Αιρετικός, δαιμόνιος και ανατρεπτικός. Δεν έμπαινε εύκολα σε καλούπια, ονειρευόταν βαθιά και αισθαντικά έναν κόσμο αλλιώτικο, αντισυμβατικό, με περισσότερη δικαιοσύνη και λιγότερη υποκρισία.

Εκρηκτικός σε όλα του. Από τον τρόπο που ζούσε, μέχρι τις ιστορίες που έπλαθε. Οι χαρακτήρες του είναι καμωμένοι από υλικά της καθημερινότητας, άλλοτε πλαστικοί και ευαίσθητοι και άλλοτε σκληροί και ανυποχώρητοι.

«Πάντα συμπαθούσα τους παλιανθρώπους, τους παράνομους και τα ρεμάλια. Για μένα οι έκφυλοι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τους αγίους. Οι αλήτες με ξεκουράζουν γιατί και εγώ αλήτης είμαι. Δεν γουστάρω τους νόμους, την θρησκεία, την ηθική τους και τους κανόνες. Δεν γουστάρω να με φερμάρει η κοινωνία στα μέτρα της», συνήθιζε να λέει.

Έγραφε και έλεγε πάντα αυτό που ένιωθε και ήθελε. Χωρίς να λειαίνει τις λέξεις, χωρίς φτιασιδώματα, χωρίς φίλτρα, χωρίς να ψάχνει να ακροβατήσει στα όρια του political correct. Τα κείμενά του μύριζαν μια διαολεμένη ειλικρίνεια που τρυπούσε τα μηνίγγια όλων των καθωσπρέπει ανθρώπων. Πολλοί ήταν εκείνοι που τον λάτρεψαν, ακόμα πιο πολλοί εκείνοι που τον μίσησαν…
Γεννήθηκε 16 Αυγούστου 1920