Άλλος ένας χρόνος πέρασε και αισίως μπήκαμε στο 2020 κύριοι. Τα χρόνια περνούν η επιστήμη πάει μπροστά, ο κόσμος προοδεύει και στο τσαρδί της Μαριγώς τα ίδια και τα γίδια.

Στην Ελλάδα της κρίσεως και της ανέχειας μας είχε μείνει μία διέξοδος ώστε να αποφορτιζόμαστε, να ξεχνάμε τις δυσκολίες και να σμίγουμε όλοι μαζί έχοντας ένα κοινό, την αγάπη για το τόπι. Νέοι, γέροι, μαλλιάδες, πατεράδες και παιδιά όλοι μαζί με μια φωνή για ότι μας κάνει να παθιαζόμαστε. Άλλους το θέαμα και άλλους η φανέλα.

Σε πολλές χώρες του κόσμου παρακολουθούμε αξιόλογα πρωταθλήματα από άποψη θεάματος, κερκίδας, εύρους των σκορ κ.α. Στην Ελλάδα αντ’ αυτού το πράγμα μυρίζει αρρώστια. Μερικοί ίσως νομίζετε ότι θα αρχίσω να τα βάζω με μεγαλοπαράγοντες και δημοσιογράφους που φανατίζουν το κόσμο και το παραπλανούν, αλλά μη βιάζεστε. Εξάλλου οι προαναφερθέντες τη δουλειά τους κάνουν και έτσι βγάζουν το μεροκάματό τους. Εμείς οι ανόητοι όμως τι δικαιολογία έχουμε να τους ακολουθούμε;

Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας όπου το ίντερνετ έχει αντικαταστήσει το βιβλίο, το δάσκαλο, ακόμα και το δημοσιογράφο. Οπότε δεν δέχομαι αμάσητη τη προπαγάνδα και τη φανατίλα που μου προσφέρουν.

Κάποτε μάγκες μου, πηγαίναμε στα γήπεδα, βριζόμασταν, πειραζόμασταν και μετά το 90 αναλύαμε τα ματσάκια στα τσιπουράδικα, άλλοτε χαρούμενοι και άλλοτε πικραμένοι. Πού πήγαν αυτές οι μέρες; Όλα αυτά έχουν αντικατασταθεί από μια μόνιμη γκρίνια για διαιτητές, πολιτικούς, προέδρους μέχρι και τα ball boys.

Ερώτηση στους πιο παλιούς. Ασχολήθηκε κανένας οπαδός ποτέ στο παρελθόν, τόσο έντονα για το τί προεδράρα έχει, τί φράγκα και επιχειρήσεις έχει, και ποιον έχουν μπαμπά οι υπόλοιποι οπαδοί; Δε το πιστεύω.

Πού πήγε η αγνή οπαδική καφρίλα που σε έκανε να γελάς αντί να νευριάζεις; Πού πήγε η ανάλυση του αγώνα για τακτικές, παίκτες και γκολάρες; Και τέλος και κυριότερο… που πήγαν όλοι και τα γήπεδα μένουν άδεια…;

Πολύ απλά αποτύχαμε κύριοι. Αποτύχαμε όσοι αποχωρήσαμε απ’ τα γήπεδα και τη θέση μας την αφήσαμε σε ανθρωπόμορφους κανίβαλους, αλλά και όσοι με τη συμπεριφορά μας επιβάλαμε αυτό το άρρωστο πρότυπο και ξεχάσαμε να βλέπουμε μπάλα. Ας παραδεχτούμε λοιπόν όλοι μας ότι φέρουμε ΚΑΙ εμείς ευθύνη για το κατάντημα και μην πετάμε τις ευθύνες σαν τη καυτή πατάτα σε προέδρους και οπαδούς άλλων χρωμάτων. Και αν θέλετε να το πάω λίγο παραπέρα… τους επιτρέψαμε να μας πάρουν τις Κυριακές.

Χάσαμε τη μπάλα κύριοι… τι μας μένει λοιπόν;

Δυνατό Pressing και ξανακερδίστε τη μπάλα!!!