Η εποχή Μάντζιου στον Άρη δείχνει όλο και πιο  έντονα ότι ο προπονητής έχει δώσει κυρίως την ψυχολογία που έλειπε χρόνια στον ποδοσφαιρικό Άρη, τι ακριβώς; Ο Άρης παίρνει από όλα τα ματς ανεξάρτητα αν παίζει καλά ή όχι, την ουσία δλδ τους 3 βαθμούς. Θυμάμαι πετυχημένες χρονιές του συλλόγου που για να πάρει ένα τρίποντο έπρεπε να πιάσει υψηλή απόδοση  και πολλές φορές δεν τα κατάφερνε και πάλι. Το βλέπεις στα μάτια  όλων των παιχτών πλέον ότι δεν έχουν σκοπό να αφήσουν το παραμικρό περιθώριο στον αντίπαλο να πάρει κάτι από το ματς.

Στο χθεσινό ματς μετά από την πολυήμερη ταλαιπωρία λόγω του ιού αφήνοντας πολλούς παίχτες με ελάχιστες προπονήσεις, η ομάδα έδειξε χαρακτήρα αλλά και πληρότητα σε όλες σχεδόν τις θέσεις. Όλοι περιμέναν έναν Άρη χωρίς ρυθμό, άτονο αλλά μόνο αυτό δεν μπορείς να πεις για τον Άρη του 2ου μέρους. Μπήκε μέσα με πάθος,  πρέσσαρε ασφυκτικά μια καλή και φορμαρισμένη βάση αποτελεσμάτων ομάδα όπως ο Αστέρας {θυμίζω ο Αστέρας από τα πλέι άουτ μέχρι τον αγώνα με τον Άρη είχε μόνο μια ήττα από τον Ολυμπιακό}, δημιούργησε κλασικές ευκαιρίες για γκολ και θα μπορούσε σίγουρα να πάρει μια πιο εύκολη νίκη.

Ταμείο : άλλο ένα τρίποντο που τον κρατάει πρωτοπόρο στο πρωτάθλημα. Πετυχημένο ντεμπούτο για 3 νέους παίχτες αλλά η αποκάλυψη ήταν στον άσσο, γιατί από τους άλλους δύο λίγο πολύ υπήρχαν προσδοκίες. Ο Σιαμπάνης σίγουρα εβαλε σε σκέψεις τον Μάντζιο για την θέση βασικού και έναν ακόμα ευχάριστο πονοκέφαλο για την θέση αυτή. Επίσης θα το γράφω κάθε φορά, ο Άρης όπως και όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο χρωστάει πολλά στον Άγγλο Αρχιδιαιτητή για την διαχείριση του έως τώρα και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο ώστε να αποδίδεται δικαιοσύνη στις κρίσιμες φάσεις τουλάχιστον.

Συνοψίζοντας στον φετινό Άρη δεν υπάρχει σημαντικότερο ματς μέχρι το επόμενο, έτσι πρέπει να πορευτεί αν θέλει να συνεχίσει τις υψηλές πτήσεις στον βαθμολόγικο πίνακα. Δυνατό κρας τεστ με ΑΕΚ, όπου με νίκη σε αυτό θα καταλάβουν όλοι ότι ο φετινός ΑΡΗΣ δεν αστειεύεται αλλά ούτε τυχαία στρογγυλόκαθεται στην κορυφή.!