ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΠΙΤΙΝΟ…..DRAZEN

Η σεζόν τελείωσε με την κατάκτηση του double για τον Παναθηναϊκό .Το τρίτο σερί πρωτάθλημα είναι γεγονός και η ομάδα κατάφερε να διατηρήσει τα κεκτημένα στον ελληνικό χώρο. Ο αποκλεισμός όμως από το Final Four για δεύτερη διαδοχική φορά από την Ρεάλ αφήνει μια πικρή γεύση για τα πεπραγμένα των πρασίνων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Αρχικά το εκπληκτικό comeback στα μέσα της αγωνιστικής περιόδου και η πρόκριση στους 8 της Euroleague , ενθουσίασε τους οπαδούς του και παράλληλα με τις επιβλητικές εμφανίσεις και επιτέλους τις μεγάλες εκτός έδρας νίκες άνοιξε την όρεξη για την είσοδο στο Final Four και γιατί όχι την κατάκτηση του τροπαίου. Όμως πάλι η ομάδα δεν τα κατάφερε και παρά την συνέπεια της να είναι στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης σχεδόν μια δεκαετία δείχνει να μην της αρκεί και δεν αρκεί σε κανένα οπαδό του Παναθηναϊκού.

 

Εδώ ανοίγει  πάλι η συζήτηση για το τι χρειάζεται ο Παναθηναϊκός για να φτάσει επιτέλους στο άγιο δισκοπότηρο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Παίχτες από το πάνω ράφι , ελληνικό κορμό , Αμερικανούς με μπόλικη θητεία στην Ευρώπη ή  μεταγραφικές βόμβες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι μερικές σκόρπιες σκέψεις. Μήπως τελικά όμως χρειάζεται οργάνωση και σχεδιασμό βάσει του διαθέσιμου budget και σταδιακά χτίσιμο και απόκτηση μιας αγωνιστικής  ταυτότητας , ενός χαρακτήρα όπως στην εποχή Ομπράντοβιτς.

Η φετινή όμως πρόκριση είχε ονοματεπώνυμο. Ρικ Πιτίνο. Ο life coach κατά πολλούς έχει τις απαντήσεις .Τα Χριστούγεννα και στις πρώτες του δηλώσεις επί Ελληνικού εδάφους υποσχέθηκε πίστη στο πλάνο , δουλεία και μίλησε για εμπιστοσύνη στις δυνατότητες των παιχτών. Λίγοι τον πίστεψαν σε σημείο που τον θεώρησαν  ένα νέο είδος τουρίστα.

Οι σκληρές  προπονήσεις του και το χτίσιμο της περιβόητης  εμπιστοσύνης με τους παίχτες του –αν και πέρασε από πολλά κύματα- ήταν ο δρόμος προς την επιτυχία. Όσοι παρακολουθούσαν τις συνεντεύξεις  του coach προσεκτικά διαπίστωσαν ότι οι δηλώσεις των δυο πρώτων μηνών ,πριν τα αποτελέσματα και η βελτίωση αρκετών παιχτών μέσα στην ομάδα κάνουν την εμφάνιση τους , ήταν εκείνες που καθρεπτίζουν ουσιαστικά τον προπονητικό χαρακτήρα του Πιτίνο . Δίνουν τις κατευθυντήριες οδηγίες για τον δρόμο όχι όπως είπε και ο ίδιος για τους 4 καλύτερους της Ευρώπης αλλά για το τρόπαιο.

Δίπλα στον Καλάθη χρειάζεται ένα guard που επιτέλους να τον βοηθά στην οργάνωση του παιχνιδιού αλλά και να έχει αξιόπιστο σουτ. Ίσως να είναι η σημαντικότερη μεταγραφή για φέτος του τριφυλλιού. Έπειτα χρειάζεται με το αγωνιστικό στυλ που διέπει τον Καλάθη ,σουτέρ. Όχι απλά καλούς σουτέρ αλλά σουτέρ <δολοφόνους> που η αντίπαλη άμυνα θα φοβάται να δώσει το κλάσμα του δευτερολέπτου που απαιτείται για να εκτελέσουν .Το παιχνίδι πάνω από την στεφάνη που ειδικεύεται ο Νικ θα χρειαστεί ένα με δυο προσθήκες για να μπορέσει να γίνει ακόμα πιο επικίνδυνος και στο μισό αλλά και στο ανοιχτό γήπεδο.

