ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ SEATTLE DRAZEN
Με αφορμή την μετακόμιση των Warriors στο Oakland και τον υπερβολικό θόρυβο του τραυματισμού του KEVIN DURANT αυτομάτως ήρθε στο μυαλό όλων μια ομάδα που δεν υπάρχει πια ανάμεσα σας. Μια ομάδα που έκανε θόρυβο. Πολύ θόρυβο.
Η πιο ηχηρή μετακόμιση ομάδος που γνώρισε ποτέ το ΝΒΑ ήταν η ίδια ομάδα που επέλεξε τον Durant στο Νο2 του draft το 2007 , εκείνη όπου αγωνίστηκε στην rookie season στο NBA. Αυτή η σεζόν θα ήταν και η τελευταία της ομάδας σύμβολο της πόλης. Μια όμορφη ,θορυβώδης αναδρομή με μπόλικη δόση νοσταλγίας στους αξεπέραστους Seattle Supersonics.
Στην πόλη του Seattle βρέχει και βρέχει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα του χρόνου. Ίσως η κρυφή ατέλειωτη δίψα για καθαρό ουρανό είναι εκείνη που έφερε την δημιουργία των Supersonics. Μια ομάδας όπου στέγασε τα όνειρα των κατοίκων και αποτέλεσε την έκφραση της προσωπικότητας της πόλης.
Το όνομα , η ομάδα μπάσκετ το οφείλει στο περίφημο πρόγραμμα υπερηχητικών μεταφορών από τον δημοφιλέστερο πρόεδρο των ΗΠΑ , JF Kennedy. Κάπως έτσι ξεκινά το ταξίδι για την κορυφή του NBA αλλά και την πρώτη θέση στην καρδία κάθε αληθινού φίλου του αθλήματος.
Κάπως έτσι ξεκινάει και το ταξίδι των αντιθέσεων για την ομάδα αλλά και για την πόλη ολόκληρη. Μια πόλη που γεννά μύθους που ζουν στο όριο και πεθαίνουν νωρίς πολύ νωρίς κάνοντας θόρυβο πολύ θόρυβο. Η πόλη ζει από το πρόγραμμα , αργοπεθαίνει από το πρόγραμμα. Ο JFK δεν ζει ανάμεσα μας , το ίδιο και ο θρυλικός Jimmy Hendrix όπου αλλάζει πρώτα τα δεδομένα της μουσικής. Φεύγει νωρίς όμως και ο frontman των Nirvana την δεκαετία του ΄90 έχοντας προλάβει να αφήσει παρακαταθήκη ένα νέο είδος της ροκ μουσικής.
Το ίδιο και η ομάδα μπάσκετ της πόλης 20 χρόνια μετά. Όμως μέχρι τότε παραφράζοντας τους στίχους των PEARL JAM -επίσης ροκ μπάντας της πόλης-, SEATTLE spoken και το έκανε όπως πάντα σε υπερθετικό βαθμό πριν σιγήσει και μετακομίσει στην Oklahoma.
Εάν το πρωτάθλημα του 1979 έβαλε τους SUPERSONICS στον χάρτη του NBA , η ομάδα των 90ς την καθιέρωσε στην μπασκετική συνείδηση των φίλων του αθλήματος ανά την υφήλιο. Το κενό των φαντασμαγορικών LAKERS , της περηφάνιας των CELTICS και των σκληροτράχηλων PISTONS εκμεταλλεύονται οι SUPERSONICS.
Παίρνουν στοιχεία από τις 3 δυναστείες τις προσαρμόζουν στα μέτρα τους και ξεκινούν το υπερηχητικό του ταξίδι. Παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο , συνεργασίες πάνω από την στεφάνη , παγίδες σε όλο το γήπεδο , επιθετική άμυνα και trash talking . Αρκετό trash talking. O θρυλικός GARY PAYTON με τον εκρηκτικό SAWN KEMP ίσως αποτελούν την πρώτη συνεργασία κοντού-ψηλού σε γρήγορο τέμπο, με εντυπωσιακά τελειώματα φάσεων, με καρφώματα που η ένταση τους κάνει μια πόλη να πάλλεται ,ένα πρωτάθλημα να φοβάται.
