politis

Χαμένο σπριντ κερδισμένος μαραθώνιος | ΠΟΛΙΤΗΣ

Η Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε για 7η φορά στην ιστορία της το Αγγλικό πρωτάθλημα με τον Πεπ Γκουαρντιόλα να ηγείται της προσπάθιας των Πολιτών, καθώς φαίνεται πως ένα χαμένο σπριντ δεν στάθηκε εμπόδιο στο να κερδιθεί ο μαραθώνιος.

Οι βασικές αρχές στο παιχνίδι του Πεπ

Ο Καταλανός τεχνικός έχει περάσει στο DNA της ομάδας συγκεκριμένες αρχές στον τρόπο παιχνιδιού, αρχές τις οποίες και εφάρμοσε και φέτος, χάρη στις οποίες η Μάντσεστερ αποτελεί δύσκολο και πολύπλοκο αντίπαλο για κάθε άλλη ομάδα, είτε εντός είτε εκτός συνόρων. Η πρώτη αρχή είναι η χρήση όλου του πλάτους του γηπέδου. Το παιχνίδι του Πεπ βασίζεται στην εκμετάλλευση των χώρων. Ακολουθώντας την αρχή αυτή, η ομάδα εξασφαλίζει πως έχει τον περισσότερο δυνατό χώρο για να κυκλοφορήσει την μπάλα και να δημιουργήσει κενά. Σε αντίθεση με άλλες χρονιές, φέτος το πλάτος ήρθε με ελαφρώς διαφορετικό τρόπο. Το αρχικό σύστημα (4-2-3-1) με τους Γουόκερ και Μεντί στο πλάι να κάνουν όβερλαπ και τα εξτρέμ να φλερτάρουν με το κουτί έδειχνε να μην λειτουργεί, καθώς δεν διευκόλυνε την κυκλοφορία από τον άξονα, ενώ και η άμυνα έμενε εκτεθημένη. Αυτό άλλαξε όταν ο Πεπ δήλωσε πως “συνειδητοποιήσαμε ότι αν παίρνουμε το πλάτος από τα εξτρέμ μας, είμαστε πιο σταθεροί”. Οι αλλαγές του μάστερ του τίκι τάκα ήταν τόσο σε πρόσωπα, όσο και σε τακτική.

Πλέον οι Στέρλινγκ και Μάχρεζ αγκάλιαζαν τον ασβέστη, ενώ τα ακραία μπακ έρχονταν στο κέντρο. Αυτό έδινε το απαραίτητο πλάτος, ενώ ταυτόχρονα έδινε και αριθμητικό πλεονέκτημα στο κέντρο για την κυριαρχία στον άξονα, το οποίο και είναι σήμα κατατεθέν του Καταλανού. Με τη σειρά του, αυτό επέτρεψε στον Γκουντογκάν να πατάει συχνά πυκνά στην περιοχή και να αποτελεί λύση στο σκοράρισμα, χάρη σε αυτά τα late runs. Σημαντική δε είναι η αλλαγή στα πρόσωπα. Κανσέλο, Ζιντσένκο και Γουόκερ ήταν οι 3 βασικές επιλογές του προπονητή, ο οποίος αποφάσισε να απεμπλακεί από το βάρος που λέγεται Μεντί, καθώς οι απαιτήσεις από τα μπακ (να συγκλίνουν στο κέντρο) απαιτούσαν καλούς χειριστές της μπάλας, κάτι που ο Γάλλος δεν διέθετε.

