Ένα πράγμα πού κάνει την εκπομπή του Γιώργου Γεωργίου να ξεχωρίζει από τις άλλες είναι,μεταξύ των άλλων,το εύρος των θεμάτων που συζητούνται από τον ίδιο αλλά και από τους τακτικούς η μη ακροατές της… Πολιτική,φιλοσοφία,ιστορία,τρέχουσες εξελίξεις και όλ’ αυτά μαζί με αθλητισμό,ποιοτική ξένη μουσική και πολλά άλλα…Μερικές ημέρες πριν είχαμε μία ανταλλαγή απόψεων με τον φίλο μου τον ‘’αιώνιο’’ η τον ‘’ιστορικό’’,διακεκριμένο φίλαθλο του Πανιωνίου, πάνω στο παρόν και το παρελθόν της Ιαπωνίας και από εκεί ορμώμενος,αποφάσισα να γράψω δυό-τρία πράγματα γι’ αυτή την αινιγματική και τόσο διαφορετική μ’ εμάς χώρα της Άπω Ανατολής,την ‘’χώρα των χρυσανθέμων’’ η την χώρα του ‘’ανατέλλοντος ηλίου’’ όπως είναι πιό γνωστή…………….

Σύμφωνα με τους ιαπωνικούς θρύλους το 600 π.Χ περίπου ο Τζιμού Τένο,γιός της θεάς Αματεράτσου ανέβηκε στον θρόνο της χώρας,συνεπώς γιά όσους Ιάπωνες πιστεύουν στους προαιώνιους μύθους ,ο αυτοκρατορικός θεσμός έχει θεική καταγωγή…Τώρα ανθρωπολογικά και επιστημονικά δεδομένα μας δείχνουν ότι η καταγωγή των σημερινών κατοίκων του αρχιπελάγους της θάλασσας της Ιαπωνίας είναι κορεατικής,κινεζικής και ινδονησιακής προέλευσης ενώ στα βόρεια της χώρας υπήρχε τότε και μία ευάριθμη μειονότητα αυτοχθόνων λευκών που ονομάζονταν Αινού……..

Γεωγραφικά η χώρα περιλαμβάνει,από βορράν προς νότον τέσσερα μεγάλα νησιά (Χοκάιντο,Χονσού που είναι το μεγαλύτερο,Σικόκου,Κιουσού) καθώς και άλλα μικρότερα (Ριου-Κίου,Οκινάβα κτλ),ο δε πληθυσμός της χώρας προσεγγίζει τα 130,000,000.Πολυθειστές στο θρήσκευμα και οργανωμένοι με βάση το σύστημα των φυλών που αργότερα αντικαταστάθηκε από το σύστημα την πατριών (ισχυρές οικογένειες) και μέχρι τον 5^ο μ.Χ αιώνα έχουν αποικίσει η κατακτήσει όλα τα νησιά του αρχιπελάγους.Κάτω και από την πολιτιστική επίδραση της Κίνας την ίδια εποχή παγιώνεται η διακυβέρνηση της χώρας με βάση το αυτοκρατορικό μοντέλο (περίοδος Τάικβα),ενώ και η ιδεογραματική μορφή της ιαπωνικής γραφής οφείλεται και αυτή στη κινεζική επιρροή.

Την ίδια περίοδο εισάγονται από την Κίνα ο βουδισμός και ο κομφουκιανισμός χωρίς όμως να εκτοπιστεί η εγχώρια θρησκεία του σιντοισμού η οποία επικρατεί μέχρι και σήμερα.Το 710 μ.Χ ανακηρύσσεται ως πρώτη πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας η Νάρα,το όνομα της οποίας χαρακτήρισε μιά ολόκληρη εποχή (περίοδος Νάρα) μέχρι τη μεταφορά της πρωτεύουσας στο Κυότο το 794 μ.Χ (περίοδος Χεινάν μέχρι το 1185 μ.Χ).Τη χρονιά αυτή η πατριά των Μιναμότο επικρατεί των αντιπάλων της και ο επικεφαλής της Μιναμότο Γιοριτόμο αναγκάζει τον αυτοκράτορα να του απονείμει τον τίτλο του ‘’σογκούν’’(αρχιστράτηγος)…………………………………………………………………..

Με τον τρόπο αυτό παγιώνεται στην Ιαπωνία ένας τύπος διακυβέρνησης όπου ο αυτοκράτορας αποτελεί θεικό πρόσωπο-σύμβολο χωρίς όμως πραγματική εξουσία,ενώ η ουσιαστική διακυβέρνηση ασκείται πλέον από τους ισχυρούς πολέμαρχους (ντάιμιο),την τάξη των πολεμιστών-ευγενών (σαμουράι) και πρωτίστως από τον επικεφαλής όλων,τον σογκούν.Αυτή η μορφή διακυβέρνησης θα διατηρηθεί μέχρι και τα μέσα του 19^ου αιώνα.

