Τα “κριάρια” νικητές του 56ου Superbowl | El Comandante

Στο Las Vegas βρέθηκαν αντιμέτωπες για τον τίτλο του πρωταθλητή του American Football, δύο ομάδες που στην αρχή της χρονιάς, κανείς δεν περίμενε ότι θα έφθαναν στον τελικό.
Και μπορεί τα Los Angeles Rams να επανήλθαν στον δεύτερό τους τελικό μέσα στα τελευταία 5 χρόνια, όμως τα Cincinnati Bengals, έρχονταν για πρώτη φορά μετά από πάνω από 30 χρόνια, στην… «πόλη της αμαρτίας» προκειμένου να διεκδικήσουν με αξιώσεις το Vince Lombardi.

Δύο ομάδες που δεν κατέβηκαν με κάποιες ιδιαίτερες περγαμηνές. Οι δύο ηγέτες εκατέρωθεν, δύσκολα θα έλεγε κανείς ότι αποτελούσαν τους αστέρες που τροδοφοτούν το θέαμα, εξάπτουν τη φαντασία, συντηρούν στο κόκκινο τις προσδοκίες των φίλων του αθλήματος. Ο μεν Stafford αν και ξεκάθαρα πιο έμπειρος και με πολύ καλύτερα πατήματα στο γήπεδο, έλαβε μέρος σε αυτόν τον τελικό ως το τρίτο Quarterbark (QB) στην ιστορία του Superbowl που κατέβαινε με τα περισσότερα interceptions σε πάσες, κατά τη δικάρκεια του πρωταθλήματος. Ο δε Burrow άν και καθ’ όλη τη διάρκεια της κανονικής σεζόν, ήταν το QB που είχε καταγράψει τα περισσότερα sack (51 στο σύνολο) ήταν η κινητήριος δύναμη της φετινής μεταμόρφωσης της ομάδας του, καθώς κατάφερε να την βγάλει από μία περίοδο… ξηρασίας, που διήρκεσε 32 ολόκληρα χρόνια.

Χωρίς να είναι οι απόλυτοι ηγέτες του σπορ, χωρίς να συνοδεύονται από την παρακαταθήκη ενός Aaron Rogders,  ενός Thomas Brady, ενός Mahomes, κατάφεραν να βρεθούν σε έναν τελικό. Ένα τελικό που ο μεν Stafford έμεινε… πιστός στην τάση των interceptions που τον χαρακτηρίζει ο δε Burrow, δεν μπόρεσε να ξετινάξει από επάνω του την… κατάρα των sacks. Πάραυτα, αυτός ο τελικός ήταν ένα παιχνίδι, όπου το άγχος είχε ιδιαίτερα έντονη παρουσία και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα νεύρα ξεπέρασαν τα όρια και δεν έλειψαν οι κατά τόπους αψιμαχίες, που χάρη στην παρέμβαση των διαιτητών και που υπό την… απειλή της εφαρμογή των αυστηρότατων κανονισμών, δεν πήραν έκταση.Eric Weddle: junior coach bids for Super Bowl glory | World | The Sunday  Times
Τα λάθη φυσικά δεν έλειψαν και σ’ αυτόν τον τελικό ήταν κάτι παραπάνω από πολλά και αποδίδονται κυρίως στην έλλειψη συνεννόησης. Από την άλλη, επρόκειτο για μία αναμέτρηση κατά την οποία ελάχιστες φορές, οι δύο ομάδες, ανέλαβαν το… ρίσκο της εκτέλεσης ενός 4th down, ενώ η απουσία της επιλογής του 2 points conversion, δεν πέρασε απαρατήρητη. Η 3η και η 4η περίοδος, πρέπει να ήταν από τις πλέον… άγονες που είδε ποτέ τελικός Superbowl. Χαμηλή κινητικότητα, απανωτά λάθη και από τις δύο πλευρές, πολλές λανθασμένες επιλογές και διαρκείς εναλλαγές μεταξύ επιτιθέμενων και αμυνόμενων, χωρίς όμως κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, μπορέσαμε να απολαύσουμε αρκετά θεαματικά long passes που είναι και η πεμπτουσία στο N.F.L. είδαμε δύσκολα, αλλά και πολλά έξυπνα plays και από τις δύο ομάδες και απίστευτες υποδοχές από τους Wide Receivers (WR) και των δύο ομάδων.

Στο τέλος, η εμπειρία του Mathew Stafford ήταν αυτή που “μίλησε” τελικά και τα Rams, σήκωσαν το Vince Lombardi. Κατέβηκαν πολύ πιο προσγειωμένοι αναζητώντας εξιλέωση για το χαμένο Superbowl του 2018 και φάνηκε ότι το ήθελαν περισσότερο από τους άβγαλτους Bengals, ελλείψη εμπειρίας ενός τελικού, δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των απαιτήσεων των οπαδών τους. Αντίστοιχα ο Joe Burrow -η έκπληξη του φετινού πρωταθλήματος- δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει τα λάθη και τη συχνή αδράνεια των αντιπάλων του. Πολύ βαρύς φάνηκε να μην έχει την απαιτούμενη εμπειρία να σηκώσει στις πλάτες τους, το βάρος ενός τελικού, αλλά και προδομένος από το front line του, δεν μπόρεσε να γευτεί τον πολυπόθητο τίτλο.
Sean McVay vs. Zac Taylor is a fascinating coaching duel - SBNation.comΗ λήξη βρήκε τους φίλους του αθλήματος να αναρωτιούνται, άν θα τον ξαναδούν σύντομα σε ένα Superbowl, ωστόσο οι υποσχέσεις που άφησε πίσω του, ίσως να εξαργυρωθούν κάποια στιγμή στο μέλλον είτε σε περίπτωση που ενισχυθούν οι Bengals με τις απαραίτητες μεταγραφές που φάνηκε ότι χρειάζονται, είτε στις τάξεις μιάς ομάδας από τις ισχυρές του N.F.L.
Το κέρδος του χθεσινού τελικού θα μπορούσε να εστιαστεί, στο γεγονός ότι το τρόπαιο το διεκδίκησαν δύο νεαροί προπονητές: ο Sean McVay (L.A.) και Zac Taylor (Cincinnati) 36 και 38 χρονών αντίστοιχα ο καθένας, οι οποίοι απέδειξαν ότι άν συνεχίσουν να εξελίσσονται και να επωφελούνται των εμπειριών, θα αφήσουν τη δική τους ξεχωριστή παρακαταθήκη στο άθλημα.

El Comandante

Διαβάστε Περισσότερα