Ακριβή μου Everton. Ι ΠΑΝΙΩΝΑΚΙΑΣ

Aν υπάρχει μια ομάδα που εκτιμώ ( και υποστηρίζω ) πλην του Πανιωνίου φυσικά, αυτή δεν είναι άλλη απο την Everton. Μην ρωτάτε γιατί και πως, απλά όλα ξεκίνησαν απο εκείνο τον τελικό της 10ης Μαΐου 1989.

Τότε, που η ΕΡΤ με τα 2 κανάλια όλα κι όλα, έδειχνε ζωντανά τον τελικό του FA Cup. Το ποδοσφαιρικό γεγονός της χρονιάς, για όλους του ποδοσφαιρόφιλους, ένας τελικός με τεράστια αίγλη, που είχε ζωντανή κάλυψη απο την Ελλάδα έως το Iρακ και την Κολομβία.

Όπως ήταν φυσικό, όλη η Ελλάδα επηρεασμένη απο τα μεγάλα ονόματα της Liverpool (  Barnes, Grobbelaar, Rush, Beardsley ) αλλά και της όλης φήμης της, ήταν λογικό να υποστηρίζει τους Red. Εξαίρεση ούτε η δική μου οικογένεια. Κάπου εκεί παιδάκι λοιπόν – απο αντιδραστικότητα – φυτεύεται ο σπόρος της Εverton.

Για την ιστορία, η Liverpool στην παράταση, κατέκτησε τον τίτλο  με 2 γκολ του συμπαθεστατου Ian Rush.

Μόνο που τότε το brand name της Everton, δεν έχει καμμία σχέση με την τωρινή κατάσταση. Ειδικά εκείνη την περίοδο η Everton είχε 2 πρωταθλήματα  ( 1984-1985 & 1986-1987 ) ένα Κύπελλο Κυπελλουχων 1985 και δυο χαμένους τελικούς ( ο άνωθι, αλλά και εκείνος πάλι απέναντι στην Liverpool, με τρια γκολάκια στην πλάτη ( 3-1 ) στην μοναδική χρονιά του Gary Lineker στην Εverton.

Όλες αυτες οι διακρίσεις ήρθαν να προστεθούν στα ήδη 7 πρωταθλήματα που είχε ήδη κατακτήσει απο το 1890,  τα 4 F.A. Cup εως τότε, και 9 ακομα Community Shield ή Charity Shield.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως έως και τον τελευταίο της τίτλο το 1995, μιλάμε για μια  ομάδα που και απο τίτλους, prestige, λαοφιλίας, brand name  κλπ ήταν στους Βιg 4 της Αγγλίας  ( και εν γένει  6-7 ομάδες στο U.k μαζί με την Celtic και Rangers ). Το χουμε …?? Το χουμε ..!!!

Έκτοτε, μαύρη τρύπα. Φαινομενικά,  η γειτονική καθίζηση της Liverpool συμπαρέσυρε και την Everton, θα σκεφτόταν κάποιος. Η δε άνοδος ομάδων απο τα μέσα των 90’s  όπως της Arsenal και της Manchester United  που μονοπωλούν την Premier League αλλά και εν γένει των πολλών ανταγωνιστικών ομάδων, φέρνει την Εverton πολύ πίσω σε τίτλους και διακρίσεις. Το πράγμα χειροτερεύει, όταν έρχονται επενδυτές σε ομάδες  μετρίου βεληνεκούς ( πχ Chelsea &  Man.City ) με απίστευτα ποσά επενδύσεων , που αλλάζουν  ακόμα και τον ποδοσφαιρικό χάρτη της Ευρώπης. Στην δεκαετία των 00’s  το μόνο που θα καταφέρει είναι να έχει κάποιες – αδιάφορες σχετικά  – Ευρωπαϊκές συμμετοχές, στην δε  Αγγλία η απολυτη μετριότητα, με ένα χαμένο τελικό στο FA Cup από την Chelsea ( 2009).

Στην προηγούμενη  δεκαετία, προσπαθώντας να  ” προλάβει το τρένο ” καταφέρνει να αφήσω πίσω οικονομικά προβλήματα και να βρεί ένα πολύ ισχυρό επενδυτή στο  πρόσωπο  του Farhad Moshiri.

Να πείς ότι δεν βάζει λεφτά …?? Βάζει και με το παραπάνω! Να πείς πως δεν έχει στήσει σωστά την διοίκηση …?? Την έχει στήσει άκρως επαγγελματικά. Να πεις πως δεν έχει άκρες με managers. Παιχταράδες έχουν περάσει !! Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε ..????? Τις πταίει …??? 

Υπάρχουν και καποιες στιγμές που οι κινήσεις των manager είναι ακατανόητες. Όπως λόγου χάρη η πρόσληψη του Ραφαέλ Μπενίτεθ. Ενός προπονητή που δεν θυμίζει σε τίποτα τις παλιές εποχές, κοινώς : ” Tον έχει ξεβράσει το κύμα ”.  Μια ακόμα υποσχόμενη χρονιά με 120+ εκατομμύρια λίρες budget,  πάνε πεταμένα, με την ομάδα να βρίσκεται 15ή, με μόλις 8 βαθμούς απο τον υποβιβασμό. Και στο σενάριο που η Newcastle ( με το νέο επενδυτικό σχήμα ) πάρει τα πάνω της, τότε θα αρχίσει να χαροπαλεύει σοβαρά, αφού είμαστε στα μισά του πρωταθλήματος.

Το ” καράβι ” έχει φύγει τόσο πολύ στα ανοιχτά , που η κατάσταση  δεν είναι καν  για να αναρωτιούνται στην διοίκηση : ” Είναι στραβός ο γυαλός ή στραβά αρμενίζουμε..?? ”  αφού ….. ούτε καν βλέπουν την ακτογραμμή  !!!!

Εν ολίγοις, η Everton εδώ και 20 και πλέον χρόνια έχει αρχίσει να ” Παναθηναικοποιείται ” χανόντας συνέχεια το prestige της. Και η εξέλιξη αυτή, θα καταλήξει  με μαθηματική ακρίβεια σε ” Αμβουργοποίηση  ”

Καληνύχτα τότε ” Toffees ”