Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός αντιμετώπισε στο Βελιγράδι τον Ερυθρό Αστέρα σε ένα ματς που ήθελε το διπλό ώστε να μπορέσει να έχει βλέψεις για τετράδα. Εντούτοις το τριφύλλι όχι μόνο δεν φάνηκε αντάξιο των προσδοκιών αλλά γνώρισε μια οδυνηρή ήττα που πρέπει να το προβληματίσει για την συνέχεια της διοργάνωσης.Με τέτοιες τραγικές εμφανίσεις αυτοκτονίας δεν μπορεί να πάει όχι στο final4 που ονειρεύονται κάποιοι αλλά ούτε να μπει στα playoff.

Το μόνο που βλέπω είναι ότι εάν δεν τραβάει ο αρχηγός της ομάδας τότε το σύνολο καταρρέει.Δεν υπάρχει ο παίχτης ηγέτης μετά τον Νίκ που θα πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Ο Φρεντέτ τι ακριβώς σκεφτόταν στην τελευταία επίθεση.Ενα τρίποντο έπρεπε να ρίξει από την στιγμή που δεν του έκαναν φάουλ για να στείλει το ματς στην παράταση και εκείνος απλά έβγαλε την μπάλα έξω και γκρίνιαζε στο κοράκι για την λάθος επιλογή του…

Με 4/22 τρίποντα δεν πας πουθενά αλλά το χειρότερο είναι ότι φεύγεις μπροστά στο σκορ με διψήφιες διάφορες και τις χάνεις για πλάκα.Έλλειψη συγκέντρωσης αλλά και εδώ ο προπονητής έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για να τα λέμε όλα.Δεν έχει ένα πλάνο καταστρώσει ώστε να τους κρατά συγκεντρωμένους αφού διακρίνει το ίδιο και το ίδιο ζήτημα ιδίως στα εκτός έδρας παιχνίδια.

Ο Παππάς έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει κάποιες λύσεις αλλά υπάρχει πλέον και ο τραυματισμός του Ιωάννη Παπαπέτρου ο οποίος έχει σπασμό στη μέση και ίσως χάσει τον επόμενο αγώνα με την Ζενίτ.Δυστηχώς αυτό που βλέπω είναι ένα βήμα μπρος και μετά ξανά πίσω με τέτοιες τραγικές ήττες.Μην στέκεστε στους διαιτητές γιατί έτσι χάνουμε την ουσία και βρίσκουμε λάθος άλλοθι…