DAVID STERN-O ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΤΟΥ NBA

Tέσσερα χρόνια πέρασαν από τον χαμό , του επί 30 συναπτά έτη κομισάριου του NBA, David Stern. Τα καλύτερα μας χρόνια , τα χρόνια που το πρωτάθλημα έγινε παγκόσμιο γεγονός.

Οι αναποδιές που έτυχαν το 2020 , λόγω της πανδημίας και της προβληματικής σχέσης με τη Κίνα , επηρέασαν όσο τίποτα τον οργανισμό του NBA.

Αμέσως μας ήρθε στο μυαλό ο πρώην κομισάριος. Όλοι οι “εραστές” του αθλήματος σκεφτήκαμε πως θα έβρισκε και τώρα τον τρόπο να διαχειριστεί άτσαλα ως συνηθώς αλλά με πυγμή και αποτελεσματικότητα τα γεγονότα.

Νομικός στο επάγγελμα πρωτοήρθε σε επαφή με το NBA όταν και δούλεψε στη νομική φίρμα που εκπροσωπούσε το NBA. Εκεί δημιούργησε τη φήμη του αφού η λίγκα είχε μια διαμάχη-που λογικά θα έχανε- με τον τότε αστέρα του πρωταθλήματος Oscar Robertson.

Ο Stern βγήκε μπροστά στη μάχη , διαπραγματεύτηκε , βρήκε λύση και άφησε κληρονομιά την free agency και τα τεράστια συμβόλαια των παιχτών που ισχύουν έως σήμερα. Λογική ακολουθία να αναλάβει νομικός σύμβουλος σε ολόκληρο το NBA , το 1978.

Δυο χρόνια μετά αναλαμβάνει εκτελεστικός αντιπρόεδρος και έρχεται σε σύγκρουση για το θέμα των ναρκωτικών στο πρωτάθλημα. Εφάρμοσε πρόγραμμα απεξάρτησης θέλοντας κυρίως να βγάλει την ταμπέλα από τη λίγκα ότι οι παίχτες είναι και χρήστες ουσιών.

Στήριξε τον οργανισμό αλλά πήγε και κόντρα σε όσους δεν ακολούθησαν τον δικό του δρόμο και κυρίως το δρόμο που δεν περιείχε ναρκωτικά.

Το 1984 αναλαμβάνει κομισάριος μετά την αποχώρηση του Larry O’ Brien. Ανέλαβε ένα πρωτάθλημα στα όρια της χρεωκοπίας .Θέσπισε το θεσμό του salary cap για να προσφέρει την ανάλογη ανταγωνιστικότητα και έθεσε τους κανόνες για τους μισθούς των παιχτών.

Κάπου εκεί αρχίζει και πάλι να τα βάζει με όσους δεν βάδιζαν στα δικά του θέλω για την προστασία -όπως θεωρούσε- του πρωταθλήματος.

Δεν φοβήθηκε να τα βάλει με τον Jordan και τη Nike επιβάλλοντας πρόστιμο στον Air γιατί τα παπούτσια που λάνσαρε στα ματς δεν γιατί ταίριαζαν με τα χρώματα της ομάδας.

Επέβαλλε πολύ αργότερα το dress code στους παίχτες του NBA. H μόδα με τις αλυσίδες και τα φαρδιά σορτσάκια των Fab Five του κολεγίου του Michigan “τρόμαζε” τον κομισάριο.

Προσπάθησε να “κόψει” από την αρχή τους τέτοια φαινόμενα. Προβληματίστηκε-άδικα είναι η γνώμη μου- όταν αστέρας του πρωταθλήματος στη post-Jordan εποχή έγινε ο Allen Iverson και όσα πρέσβευε ο συγκεκριμένος παίχτης σε τρόπο συμπεριφοράς αλλά και στιλιστικές επιλογές.

Οι ίντριγκες δεν σταματούν εδώ αφού θα κοιτάξει να τα βάλει με όλους και με όλα και θα ανακατεύεται στα πάντα. Πολέμησε το load management , την ξεκούραση των stars των ομάδων και επέβαλλε πρόστιμα.

Δεν του άρεσε το ξύλο εντός παρκέ και επέβαλλε εξοντωτικές ποινές. Επέβαλε να μην έρχονται οι παίχτες απ’ ευθείας στα 18 τους χρόνια από το κολέγιο και να έχουν τουλάχιστον έναν χρόνο παρουσίας , στο πρωτάθλημα του NCAA πριν παίξουν στο NBA.

Μαγείρευε τα draft , όπως το περιβόητο του 1985 και την απόκτηση του Ewing από τους Knicks θέλοντας να αναστήσει την αγαπημένη του ομάδα αλλά και τη μεγάλη αγορά της Νέας Υόρκης. Μεγάλοι παίχτες σε μεγάλες αγορές. Money talks.

