Φουλ του Άγγλου στην ευρωπαϊκή μπάλα?Αστεία πράματα…

Πήγανε λέει και στους δυο μεγάλους ευρωπαϊκους τελικούς 4 αγγλικές ομάδες για πρώτη φορά στην ιστορία. Μα για ποιές αγγλικές ομάδες μιλάμε? Δηλαδή η Τοτεναμ η Λιβερπουλ η Τσέλσι και η Αρσεναλ είναι αγγλικά κλάμπ?

Ας παρουμε πρωτα τους παίχτες. Γράφανε οι αγγλικές φυλλάδες από τον Ιντεπεντεντ μέχρι την Σαν όλη τη χρονιά φέτος…. ‘’λυπηθείτε το καημένο το Σάουθγκειτ, βάλτε τα εγγλεζάκια να παίξουνε…’’. Από τους 220 βασικούς των 20 ομάδων 54 ήτανε Αγγλοι. Δηλαδή ούτε 3 στους 11!! Kαι θα μου πει κάποιος… Σιγά την είδηση ρε μεγάλε… Σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη το ίδιο γίνεται όπου υπάρχει χρήμα. Στη Ρεάλ, την Μπαρσελόνα, την Γιούβε, την Παρί παντού τα ίδια… οι γηγενείς στο πάγκο για να παίξουνε οι ξένοι. Μάλιστα. Και πάμε παρακάτω.

Πάμε στο πάγκο. Κι έκει μια απ΄τα ίδια. Ποτσετίνο στη Τότεναμ, Κλοπ στη Λίβερπουλ, Σάρι στη Τσέλσι, Εμερι στην Αρσεναλ, Γουαρδιόλα στη Σίτι, Σόλσκερ στη Γιουνάιτεντ. Συνολικά 5 από τους 20 προπονητές της Πρέμιερ Λίγκ ήταν από Μεγάλη Βρετανία και το Δεκέμβριο απολύσανε τον Χιουζ από τη Σαουθάμπτον κι έμειναν 4. Αλλά το παράξενο δεν είναι ούτε οι προπονητές.

Το πλέον παράδοξο είναι ποιοί είναι τα αφεντικά των ομάδων. Ποιός είναι στο τιμόνι. Με ποιανού τσέπη γίνεται ότι γίνεται σε κάθε ομάδα. Και εξηγούμαι. Στην Αρσεναλ το απόλυτο αφεντικό είναι ο αμερικανός Σταν Κρένκε που εξαγόρασε το περασμενο Αυγουστο το μερίδιο του συμμετόχου του Ουκρανού Ουσμάνοβ με μισό δις λίρες. Στη Τσέλσι ο Ρωσοεβραίος Αμπράμοβιτς. Στη Λίβερπουλ Το Φένγουει Σπόρτς γκρουπ το αμερικάνικο φάντ. Στη Τότεναμ ο εβραίος Λεβι με τον Τζό Λιουις. Στη Σίτι ο άραβας απο τα εμιράτα Ζαγιέντ Αλ Ναχιάν. Στη Γιουνάιτεντ η αμερικάνικη οικογένεια Γκλέιζερ. Από τις 20 ομάδες της Πρέμιερ μόνο 7 έχουν αγγλικό πορτοφόλι.

Συμπέρασμα? Στα αγγλικά κλάμπ δε βλέπεις άγγλο ούτε στο χόρτο, ούτε στο πάγκο αλλά ούτε και στα γραφεία. Ανοίγεις και το κουμπαρά της ομάδας κι εκεί ακόμα το χρήμα έρχεται από αλλού. Ούτε αυτό είναι αγγλικό. Για ποιές αγγλικές ομάδες μου λέτε? Για ποιά πρόοδο αγγλικού ποδοσφαίρου που έφτασε με τέσσερις ομάδες στους δυο μεγάλους τελικούς?

Ενα μόνο πράμα έχει μεινει εγγλέζικο στα κλάμπ του νησιου. Το πιο αυθεντικό από όλα. Το πιο αθώο. Το πιο αγνό. Ποιό είναι? Η εξέδρα. Οι οπαδοί αυτών των ομάδων

Αυτοί που τους δίνουν αυτή τη μαγεία και φήμη που έχουν. Αυτοί που φτιάχνουν τη μοναδική ατμόσφαιρα που είδαμε στο Ανφιλντ. Η ψυχή τους.

Και κλάαμα ο Σαουθγκέιτ!!!

 

TERAPIA DE GRUDO

Διαβάστε Περισσότερα