Δείξε μου το κέντρο σου να σου πω ποιός είσαι | ΠΟΛΙΤΗΣ
Η φορμαρισμένη Άρσεναλ του Μικέλ Αρτέτα υποδέχτηκε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Έμιρειτς, με τους Κανονιέρηδες να μπαίνουν με σπασμένα φρένα στον αγωνιστικό χώρο και να κυριαρχούν επί 90 λεπτά στο γήπεδο, κερδίζοντας με το εμφατικό 3-1 την ομάδα του Ράγκνικ, η οποία παρουσιάζεται σε όλο και χειρότερη κατάσταση.
Το ντέρμπι της αγωνιστικής στην Πρέμιερ Λιγκ ήταν αυτό ανάμεσα στην Άρσεναλ και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπου ο Μικέλ Αρτέτα συνέχισε το σερί καλών εμφανίσεων των Κανονιέρηδων, επιβεβαιώνοντας και πάλι ότι ο δρόμος που επέλεξαν φέτος οι Λονδρέζοι (και μεταγραφικά, και προπονητικά και σε κάθε επίπεδο) είναι ο σωστός, ενώ ακόμα κι αν δεν καρποφορεί στο παρόν, εξασφαλίζει στην Άρσεναλ ότι έχει λαμπρό μέλλον. Με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να είναι σε ερειπιώδη κατάσταση, ο Μικέλ Αρτέτα ήρθε να βάλει το κερασάκι στην τούρτα, εκθέτοντας ξανά τις αδυναμίες των Κόκκινων Διαβόλων, την γύμνια τους στο κέντρο, αλλά πρακτικά και σε όλες τις θέσεις, καθώς και την απουσία πλάνου, τακτικής και οποιασδήποτε διάθεσης, ψυχολογίας ή πάθους.
Ο Ισπανός, πάλαι ποτέ “μαθητής” του Πεπ Γκουαρντιόλα (ως βοηθός του στην Μάντσεστερ Σίτι), από την πρώτη στιγμή επέβαλε τα δικά του θέλω στον αγωνιστικό χώρο και άφησε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε ρόλο κομπάρσου. Όλο το παιχνίδι κρίθηκε στη μάχη του κέντρου, όπου και τακτικά, αλλά και ποιοτικά η Άρσεναλ κέρδισε κατά κράτος, με τον Ράγκνικ να δείχνει ανήμπορος να αντιδράσει, παρά το γκολ του Ρονάλντο που προσωρινά έδωσε ελπίδα στου 20 φορές πρωταθλητές Αγγλίας.
Η Άρσεναλ επιτέθηκε δημιουργώντας υπεραριθμείες. Βασικό συστατικό του στυλ του Αρτέτα είναι η κατοχή και η Άρσεναλ την είχε λόγω υπεραριθμειών. Η συνεχής κινητικότητα των μέσων των Κανονιέρηδων, επέτρεπε στην Άρσεναλ να έχει διαρκώς την κατοχή και να παρακάμπτει ευφυώς το άτεχνο, άκομψο και μη αποδοτικό πρέσινγκ της Γιουνάιτεντ. Όποτε οι Γηπεδούχοι δέχονταν πίεση στην άμυνα, ο Ελ νένι, ο Σμιθ Ρόου ή ο Όντεγκαρντ γύρναγαν πίσω για να αποκτήσουν αριθμητικό πλεονέκτημα και να κυκλοφορίσει η μπάλα, όπως αντίστοιχα έκανε ο Ενκέτια στον άξονα στο χώρο του κέντρου.
Η Άρσεναλ μπορούσε να επιτίθεται έτσι, λόγω της χαμηλής ποιότητας των χαφ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ούτε ο Μάτιτς, ούτε ο ΜακΤόμιναι διαθέτουν την ποιότητα, την ταχύτητα και τα τρεξίματα να κοντράρουν τον Όντεγκαρντ και τον Ελ νένι, το οποίο οδηγούσε σε αργές επιστροφές αλλά και πολλά κενά, με αποτέλεσμα οι Κανονιέρηδες να δημιουργούν σχεδόν άμεσα υπεραριθμείες στα πλάγια, όταν έβγαιναν επίθεση, από όπου ο Σακά και ο Σμιθ Ρόου δημιουργούσαν τεράστια προβλήματα στους Κόκκινους διαβόλους. Τρομερό παιχνίδι έκαναν οι Ελ νένι και Σακά για την Άρσεναλ, ενώ η Γιουνάιτεντ παρουσίασε για ακόμα ένα παιχνίδι αποκαρδιωτική εικόνα.
Το σύγχρονο ποδόσφαιρο και η πλειονότητα των τακτικών που εφαρμόζονται, βασίζονται στα καλά χαφ, στο κέντρο. Σίγουρα η Άρσεναλ δεν έχει τα ποιοτικότερα χαφ στο Νησί, αλλά το να βλέπεις την Γιουνάιτεντ να παίζει με Μάτιτς και Μακτόμιναι και τον Φερνάντες να είναι κυριολεκτικά ένα ερίπειο, είναι ίσως από τις χειρότερες εικόνες στην φετινή Πρέμιερ Λιγκ, όσον αφορά τις “μεγάλες” ομάδες. Δεν ξέρω αν το πέρασμα του Ράγκνικ κρίνεται επιτυχημένο ή όχι (θα το κρίνουμε σε άλλο άρθρο), αλλά είναι απορίας άξιον πως θα διαχειριστεί ο Τεν Χάγκ την τραγική κατάσταση που παραλαμβάνει, και αν αυτό το “κέντρο” θα μπορέσει να στηρίξει το ποδόσφαιρο που ο Ολλανδός θέλει να παίξει (επίσης για την άγιξη του Ολλανδού κόουτς θα ασχοληθούμε σε επόμενο άρθρο).
Όσο για τον Αρτέτα, ναι η ομάδα του θέλει δουλειά ακόμα, αλλά έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός, βήματα τα οποία ναι μεν μικρά, αλλά βήματα που τόσα χρόνια δεν είχε καταφέρει ούτε να σκεφτεί. Πολλά συγχαρητήρια στον Ισπανό για την δουλειά του και το μεταγραφικό σχεδιασμό που (επιτέλους) αποφάσισε να ακολουθήσει (το περσινό καλοκαίρι και αισίως και το ερχόμενο).
ΥΓ: 25-30 χρονών μπακ, χαφ δεν είχαν ανάσες και ξελάσπωνε πάλι ένας “κάποιος” 37 χρονών Ρονάλντο, είτε στο μπιλντ απ, είτε στα τρεξίματα αλλά και στο γκολ……….
ΠΟΛΙΤΗΣ
