Το ερυθρόλευκο Κύπελλο της … καθυστέρησης Sons Of Football
Έπειτα από συνεχείς αναβολές και διαφωνίες για τη διεξαγωγή του Τελικού Κυπέλλου, το παιχνίδι ολοκληρώθηκε με τροπαιούχο τον κυνικό Ολυμπιακό. Από την άλλη, η ΑΕΚ σπατάλησε την ανούσια υπεροχή της και τις καλές ευκαιρίες για την επιστροφή της στη διεκδίκηση του τροπαίου.
Ο Ολυμπιακός νικητής, με αισθητές αδυναμίες
Αρχικά, σε χαμηλά επίπεδα κυμάνθηκε η κατοχή του Ολυμπιακού. Οι μόνες αξιόλογες συνεργασίες προήλθαν από τα πόδια του Βαλμπουενά, του MVP Καμαρά και της δεξιάς πτέρυγας. Ο Μπουχαλάκης συμμετείχε εξίσου ενεργά στο διαμοιρασμό της μπάλας, με το χαρακτηριστικό αυτό στοιχείο που τον διακρίνει. Σε γενικές γραμμές όμως, η ομάδα του Μαρτίνς αδυνατούσε να απεμπλακεί από τη πίεση της ΑΕΚ, όπως και το να προωθήσει ορθά την μπάλα από την απειλούμενη εστία του.
Η τακτική του Ολυμπιακού εστίασε σαφώς στον αιφνιδιασμό έπειτα από το προβάδισμά του. Όμως, το ντεφορμάρισμα του Ελ Αραμπί και οι λιγοστές γενικά εμπνεύσεις σε όλη τη διάρκεια του αγώνα δεν επέτρεψαν ένα καθαρό σκορ σιγουριάς. Το μόνο δεδομένο, πως οι Ερυθρόλευκοι αλλοίωσαν το ποδόσφαιρο κατοχής τους, το ισχυρό τους δηλαδή «όπλο». Εμφανής φυσικά η απουσία των περσινών μονάδων, με τις νέες προσθήκες να χρειάζονται χρόνο να εκπληρώσουν τα ‘θέλω’ του Μαρτίνς.
Λίγη η βοήθεια από τα εξτρέμ των Ερυθρόλευκων
Παραπάνω αναφερθήκαμε στη ‘κοιλιά’ απόδοσης του Ελ Αραμπί. Ήδη από τα τελευταία παιχνίδια της προηγούμενης σεζόν, ο Μαροκινός έχει μείνει μακριά από την ευκολία του σκοραρίσματος που αποδεδειγμένα κατέχει. Ωστόσο, η τωρινή κυρίως ποιότητα των εξτρέμ (Μασούρας, Ραντζέλοβιτς κλπ.) δεν αρκούν για τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού. Βέβαια, αποτελούν το μελανό σημείο σε ολόκληρο το οικοδόμημα του Μαρτίνς. Με τη πώληση μάλιστα των Τσιμίκα και Ποντένσε, οι πτέρυγες έχουν χάσει τη δυναμική τους. Οι παρόντες παίκτες υπολείπονται σε δημιουργία, φαντασία και κυρίως σε τεχνική, προκειμένου να φανούν αντάξιοι στις προσδοκίες του συνόλου.
Η ανούσια ΑΕΚ που αδίκησε την αγωνιστική της παρουσία
Ο Καρέρα ίσως είχε την σπουδαιότερη ευκαιρία να νικήσει επιτέλους τον Ολυμπιακό. Αρκετούς άξιους αμυντικούς δεν διέθετε στη διάθεσή του ο Ιταλός, οπότε προσανατολίστηκε εξ αρχής σε διάταξη 4-3-3. Αφήνοντας στο περιθώριο την συνηθισμένη σκέψη, πεντάδα αμυντικών. Οφείλω να ομολογήσω, ότι μου άρεσε περισσότερο η ΑΕΚ με βάση την χθεσινή της παράταξη στο γήπεδο. Μπορεί μεν να έχει ανάγκη από περισσότερες μονάδες με ατομικό ταλέντο, αλλά τα άκρα της και με Μάνταλο τοποθετημένο στο κέντρο πήρε τα ηνία του αγώνα στο μεγαλύτερο διάστημα. Ωστόσο, αμφιβάλλω αν η τωρινή ομάδα του Δικεφάλου μπορεί να υποστηρίξει το συγκεκριμένο πλάνο. Δυστυχώς για την ίδια, δεν μετουσίωσε την υπεροχή της σε γκολ, καθώς απείλησε πρώτη, είχε τα περισσότερα στημένα φάουλ κοντά στην αντίπαλη περιοχή, αλλά και μεγάλο αριθμό κόρνερ δίχως τελικά αντίκρισμα.
Απουσιάζει η προσωπικότητα στην τελική ενέργεια
Η ΑΕΚ απώλεσε ευκαιρίες. Όχι ιδιαίτερα πολλές, αλλά συγχρόνως δεν εκμεταλλεύτηκε τις προϋποθέσεις που βρήκε απέναντι στον «πειραματικό» Ολυμπιακό στο τομέα της άμυνας. Οι Μπρούνο και Τοροσίδης δυσκολεύτηκαν αρκετά, καθώς όλη η επιμονή και προσπάθεια καταβλήθηκε από τα άκρα. Όμως, στη τελική φάση έλειπε ο παίκτης που έβγαινε μπροστά για την διαφορά και με την οποία θα κάλυπτε τα ψεγάδια των υπολοίπων. Ο Ολιβέιρα συμμετείχε ελάχιστα στο δημιουργικό, αλλά και στο εκτελεστικό κομμάτι. Ο Λιβάγια παραδόξως αναλώθηκε στα φτερά, χωρίς κάποια ιδιαίτερη απειλή από τα πόδια του. Ο δε Μάνταλος μόχθησε, κάλυψε χώρους, ζήτησε τη μπάλα, αλλά η προσπάθεια έμεινε έως ένα σημείο.
Όλοι μας υποθέταμε ότι θα παρακολουθούσαμε έναν μουδιασμένο Τελικό. Και οι δύο ομάδες φανερά έχουν ελλείψεις στο ρόστερ. Ο Ολυμπιακός θα αναγκαστεί να μπει σε μερική αναδόμηση, ενώ η ΑΕΚ χρειάζεται την έξτρα ποιότητα στη σύνθεσή της. Η υλοποίηση των τελευταίων κινήσεων τόσο από τους προπονητές, όσο και από τις διοικήσεις, θα προσφέρει αργότερα την τελική μορφή των φετινών ομάδων.
ΥΓ. Μία ακόμη σπουδαία εμφάνιση από τον Καμαρά. Μάλιστα σε ένα ακόμη κρίσιμο παιχνίδι…