Ενώ οι ομάδες και οι πιλότοι απολαμβάνουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους μέχρι το βελγικό γκραν πρι που ειναι προγραμματισμένο να γίνει την 1η του Σεπτέμβρη εμείς εδώ μέσω του άρθρου είπαμε να θυμηθούμε έναν πιλότο που αν μη τι άλλο άφησε το στίγμα του κατά την δεκαετία του ‘90…Eddie Irvine,γεννημένος στο Νιουτάουναρντς της Βόρειας Ιρλανδίας τον Νόεμβριο του 1965…

Τρομερός χαρακτήρας, εξωστρεφής, με τρομερή αίσθηση του χιούμορ, είχε μπουγελώσει άμετρητες φορές συναδέλφους του σε συνεντεύξεις τύπου πριν και μετά από αγώνες αλλά και οδηγικό ταλέντο παράμιλο του χαρακτήρα του δηλαδή τελείως τρελό… Πρωτοεμφανίστηκε στις πίστες το 1993 στο Ιαπωνικό γκραν πρι με την ομάδα της Jordan και έκανε αίσθηση από την πρώτη κιόλας στιγμή του που ήρθε σε επαφή με την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού όχι γιατί έκανε έναν τρομερό αγώνα αλλά γιατί κυριολεκτικά πιάστηκε στα χέρια με τον αείμνηστο Ayrton Senna μετά από μια ανούσια κοκορομαχία που είχαν οι 2 τους εντός πίστας….

Αφού έμεινε μέχρι το τέλος του 1995 στην ομάδα του Eddie Jordan παίρνει την σπουδαία μεταγραφή για την Ferrari και γίνεται ομοσταύλος του Michael Schumacher κάτω από τις οδηγίες του Jean Todt…Εμείνε για 4 αγωνίστηκες σεζόν στο Μαρανέλο.Εκείνες τις χρονιές όλοι έχουν πέσει πάνω στον Schumacher για τη αναγέννηση της ομάδας,όλοι θέλουν ο Γερμανός να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής με την κόκκινη ομάδα μετά το 1979…

Ο ΒόρειοΙρλανδός είχε συμβιβαστεί κατά κάποιο τρόπο με τον ρόλο του νούμερο 2 στην ομάδα, έπαιρνε τα χρήματα του, έκανε στην άκρη να περάσει ο ομοσταύλος του όποτε χρειαζόταν, οδηγούσε χωρίς ιδιαίτερη πίεση και άγχος για το αποτέλεσμα, στο lifestyle έπαιρνε άριστα μέχρι που ήρθε η χρόνια ορόσημο για εκείνον το 1999.. Στον πρώτος αγώνα της χρονιάς στο γκραν πρι της Μελβούρνης σε έναν ανατρεπτικό αγώνα κατακτά την πρώτη του νίκη στην καριέρα του με την Scuderia.. Στους επόμενους αγώνες οδηγεί ώριμα, σταθερά και μαζεύει αρκετούς πόντους κάτι που τον βοηθά να μείνει κοντά στην μάχη του πρωταθλήματος γνωρίζοντας ότι στο τέλος της σεζόν ότι και να γίνει η ομάδα του θα βοηθήσει τον Γερμανό στην μάχη του τίτλου και όχι εκείνον για πολλούς λόγους…

Έρχεται όμως το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου το γκραν πρι της Αγγλίας στο Σίλβερστοουν.Εκεί μετά την εκκίνηση στην πίσω μεγάλη ευθεία της πίστας ο Schumacher που έχει μονομαχία με τον Irvine μπλοκάρει τα φρένα του,το μονοθέσιο του καρφώνεται στο τοίχο και ο Γερμανός παθαίνει κάταγμα κνήμης και περόνης κάτι που σημαίνει ότι ουσιαστικά χάνει όλη την σεζόν… Αυτόματα ο τρελό Eddie θέλοντας και μη αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να είναι ο νούμερο 1 οδηγός για την Ferrari και ο Φινλανδός Mika Salo να αντικαθιστά τον Schumacher μέχρι τον προτελευταίο αγώνα της χρονιάς που επιστρέφει στις πίστες και συγκεκριμένα στην νεοσύστατη τότε πίστα της Σεπάνγκ..

Ως το πρώτο βιολί οδηγεί διαφορετικά,πιο υπεύθυνα,πιο ώριμα παίρνει ακόμα 3 νίκες σε Αυστρία, Γερμανία και Μαλαισία και πάει στο τελευταίο αγώνα της χρονιάς στην σουζούκα απέναντι στον Mika Hakkinen και την Mclaren για να του πάρει τα σκίπτρα… Στην βαθμολογία ο Irvine προηγείται με 4 πόντους έναντι του Φινλανδού… Τυπικά ο Hakkinen θέλει μονάχα νίκη που το εξασφαλίζει το τίτλο καθώς σε ισοβαθμία έχει το πάνω χέρι λόγο νικών.. Στα δοκιμαστικά του Σαββάτου την pole position παίρνει ο Schumacher με δεύτερο τον Hakkinen και μόλις πέμπτο τον Irvine…

Ξημερώματα για εμάς εδώ στην Ελλάδα της Κυριακής στην εκκίνηση ο Φινλανδός πετάγεται σαν πύραυλος μπροστά,ο Γερμανός σε όλο τον αγώνα δεν δείχνει διάθεση να τον πιέση,ο Irvine φθάνει μέχρι τρίτος και ο Hakkinen κάνει back to back σε παγκόσμιο πρωτάθλημα…Εξάλου η Scuderia κατακτά το πρωτάθλημα κατασκευαστών μετά το 1983 και για να λέμε και την αλήθεια δεν καίγεται να δώσει και το νούμερο 1 σε έναν οδηγό που εκείνη την στιγμή είχε υπογράψει στην νεοσύστατη ομάδα της Jaguar και έτρεχε για την κόκκινη ομάδα τον τελευταίο του αγώνα…

Προς θεού δεν λέω ότι κατά κάποιο τρόπο σαμποτάρισε τον οδηγό της.. Την είχε την ευκαιρία του αλλά το project Schumacher από το 1996 είχε στόχο αυτό που συνέβει αργότερα… Να δημιουργηθεί μια ολόκληρη αυτοκρατορία στην αρχή της νέας δεκαετίας με τον Γερμανό πίσω από το τιμόνι

Έτσι ανοίγει στην καριέρα του το κεφάλαιο Jaguar όπου και μένει μέχρι το 2002 σε μέτριες χρονιές όπως ήταν και το μονοθέσιο το οποίο οδηγούσε εκείνες τις χρονιές…Η καριέρα του έκλεισε στο γκραν πρι της σουζούκα όπως ξεκίνησε… Πέτυχε συνολικά 4 νίκες όλες το 1999,είχε 26 podiums και το κυριότερο πολλούς οπαδούς που τον λάτρευαν για την τρελή οδήγηση του όσο και για τον τρομερό χαρακτήρα του.. Σήμερα είναι σε ρόλο σχολιαστή σε αρκετές εκπομπές που αφορούν την formula1 και δεν παύει με τα τις κριτικές του και τα σχόλια του ακόμα και τώρα να δημιουργεί αντιδράσεις κάθε τύπου…Ένας ωραίος τύπος ένας πιλότος που μας θυμίζει την ρομαντική εποχή της φόρμουλα 1 της δεκαετίας του 1990!