Διαθέτει ο Ολυμπιακός εξτρέμ σε στυλ Ζίβκοβιτς;

Ο Ολυμπιακός μπορεί και περηφανεύεται δικαίως για την ανώτερη ομάδα του στην Ελλάδα. Κανείς δεν αμφισβητεί πως σε σύγκριση με τους άλλους έχει ποιοτικότερους παίκτες σε θέσεις – κλειδιά. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως είναι καλυμμένος στον απόλυτο βαθμό. Και ο Ζίβκοβιτς του ΠΑΟΚ υπενθύμισε την κλάση ενός εξτρέμ που δεν συναντάται πλέον στο ρόστερ των Ερυθρόλευκων.

Πραγματικά ευχαριστιόμαστε να παρακολουθούμε τον Σέρβο εξτρέμ ή παρόμοιου επιπέδου παίκτες που επιδεικνύουν το κάτι παραπάνω. Από τη στιγμή μάλιστα που ο ΠΑΟΚ μετά βίας έβαζε δύσκολα στον Σα στο πρώτο ημίχρονο, ήρθε η προσωπική ενέργεια του Ζίβκοβιτς, εκμεταλλευόμενος την ιδανική… πάσα του Αβραάμ. Σε έναν αγώνα μέχρι τη φάση του πρώτου γκολ, που οι γηπεδούχοι υστερούσαν σε ανάπτυξη και προσπαθούσαν μάταια με ανορθόδοξες μπαλιές από αρκετά μέτρα πίσω να βρουν έναν παίκτη. Ο Σέρβος λοιπόν, είχε τη λύση ή την ικανότητα αλλιώς, να κυλήσει τη μπάλα συρτά και κάθετα εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους του γηπέδου. Αναζητούσε την κοντινή και άμεση συνεργασία, την ώρα που οι άλλοι συμπαίκτες του είχαν το νου τους μονομιάς στη σέντρα. Όλη του η προσπάθεια ανταμείφθηκε με το εκπληκτικό σουτ και σαν να μην έφτανε αυτό εξέθεσε και πάλι την αργή άμυνα του Ολυμπιακού με δεύτερο τέρμα.

Με πανέμορφη κίνηση ευέλικτου παίκτη, ο Ζίβκοβιτς πέρασε ανάμεσα από τα σέντερ μπακ του αντιπάλου, υποδέχθηκε έξοχα τη μπάλα και τα κατάφερε εξίσου καλά στο τελείωμα απέναντι στον Σα. Στον ίδιο αγώνα, είδαμε και ένα άλλο εξτρέμ και την αγωνιστική του συμπεριφορά, αυτή του Μπρουμά. Απερίσκεπτος σε κάθε του ευκαιρία στα πόδια. Χαμένα κοντρόλ, καταστροφικές για την κατοχή των Ερυθρολεύκων πάσες και για πολλοστή φορά ανύπαρκτη η ουσία του μπροστά στο αντίπαλο τέρμα. Σουτ με καθαρό οπτικό πεδίο, αλλά δίχως σωστή επιλογή γωνίας. Και φυσικά, όλο και κάποια ανούσια παραπάνω ενέργεια από τον Μπρουμά, δείχνοντας μας ακόμη πιο έντονα το υπαρκτό πρόβλημα στις πτέρυγες. Διότι όσο καιρό αναλώνεται κόσμος σε συζητήσεις περί ποιοτικών ακραίων μπακ, άλλο τόσο άδειες παραμένουν και οι πλευρές από ποιοτικά εξτρέμ. Βέβαια, δεν είναι μόνο πως ο Πορτογάλος εξτρέμ που δεν αγγίζει τις απαιτήσεις μας, αλλά και το ότι άλλοι δεν υπάρχουν να διεκδικήσουν θέση. Ως αποτέλεσμα, εδώ και ένα χρόνο οι Φορτούνης και Βαλμπουενά να δοκιμάζονται στα «φτερά».

Ειδικά εάν αντικρίσουμε τον Ζίβκοβιτς και την τεχνική του κατάρτιση ή το χάρισμα του στο κλειστό χώρο, ερχόμαστε στο ρόστερ του Ολυμπιακού και κανείς δεν δύναται να συγκριθεί με τον Σέρβο. Ασφαλώς και είναι δύσκολο να βρει κανείς παίκτες αξίας για το Ελληνικό πρωτάθλημα. Για τα δικά μας γούστα δηλαδή, που θέλουμε να εκπληρώσουμε. Αλλά είναι κυρίως το ζήτημα της Ευρώπης που αναγκάζει ένα σύνολο να αναζητήσει αληθινούς πρωταγωνιστές. Και από τη στιγμή που μπόρεσαν οι Ερυθρόλευκοι να έχουν τον Ποντένσε στις τάξεις τους, επιβάλλεται η εύρεση ενός αντάξιου ή ακόμη και δύο αντίστοιχων ποδοσφαιριστών.

Αντί λοιπόν, να ζητάμε συνεχώς τη κίνηση των ακραίων μας μπακ για να αναπτυχθεί ορθά ο Ολυμπιακός, υπάρχει και η έλλειψη ικανών εξτρέμ που μεγεθύνει το υπάρχον πρόβλημα. Όσο οι Ερυθρόλευκοι δεν μεριμνούν για την απουσία ακραίων χαφ, άλλο τόσο οι δύο μεσοεπιθετικοί του άξονα θα βαπτίζονται ως εξτρέμ, ή ο Ελ Αραμπί ψευτο-δεκάρι για να μετριάζουν την απούσα δημιουργία της ομάδας.