουν φορέσει το 10 το καλό της Βραζιλίας? Terapia de Grupo

Ο αριθμός με τη φανέλα 10 ανέκαθεν ήταν συνδεδεμένος με μαγικές ικανότητες με το τόπι στα πόδια. Πάντα αυτός που το φόραγε ταυτιζόταν με τον πιο ταλαντούχο παίχτη που πατούσε το χορτάρι. Η ιστορία συνέδεσε αυτή τη φανέλα με παίχτες όπως ο Μαραδόνα, ο Μέσι, ο Ρικέλμε, ο Πλατινί, ο Ζιντάν, ο Λάουντρουπ, ο Χάτζι κι ο Ρομπέρτο Μπάτζο. Αλλά αυτός που του έδωσε την αίγλη που έχει σήμερα, αυτός που έκανε τη φανέλα με το 10 ξεχωριστή ήταν ο Πελέ.

 

Μετά από τον Πελέ και τα τρία Μουντιάλ που σήκωσε με τη Βραζιλία, το δέκα το καλό έγινε η φανέλα του μάγου, του ηγέτη, του παιχταρά, του ειδώλου. Μια αθάνατη φανέλα. Οι βραζιλιάνοι έχουν παραδώσει το 10 μόνο σε δέκα ανθρώπους στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Στον Ζαίρ, στον Πίνγκα, στον Ριβελίνο, στον Πελέ, στον Ζίκο, στον Ραί, στον Ριβάλντο, στον Κακά, στον Ροναλντίνιο και τον Νέιμαρ. Οταν αποσύρθηκε ο Πελέ το 1970, τη φανέλα την πήρε ο Ριβελίνο. Ο μουστακαλής με το αριστερό τούβλο, φόρεσε την καναρίνια  92 φορές κι έβαλε 26 γκόλ.

Το 1982 υπήρξε μια νέα αποκάλυψη στη Σελεσάο. Ενας νεαρός που ήταν ο πρώτος που ενσάρκωσε τη φράση των βραζιλιάνων ”jogo bonito” και που παραπέμπει στον όμορφο τρόπο παιχνιδιού της Καναρίνια. Το δεκάρι της Φλαμένγκο, ο Ζίκο. Αψογη τεχνική, διαβολεμένη ντρίμπλα και πάσα ξυράφι στην πλάτη του αντιπάλου έγινε παίχτης θρύλος. Εκανε συνολικά 89 εμφανίσεις και έβαλε 66 γκολ.

Ο Ραί έγινε το 10 το καλό στο Μουντιάλ που η Βραζιλία κέρδισε το 1994 στις ΗΠΑ. Εγινέ γνωστός πρώτα ως ο αδερφός του Σώκρατες, αλλά κατάφερε να κάνει το δικό του χώρο στην ιστορία του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, ενώ ταυτόχρονα διέπρεψε ως ο ηγέτης της Παρί στη Γαλλία. Εξαιρετικές τεχνικές αρετές, και μεγάλη έφεση στις τελικές πάσες.

Ο επόμενος ήταν ο Ριβάλντο. Αυτός που στη Βραζιλία χαρακτηρίζουν υποτιμημένο εκτός γηπέδων. Ενας ηγέτης ταπεινός. Ενας μάγος με το κεφάλι πάντα σκυμμένο. Στη πατρίδα του τον παρομοιάζουν με τον Ριβελίνο για το άπιαστο αριστερό κουντουπιέ που έστελνε αδιάβαστο οποιονδήποτε κι αν έιχε απέναντι. 74 εμφανίσεις και 34 γκολ προλαβε κι έγραψε

ο Ρίμπο. Χρυσή Μπάλα το 99 μπορεί και σήμερα ακόμα να τον πετύχεις να παίζει κάπου στη Βραζιλία, στη Μόγκι Μίριμ ομάδα δικιά του όπου στα 43 του κλωτσάει μαζί με τον γιο του Ριβαλντίνιο.

Το 2006 στη Γερμανία είναι η πρώτη χρονιά του Ροναλντίνιο με το 10 στη πλάτη.  Επαιξε 102 φορές με τη Σελεσάο και σκόραρε 35 φορές. Είναι ο παίχτης που πάντα θα λατρεύεται από όλους τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου. Στη Βραζιλία ακόμα λένε ότι ήταν ο κληρονόμος του Πελέ, άσχετα αν περίμεναν περισσότερα από αυτόν σε μια καριέρα γεμάτη διακρίσεις. 2 Χρυσές Μπάλες, Τσάμπιονς Λίγκ, πρωταθλήματα, κύπελλα, και ένα Μουντιάλ με τη Βραζιλία το 2002. Εχει τόσους φανατικούς οπαδούς ακόμα και σήμερα που έχει αποσυρθεί που πολλοί τον θεωρουν τον πιο ψυχαγωγικό παίχτη στην ιστορία του αθλήματος.

Το 2010 ήταν η σειρά του Ρικάρντο Κακά. Με 90 συμμετοχές και 29 γκολ έχει πάρει κι αυτός Παγκόσμιο Κύπελλο το 2002. Στην κορυφή της καριέρας του στη Μίλαν, ο Κακά έμεινε στην ιστορία ως δύναμη της φύσης καθώς ήταν ικανός να καλπάζει ακατάπαυστα προς την αντίπαλη εστία σε ρυθμούς εξοντωτικούς και να εκτελεί με εξαιρετική τεχνική ακρίβεια. Εχει κερδίσει επίσης δύο Κύπελλα Συνομοσπονδιών.

Ο τελευταίος των Μοικανών ο Νέιμαρ Τζούνιορ. Σε μόλις 67 επίσημες συμμετοχές έχει προλάβει να βάλει 46 γκολ. Ξεχωρίζει για την εντυπωσιακή ντρίμπλα, το ξεπέταγμα και πολλοί θεωρούν ότι θα γίνει ο τοπ σκόρερ της Σελεσάο όλων των εποχών. Υπολείπεται μόνο του Πελέ και του Ρονάλντο κι έχει μέσο όρο 0,63 γκολ ανά αγώνα.

 

Υπάρχουν κι άλλα δεκαράκια της εθνικής Βραζιλίας που όμως ποτέ δε φόρεσαν αυτό το νούμερο σε Παγκόσμιο κύπελλο. Ανάμεσά τους ο Τίτα, ο Λεονάρντο, ο Ζουνίνιο, ο Αλεξ, ο Γκάνσο κι o Γουίλιαν στο τελευταίο Κόπα Αμέρικα.

Terapia de Grupo

Διαβάστε Περισσότερα