Η δεύτερη αρχή που πρέπει να ακολουθούν οι ποδοσφαιριστές του Γκουαρντιόλα είναι η απόλυτη τακτική πειθαρχία. Αυτό σημαίνει πως κάθε ποδοσφαιριστής πρέπει να κάνει ακριβώς αυτό που του ζητείται και να βρίσκεται στην θέση που πρέπει. Ο λόγος είναι να μην δημιουργηθούν παγίδες και οι πολίτες πουλήσουν την μπάλα αλλά και για να μπορέσει ο coach να αντιληφθεί πιο εύκολα τις όποιες αδυναμίες και βελτιώσεις πρέπει να κάνει εν ώρα αγώνα. Σε συνδυασμό με την τρίτη αρχή του Πεπ που θέλει τους ποδοσφαιριστές να αμύνονται και να επιτίθενται ως ενιαίο σύνολο επιτρέπει στην ομάδα να έχει συνεχώς επιλογές για πάσα και να κυκλοφορεί την μπάλα, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να εκμεταλλεύεται το όποιο αριθμητικό πλεονέκτημα για να πιέσει.

Η τέταρτη αρχή του παχνιδιού της Σίτι θέλει την ομάδα να έχει όσο το δυνατόν περισσότερη κατοχή γίνεται. Σε αντίθεση με τον Ζοσέ Μουρίνιο που πιστεύει πως “οι μεγάλες ομάδες δεν χρειάζονται πολλές ευκαιρίες για να σκοράρουν”, ο Γκουαρντιόλα πιστεύει πως όσο περισσότερο η ομάδα του έχει την μπάλα, τόσο περισσότερο απειλεί και τόσο λιγότερο κινδυνεύει. Σκοπός της κατοχής και της κινητικότητας των ποδοσφαιριστών είναι η δημιουργία χώρων. Όλο το παιχνίδι του Πεπ βασίζεται εκεί. Αν δεν του δώσεις χώρους, είναι σαν να του έχεις βραχυκυκλώσει την ομάδα. Όπως είχε πει ο Ντε Μπρούινε σε ένα πόντκαστ όταν τον ρώτησαν τι θέση παίζει στο γήπεδο, εκείνος απάντησε “συμβατικά μιλώντας θα έλεγα κεντρικός μέσος, αλλά είμαι αυτό που εσείς λέτε box to box. Με τον τρόπο που παίζεται σήμερα το ποδόσφαιρο δεν θα έλεγα ότι βασίζεται σε θέσεις, αλλά στον χώρο. Επιτίθεσαι στον χώρο, ανάλογα με ότι σου δίνουν οι ομάδες.”

Οι αλλαγές στα πρόσωπα και το σύστημα

Στις αρχές του φετινού πρωταθλήματος, η ομάδα έμοιαζε πως όχι μόνο δεν θα στεφθεί πρωταθλήτρια, αλλά ούτε που θα το “μυρίσει.” Παρ’όλα αυτά το masterclass του Καταλανού τεχνικού αναφορικά με την ψυχολογία, καθώς και συγκεκριμένα πρόσωπα και συστήματα, αναζωογώνησαν το ρόστερ και έβαλαν ξανά το τραίνο στις ράγες.

Αναφορικά με την ψυχολογία, ο Πεπ έδειξε πως το μόνο που τον νοιάζει είναι η απόδοση. Δεν τον νοιάζουν τα μπαούλα και τα περασμένα μεγαλεία των παικτών του. Αυτό φάνηκε κυρίως στην μόνιμη αντικατάσταση του Λαπόρτ από τον Στόουνς. Αν δεν αποδίδεις, θα κάτσεις πάγκο. Τόσο απλά, λυτά και ξεκάθαρα. Αυτό δείχνει πως ο coach ελέγχει απόλυτα τα αποδυτήρια και μπορεί να πάρει το μέγιστο από το ρόστερ του, ενώ σκεπτόμενος το παιχνίδι αύριο δεν κοιτάζει ποτέ την όποια παλιότερη προσφορά του παίκτη, αλλά μόνο το τι κάνει εκείνη την περίοδο. Αυτή είναι μία αρχή που ο Κλοπ δεν έχει μπορέσει να επιβάλει στην ομάδα του, με την επιθετική τριπλέτα να παραμένει συνεχώς στα βασικά πλάνα του Γερμανού χάρη στις περασμένες δόξες. Ο Στέρλινγκ ήταν ένα ακόμα “θύμα” της αντιμετώπισης αυτής του Πεπ. Το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα ήταν αρκετό για να τον φέρει πιο κοντά στον Πεπ (κυριολεκτικά πιο κοντά αφού καθόταν στον πάγκο), φτάνοντας στο σημείο να μην παίξει ούτε στον ημιτελικό με την Παρί.

