Αρσενικό με Α Κεφαλαίο
Χρόνια στο κουρμπέτι έχω δεί τα πάντα , όμως ένα απο τα πράγματα που με έχουν στιγματίσει είναι ο πολύ καλός μου Φίλος Μάνος Χατζιδάκης , μιλάμε για Αρσενικό , Άντρας με όλη την σημασία της λέξης και δεν με νοιάζει τι ρόλο έπαιζε . Είμαι ναύτης κι’ένα βράδυ βρίσκομαι σ΄ένα bar στο Κολωνάκι , χειμώνας του 1981 , εκεί ήταν κι’ο Μάνος, με πολύ γνωστούς της εποχής , απλός όπως πάντα , τα λέγαμε όλο το βράδυ , τρομερός , πνεύμα που δεν υπάρχει πλέον στις μέρες μας και Αρσενικό απτά λίγα που γνώρισα στην ζωή μου . Είναι περασμένες 12 , ξημερώματα , η παρέα έχει σπάσει, έχουν φύγει όλοι . Η ορατότητα στο εσωτερικό του μαγαζιού απ’έξω ήταν σχεδόν αδύνατη , από μέσα προς τα έξω όμως έβελπες τα πάντα . Έξω λοιπόν απο το μαγαζί στην δεξαμενή ήταν ένα γεροντάκι το οποίο κοιμότανε σ’ένα παγκάκι , έριχνε χιονόνερο . Φεύγοντας ο Μάνος απο το μαγαζί , τον πλησιάζει , βγάζει την πανάκριβη γούνα του , τον εσκεπάζει, δεν λέει τπτ σε κανέναν και εξαφανίζετε … Εκείνη την στιγμή με πήραν τα ζουμιά και λέω απο μέσα μου ” Κοίτα ρε Μπαγλαμά έναν Άντρα , ΚΟΙΤΑ ΜΙΑΝ ΑΝΤΡΟΥΚΛΑ ΡΕ …!!! Αυτός ο Άντρας βρώμαγε βαρβατίλας ..! ”
Αυγολέμονος
