Αυτοκτονία στα "χασομέρια"!

Μετά από μια κακή προσέγγιση, και με μία ακόμη χειρότερη διαχείριση του παιχνιδιού, ο ΠΑΣ Γιάννινα γνώρισε την ήττα με 0-1 από τον Παναθηναϊκό. Οι ηπειρώτες έχασαν σημαντική ευκαιρία να ταράξουν τα νερά της Super League, χάνοντας μέσα από τα χέρια τους έναν ακόμη βαθμό κόντρα στους διεκδικητές του πρωταθλήματος.

Ο ΠΑΣ Γιάννινα εμφανίστηκε πολύ φοβικός, κόντρα σε μια ομάδα που δεν φημίζεται για τις δημιουργικές, και τις επιθετικές της αρετές. Σε αντίθεση με το παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ, ο ΠΑΣ δεν πίεσε τον αντίπαλο δεν προσπάθησε να κρατήσει τη μπάλα στη κατοχή του, δίνοντας έτσι πολλές φορές την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να πατήσει περιοχή και να απειλήσει. Χαρακτηριστικά στο πρώτο μισάωρο της αναμέτρησης, η αμυντική λειτουργία των γηπεδούχων ήταν αποκαρδιωτική, με τον Τσιντώτα να σώζει επανειλημμένα την ομάδα του ΠΑΣ από το γρήγορο γκολ. Στην επανάληψη οι φιλοξενούμενοι έχασαν αυτή την ορμή τους. Εκεί ο ΠΑΣ είχε την ευκαιρία να πιέσει τον αντίπαλο του, και να πατήσει καλύτερα στο γήπεδο. Ωστόσο οι κακές και νευρικές μεταβιβάσεις στο build up που επεδίωξαν οι Γιαννιώτες, δεν επέτρεψαν στον ΠΑΣ να πάρει τα ηνία του παιχνιδιού.

Φτάνοντας προς το τέλος της αναμέτρησης το άγχος ήταν καθαρά στις πλάτες του Παναθηναϊκού. Εκεί θα μπορούσε πιθανώς ο κ. Στάικος να ενισχύσει με φρέσκα και γρήγορα πόδια την ομάδα διεκδικώντας έτσι το γκολ σε κάποια αντεπίθεση. Αντ’ αυτού όμως είδαμε μια πιο αμυντική προσέγγιση στο πλάνο της ομάδας, το οποίο εκ του αποτελέσματος δεν δούλεψε, με τον ΠΑΣ να μη καταφέρνει να κρατήσει τους παίκτες του ΠΑΟ μακριά από την περιοχή του.

Το παιχνίδι κρίθηκε στο φινάλε, και κατά την ταπεινή μου άποψη, η ευθύνη βαραίνει τον προπονητή της ομάδας. Με την συμπλήρωση του 90λεπτου, ο ΠΑΣ είχε ΕΤΟΙΜΟΥΣ τρεις ποδοσφαιριστές να περάσουν στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγές. Η ομάδα ήταν ξεκάθαρο πως δεν υπήρχε περίπτωση να προσπαθήσει να χτυπήσει τον Παναθηναϊκό, και σκοπός της ήταν να αντέξει στα τελευταία τρία λεπτά των καθυστερήσεων. Από τη στιγμή λοιπόν που ξεχνάμε το καλό και θεαματικό ποδόσφαιρο, ο μόνος στόχος που μένει είναι η αποταμίευση ενός βαθμού με κάθε τρόπο… σωστά; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ; Με λίγα λόγια αφού δε μπορείς να κερδίσεις ένα παιχνίδι, τουλάχιστον κάνε κάτι για να μη το χάσεις.

Και φτάνουμε στην περιβόητη φάση του πέναλτι…! Κατανοώ απολύτως πως όταν η ομάδα σου καταλήγει να ηττηθεί στο 95, και ειδικά με ένα πέναλτι σε ανύποπτη φάση, τρελαίνεσαι και κοντεύεις να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο… ΑΛΛΑ, δε μπορούμε να φοράμε και οπαδικά γυαλιά παραβλέποντας το σωστό! Το πέναλτι ήταν πεντακάθαρο κύριοι. Η ομάδα του ΠΑΣ πλήρωσε στο φινάλε μία από τις πολλές στιγμές αδράνειας στο κέντρο της άμυνας. Όταν η μπάλα βρίσκεται στη μικρή περιοχή υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες! Πρώτον δεν την κοιτάς ενώ αιωρείται μένοντας άπραγος, και δεύτερον ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΟΝΤΡΟΛ! Ο ΠΑΣ αδράνησε σε αυτή τη φάση και ο Κουρμπέλης έξυπνα μπήκε στη φάση κερδίζοντας το πέναλτι που λύτρωσε την ομάδα του.

Η συγκεκριμένη ήττα σίγουρα δεν είναι από τις ανέλπιστες μέσα στη χρονιά, αλλά εύχομαι να γίνει διδακτική για την ομάδα. Θα ήμουν άδικος αν αναιρούσα την βελτίωση που είδαμε στα προηγούμενα παιχνίδια, και η κριτική που ασκώ σήμερα είναι καθαρά γιατί η σημερινή εμφάνιση αδικεί την δουλειά που έχει γίνει. Θέλετε μέτρο σύγκρισης; Το παιχνίδι με την ΑΕΚ. Θυμάστε πόσο ορθολογικά αναπτύσσονταν ο ΠΑΣ; Θυμάστε πώς κρατούσε τον αντίπαλο μακριά από τη περιοχή του; Σήμερα δεν είδαμε αυτά τα στοιχεία, και η ήττα ήρθε με τον πιο άδοξο τρόπο. Ας μη ξεχάσουμε το σημερινό παιχνίδι λοιπόν, και ας αποτελέσει οδηγό για τα επόμενα κρισιμότατα παιχνίδια. Επόμενη στάση στο Αγρίνιο. Ο Παναιτωλικός μόνο αδιάφορος δε θα είναι, καθώς στις τελευταίες δύο αγωνιστικές, τα οκτώ(!) γκολ παθητικό, δεν αφήνουν περιθώρια για άλλο στραβοπάτημα.