Ποδοσφαιριστής κλειδί για την “μεταμόρφωση” της ομάδας μεσούσης της σεζόν ήταν και ο Ρούμπεν Ντίας. Ο Πορτογάλος ήρθε και κατάφερε να αλλάξει άρδην την εικόνα της άμυνας. Εξαιρετικός αμυντικός με πολύ καλά χαρακτηριστικά και ευέλικτος σε κάθε είδος άμυνας (αέρα, πόδια κλπ). Ο Πεπ βρήκε στο πρόσωπό του τον αμυντικό γύρω από τον οποίο θα χτίσει την άμυνα, αφού ο Πορτογάλος μόνο αν είχε συμπληρώσει κάρτες έβγαινε από το βασικό σχήμα. Μαζί με τον Στόουνς, αποτέλεσαν το σώμα ασφαλείας που βρισκόταν μπροστά από τον Έντερσον και καθάριζε ότι ερχόταν.

Οι τραυματισμοί επέβαλαν στον Γκουαρντιόλα να προσαρμόσει εκ νέου την τακτική του και να βρει νέες λύσεις, πράγμα που έκανε. Η μη χρήση σέντερ φορ, πρακτικά επέτρεψε στον Πεπ να εφαρμόσει έναν από τους αγαπημένους τρόπους ανάπτυξης, αυτόν της υπεραριθμίας σε συγκεκριμένες ζώνες του γηπέδου. Έχοντας έναν επιπλέον ποδοσφαιριστή που κινείται στο κέντρο ή ανάμεσα στις γραμμές, συνήθως ο Ντε Μπρούινε ή και ο Ζεσούς, η ομάδα μπορούσε να δημιουργεί ρόμβους και τριγωνάκια στο κέντρο και στα άκρα, ώστε να κυκλοφορεί με σχετική ευκολία την μπάλα, ενώ σε συνδυασμό με τον ανανεωμένο ρόλο του Γκουντογκάν πήρε πίσω τα χαμένα γκολ του τραυματία Αγκουέρο.

Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στον Φόντεν. Ο νεαρός είναι η παρακαταθήκη που αφήνει στην Αγγλία για πολλά χρόνια ο Καταλανός τεχνικός, με τον νεαρό άσσο να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του προπονητή και του σεβασμού των συμπαικτών του, δικαιώνοντας βέβαια και τις προσδοκίες προς το πρόσωπό του.

Δουλειά, εξέλιξη και συνέπεια

Το πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ δεν είναι μικρό κατόρθωμα, δεν είναι κάτι εύκολο. Παίκτες και προπονητής αξίζουν τα εύσημα και τα συγχαρητήρια. Ωστόσο, τον Αύγουστο το ταμπλό θα λέει πάλι μηδέν, οι ομάδες θα έχουν βγει ενισχυμένες και ο Πεπ θα πρέπει να εξελιχθεί περισσότερο, αν θέλει να συνεχίσει να κυριαρχεί στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της Ευρώπης. Επιβάλλεται να διορθώσει άμεσα συγκεκριμένες νοοτροπίες, όπως το πανένκα του Αγκουέρο, αλλά και να απεμπλακεί εντελώς από τα βάρη του ρόστερ και να ενισχυθεί καταλλήλως. Μένει να δούμε αν ο Γκουαρντιόλα θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις και την πίεση που θα ασκήσουν οι υπόλοιποι διεκδικητές του χρόνου, οι οποίοι εκτός από ενισχυμένοι θα είναι και πεινασμένοι για τον τίτλο.

ΠΟΛΙΤΗΣ

 

Διαβάστε Περισσότερα