Ο coach Πιτίνο είχε δηλώσει πολλές φορές ότι εάν είχε τα κατάλληλα εργαλεία με τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά , ο φυσικός ηγέτης του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να είχε τις διπλάσιες ασίστ από τις 10 plus που είχε σε αρκετά παιχνίδια στην διάρκεια της σεζόν.

Το υπάρχον υλικό του Παναθηναϊκού έχει όμως παίχτες που πρέπει να μείνουν και άλλους που χρήζουν βελτίωσης. Τόμας ,Παπαπέτρου με την έλευση Πιτίνο αποτέλεσαν τους σιωπηλούς MVP της ομάδας και ο Παπαγιάννης έδειξε επιτέλους δείγματα του τεράστιου ταλέντου που διαθέτει .Ο Μήτογλου οφείλει να κάνει την break out season μετά από δυο χρόνια στην ομάδα ,  τελειώνοντας μια σεζόν που κυρίως χαρακτηρίστηκε από την στασιμότητα. Ο Γκίστ λογικά θα αποτελέσει παρελθόν , ο Παππάς χρειάζεται στην ομάδα ως ένας από τους λίγους game changers την τελευταία 5ετια. Λεκαβίτσιους και Λανγκφορντ αποχώρησαν ήδη και ο τίμιος και απόλυτα χρήσιμος Λοζέτσκι  καλό θα ήταν να παραμείνει μέλος του roster.

Ο έτερος αρχηγός του τριφυλλιού , ο Ιαν Βουγιούκας βοήθησε με την απίστευτη ηρεμία του και την γνώση της νοοτροπίας της ομάδας και κυρίως των αποδυτηρίων. Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο αποτελεί την ενέργεια στην άμυνα και στο παρκέ γενικά γοητεύοντας το κοινό κυρίως με το πάθος του και την θέληση του αλλά σε ενδεχόμενη παραμονή θα πρέπει να δουλέψει πολύ περισσότερο κυρίως στα βασικά του αθλήματος. Στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι ευχής έργον που μπορεί και έχει και ελπίζουμε να συνεχίσει να έχει προπονητή τον Ρικ Πιτίνο.

Λίγοι ξέρουν τα βασικά όσο αυτός , 40 χρόνια διάλεγε και βελτίωνε παίχτες αλλάζοντας ανά 2 με 3 χρόνια στο κολεγιακό μπάσκετ, τον κορμό μια ομάδας αλλά διατηρώντας την ταυτότητα και τον χαρακτήρα του ως coach. Ίσως αυτό είναι που χρειάζεται και  ο Παναθηναϊκός. Η αποδοχή από τον απαιτητικό κόσμο του ΟΑΚΑ είναι καθολική , τα δείγματα της μισής σεζόν -και όχι με δικά του υλικά- κάτι παραπάνω από ελπιδοφόρα και η παραμονή του φαντάζει πλέον μονόδρομος για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να προσθέσει στην φανέλα το έβδομο αστέρι.

Σε θέματα όπως η οργάνωση και η πειθαρχεία , ο coach είναι σκληρός .Η καθημερινή δουλειά στην προπόνηση είναι το στίγμα και η κληρονομιά που θέλει να αφήσει τον σύλλογο . Πρόκληση για τον coach το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Για πρώτη φορά στην καριέρα εκτός ΗΠΑ γνώρισε και θέλει να το μάθει όσο το δυνατόν καλύτερα. Πρόκληση και για τον Παναθηναϊκό. Εν αρχή είναι η παραμονή του Πιτίνο  για το τριφύλλι και μετά τα κεφάλια μέσα και δουλειά. Πολύ δουλειά.

 

DRAZEN

Διαβάστε Περισσότερα