Στην Δύση είναι οι Βασιλιάδες. Όμως για ακόμα μια φορά η αλλόκοτη αύρα της πόλης κάνει την εμφάνιση της μέσα από τη αγωνιστική δράση της ομάδος.
Στην καλύτερη regular season της ιστορίας τους , την σεζόν 1993-1994 τερματίζουν πρώτοι. Το κενό του JORDAN μετά την αποχώρηση του, είναι έτοιμο να καλυφθεί από τους φουριόζους SUPERSONICS. Όμως και τις ήττες τους ,τις πραγματοποιούν με τον δικό τους τρόπο. Το μπαμ από την έκπληξη είναι μεγάλο και για πρώτη φορά το Νο1 αποκλείεται από το Νο 8 (Denver Nuggets).
Συνεχίζουν απτόητοι με τον ίδιο allegro ρυθμό και η συμμορία των Payton-Kemp-Perkins-Hawkins–Schrempf θα φτάσει στους τελικούς το 1996 απέναντι στους Chicago Bulls. Ο Jordan έχει επιστρέψει για τα καλά ,οι Ταύροι κάνουν το καλύτερο ρεκόρ νικών όλων των εποχών για το ΝΒΑ για την regular season και ο τελικός ετοιμάζεται να έχει και αυτός μια αντίθεση. Μπασκετική αυτή την φορά.
Το ολοκληρωμένο παιχνίδι των Βulls , απέναντι στο γρήγορο και στα όρια του παιχνιδιού αλάνας των SUPERSONICS. Ήττα με 4-2 ,σε μια σειρά που οι SUPERSONICS κατέθεσαν την μπασκετική τους ταυτότητα αλλά και μπόλικη δόση από το αγαπημένο τους trash talking.
Ένας σπουδαίος κύκλος δείχνει να κλείνει. Τo Seattle κερδίζει το παράσημο της ομάδας που δεν κατέκτησε πρωτάθλημα αλλά μέσα σε μια 6ετία έχει απίστευτο ποσοστό νικών. Το μεγαλύτερο για ομάδα μη πρωταθλήτρια. Αφήνει τακτικές που στο άθλημα θα επικρατήσουν ως κανόνας 20 χρόνια μετά.
Η συνέχεια θα έχει μικρές αναλαμπές , θα έχει τον σπουδαίο RAY ALLEN να θυμίζει κάτι από το πρόσφατο παρελθόν ,θα έχει όμως και το τέλος . Το τέλος όχι απλά μια εποχής αλλά το τέλος μια ομάδος. Ο Durant θα αποτελέσει μια τελευταία ελπίδα μόνο για ένα χρόνο. Είναι οριστικό. Η πόλη χάνει την ομάδα της. Είπαμε στο Seattle ότι το συμβαίνει , συμβαίνει με ένα πολύ δυνατό κρότο.
Ανέκαθεν οι συμβολισμοί αποτελούν μέρος της γοητείας του αθλήματος. Η μετακόμιση στην Oklahoma μαζί με την ομάδα φέρνει μια δόση από την αλλόκοτη αύρα του Seattle . Η σύμπραξη των Durant , Westbrook , Harden στους Thunder φτιάχνει ένα μοναδικό σύνολο το οποίο γκρεμίζετε όσο εντυπωσιακά χτίστηκε.
Τελικά ποιο είναι το στοιχείο που είχαν οι Sonics και αγαπήθηκαν από την μπασκετική κοινότητα ώστε η φυγή τους να είναι τόσο αισθητή. Η δόξα?,τα λεφτά? Μάλλον είναι του δρόμου η χαρά και στην συγκεκριμένη περίπτωση και η λύπη.
Καλή αντάμωση Seattle. Καλή αντάμωση Supersonics, NEVERMIND.
