Σκέψη και αυτοκριτική I O Τζές
Συμπληρώθηκε και η 10η αγωνιστική της Super League με τον Άγιαξ της Ηπείρου να έχει αποσπάσει πληθώρα θετικών σχολίων τόσο για το τρόπο που παίζει αλλά και για το κοουτσάρισμα του Αργύρη Γιαννίκη, δίνοντας την αίσθηση σε πολλούς ότι ο Π.Α.Σ. επέστρεψε για να μείνει στη μεγάλη κατηγορία. Θα ήταν ουτοπικό αν κάποιος περίμενε από μία νεοφώτιστη ομάδα η οποία προέρχεται από μεγάλη αγωνιστική απραξία, να έχει όχι μόνο μια σταθερή πορεία αλλά και συνεχώς ανοδική. Στο κείμενο αυτό θα ήθελα να εκφράσω τους προβληματισμούς μου για όσα είδαμε σε μερικά παιχνίδια αλλά και σε καταστάσεις σε εξωαγωνιστικά μονοπάτια.
Στα πρώτα δύο παιχνίδια ο Π.Α.Σ. κατάφερε να βάλει φρένο στους δύο πρωτοπόρους της κατηγορίας παίζοντας επιθετικό ποδόσφαιρο χωρίς να τον κομπλάρουν τα μεγέθη των αντιπάλων. Οι καλές εμφανίσεις συνεχίστηκαν και με τον Απόλλωνα, αλλά και ειδικά μέσα στον Ατρόμητο αποσπώντας και στις δύο περιπτώσεις 6 βαθμούς «χρυσάφι». Από εκείνο το διάστημα και μετά η συγκομιδή λέει… μόλις ένα βαθμό. Ατυχία; Λάθη στο σχεδιασμό τα οποία έρχονται στην επιφάνεια; Διοίκηση απούσα όταν χρειάζεται; Γνώμη μου είναι πώς όλα αυτά οφείλονται σε ένα βαθμό. Πάμε να τα πάρουμε ένα- ένα.
Στην έως τώρα πορεία της ομάδας, μετά το 45 το μότο που τη χαρακτηρίζει είναι το «έμπα ψυχή έβγα ψυχή». Ως ένα βαθμό η λογικότατη δικαιολογία είναι η αγωνιστική απραξία, αλλά μετά από δέκα αγωνιστικές αρχίζει να ξεφτίζει. Ο παράγοντας ατυχία και αυτός βρίσκεται μέσα στο παιχνίδι και τον ζήσαμε και στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ αλλά και με τον ΠΑΟΚ. Με το δικέφαλο του βορρά κατόπιν εορτής θα εκφράσω το παράπονο μου, πως απέναντι στον ΠΑΟΚ που αντίκρισα, αν η ομάδα δε κλεινόταν και δεν έδειχνε φόβο στον αντίπαλο το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετικό.
Στους παίκτες με την εικόνα που παρουσιάζουν οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ καθώς καταβάλουν το μέγιστο των ικανοτήτων τους, αλλά δε θα πω το ίδιο και για το κ. Χριστοβασίλη. Πολλές φορές έχει σταθεί τυχερός με τις επιλογές του είτε με παίκτες όπως ο Κόντε, ο Ντε Βινσέντι, αλλά και με την επιλογή του κυρίου Γιαννίκη. Η διοίκηση μιας ομάδας όμως δεν παίζεται στο μπαρμπούτι. Ελάχιστες οι προσθήκες για την ομάδα μας αυτή τη χρονιά και το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει βάθος στο πάγκο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της γύμνιας της ομάδας μας είναι η επίθεση της, από την οποία ο Π.Α.Σ. μετράει μόλις ένα γκολ. Τα υπόλοιπα προέρχονται από τα εξτρέμ της και από αμυντικούς.
Εδώ λύνεται και η απορία πολλών για τους βαθμούς που έκοψε ο Π.Α.Σ. σε Άρη, Ολυμπιακό και παραλίγο στον ΠΑΟΚ. Ο Π.Α.Σ. βγαίνει ταχύτατα στη κόντρα χάρη στους Ελευθεριάδη και Παμλίδη και δημιουργούνται έτσι καταστάσεις, όταν όμως πρέπει να πιέσει και να δημιουργήσει, το γήπεδο αποκτά ανηφορική κλίση.
Σε τρία ματς, ο Π.Α.Σ. υπήρξε συμμέτοχος σε αμφισβητούμενες φάσεις στις οποίες σημειώθηκαν γκολ και έντονες αντιδράσεις. Αναφέρομαι στα παιχνίδια με τον ΟΦΗ, τον ΠΑΟΚ, αλλά και την ΑΕΚ.
Στο παιχνίδι με την ΑΕΚ η φιλοξενούμενη ομάδα κέρδισε ένα, αυστηρό κατ’ εμέ, πέναλτι μετά από άτσαλη έξοδο του Χουτεσιώτη, πράγμα που ξεσήκωσε αντιδράσεις από τους συν διεκδικητές του τίτλου. Παρόμοιο σκηνικό και στη Τούμπα, μετά το νικητήριο γκολ του δικεφάλου στις καθυστερήσεις του ματς. Στο παιχνίδι με τον αξιόμαχο ΟΦΗ καταφανέστατα ο Γρίβας χτυπά εκτός φάσης τον Πίρσμαν, αλλά το VAR μάλλον το θεώρησε ως διεκδίκηση… Αυτά φυσικά και δε τα λέω για να κλαφτώ καθώς δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο από χθες, και ξέρω τι να περιμένω, αλλά και στις τρεις περιπτώσεις η διοίκηση της ομάδας ήταν παντελώς απούσα.
Κύριε Χριστοβασίλη αλίμονο μας αν φωνάζουν για τα δίκια μας (ή για τα δικά τους…) οι εκάστοτε κύριοι Καραπαπάς και οι παράγοντες των υπολοίπων ομάδων. Η θέση της ομάδας ποια είναι; Και αν εσείς δεν ενδιαφέρεστε που στο καλό βρίσκεται το οργανωμένο οπαδικό κίνημα του Άγιαξ να φωνάξει, να στηρίξει, και να δώσει το στίγμα μεγάλης ομάδας;
Τέλος κύριε Χριστοβασίλη, το καλοκαίρι που πέρασε αφήσατε την ομάδα χωρίς τεχνικό διευθυντή, για χάρη ενός παλιού σας γνώριμου, με αποτέλεσμα η ομάδα όχι μόνο να μείνει γυμνή ως σήμερα σε αυτή τη θέση αλλά και με τους παίκτες να βγαίνουν σε συνεντεύξεις – παγίδες από δημοσιογράφους – τζούκμποξ.
Καλό θα ήταν να κάνετε και σεις την αυτοκριτική σας πριν πάρει άσχημη τροπή η ομάδα. Ο Π.Α.Σ. αποχαιρέτησε για άλλη μια φορά τον μεγαλύτερο οπαδό της, το κύριο Ντάσιο. Ας φροντίσουμε να μην αποχαιρετήσουμε και τον άνθρωπο στον οποίο οφείλεται η μέχρι σήμερα πορεία μας, τον Αργύρη Γιαννίκη.
Το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα και θα είναι δύσκολο για όλες τις ομάδες. Ευχή όλων να απολαύσουμε δυνατό θέαμα και συγκινήσεις, και σύντομα από κόντα…
Άγιαξ θέλω να σε δώ @#$% τον Κορονοïό…
