Το φαινόμενο ήταν ο τελευταίος μεγάλος στράικερ …
Τι να πει κανείς τώρα για αυτόν τον παιχταρά… Για τα γκολ του,για τις κλειστές και γρήγορες ντρίπλες του, για τις πανάκριβες μεταγραφές του, για τους σοβαρούς τραυματισμούς του; Γεννημένος στο ΡΙΟ ΝΤΕ ΤΖΑΝΕΙΡΙΟ τον Σεπτέμβριο του 1976 το φαινόμενο όπως είναι το παρατσούκλι του για ευνόητους λόγους όπως καταλαβαίνουμε όλοι μας δεν φανταζόταν ποτέ την καριερά που θα έκανε όταν ξεκινούσε και αυτός από τις αλάνες του ΡΙΟ παίζοντας ποδόσφαιρο.
Δεν ξέρω για εσάς μάγκες μου αλλά εγώ όταν φέρνω στην μνήμη μου το φαινόμενο πάντα μου έρχεται με την κίτρινη φανέλα της Σελεσάο… και να σας πω και κατι πάλι τελείως υποκειμενικό και ακραίο; Τον μεγάλο αστέρι τον θυμάμαι πάντα με την φανέλα της εθνικής του ομάδας… Σας γυρίζω πίσω 21 χρόνια πριν στο Mundial της Γαλλίας στο νοκ αουτ ματς των 16 ανάμεσα στην Βραζιλία και την Χιλή… Βρίσκομαι στην Γαλλία για επαγγελματικούς λόγους των γονιών μου και ο πατέρας μου είχε κλείσει απο καιρό τα συγκεκριμένα εισιτήρια χωρίς φυσικά να ξέρει ποιες ομάδες θα διασταυρωθούν.
Έτσι λοιπόν ο θεός της μπάλας μου δίνει την ευκαιρία να δω από κοντα το φαινόμενο.. 2 γκολ το ένα με πέναλντυ το άλλο με πλασέ απέναντι στον τον Ταπία… δεν είναι όμως τα τέρματα που πέτυχε.. η κάθετη κίνηση με ή χωρις την μπάλα, η ταχύτητα του, η ντρίμπλα του, η ποδοσφαιρική οξυδέρκεια του, οι κινήσεις μέσα και έξω από το κουτί.. άλλο πράγμα.. Εχω πάθει την πλάκα μου μάγκες. 15 μέρες μετά έρχεται εκείνο το βράδυ που θα τον στοιχειώνει για πάντα, παθαίνει κρίση πανικού;επιληψιας; από την πίεση και το βάρος που κουβαλά μέσα του για να κάνει την Βραζιλία ξανά παγκόσμια πρωταθλήτρια και κατεβαίνει στο γήπεδο σκιά του ευατού του…
3-0 οι Γάλλοι, ο Ζιντάν κάνει πάρτυ και οι Βραζιλιάνοι δεν κατέβηκαν ποτέ στο γήπεδο και ο λόγος φυσικά είναι το συμβάν που έγινε με τον Ρονάλντο το προηγούμενο βράδυ. Όλοι η ομάδα είναι 100% επηρεασμένη ψυχολογικά και συντρίβεται με κάτω τα χέρια… Λαϊκά δικαστήρια,φήμες, ανακοινώσεις,
Κάνει την αποθεραπεία του με σκοπό να γυρίσει στο Mundial του 2002 και να τονίσει σε όλους οτι είναι ο κορυφαίος στράικερ στον κόσμο..Πατάει χορτάρι και μαζί με τους συμπαίκτες του παίρνουν το άγιο δισκοπότηρο.. Το φαινόμενο σε εκείνο το παγκόσμιο κύπελλο πετυχαίνει 8 γκολ με πιο σημαντικά φυσικά το γκολ στον ημιτελικό με τους Τούρκους και τα 2 γκολ του τελικού απέναντι στην Γερμανία και δείχνει με τον πιο εμφατικό τρόπο το οτι είναι εδώ και είναι ο κορυφαίος…
Το κακό κουρέμα που έχει κάνει δεν του στερεί τον τίτλο του καλύτερου παίκτη του τουρνουά. Το 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας γίνεται μέχρι εκείνη την στιγμή ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του παγκόσμιου κυπέλλου με 15 γκολ συνολικά ξεπερνώντας τον τεράστιο Γκέρτ Μιλλερ. Σήμερα στο άρθρο που διαβάζεται μιλήσαμε για τον Ροναλντο της εθνικής Βραζιλίας,οχι τον Ροναλντο των συλλόγων όπου και εκεί σημείωσε αμέτρητα τέρματα και οδήγησε όλες τις ομάδες σε τίτλους και μεγάλες επιτυχίες..
Από την Κορινθίας και την Αϊντχόβεν μέχρι την Μπαρτσελονα, την Ίντερ, την Ρεάλ και την Μίλαν… και μόνο που ανέφερα αυτές τις ομάδες που ήθελαν και έβαλαν στο δυναμικό τους αυτόν τον παιχταρά νιώθετε όλοι σας τι πάστα αθλητή ήταν το φαινόμενο.. Κρίμα που δεν έτυχε να τον δούμε από κοντά και στην Ελλάδα παίζοντας στο champions league… Δεν ξέρω για εσάς μάγκες αλλά για μένα ο τύπος ηταν ο τελευταίος μεγάλος επιθετικός που είδα με τα ματάκια μου…
