Αν και μπορούσε… αυτοκτόνησε! | Ο Τζες
Παρά τη καλή εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου, η εθνική μας ομάδα πλήρωσε τα παιδαριώδη λάθη της και ηττήθηκε στο Friends Arena από τους Σουηδούς. Σε ένα παιχνίδι – τελικό για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, οι διεθνείς μπήκαν δυνατά δείχνοντας όχι μόνο τη θέληση , αλλά και την ικανότητα να μπούνε σφήνα στη διεκδίκηση της πρόκρισης για το Μουντιάλ του Κατάρ.
Στο πρώτο μισό της αναμέτρησης οι Σουηδοί έδωσαν χώρους στους διεθνείς μας, και παραδόξως δε πίεσαν όπως θα περιμέναμε. Παρά τις ωραίες συνεργασίες που είχαμε πολλές φορές στο πολυπληθές κέντρο, κύρια επιδίωξη της εθνικής μας ήταν να βγούμε με μακρινές μπαλιές στη πλάτη των Σουηδών. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Μασούρας όχι μόνο ξέφυγε από τον Λίντελοφ, αλλά σε μία κόντρα επίθεση η τελική του προσπάθεια σταμάτησε στο δοκάρι του Όλσεν, φτάνοντας μια ανάσα από το πολυπόθητο γκολ.
Λίγο πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, η εθνική μας ομάδα έφτασε και πάλι πολύ κοντά στο να ανοίξει το σκορ. Όταν από κεφαλιά του Παυλίδη η μπάλα σταμάτησε και πάλι στοοριζόντιο δοκάρι του Όλσεν. Στο πρώτο μισό δεν εντυπωσίασε η εθνική μας αλλά ούτε και απογοήτευσε το κοινό της, κάνοντας φανερό πως θα πάλευε μέχρι τέλους κόντρα στις πιθανότητες.
Αν κάπου μπορούμε να αποδώσουμε την σημερινή ήττα προσωπικά, πέραν του παράγοντα της τύχης, θα έβαζα και την απειρία αρκετών ποδοσφαιριστών μας. Χαρακτηριστική είναι η φάση στο 58ο λεπτό όταν ο Μαυροπάνος σε ανύποπτη φάση γκρεμίζει τον Ίσσακ, δίνοντας ένα πέναλτι “θείο δώρο” κόντρα στη ροή του παιχνιδιού. Οι Σουηδοί ωστόσο δεν έμειναν στο μαξιλαράκι του ενός γκολ, και εκμεταλλευόμενοι τη ψυχολογική κατάρρευση των ποδοσφαιριστών μας, και… ενός ακόμη δώρου έγραψαν το τελικό 2-0. Σε ένα βολέ του Όλσεν και ενώ η φάση μοιάζει χαμένη, η αργή αντίδραση του Χατζηδιάκου έδωσε το δικαίωμα στο Ίσσακ να κλέψει, και περνώντας και το Βλαχοδήμο να τελειώσει την αναμέτρηση.
Αυτό που προσωπικά με στεναχώρησε δεν είναι η ήττα σε μια έτσι κι αλλιώς δύσκολη έδρα, αλλά το γεγονός πως δεν είδαμε τη παραμικρή αντίδραση από τους διεθνείς μας. Καμία ενέργεια καμία έμπνευση, παρά μόνο η μπάλα στο πλάι για άσκοπα γεμίσματα στο πουθενά. Ακόμα και με τον πιθανότατο αποκλεισμό της εθνικής μας ομάδας δεν έρχεται το τέλος. Δεν θεωρώ πως με τις εμφανίσεις μας αξίζαμε τη πρόκριση αλλά θέλω να πιστεύω και να ελπίζω πως το σύνολο που είδαμε σήμερα έχει μέλλον και προδιαγραφές για μεγάλες συγκινήσεις στις επόμενες προκλήσεις.
