Του Γιαννίκη τ’ άξια παλικάρια Ι Ο Τζές
Μετά από ένα χρόνο απουσίας ο «Άγιαξ της Ηπείρου» επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια, και έχει καταφέρει να αποσπάσει θετικές εντυπώσεις με τις έως τώρα εμφανίσεις του. Τι άλλαξε όμως σε αυτό το διάστημα και ο Π.Α.Σ. αποτελεί ένα υπολογίσιμο αντίπαλο στη Super League;
Αν κάτι έλειπε στον οπαδό της Γιαννιώτικης ομάδας ήταν το πάθος εντός γηπέδου από τους παίκτες, αλλά και ένα όραμα που θα ενσαρκώνεται μέσα από τις κινήσεις και τις πινελιές της διοίκησης και του προπονητή. Φυσικά και ένα μεγάλο μέρος της έως τώρα επιτυχίας οφείλεται στον 40χρονο προπονητή, Αργύρη Γιαννίκη
Προσωπικά υπήρξα επιφυλακτικός κατά τον ερχομό του αλλά στις πρώτες κιόλας εμφανίσεις του φάνηκε ότι στόχος ήταν να παίξει οργανωμένο, επιθετικό ποδόσφαιρο με πίεση σε όλο το γήπεδο που θα ξεδιψάσει το κοινό του.
Εις ότι αφορά τις προσθήκες στην ομάδα δεν είδαμε κάποιο μεγάλο όνομα. Νεαροί σε ηλικία ποδοσφαιριστές με κίνητρο για διάκριση και επιτυχία πήραν την ευκαιρία κάτω από το βλέμμα του κ. Γιαννίκη. Στο μεσοδιάστημα που ο Π.Α.Σ. αγωνίστηκε στη Super League 2 ο Έλληνας coach δούλεψε πολύ στην εκγύμναση των παικτών αλλά και στο τακτικό κομμάτι περνώντας έτσι τη φιλοσοφία του στην ομάδα.
Μέχρι σήμερα έχουμε δει κατά βάση καλές εμφανίσεις, αλλά και αποτελέσματα τα οποία ίσως δεν ήταν τα αναμενόμενα ή ιδιαίτερα ευχάριστα, πράγμα που με αφήνει παγερά αδιάφορο. Όπως είπαμε και παραπάνω στα μάτια των φιλάθλων και των οπαδών του Π.Α.Σ. έλειπε να βλέπει παθιασμένους παίκτες να παίζουν 90 λεπτά ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ.
Στις 5 Μαΐου του 2019 ο Π.Α.Σ. αποχαιρετούσε τη μεγάλη κατηγορία σε ένα κλίμα αγανάκτησης και απογοήτευσης. Τα δάκρυα του μικρού φίλου, αποτύπωναν στο μέγιστο βαθμό τα όσα ένιωσε κάθε οπαδός της ομάδας. Σήμερα λοιπόν του «Γιαννίκη τα άξια παλικάρια» έχουν επιστρέψει το χαμόγελο στο πιτσιρικά και μας δίνουν και πάλι το δικαίωμα να ονειρευόμαστε όχι μόνο το μέλλον της ομάδας μας, αλλά και τη στιγμή που θα μπορέσουμε και πάλι να φωνάξουμε για όσα…«περάσαμε και όσα θα ζήσουμε…».
Ο Τζές