Επί τέσσερεις αιώνες οι εμφύλιοι πόλεμοι,οι δυναστικές έριδες και οι ανταγωνισμοί μεταξύ των ισχυρών οικογενειών καθόρισαν την ιστορία της νησιωτικής χώρας μέχρι την έλευση των πρώτων Ιθσπανών και Πορτογάλων ιεραποστόλων το 1572 και την αποδοχή του χριστιανισμού από τον ντόπιο πληθυσμό με αυξητική τάση μέχρι και τα μέσα του 17^ου αιώνα.Εκείνη την περίοδο εμφανίζεται ο Τοκουγκάβα Ιεγιάσου ο οποίος διαδεχόμενος τους ισχυρούς σογκούν Ασικάγκα και Τογιοτόμι Χιντεγιόσι επιβάλλεται πλήρως,εκδιώκει τους ιεραποστόλους,σφαγιάζει τους χριστιανούς και κλείνει τα σύνορα της Ιαπωνίας γιά κάθε ξένο ενώ επιβάλλει την ποινή του θανάτου σε κάθε κάτοικο των νησιών που θα ταξιδέψει εκτός Ιαπωνίας.

Σ’ αυτή την περίοδο της απομόνωσης παράλληλα με τη μεταφορά της πρωτεύουσας στό Έντο (το σημερινό Τόκιο) αναπτύχθηκε σημαντικά ο εγχώριος πολιτισμός σε όλες τις μορφές του όπως ποίηση (π.χ Χαικού),διάφορες μορφές θεάτρου (Νο,Καμπούκι),καλλιγραφία,ζωγραφική,τελετή του τσαγιού.Επίσης άνθισε η μεταποίηση (π.χ υφαντουργία),μεταλλουργία (π.χ τα εκπληκτικά ξίφη μάχης κατάνα που όμοιά τους δεν υπάρχουν στον κόσμο).Παράλληλα η διακυβέρνηση του αγροτικού πληθυσμού είναι εξόχως καταπιεστική και οι ευγενείς τους αντιμετωπίζουν χειρότερα κι’ από δουλοπάροικους.

Όμως στις 8 Ιουλίου 1853 η φάση αυτή τελειώνει διότι ο ναύαρχος του αμερικανικού στόλου Μάθιου Πέρρυ αψηφώντας όλες τις απαγορεύσεις και διοικώντας τέσσερα πολεμικά πλοία εισβάλλει στον κόλπο του Τόκιο απαιτώντας με τη δύναμη των κανονιών του το άνοιγμα των ιαπωνικών λιμένων στο εξωτερικό εμπόριο με σκοπό να κατακλυστεί η τοπική αγορά από δυτικά προιόντα και η χώρα να πάρει σιγά-σιγά τον δρόμο της υπανάπτυξης και της εξάρτησης,μιά και η μακρόχρονη απομόνωση είχε αφήσει πίσω την Ιαπωνία σε κρίσιμους τομείς όπως ο εκσυγχρονισμός των ενόπλων δυνάμεών της η οποία και υπογράμμιζε την αδυναμία αντίστασής της στούς εκβιασμούς.

Η πρώτη προσπάθεια αντίδρασης σε όλ’ αυτά αντιμετωπίστηκε με την πολιτική των κανονιοφόρων μέχρι που ο αυτοκράτορας Ματσουχίτο η αλλιώς Μέιτζι τ’ άλλαξε όλα.Κατάργησε το σογκουνάτο με εμφύλιο πόλεμο,εκσυγχρόνισε στρατό και ναυτικό κατά τα δυτικά πρότυπα,ίδρυσε πανεπιστήμια,έστειλε μορφωμένους νέους να συμπληρώσουν τις σπουδές τους στα καλύτερα πνευματικά ιδρύματα και στρατιωτικοναυτικές σχολές της δύσης και εισήγαγε όλες τις νέες τεχνολογίες στη βιομηχανία και τους παραγωγικούς τομείς.

Αποτέλεσμα ήταν η χώρα ν’ αλλάξει πρόσωπο μέσα σε τριάντα χρόνια και οι νίκες της στον σινοιαπωνικό πόλεμο του 1894,στον ρωσοιαπωνικό πόλεμο του 1905 και τα οφέλη που αποκόμισε μετά το τέλος του Α’ Π.Π μιά και βρέθηκε με το μέρος των νικητών (κατέλαβε τις αποικίες των Γερμανών στον Ειρηνικό) την ενέταξαν στην χορεία των μεγάλων δυνάμεων της εποχής ….