Σταμάτησε ανταλλαγές που θα ενίσχυαν και άλλο τις δυνατές ομάδες-όπως του Paul στους Lakers-.Είδε στη θητεία του σκάνδαλα διαιτητών, lockout και μετακόμιση ομάδας από το αγαπημένο Seattle στην Oklahoma. To τελευταίο πληγώνει ακόμα.

Όμως τα νούμερα είναι με το μέρος του και μέρος της κληρονομίας του. Το NBA από λίγκα μια χώρας έγινε μια παγκόσμια λίγκα με εκατομμύρια θεατές και δισεκατομμύρια έσοδα.

Παρέλαβε ένα πρωτάθλημα με 23 ομάδες με ετησία έσοδα 120 εκ. δολάρια και τηλεοπτικό συμβόλαιο 5,5 εκ. δολαρίων ετησίως.

Παρέδωσε ένα πρωτάθλημα με 30 ομάδες και ετήσια έσοδα 5 δις. δολαρίων με έσοδα από τηλεοπτικές συμφωνίες περίπου 7 δις δολάρια. Η αξία του NBA TV , όπου ίδρυσε , σήμερα φτάνει το 1,5 δις δολάρια.

Να σημειώσουμε ότι ακόμα και τα playoffs πριν τον κομισάριο έπαιζαν σε μαγνητοσκόπηση.

To salary cap που καθιέρωσε στα 4 εκ. δολάρια τη χρονιά που έγινε κομισάριος έφτασε στα 109 εκ. στις μέρες μας. Οι ίδιοι οι παίχτες επωφελήθηκαν αφού ο μέσος μισθός από τα 50 χιλιάδες δολάρια έφτασαν τα 5 εκ. δολάρια.

Έκανε άνοιγμα κυριολεκτικά σε όλη την υφήλιο. Η επέκταση του NBA άρχισε με 2 ομάδες από τον Καναδά και καθιέρωσε τα Global Games , έχοντας δώσει πάνω από 150 αγώνες σε όλο τον κόσμο.

Άνοιγμα και στη Κίνα όπου πλέον αποτελεί ένα από τους μεγαλύτερους αιμοδότες του πρωταθλήματος. Η ένταξη του Yao Ming στο πρωτάθλημα εκτόξευσε τηλεθέαση και έσοδα στη Κίνα.

Έστησε ανιχνευτές ταλέντων σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και πλέον οι καλύτεροι όλου του πλανήτη αγωνίζονται από μικρή ηλικία-σε πολλές περιπτώσεις ως πρωταγωνιστές- στο πρωτάθλημα.

Στα συν και η ίδρυση του WNBA βάζοντας στο παιχνίδι και τον γυναικείο πληθυσμό αλλά και η ίδρυση της G-league της αναπτυξιακής λίγκας για να μην πηγαίνει κανείς παίχτης χαμένος.

Χωρίς κανένα ενδοιασμό άνοιξε την πόρτα για συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες και Παγκόσμια πρωταθλήματα των αστέρων της λίγκας.H Dream Team το 1992 στη Βαρκελώνη , παραμένει ακόμα και σήμερα η καλύτερη ομάδα που πάτησε το παρκέ.

Διορατικός αλλά και τυχερός για πολλούς. Όταν ανέλαβε η αντιπαλότητα Lakers-Celtics ήταν στο απόγειο της , μια εξίσου τεράστια προσωπικότητα όπως ο Magic με το alter ego του Larry Bird , έδιναν ομηρικές μάχες.

Είδε επί των ημερών του να συμμετέχει στο πρωτάθλημα ο κορυφαίος παίχτης που έπαιξε το άθλημα –ο Jordan- και ένα κολοσσό όπως η Nike να τον διαφημίζει παντού και αυτόν και το πρωτάθλημα.

Βοήθησε όμως και αυτός με τη σειρά του τον μύθο του Jordan , αφού στην αρχή της καριέρας του Air , την απουσία δακτυλιδιού εξισορροπούσε το βραβείο στον διαγωνισμό καρφωμάτων -όπου ο κομισάριος καθιέρωσε- και την ανάδειξη του στον πιο fun to watch παίχτη του πρωταθλήματος.

Σημαντικό γεγονός και η καθιέρωση του All Star Weekend από τον Stern με στόχο την διαφήμιση και την αύξηση εσόδων της λίγκας. Το ίδιο συνέβη με τη Nike και τον Lebron.

Είχε τη τύχη με το μέρος του όταν ο Kobe κατάφερε να ξεδιπλώσει τη περίφημη Mentality και να εμπνεύσει τη νέα γενιά πάνω που έψαχνε νέους ήρωες να προμοτάρει τη λίγκα.

Διαφωνώ με το τυχερός και θεωρώ ότι ήταν διορατικός. Κούμπωσε με το περιβάλλον και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις τεράστιες δυνατότητες του αθλήματος αλλά και των παιχτών κάθε εποχής και του επενδυτικού ρίσκου που ήθελαν οι ιδιοκτήτες των ομάδων.

DRAZEN